Γράφει ὁ κ. Ἀντώνιος Χαραλάμπης
Ἀδελφοί, μὴ κλονίζεσθε ποτὲ ἀπὸ «σπερμολόγους». Πρὸ ὀλίγων ἑβδομάδων ὁ π. Ἀντίπας τοῦ ἰβηριτικοῦ Ἱ. Κ. Ἁγίας Ἄννης εἰς Καρυάς, εὑρέθη πλησίον Σας καὶ μὲ τὴν εὐλογίαν, ὡς ἐδήλωσεν ὁ ἴδιος, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Αὐστραλίας κ. Μακαρίου, ἐκήρυξε περὶ ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος, λέγων μεταξὺ ἄλλων καὶ τὰ ἀκόλουθα:
«Προσέξτε καλὰ ὅ,τι ἔρχεται ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα. Προσέξτε τὸ διαδίκτυο, ὅσοι τὸ παρακολουθεῖτε. Προσέξτε ἱστοσελίδες, ἐφημερίδες, περιοδικά, τὰ ὁποῖα δὲν θὰ τὰ κατονομάσω, ὄχι ὅτι τοὺς φοβᾶμαι, δὲν τοὺς φοβᾶμαι μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ. Θὰ πῶ ἕνα μέρος ἀπὸ τοὺς τίτλους τους. Ἄλλο λέει ὅτι εἶναι ὀρθόδοξο, ἄλλο λέει ὅτι εἶναι ἐκκλησιαστικό, ἄλλο λέει ὅτι εἶναι ἀγωνιστικό, ἄλλο λέει ὅτι εἶναι μαχητικό, ἄλλο λέει ὅτι εἶναι ἀνεξάρτητο. Πῶς μπορεῖ νὰ εἶναι ἀνεξάρτητη μία ἐφημερίδα, ὅταν μέσα ἔχει πύρινα ἄρθρα ὑπὲρ ἑνὸς, ὁ ὁποῖος νομίζει ὅτι εἶναι πλανητάρχης καὶ καταστρέφει σήμερα καὶ σκοτώνει μία ὁλόκληρη χώρα. Ὑποτίθεται ὅτι εἶναι μία ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ καὶ ὅμως ἀσχολεῖται μὲ πολιτικὰ θέματα καὶ λέει ὅτι εἶναι ἀνεξάρτητη. Ἕνας ἁγιορείτης γέροντας ἔλεγε, γιὰ νὰ δεῖτε πόσο ἀνεξάρτητοι εἶναι ὅλοι αὐτοί, θὰ τὸ καταλάβετε, ἔξυπνοι εἶστε ὅλοι, «αὐτὸς ποὺ πληρώνει εἶναι τὸ ἀφεντικὸ» καὶ ἕνας ἄλλος ἔλεγε, μία παροιμία εἶναι αὐτὴ γερμανικὴ «ἐκεῖ ποὺ τρώει ὁ καθένας ἐκεῖ τραγουδάει», λέει τὰ τραγούδια αὐτουνοῦ ποὺ τρώει. Ὑπάρχουν, δυστυχῶς, πολλοὶ ἄνθρωποι, ἂν θέλετε, σωματεῖα, ἀδελφότητες, ἐφημερίδες, ἱστοσελίδες, οἱ ὁποῖες γιὰ νὰ προδώσουν τὴν Ἐκκλησία στὴν ὁποία ἀνήκουν τὴν Ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία καὶ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, πληρώνονται καὶ πληρώνονται ἁδρά. Καὶ ἂν προσέξετε οἱ ἴδιοι καὶ οἱ ἴδιοι βγαίνουν κάθε τόσο καὶ κατακρίνουν τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη, κατακρίνουν τὸν Ἀρχιεπίσκοπο ἐδῶ, τὸν ἄλλο στὴν Ἀμερική, τὸν ἄλλο ἀπὸ ἐδῶ τὸν ἄλλο ἀπὸ ἐκεῖ. Ψάχνουν νὰ βροῦν τὸ παραμικρό, καὶ ὅσοι ξέρετε καλὰ ἑλληνικὰ καὶ οἱ μεγαλύτεροι, νὰ κάνουν τὸ σκοινὶ τριχιά. Ἀσήμαντα πράγματα τὰ παρουσιάζουν μὲ τέτοιο τρόπο ψεύτικο καὶ παραπλανητικὸ, οὕτως ὥστε νὰ περάσουν μέσα στὶς συνειδήσεις τῶν ἀνθρώπων