Γράφει ὁ κ. Γεώργιος Τραμπούλης, θεολόγος
Ὁ ἀπερχόμενος πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης σέ συνέντευξη πού παραχώρησε στά Παραπολιτικά, στόν Κώστα Παπαχλιμίτζο στίς 14/4 ἀνέφερε μεταξύ τῶν ἄλλων ὅτι «Στό Δικαστήριο τῆς Χάγης μέ τήν Τουρκία θά πᾶμε μόνο γιά τήν ὁριοθέτηση τῶν θαλάσσιων ζωνῶν στό Αἰγαῖο καί στήν Ἀνατολική Μεσόγειο»! Ἀξίζει νά τονισθῆ ὅτι σύμφωνα μέ τό Διεθνές Δίκαιο τῆς Θαλάσσης, οἱ θαλάσσιες ζῶνες ἑνός κράτους περιλαμβάνουν τά Χωρικά Ὕδατα ἤ Αἰγιαλίτιδα Ζώνη, τήν Συνορεύουσα Ζώνη, τήν Ὑφαλοκρηπίδα καί τήν Ἀποκλειστική Οἰκονομική Ζώνη. Ὅσον ἀφορᾶ εἰδικά τά Χωρικά Ὕδατα πρέπει νά ἐπισημανθῆ ὅτι πρόκειται γιά ἐθνικό ἔδαφος καί ἐκτείνεται αὐτήν τήν στιγμή στά ἕξι ναυτικά μίλια στό Αἰγαῖο Πέλαγος, ἐνῶ ἡ Πατρίδα μας διατηρεῖ, βάσει τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου, τό δικαίωμα μονομεροῦς ἐπέκτασής τους στά 12 ναυτικά μίλια.
Ἡ προεκλογική αὐτή δήλωση τοῦ κ. Μητσοτάκη εἶναι πασιφανές ὅτι ἔρχεται σέ εὐθεῖα ἀντίθεση μέ τίς πάγιες καί ἀδιαπραγμάτευτες, θέσεις τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς τῆς Πατρίδος μας ἀναφορικά μέ τά Ἐθνικά Θέματα καί τά Ἐθνικά Δίκαια ἔναντι τῆς Τουρκίας. «Ἡ Ἑλλάδα ἔχει ξεκαθαρίσει ἀπό τό 2015», ἀναγράφεται χαρακτηριστικά καί στήν ἐπίσημη ἱστοσελίδα τοῦ ἑλληνικοῦ ὑπουργείου ἐξωτερικῶν, «δέν ἀναγνωρίζει καμία δικαιοδοσία στό δικαστήριο τῆς Χάγης ἀναφορικά μέ τά θέματα τῆς Αἰγιαλίτιδας ζώνης, ἡ ὁποία ἀνήκει στόν σκληρό πυρήνα τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας. Καί ἡ ἐθνική κυριαρχία δέν μπορεῖ νά τεθεῖ σέ καμιά διαπραγμάτευση, σέ κανένα δικαστήριο τύπου Χάγης.», γράφεται στό ἐπίσημο ἱστολόγιο τοῦ ἑλληνικοῦ ὑπουργείου ἐξωτερικῶν. Καί συνεχίζει, «μόνη διαφορά πού ἀναγνωρίζει τό ἐπίσημο ἑλληνικό κράτος μέ τήν Τουρκία, εἶναι ὁ καθορισμός τῆς νησιωτικῆς ὑφαλοκρηπίδας καί μόνον. Καμιά “θαλάσσια ζώνη”, οὔτε κἄν τήν χερσαία ὑφαλοκρηπίδα. Μόνον τήν νησιωτική».
