Γράφει ὁ κ. Κωνσταντῖνος Γάτος
Στὴν Κύπρο εἴχαμε τὴν ἐκλογὴ νέου Ἀρχιεπισκόπου καὶ τὴν ἐκλογὴ νέου Προέδρου. Πρόεδρος ἐξελέγη ὁ περισσότερο ἀγωνιστικὸς ἢ λιγότερο ἐνδοτικὸς, μὲ τὶς ψήφους τῶν ἀντικατοχικῶν καὶ πατριωτικῶν τμημάτων τοῦ ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ καὶ ΕΔΕΚ. Ἡ ἐκλογὴ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἔγινε ἀπὸ τοὺς Μητροπολίτες, ἐνῷ οἱ Ὀρθόδοξοι τῆς νήσου εἶχαν διαφορετικὴ προτίμηση.
Ὁ νέος Ἀρχιεπίσκοπος δὲν θὰ κριθῆ ἀπὸ τὸ θέμα τῆς Οὐκρανίας. Τὴν Ρωσία δὲν τὴν ἀπασχολεῖ τί πιστεύουν καὶ τί πράττουν 800.000 Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες τῆς Κύπρου. Τὴν ἐνδιαφέρει ἡ Κίνα, τὰ ἀσιατικὰ κράτη. Γι’ αὐτὸ τρέχουν οἱ Ἀγγλοαμερικανοὶ νὰ τοποθετήσουν Ἰνδοὺς μετανάστες σὲ ἡγετικὲς θέσεις στὰ κράτη αὐτῶν καὶ τοὺς Διεθνεῖς Ὀργανισμοὺς, γιὰ νὰ ἐμποδίσουν μία συνεργασία Ρωσίας- Κίνας- Ἰνδίας. Περισσότερο κινδυνεύει ἡ Κύπρος νὰ εὑρεθῆ μὲ μία Ρωσικὴ ἐξαρχία καὶ νὰ ἀντιμετωπίζει προβλήματα ἀνάλογα τῆς Ἀφρικῆς. Προβλήματα τὰ ὁποῖα θὰ μποροῦσαν νὰ ἐπιλυθοῦν ἐντὸς ὀλίγων λεπτῶν μὲ τὴν ταυτόχρονη ἀποχή. Ἀποχώρηση τῶν δύο Ἐκκλησιῶν ἀπὸ τὸ ἔδαφος τῆς ἄλλης. Στὴν Κύπρο ἀρκετοὶ ἐπώνυμοι ξεχνοῦν τὴν Ρωσικὴ βοήθεια στὸ Κυπριακό, τοὺς S-300, τὴν ὁποία ὅμως δὲν ξεχνᾶ ὁ Ἑλληνισμὸς τῆς Κύπρου. Καὶ οἱ Ρῶσοι πληρώνουν τὴν ἀδιαφορία τους στὴν οἰκονομικὴ ἐπίθεση, τὴν ὁποία δέχτηκαν Ἑλλὰς καὶ Κύπρος ἀπὸ τὴν Δύση, διότι θεωροῦσαν, ἐκείνη τὴν ἐποχή, ὅτι ἄλλο γαλλογερμανοὶ καὶ ἄλλο ἀγγλοαμερικανοί.
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου θὰ κριθῆ ἀπὸ τὴν παρουσία τους στὸν ἀγῶνα γιὰ ἐλευθερία. Ὡς Μητροπολίτης Πάφου εἶχε δημιουργήσει ἐλπίδες ὅτι θὰ δώσει νέα πνοὴ στὸν ἀντικατοχικὸ ἀγῶνα.
Μὲ αὐτὰ τὰ δεδομένα προκαλεῖ ἀπορίες τὸ ταξίδι τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου στὴν Κων/πολη. Διότι ἕνας ἐπώνυμος, ἕνας Ἀρχιεπίσκοπος, μετέβη στὸ κράτος, τὸ ὁποῖο κατέχει τμῆμα τῆς πατρίδας του, τὸ ὁποῖο προσπαθεῖ νὰ ἐκδιώξει, γιὰ νὰ ἐπανέλθουν οἱ πρόσφυγες στὶς πατρογονικές τους ἑστίες.