ὅτι ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες δὲν ἔχουμε τίποτα, τὰ χάσαμε ὅλα. Τὸ λένε οἱ βόρειοι ἀδελφοί μας, τὸ λένε χρόνια αὐτὸ ὅτι ἡ ὀρθόδοξη πνευματικότητα χάθηκε ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες, παραμένει σὲ ἐμᾶς στὸ βορρᾶ. Λοιπόν, καὶ ἐνεργοῦν σὰν πράκτορες, σὰν νὰ εἶναι ὑπάλληλοι αὐτῆς τῆς χώρας ἐκεῖ καὶ ὅπως μοῦ εἶπε Βούλγαρος Ἐπίσκοπος, αὐτοὶ ὅλοι ποὺ τοὺς ἀκοῦς νὰ συμπεριφέρονται ἔτσι καὶ σὲ ἐμᾶς ἐδῶ πληρώνονται καὶ ἐφ’ ὅσον πληρώνονται κάθε τόσο τοὺς ἀκοῦμε νὰ λένε τὰ ἴδια, καὶ τὰ ἴδια γιατί πρέπει νὰ παράγουν ἔργο, νὰ τοὺς ἀκούσουν οἱ ἐκεῖ, νὰ τοὺς δοῦνε, νὰ τοὺς πληρώσουν… Οἱ Κανόνες εἶναι ὅπλα τῆς Ἐκκλησίας, δὲν εἶναι ὅπλα τῶν ἀνθρώπων, τῶν πιστῶν, εἰδικὰ τῶν κοσμικῶν, οἱ ὁποῖοι πολλὲς φορὲς στὴν Ἀθήνα, αὐτοὶ ποὺ κάθονται καὶ γράφουν καὶ βρίζουν τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη καὶ τὸν δικό σας τὸν Ἀρχιεπίσκοπο ἐδῶ, μεταξὺ τσιγάρου καὶ καφὲ θέλουν νὰ σώσουν τὴν Ὀρθοδοξία. Λίγοι ἀπὸ αὐτοὺς ἐξομολογοῦνται καὶ πολλοὶ λιγότεροι κοινωνᾶνε».
Ἐπειδὴ «ἀντιαιρετικὴ ἐφημερίδα» δὲν ὑπάρχει ἄλλη πλὴν τοῦ «Ὀρθοδόξου Τύπου» εἶναι πρόδηλον εἰς ποῖον ἀναφέρεται ὁ π. Ἀντίπας. Δυστυχῶς διὰ τὸν ἴδιον, ἡ συκοφαντία εἶναι μέγιστον ἁμάρτημα καὶ λυπούμεθα διὰ τὸν σκανδαλισμόν, τὸν ὁποῖον προκαλεῖ εἰς τοὺς πιστούς. Ἀλλὰ ὁ διχασμὸς, προκαλούμενος εἰς τὸ ποίμνιον διὰ τοιούτων κηρυγμάτων δὲν ἐνοχλεῖ κανένα… Ἀποκρούομεν μετὰ βδελυγμίας τὰς κατηγορίας καὶ διαψεύδομεν μὲ τὸν πλέον κατηγορηματικὸν τρόπον τὰ ὅσα ἀνυπόστατα προέβαλε ψευδόμενος, δυσφημῶν ἕνα ἔργον περισσότερον τῶν 60 ἐτῶν καὶ ἕνα πλῆθος ἐπιτελείου καὶ συνεργατῶν τοῦ «Ο.Τ.», ὅλων εὐλαβῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν. Θὰ ἦτο ἔργον ἄλλων ἀνθρώπων νὰ τὸν ὁδηγήσουν εἰς τὰ δικαστήρια, ὅμως ὁ «Ο.Τ.» ὑπακούει εἰς τὸ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου (Α΄ Κορ. 4,10-13):
«Ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν, ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ· ἡμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δὲ ἰσχυροί· ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δὲ ἄτιμοι. Ἄχρι τῆς ἄρτι ὥρας… κολαφιζόμεθα καὶ ἀστατοῦμεν καὶ κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταῖς ἰδίαις χερσί· λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, δυσφημούμενοι παρακαλοῦμεν».