Διατί δέν ἐνημερώνουν τόν ἑλληνικόν λαόν
Οὐσιαστικά ὁ ἀπερχόμενος πρωθυπουργός μέ τήν δήλωσή του αὐτή προαναγγέλλει προεκλογικά στόν ἑλληνικό λαό ὅτι προτίθεται, ἐάν ξαναεκλεγῆ, νά προσφύγη στό δικαστήριο τῆς Χάγης γιά τίς «θαλάσσιες ζῶνες», οἱ ὁποῖες φυσικά συμπεριλαμβάνουν καί τά χωρικά ὕδατα. Δηλαδή, ὁ κ. Μητσοτάκης προτίθεται νά θέση ὑπό ἀμφισβήτηση, ἐάν ξαναεκλεγῆ, τήν ὑπάρχουσα κατάσταση στό Αἰγαῖο. Ἀναμφίβολα ἡ πρότασή του αὐτή ἔχει ὡς ἐπακόλουθο νά ἐγείρη πολλά καί καίρια ἐρωτήματα:
●Γιατί ἀναφέρεται ὁ κ. Μητσοτάκης σέ προσφυγή στήν Χάγη γιά τίς “θαλάσσιες ζῶνες” καί ὄχι, ὅπως εἶναι ἡ ἐθνική γραμμή, γιά τίς “θαλάσσιες οἰκονομικές ζῶνες”, δηλαδή γιά τήν ΑΟΖ καί τήν ὑφαλοκρηπίδα;
●Τό κυβερνῶν κόμμα, ἡ ἀξιωματική ἀντιπολίτευση ἀλλά καί ὁ ὑπόλοιπος πολιτικός κόσμος ἔχουν ξεκάθαρη ἆραγε ἐθνική στρατηγική σέ περίπτωση πού τεθῆ στό ἄμεσο μέλλον θέμα προσφυγῆς στά Διεθνῆ Δικαστήρια γιά τίς «θαλάσσιες ζῶνες»;
●Γιατί ὁ πολιτικός κόσμος στήν Ἑλλάδα δέν θέτει πρός συζήτηση τίς δηλώσεις τοῦ κ. πρωθυπουργοῦ καί σιωπᾶ; Γιατί δέν ἐνημερώνουν τόν ἑλληνικό λαό γιά τό τί σκοπεύουν πραγματικά νά πράξουν;
●Μήπως ἡ σιωπή ὅλων τῶν πολιτικῶν κομμάτων σημαίνει ὅτι συγκατατίθενται μέ τίς δηλώσεις τοῦ κ. Μητσοτάκη;
● Μήπως προαναγγέλλεται πρός τόν ἑλληνικό λαό μέ τήν δήλωση αὐτή ὅτι μετά τίς ἐκλογές τῆς 21ης Μαΐου ἡ Ἑλλάδα θά ὁδηγηθῆ σέ μία συμφωνία τύπου Πρεσπῶν γιά τό Αἰγαῖο;
● Ὁ ἑλληνικός λαός, πού γνωρίζει ἤδη τίς προθέσεις τοῦ πρωθυπουργοῦ καί παρακολουθεῖ τήν σιωπή τοῦ πολιτικοῦ κόσμου, γιατί δέν πιέζει τά πολιτικά κόμματα νά δεσμευθοῦν προεκλογικά ὅτι δέν θά δεχθοῦν ποτέ τήν ἀλλαγή τοῦ status quo στό Αἰγαῖο; Χρησιμοποιώντας ὁ ἑλληνικός λαός τό ὅπλο τῆς ψήφου μπορεῖ αὐτήν τήν χρονική στιγμή νά πιέση τά πολιτικά κόμματα νά δεσμευθοῦν γιά τό ἀδιαπραγμάτευτο τῆς ἐθνικῆς μας κυριαρχίας καί ὅτι δέν θά τήν θέσουμε στήν κρίση κανενός.
● Ποιός εἶναι ὁ ρόλος τῶν ΗΠΑ στήν προκείμενη περίπτωση; Εἶναι ἄλλωστε τυχαῖο ὅτι κατά τήν πρόσφατη ἐπίσκεψη στίς 20 Φεβρουαρίου 2023 τοῦ ὑπουργοῦ ἐξωτερικῶν τῶν Η.Π.Α., κ. Ἄντονη Μπλίκεν, σέ Ἀθήνα καί Ἄγκυρα εἶχε τονισθῆ ὅτι οἱ δύο χῶρες θά πρέπη νά ὁδηγηθοῦν σέ διάλογο μετά τίς ἐκλογές γιά τό σύνολο τῶν διαφορῶν τους;
