Γράφει η Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος - Θεολόγος
Δέν συνηθίζουμε νά πολιτικολογοῦμε. Οὔτε βεβαίως εἴμαστε σέ θέση νά ὑποδεικνύουμε καί νά προτείνουμε νά ψηφισθοῦν ὑποψήφιοι τοῦ ἑνός ἤ τοῦ ἄλλου χώρου. Ἐξάλλου, ὅπως ἔλεγε ὁ μητροπολίτης πρώην Φλωρίνης π. Αὐγουστῖνος, «Ἡ Ἐκκλησία εἶναι σάν τήν κλώσσα. Κάτω ἀπό τά φτερά της σκεπάζει καί ἄσπρα καί μαῦρα πουλιά». Παρόμοια καί ὁ σύγχρονός μας ἅγιος Πορφύριος συμπλήρωνε: «Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δέν πολιτικοποιεῖται καί πολύ περισσότερο δέν κομματικοποιεῖται. Σκεπάζει μέ τήν ἀγάπη ὅλους, χωρίς νά ταυτίζεται μέ φατρίες». Καί ἄν οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας ἔλεγαν «κυάμων ἀπέχεσθαι» (=μακρυά ἀπό τά κουκιά, τά ὁποῖα χρησιμοποιοῦνταν ὡς ψῆφοι), πολύ περισσότερο τό υἱοθετοῦμε ἐμεῖς.
Μποροῦμε ὡστόσο νά συγκρίνουμε τά ἰσχύοντα κάποτε μέ τά σημερινά δεδομένα.
Ἄν ζούσαμε στήν ἀρχαία Ἀθήνα, θά διαπιστώναμε ὅτι γιά νά εἶναι κανείς ὑποψήφιος ἄρχοντας, ἔπρεπε νά ἀποδείξει ὅτι:
*Εἶναι γνήσιος ἀθηναῖος πολίτης.
*Ὑπηρέτησε στόν στρατό καί πῆρε μέρος σέ ἐκστρατεῖες.
*Πλήρωνε τακτικά τούς φόρους.
*Ἦταν ἔντιμος καί δέν εἶχε καταδικαστεῖ ποτέ γιά ἀτιμωτικό ἀδίκημα.
*Ἦταν εὐσεβής.
*Ἡ συμπεριφορά του πρός τούς γονεῖς του ἦταν ἄψογη.
Μέ αὐτά ἤ καί παρόμοια κριτήρια ἀσφαλῶς πολλοί ἀπό τούς ὑποψηφίους θά ἀποκλείονταν ἀπό τήν πολιτική κονίστρα, καθώς καί πολλοί ἀπό τούς νῦν τριακόσιους ἐκλεγμένους.
Στόν προβληματισμό μας ρίχνει φῶς ὁ ἅγιος Παΐσιος, ὁ ὁποῖος συμβούλευε:
«Κοιτάξτε, βρέ παιδιά! Ποιός εἶναι πιό κοντά στήν Ἐκκλησία, ποιός ἀγωνίζεται γι᾽ αὐτήν καί γιά τήν πατρίδα καί ποιός ἔχει ζωή σύμφωνη μ᾽ αὐτά πού λέει; Ὅποιον βλέπετε πώς εἶναι πιό καλός καί πιό κοντά στήν Ἐκκλησία, αὐτόν νά ψηφίζετε... Δέν πρέπει νά κομματιαζόμαστε. Ἐμεῖς πρέπει νά ἀγαποῦμε πρῶτα τήν Ἐκκλησία μας καί μετά τήν πατρίδα μας καί νά ψηφίζουμε αὐτούς πού βλέπουμε νά ἀγωνίζονται γι᾽ αὐτά τά δύο... Σήμερα δυστυχῶς βάλαμε μέσα στή Βουλή ἀνθρώπους νά μᾶς διοικοῦν, τῶν ὁποίων τό ἱστορικό εἶναι πολύ ἐπιβαρυμμένο».
Σέ μιά ἄλλη περίπτωση ρώτησαν τόν ἅγιο Παΐσιο ποιά ἦταν ἡ γνώμη του καί ποιόν ἐκεῖνος θεωροῦσε ἄξιο νά ψηφίσουν σέ ἐθνικές ἐκλογές.
Ὁ ἅγιος εἶπε: «Ὅλες οἱ ἐλιές ἴδιες εἶναι καί ὅλες ἔχουν δάκο, ὅμως ἄλλες ἔχουν ἑκατό τοῖς ἑκατό, ἐνῶ ἄλλες πενήντα τοῖς ἑκατό. Ἐμεῖς, λοιπόν, ἐφόσον ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό ἐλιές, πρέπει νά κοιτάξουμε ποιές ἔχουν τό λιγότερο δάκο, γιατί διαφορετικά δέν γίνεται. Καί πάντα πρέπει νά ψηφίζουμε μέ δύο κριτήρια:
α) μέ τό πόσο ἀγαπᾶ ὁ ὑποψήφιος τόν Θεό καί εἶναι συνειδητό μέλος τῆς Ἐκκλησίας καί
β) μέ τό πόσο ἀγαπᾶ τήν πατρίδα καί ἀποβλέπει στό γενικό καλό τοῦ τόπου κι ὄχι στό δικό του συμφέρον.
Ἐάν κάποιος χρησιμοποιήσει κάποιο ἄλλο κριτήριο, ἐκτός ἀπό αὐτά τά δύο, τότε κινεῖται ἰδιοτελῶς, καί δέν εἶναι αὐτό πού κάνει χριστιανικό. Ἀργότερα θά ἐπιτρέψει ἡ Θεία Δικαιοσύνη νά τό πληρώσει».
Καί ὁ ὅσιος Πορφύριος διατύπωνε τήν ἄποψή του γιά τούς πολιτικούς μας μέ συγκατάβαση: «Τί νά σοῦ κάνουν οἱ πολιτικοί; Εἶναι μπερδεμένοι μέ τά ψυχικά πάθη τους. Ὅταν ἕνας ἄνθρωπος δέν μπορεῖ νά βοηθήσει τόν ἑαυτό του, πῶς θά μπορέσει νά βοηθήσει τούς ἄλλους; Φταῖμε κι ἐμεῖς γιά τήν κατάσταση αὐτή. Ἄν ἤμασταν ἀληθινοί χριστιανοί, θά μπορούσαμε νά στείλουμε στή Βουλή, ὄχι βέβαια χριστιανικό κόμμα, ἀλλά χριστιανούς πολιτικούς καί τά πράγματα θά ἦταν διαφορετικά».
