Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης
Ἀνήθικη,
ἀσεβής καί ἄκρως προκλητική ἡ (ν)τροπολογία πού πέρασε ἡ κυβέρνηση
θεσπίζοντας τό ἀκαταδίωκτο γιά τήν ἐπιτροπή πού ἐρευνᾶ τό δυστύχημα στά
Τέμπη.
Μετά
ἀπό τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης Μητσοτάκη, ὁ ἑλληνικός λαός ἔμαθε μέ
τόν ἄσχημο τρόπο πώς ὅπου ἐμφανίζεται ἀκαταδίωκτο, πηγαίνει ἀγκαζέ μέ τό ἀκαταλόγιστο. Ὅπου ἐπιστρατεύεται ἀσυλία, εἶναι τό πρῶτο βῆμα γιά τή συγκάλυψη καί τήν ἀτιμωρησία.
Ἡ ἐπιλογή τῆς κυβέρνησης Μητσοτάκη νά θεσπίσει τό ἀκαταδίωκτο γιά τά μέλη τῆς ἐπιτροπῆς διερεύνησης
τοῦ δυστυχήματος στά Τέμπη ὅπου ἔχασαν τή ζωή τους - τοὐλάχιστον - 57
ἄνθρωποι, φανερώνει ἐκ τῶν προτέρων πώς τό ἔγκλημα τῶν Τεμπῶν πηγαίνει ὁλοταχῶς γιά «θάψιμο».
Εἶναι ἕνα μέτρο ἀπίστευτης προκλητικότητας καί θρασύτητας. Εὐθεῖα
προσβολή στή μνήμη τῶν ἀνθρώπων πού σκοτώθηκαν, ἐπειδή δέν μποροῦσαν νά
διανοηθοῦν πώς τό κράτος καθημερινά ἔπαιζε τίς ζωές τῶν ἐπιβατῶν κορώνα -
γράμματα.
Τήν
ὥρα πού στήν Ὁλομέλεια τῆς Βουλῆς συζητοῦνταν τά μέτρα στήριξης στούς
πληγέντες καί στίς οἰκογένειες τῶν θυμάτων τῆς τραγωδίας τῶν Τεμπῶν, ἡ
κυβέρνηση Μητσοτάκη κατέβασε τροπολογία τῆς τελευταίας στιγμῆς,
ἡ ὁποία ὑψώνει τεῖχος προστασίας καί αὐθαιρεσίας ἀπέναντι στίς
οἰκογένειες πού θρηνοῦν. Φανταστεῖτε ἕναν γονιό πού ἔχασε τό παιδί του
στίς λαμαρῖνες τοῦ Intercity 62, νά βλέπει στίς εἰδήσεις πώς θά
ἐρευνήσουν τό δυστύχημα οἱ «ἀκαταδίωκτοι». Ἁπλά, δέν ὑπάρχουν λόγια γι'
αὐτά πού ζοῦμε.
Μόλις
ἕναν μῆνα μετά τό ἔγκλημα τῶν Τεμπῶν, ἡ κυβέρνηση δέν διστάζει νά
δείξει στούς συγγενεῖς τῶν θυμάτων καί σέ ὁλόκληρο τόν λαό πώς ἡ ὑπόθεση
θά ἀκολουθήσει προδιαγεγραμμένη πορεία, πού θά βγάζει ἐκτός κάδρου εὐθυνῶν τήν κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Ἄς σκεφτοῦμε, τί ἔχουμε δεῖ ὡς τώρα νά συμβαίνει μετά τήν τραγωδία. Μιά ἀνέξοδη καί ὑποκριτική παραίτηση τοῦ Κώστα Ἄχ. Καραμανλῆ
ἀπό τό ὑπουργεῖο Μεταφορῶν, μέ τήν κυβέρνηση νά τόν καλύπτει πλήρως.
Εἴδαμε τόν εἰσαγγελέα τοῦ Ἀρείου Πάγου, Ἰσίδωρο Ντογιάκο, νά ἀναλαμβάνει
τή διερεύνηση τῆς ὑπόθεσης, ἐνῶ πρωτύτερα ὁ ἴδιος εἶχε πρωτοστατήσει
στή συγκάλυψη τῆς ὑπόθεσης τῶν ὑποκλοπῶν καί τή φίμωση τῆς ΑΔΑΕ. Εἴδαμε
τόν ὁρισμό μιᾶς - βαλτῆς ἀπό τήν κυβέρνηση - ἐπιτροπῆς ἐμπειρογνωμόνων
καί τόν Κυριάκο Μητσοτάκη νά στέλνει πρωθυπουργικό «φιρμάνι» στόν κ.
Ντογιάκο νά περιλάβει τό πόρισμά της στή δικογραφία.
Καί
σάν ἐπισφράγισμα αὐτοῦ τοῦ μεγάλου «μαγειρέματος», βλέπουμε τή θέσπιση
του ἀκαταδίωκτου γιά τήν ἐπιτροπή γιά τά Τέμπη, μέ τήν κυβέρνηση νά
λαμβάνει - ξεδιάντροπα - προστατευτικά μέτρα ἀπέναντι σέ ἐνδεχόμενες
δικαστικές διεκδικήσεις καί νομικές ἐνέργειες τῶν οἰκογενειῶν τῶν
θυμάτων καί τῶν ἐπιζώντων.