● Τό τελευταῖο διάστημα παρατηρεῖται ἐκτός ἀπό τό ἄνοιγμα διαύλων ἐπικοινωνίας μεταξύ τῶν δύο πλευρῶν Ἑλλάδος, Τουρκίας, μέ ἀφορμή τόν σεισμό πού ἔπληξε τήν γείτονα χώρα, μία ἄτυπη συμφωνία γιά τόν περιορισμό τῶν στρατιωτικῶν ἀσκήσεων στό Αἰγαῖο στό ἀπόλυτο ἐλάχιστο, μέ τήν δικαιολογία τῶν ἐκλογῶν. Μήπως πίσω ἀπό αὐτές τίς κινήσεις ὑποκρύπτονται πιέσεις ἀπό τίς Η.Π.Α., γιά νά ὁδηγηθοῦν οἱ δύο χῶρες σέ διαπραγμάτευση μετά τίς ἐκλογές, μέ στόχο τήν ὑπογραφή μίας Συμφωνίας “Εἰρήνης”;
Τό ἱστολόγιο enikos.gr στίς 3 Ἀπριλίου, ἀναφερόμενο στίς σχέσεις μεταξύ τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Τουρκίας, μετά τήν ἐπίσκεψη τοῦ Ἀμερικανοῦ ὑπουργοῦ ἐξωτερικῶν ἔγραψε ὅτι «Ἀπό τήν πλευρά τους, οἱ Η.Π.Α., στό πλαίσιο τῆς προώθησης καί τῆς ὑλοποίησης ἑνός στρατηγικοῦ σχεδιασμοῦ ἐλέγχου τῆς Ἀνατολικῆς Μεσογείου, ἀπαιτοῦν, ἐν μέσῳ τῆς Ρωσικῆς εἰσβολῆς στήν Οὐκρανία, νά παραμερισθοῦν οἱ ἐντάσεις στό ΝΑΤΟ, ἐνῶ διαμορφώνεται ἕνα νέο ἐνεργειακό τοπίο, πού στοχεύει στήν ἀπεξάρτηση ἀπό τήν Ρωσία. Σέ αὐτό τό πλαίσιο ἡ ἀμερικανική διπλωματία πιέζει Ἑλλάδα, Κύπρο, Τουρκία, Ἰσραήλ καί Αἴγυπτο νά βροῦν ἄμεσα κοινό ἔδαφος στά ἐνεργειακά projects καί στίς εὐκαιρίες πού ἀναδύονται στήν περιοχή. Μέ ἕνα νέο ἐνεργειακό τοπίο στήν Ἀνατολική Μεσόγειο, στό κάδρο θά μποῦν μοιραῖα καί τά ἑλληνοτουρκικά, ἐνῶ ἄν ὑπάρξουν ρεαλιστικές προτάσεις βασισμένες στό Διεθνές Δίκαιο (οἱ ΗΠΑ ὑποστηρίζουν μία προσφυγή γιά τίς διαφορές Ἑλλάδας-Τουρκίας στό Διεθνές Δικαστήριο τῆς Χάγης), στό τέλος θά προστεθεῖ στήν ἐξίσωση καί τό Κυπριακό». Ἡ κινητικότητα πού παρατηρεῖται τό τελευταῖο διάστημα στό κυπριακό ζήτημα μήπως ἐπιβεβαιώνει τό δημοσίευμα;
Τό Αἰγαῖον ἀποτελεῖ πρωτίστως διεθνές γεωπολιτικόν ζήτημα
Θεωροῦμε σκόπιμο ὑπό τό φῶς αὐτῶν τῶν νέων δεδομένων νά ἀνακαλέσουμε στήν μνήμη μας ἄρθρο τῆς ἐφημερίδας ΕΣΤΙΑ τοῦ κ. Μανώλη Κοττάκη στίς 15/3/22 καί μέ τίτλο «Οὐδέτερη ζώνη Αἰγαῖο-Μεσόγειος, ἀνοικτός διάδρομος μεταφορᾶς ἀερίου!», ὅπου μεταξύ τῶν ἄλλων ἀναφέρεται ὅτι: «… κυοφορεῖται μιά Συμφωνία «Εἰρήνης» μεταξύ Ἑλλάδος – Τουρκίας, μέ τήν ὁποία ἡ Ἑλλάς θά κληθεῖ:
Νά ἐγκαταλείψει ρητῶς μέ διεθνῆ συνθήκη τό δικαίωμά της γιά ἐπέκταση τῶν χωρικῶν της ὑδάτων στά 12 μίλια στό Αἰγαῖο…
Θά κληθεῖ μέ διμερῆ συμφωνία ἤ διαιτησία νά ἀποσύρει τά στρατεύματά της ἀπό τά νησιά τοῦ Αἰγαίου μέ ταυτόχρονη ὑποχώρηση καί τῆς Τρίτης Στρατιᾶς ἀπό τήν Σμύρνη στά ἐγγύτερα τῆς τουρκικῆς ἐνδοχώρας.