Τίθενται ὅμως σοβαρὰ ἐρωτήματα διὰ τὸ ἐκκλησιαστικὸν φρόνημα τοῦ ἰδίου, ὅταν ἐντός τῆς θείας λατρείας τοῦ ἐπιτρέπεται ὄχι μόνον τὸν σκοπὸν τῆς συνάξεως νὰ ἀνατρέπη, ἀλλὰ καὶ τὴν διάσπασιν τῆς ἑνότητος νὰ προκαλῆ. Δὲν ἀνέγνωσε ποτὲ ὅσα ὁ Ἅγιος Ἀναστάσιος ὁ Σιναΐτης ἔγραψε (Λόγος περὶ τοῦ μετὰ φόβου Θεοῦ ἵστασθαι ἐν τῇ προσευχῇ καὶ περὶ τοῦ μὴ κρίνειν καὶ μνησικακεῖν):
«Ἐπεί εἷς οἰκοδομῶν καὶ εἷς καταλύων, τί ὠφέλησαν, ἀλλ’ ἢ κόπους; Ποία γὰρ οὐκ ἔστι ταύτης τῆς καταλύσεως δεινότης, τὸ μὴ μόνον ψεύδεσθαι τῷ Χριστῷ, κατ’ ἐκείνην τὴν φοβερὰν ὥραν τῆς Θείας Συνάξεως, ἀλλὰ καὶ τοῖς ἑαυτῶν ἀδελφοῖς μνησικακεῖν, καίπερ λέγοντες ἐν τῇ προσευχῇ τό, Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν. Τί λέγεις ἄνθρωπε; Τί τολμηρῶς κατὰ τοῦ Θεοῦ νεανιεύῃ; Μνησικακεῖς κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ σου, μάχαιραν αὐτῷ ἀκονῶν καὶ δόλους κατ’ αὐτοῦ κατασκευάζων καὶ τὸν πονηρὸν ἰὸν ἐν τῇ καρδίᾳ σου φέρων καὶ βοᾶς τῷ Θεῷ, ἄφες μοι τὰ ὀφειλήματα, ὡς κἀγώ ἀφῆκα τῷ ὀφειλέτῃ μου; Εὔξασθαι ἦλθες ἐν τῇ τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησίᾳ ἢ ψεύσασθαι;»
Ποῖον ὅμως εἶναι πράγματι τὸ ἀληθὲς ἐκκλησιαστικὸν φρόνημα, τὸ ὁποῖον ἤθελε νὰ ὑπερασπισθῆ; Αὐτὸ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ΗΠΑ; Νὰ ἀποδέχεται κανεὶς τὰς πολλαπλάς λαβίδας; Τὰς βαπτίσεις νηπίων ἀπὸ παρένθετον μητέρα, τὰ ὁποῖα ἀνατρέφουν ὁμοφυλόφιλοι; Νὰ προλογίζει βιβλίον δεδηλωμένου μασόνου; Εἶναι αὐτὰ «ἀσήμαντα πράγματα», ὡς λέγει; Οὐδέποτε ἀνέγνωσε τὸν χρυσορρήμονα Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας; Ἰδού, ἐλάχιστα ἀπ’ ὅσα γράφει ὁ ἱ. Χρυσόστομος ὁ «τῆς Οἰκουμένης Διδάσκαλος» διὰ τὰ «ἀσήμαντα πράγματα» (Οἱ ἕξι περὶ ἱερωσύνης λόγοι τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, ἀπόδοση στὴ νεοελληνικὴ π. Ἠλ. Γ. Διακουμάκος):
«Ἀπὸ ποῦ νομίζεις, πές μου, προέρχονται ὅλες αὐτὲς οἱ ταραχὲς στὴν Ἐκκλησία; Γιατί ἐγὼ νομίζω πὼς δὲν προέρχονται ἀπὸ καμιὰ ἄλλη αἰτία, παρὰ μόνο ἀπὸ τὸ ὅτι οἱ ἐπιλογὲς καὶ οἱ ἐκλογὲς γιὰ τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς προεστῶτες γίνονται ἁπλῶς καὶ ὡς ἔτυχε…