Ἀκαταδίωκτο - Ἕνα χρήσιμο ἐργαλεῖο συγκάλυψης πού ξαναβγαίνει ἀπ' τό «συρτάρι»
Νά
γιατί φωνάζαμε ἐδῶ καί χρόνια πώς ὅσα πολιτικά μέτρα ἀποφασίζονταν στήν
πανδημία καί ποδοπατοῦσαν ἀγρίως τό Σύνταγμα, δέν θά ἔμεναν μόνο σέ
ζητήματα ὑγειονομικῆς φύσεως, ἄλλα θά λειτουργοῦσαν καί στό μέλλον ὡς ἐργαλεῖα ἐπιβολῆς ἐλέγχου καί προστασίας τοῦ σάπιου συστήματος.
Ἀφοῦ ὁ λαός δέχθηκε ἀδιαμαρτύρητα τίς αὐθαιρεσίες πού ἀποφασίστηκαν ὑπό
τό πρόσχημα τῆς «ἔκτακτης ἀνάγκης», ἐκεῖνοι δημιούργησαν «δεδικασμένα»
πού τά χρησιμοποιοῦν σέ κάθε περίσταση στήν ὁποία ἀναμένεται νά
ἀντιμετωπίσουν τήν ὀργή τοῦ κόσμου.
Ἔτσι
λοιπόν, ἀφοῦ ἡ «πατέντα» τοῦ ἀκαταδίωκτου λειτούργησε τόσο καλά στήν
πανδημία, τήν ἔβγαλαν καί πάλι ἀπό τό συρτάρι, τήν ξεσκόνισαν καί τήν
σέρβιραν στά μοῦτρα τοῦ λαοῦ. Ἀπό ἐδῶ καί πέρα ὅποια ἐπιτροπή καλεῖται
νά ξεπλύνει τά ἄπλυτα τῆς κυβέρνησης, θά ζητᾶ ἀκαταδίωκτο καί οἱ
δουλειές θά γίνονται ὄμορφα καί ὡραῖα, χωρίς «ἐνοχλητικά» ἐμπόδια.
Κάποιοι ὑποκριτές τῆς πολιτικῆς σκηνῆς εἶχαν καταπιεῖ «ἀμάσητο» τό
ἀκαταδίωκτο τῆς πανδημίας καί σήμερα τό παίζουν κοκορόπουλα,
ἐπειδή τό ξαναχρησιμοποιεί ἡ κυβέρνηση γιά τά Τέμπη. Γιά νά ἔχει βάρος ὁ
λόγος τούς σήμερα, θά ἔπρεπε νά εἶχαν μιλήσει καί τότε. Ἀλλά δέν...
Κάποιοι δέν ξεχάσαμε τί μᾶς ἔμαθε ἡ πικρή μας πείρα, πείρᾳ, ἀπό τό ἀκαταδίωκτο πού δόθηκε στήν Ἐπιτροπή τῶν Λοιμωξιολόγων.
Μέ
τό μαξιλαράκι ἀσφαλείας τοῦ ἀκαταδίωκτου, ὁ κάθε «εἰδικός» μποροῦσε νά
προπαγανδίζει 24/7 ὅποια ἀστήρικτη, ψευδοεπιστημονική ἀνοησία του
ἐρχόταν στή γκλάβα του. Μποροῦσε νά ἐπικαλεῖται ἀνύπαρκτες μελέτες καί
ἀόριστα στοιχεῖα. Μποροῦσε νά ἀλλάζει τίς θεωρίες του ἀπό τή μιά μέρα
στήν ἄλλη καί νά μή δίνει λογαριασμό πουθενά.
Μποροῦσε
νά τρομοκρατεῖ καθημερινῶς πολῖτες, νά τούς ἀπειλεῖ εὐθέως καί νά
στοχοποιεῖ ὁλόκληρες κοινωνικές ὁμάδες. Μποροῦσε νά εἰσηγεῖται γιά
ἀντιεπιστημονικές καί ἀντισυνταγματικές ὑποχρεωτικότητες, νά μή δίνει
λόγο σέ κανέναν γιά τά ψέματα πού εἰπώθηκαν προκειμένου νά πειστεῖ ὁ
κόσμος νά λάβει τό πειραματικό σκεύασμα, νά μή λογοδοτεῖ γιά τίς καταστροφικές παρενέργειες καί τούς θανάτους πού προκλήθηκαν ἀπό τά σκευάσματα.
Ἀκαταδίωκτο
γιά τά ὄργανα τῆς κυβέρνησης, ἀτομική εὐθύνη γιά τόν λαό. Ἡ ἴδια
ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται. Μέ 36.000 νεκρούς στή μιά περίπτωση, μέ 57
ἐπιβεβαιωμένους καί ἴσως δεκάδες ἀκόμα νεκρούς, στήν ἄλλη
περίπτωση. Ἀκόμα καί ἄν σοῦ λένε κατάμουτρα πώς δέν ἤθελαν νά σέ
ἐνημερώσουν γιά τά χάλια τοῦ σιδηρόδρομου, γιατί ἄν τό ἔκαναν, δέν θά
τολμοῦσες νά μπεῖς στά τρένα τους. Σοῦ ἐγγυηθήκαμε ψεύτικη ἀσφάλεια, δέν
σοῦ εἴπαμε τήν ἀλήθεια γιά τό σιδηροδρομικό δίκτυο - καρμανιόλα, μᾶς
ἐμπιστεύτηκες, μπῆκες, σκοτώθηκες, ἄλλα θά ἐρευνήσουμε μέ ἀκαταδίωκτο το
γιατί σκοτώθηκες.
Ἀνεύθυνοι, ἀνάλγητοι καί ἀτσαλάκωτοι, ρίχνουν «ἄπλετο φῶς» μέ τούς δικούς τους ὅρους, τριτοκοσμικά καί νοικοκυρεμένα.