Στόχος… ἡ δημιουργία μιᾶς «οὐδέτερης ζώνης» δυτικά τῶν 28 ἀφοπλισμένων ὑποτίθεται νησιῶν μας. Οὐδέτερης γιά τήν ἐξυπηρέτηση τῆς διεθνοῦς ναυσιπλοΐας μεταξύ Σουέζ καί Δαρδανελλίων. Στήν πραγματικότητα, ἄν εἶναι ἀκριβῆ ὅσα μᾶς μεταφέρονται τό Αἰγαῖο δέν συνιστᾶ ἁπλῶς ἑλληνο-τουρκική διαφορά. Ἀποτελεῖ πρωτίστως διεθνές γεωπολιτικό ζήτημα ἐντασσόμενο στήν μάχη γιά τήν διαμόρφωση νέων παγκόσμιων συσχετισμῶν.
… Ἄν δημιουργηθεῖ οὐδέτερη ζώνη στό Αἰγαῖο καί κατασκευαστεῖ τό νέο κανάλι τῆς Κωνσταντινούπολης, μέ τό ὁποῖο παρακάμπτεται ἡ Συνθήκη τοῦ Μοντρέ, τά ἀμερικανικά πλοῖα ἐμπορικά καί πολεμικά θά φθάνουν στήν Μαύρη Θάλασσα. Ἐξ οὗ καί οἱ ΗΠΑ διεκδικοῦν τόν στρατηγικό λιμένα τῆς Ἀλεξανδρούπολης. Θέλουν νά κλείσουν πάλι τόν Πούτιν, ὁ ὁποῖος ἔφθασε στήν Μέση Ἀνατολή τήν αὐλή του. Τό αἰώνιο ζήτημα ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Καποδίστρια. Ἡ Ἑλλάδα ἔκανε ἤδη μιά τεράστια ἀβαρία πρός τήν Δύση μέ τήν Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν ἐντάσσοντας τήν βάση Bonsteel στό ΝΑΤΟ» καί καταλήγει τό δημοσίευμα σημειώνοντας ὅτι «Τώρα τί; Γιά νά ἀνακοπεῖ ἡ περαιτέρω ρωσσική κάθοδος στήν Μεσόγειο καί τήν Μέση Ἀνατολή θά πρέπει νά δεχθοῦμε νά γίνει γκρίζο τό Καστελλόριζο, οὐδέτερο τό Αἰγαῖο –ὅπως προέβλεψε ὁ καθηγητής Μάζης τό 1997 σέ ἄλλες συνθῆκες– ἀχνό τό γαλάζιο χρῶμα τῆς κυριαρχίας μας καί νά τεθεῖ σέ κίνδυνο μέ τόν ἀφοπλισμό ἡ ἐδαφική ἀκεραιότητα τῶν νησιῶν-ἀεροπλανοφόρων;».
«Οὐδέτερη ζώνη» ὑπό τήν πλήρη ἐπιτήρησιν καί ἐπικυριαρχίαν τῶν Η.Π.Α.
Εἶναι εὔλογο οἱ Ἡνωμένες Πολιτεῖες τῆς Ἀμερικῆς νά ἐπιθυμοῦν τήν ἐξάλειψη τῆς ὅποιας ἔντασης μεταξύ Τουρκίας καί Ἑλλάδος καί εἰδικά αὐτήν τήν χρονική στιγμή, πού βρίσκεται σέ ἐξέλιξη ὁ πόλεμος στήν Οὐκρανία. Ἀκόμα καί τώρα πού οἱ σχέσεις τῶν δύο χωρῶν Ἀμερικῆς καί Τουρκίας βρίσκονται σέ δοκιμασία, κυρίως λόγω τῆς πολιτικῆς τοῦ προέδρου Ἐρντογκάν ἀλλά καί τῆς ἐνεργῆς ὑποστήριξης τῆς Οὐάσιγκτον πρός τούς Κούρδους, τούς ὁποίους ἡ Τουρκία θεωρεῖ τρομοκράτες, παρ’ ὅλα αὐτά γιά τίς Η.Π.Α. ἡ Τουρκία παραμένει ἕνας ἑταῖρος ἐξαιρετικῆς στρατηγικῆς σημασίας, διότι ἡ σπουδαία γεωπολιτική σημασία της δέν μπορεῖ νά ἀγνοηθῆ. Ὁ ἔλεγχος τῶν στενῶν τῆς Μαύρης Θάλασσας, τοῦ Βοσπόρου καί τῶν Δαρδανελλίων, καθιστοῦν τήν Τουρκία ἀδιαμφισβήτητο ἑταῖρο. Τήν στιγμή πού μέσῳ τῆς Τουρκίας ἡ Ἀμερική ἀφενός ἔχει τήν δυνατότητα νά ἀναστέλλη τήν ὅποια προσπάθεια τῆς ρωσικῆς διείσδυσης στήν Μεσόγειο, ἀλλά καί στήν Μέση Ἀνατολή, ἀφετέρου νά προωθῆ τήν ἐπιρροή της στήν Ἀνατολική Εὐρώπη καί στήν περιοχή τοῦ Καυκάσου. Γιά τούς λόγους αὐτούς εἶναι ἀδιανόητη ἡ ὅποια σκέψη ὅτι ἡ Οὐάσιγκτον σέ περίπτωση σύγκρουσης Ἑλλάδος, Τουρκίας θά ὑποστηρίξη τά ἑλληνικά δίκαια.