Ἐξάλλου τὰ παραπτώματα τῶν ἁπλῶν ἀνθρώπων, καὶ νὰ γνωστοποιηθοῦν, δὲν βλάπτουν σοβαρὰ κανένα. Ἀντίθετα, αὐτοὶ ποὺ βρίσκονται στὴν κορυφὴ ἀξιωμάτων, πρῶτον μὲν εἶναι πασίγνωστοι σὲ ὅλους καὶ ὕστερα, καὶ στὰ πιὸ ἀσήμαντα πράγματα κι ἂν σφάλλουν, τότε στοὺς ἄλλους τὰ μικρὰ λάθη φαίνονται μεγάλα. Γιατί οἱ ἄνθρωποι δὲν μετροῦν τὴν ἁμαρτία ἀνάλογα μὲ τὸ μέγεθός της, ἀλλὰ σύμφωνα μὲ τὸ ἀξίωμα ποὺ ἔχει αὐτὸς ποὺ τὴν διέπραξε…
Μπορεῖ λοιπὸν νὰ ὑπάρξει μεγαλύτερη παρανομία ἀπ’ αὐτό; Ὅταν δηλαδὴ ἄνθρωποι γεμάτοι ἀπὸ πονηρία καὶ ἀμέτρητη κακία, λόγῳ ἀκριβῶς αὐτῶν τῶν μεγάλων ἁμαρτημάτων, ἐνῶ γι’ αὐτὰ ἔπρεπε νὰ τιμωρηθοῦν καὶ δὲν θὰ ἐπιτρεπόταν νὰ περάσουν κἄν τὸ κατώφλι τῆς Ἐκκλησίας, βραβεύονται καὶ τιμῶνται μὲ ἱερατικὰ ἀξιώματα; Πές μου, λοιπόν, ὑπάρχει λόγος νὰ ἀναζητήσουμε ἄλλη αἰτία γιὰ τὴν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ, ὅταν ΕΜΕΙΣ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ νὰ λυμαίνονται πράγματα τόσο ἅγια καὶ φρικτὰ ἄνθρωποι πού ἄλλοι μὲν εἶναι πονηροί, ἄλλοι δὲ παντελῶς ἀνάξιοι;…
Γιατί, ἂν καὶ ἕνας μονάχα σκανδαλισθεῖ, κι ἂς εἶναι ὁ πλέον ἀσήμαντος, πρέπει ὁ Ἐπίσκοπος νὰ δέσει στὸν τράχηλό του μία μυλόπετρα καὶ νὰ καταποντισθεῖ στὴ θάλασσα…».
Ἐγκαλεῖ, ἑπομένως, ὁ π. Ἀντίπας τὸν «Ο.Τ.» ἐπειδὴ ὁ «Ο.Τ.» στοιχεῖται εἰς τὴν γραμμὴν τῶν Πατέρων καὶ ὑπενθυμίζει εἰς τοὺς Ἐπισκόπους ποῖαι αἱ παρακαταθῆκαι καὶ ἐντολαὶ τῶν στύλων τῆς Ἐκκλησίας! Αὐτὸ κατὰ τὸν π. Ἀντίπαν δὲν εἶναι ἐκκλησιαστικὸν φρόνημα! Δὲν εἶχε δηλαδὴ ὁ ἱ. Χρυσόστομος ἐκκλησιαστικὸν φρόνημα, ὅταν ἔγραφε τοὺς περὶ ἱερωσύνης λόγους; Οὔτε ἡ πληθὺς Ἁγίων, οἱ ὁποῖοι ἠγωνίσθησαν κατὰ Αὐτοκρατόρων, Πατριαρχῶν, Ἀρχιεπισκόπων κ.ἄ.; Οὔτε αἱ 10 Ὀρθοδοξοι Ἐκκλησίαι, αἱ ὁποῖαι δὲν ἔχουν ἀναγνωρίσει τοὺς καθηρημένους, ἀφορισμένους, ἀχειροτονήτους Οὐκρανούς, (θέμα εἰς τὸ ὁποῖον ἀνεφέρθη ὁ π. Ἀντίπας εἰς ἕτερον σημεῖον τοῦ κηρύγματος) ἔχουν ἐκκλησιαστικὸν φρόνημα;
Ἀδελφοί, ἂς ἠχήση εἰς τὰ ὦτα καὶ τὰς καρδίας ὅλων μας τὸ ἐρώτημα τοῦ ἱ. Χρυσοστόμου «ΕΜΕΙΣ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ νὰ λυμαίνωνται πράγματα τόσο ἅγια καὶ φρικτὰ ἄνθρωποι παντελῶς ἀνάξιοι;» καὶ μὲ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ νὰ δώση ἕκαστος τὴν πρέπουσαν πνευματικὴν ἀπάντησιν.