Ἀναμφίβολα βασικός ἄξονας τῆς πολιτικῆς τῶν Η.Π.Α. στήν περιοχή τοῦ Αἰγαίου καί τῆς Ἀνατολικῆς Μεσογείου ἀποτελεῖ ἀφενός ὁ ἔλεγχος τῶν ἐνεργειακῶν πηγῶν πετρελαίου καί φυσικοῦ ἀερίου, ἡ ἀσφάλεια τῶν ἀγωγῶν μεταφορᾶς, ἀφετέρου ὁ περιορισμός τῆς Ρωσίας στήν περιοχή τῆς Μαύρης Θάλασσας. Μήπως γιά νά ἐξελιχθοῦν ὁμαλά ὅλα αὐτά θά πρέπη νά ἔχουν ἐξομαλυνθῆ πλήρως οἱ ἑλληνοτουρκικές σχέσεις, μέσα ἀπό μία Συμφωνία, δηλαδή «τήν δημιουργία μιᾶς «οὐδέτερης ζώνης» δυτικά τῶν 28 ἀφοπλισμένων ὑποτίθεται νησιῶν μας», ὑπό τήν πλήρη βέβαια ἐπιτήρηση καί ἐπικυριαρχία τῶν Η.Π.Α.;
Ἐάν λάβουμε ὑπ’ ὄψιν τήν ἡμι-ἀποικιακή θέση, στήν ὁποία βρίσκεται ἡ Χώρα μας σήμερα, ἀλλά καί τήν κατάσταση τῆς πολιτικῆς σκηνῆς τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία οὐσιαστικά βρίσκεται σέ ὑπαλληλική σχέση μέ τούς ὑπερατλαντικούς “φίλους μας”, καθώς καί τήν δραματική οἰκονομική κατάσταση στήν ὁποία βρίσκεται· ἀλλά καί τήν ἀπροθυμία τοῦ λαοῦ νά κάνη θυσίες ἐκτός ἀπό διακηρύξεις γιά χάρι ἀνώτερων, ὑψηλότερων προοπτικῶν, κάτι τό ὁποῖο ἔχει σχεδιασθῆ καί αὐτό ἀπό χρόνια ἀπό τούς ὑπερατλαντικούς “φίλους μας”, γίνεται ἀντιληπτό σέ τί δεινή κατάσταση βρίσκεται σήμερα ἡ Πατρίδα μας.
Ὁ ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς στήν ὁμιλία του στήν Κυριακή τῶν Μυροφόρων μεταξύ τῶν ἄλλων σημειώνει «Οἱ νεκροί εἶναι ἡ μόνη φροντίδα τοῦ Θεοῦ. Ὅλα τ’ ἄλλα τοῦ δίνουν χαρά. Ὁ Θεός δέ φροντίζει γιά τούς ἀθανάτους ἀγγέλους. Εὐφραίνεται μέ τούς ἀγγέλους, ὅπως καί ἐκεῖνοι εὐφραίνονται κοντά Του. Φροντίζει διαρκῶς ὅμως νά βρεῖ τρόπο ν’ ἀναστήσει τούς ἀνθρώπους. Γι’ αὐτό κι ἐπισκέπτεται πάντα μαζί μέ τούς ἀγγέλους Του τούς τάφους τῶν ἀνθρώπων, τόσο τούς κινητούς (τούς σωματικούς) ὅσο καί τούς ἀκίνητους (στά νεκροταφεῖα). Ἡ μέριμνα τοῦ Θεοῦ γιά τούς νεκρούς εἶναι πολύ μεγάλη. Ὄχι γιατί δέν μπορεῖ νά τούς ἀναστήσει καί νά τούς δώσει ζωή, ἀλλ’ ἐπειδή δέν ἐπιθυμοῦν ὅλοι οἱ νεκροί ν’ ἀναστηθοῦν “εἰς ἀνάστασιν ζωῆς”. Οἱ ἄνθρωποι ἀρνοῦνται τό δικό τους καλό. Γι’ αὐτό κι ὁ Θεός μεριμνᾶ πάντα γι’ αὐτούς».