Τί θὰ συμβῆ αὔριο ἂν χιλιάδες Ἕλληνες τῆς Κύπρου, ἀκολουθήσουν τὸ παράδειγμά του καὶ ἐπισκεφθοῦν γιὰ ὁποιονδήποτε λόγο τὴν Τουρκία; Ὅταν σήμερα ὑπάρχουν χιλιάδες Κύπριοι, οἱ ὁποῖοι ἐπισκέπτονται τὰ Κατεχόμενα γιὰ φθηνότερα προϊόντα, ἡγεσίας μὴ ὑπαρχούσης. Καὶ αὐτὸ ὅταν ἄλλοι Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες ἀγωνίζονται, μέ τά μέσα τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀπό τόν Λιμνίτη μέχρι τὸ Ριζοκάρπασο καί τήν Κερύνεια μέχρι τήν Λουριτζίνα γιὰ τὸν τερματισμὸ τῆς κατοχῆς καὶ τὴν ἐλευθερία.
Ἕνα ἄλλο θέμα εἶναι ὅτι δημιουργεῖ προβλήματα στὸ Πατριαρχεῖο μὲ τὸ ταξίδι του, ἐκτὸς ἂν ὁ πατριωτικός του λόγος εἶναι ψεύτικος καὶ τὸ γνώριζαν καὶ οἱ Τοῦρκοι. Χρόνια τώρα διάφοροι ἔλεγαν «μὴ φωνάζετε κατὰ τῆς Τουρκίας, γιατί δημιουργεῖτε προβλήματα στὸ Πατριαρχεῖο», γιὰ νὰ καταστείλουν τὶς πατριωτικὲς προσπάθειες τῶν Ἑλλήνων. Τώρα τί ἄλλαξε καὶ δέχονται στὸ Πατριαρχεῖο ἕνα Ἀρχιεπίσκοπο, ὁ ὁποῖος ἀντιδρᾶ στὴν τουρκικὴ πολιτική; Ἐπειδή τά ἐθνικά θέματα εἶναι πνευματικά θέματα, θά πρέπει ὁ νέος Ἀρχιεπίσκοπος νά ἐντοπίσει καί νά ἐξουδετερώσει ὅτι ἔφταιξε καί ἀντί τῆς Ἑνώσεως ἦλθαν σταδιακά οἱ Τοῦρκοι ἀπὸ τὸ 1959 μέχρι τὸ 1974. Καὶ ὁ λόγος τῆς ἐκτροπῆς εἶναι βασικὰ ἕνας. Ἡ προσφυγή στὰ ἀντιχριστιανικὰ κέντρα καὶ κράτη τῆς Δύσεως γιὰ τὴν ὑλοποίηση τῶν ἐθνικῶν αἰτημάτων! Καὶ αὐτὸ συνεχίζεται μέχρι σήμερα μὲ τὴν ἀνοχὴ ἢ τὴν σύμφωνη γνώμη τῆς Ἐκκλησίας. Φαίνεται ὅτι ἔχουν ξεχάσει τὸ «μή πεποίθατε ἐπ’ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία» (Ψαλμὸς 145, 3). Ἐπίσης ὁ νέος Ἀρχιεπίσκοπος θὰ πρέπει νὰ ζητήσει ἀπὸ τοὺς Ὀρθοδόξους Ἕλληνες νὰ χρησιμοποιήσουν τὰ μέσα, τὰ ὁποῖα τοὺς δίδει ἡ Ὀρθοδοξία, γιὰ τὸν τερματισμὸ τῆς κατοχῆς. Ἂν ἄλλοι ἔχουν τὰ F-16, τοὺς S-400, ἐμεῖς ἔχουμε τὶς πατριωτικὲς προσευχές, οἱ ὁποῖες συνδυαζόμενες μὲ τὶς προσευχὲς γιὰ ὅλα τὰ θέματα ἀποτελοῦν τὰ δικά μας F16 καὶ F35. Εἶναι παράλογο νὰ τὰ ἔχουν οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες στό σπίτι τους καὶ νὰ μὴ τά χρησιμοποιοῦν. Καὶ ὅσοι μποροῦν νὰ χρησιμοποιοῦν τὰ μέσα ἐπικοινωνιῶν, γιὰ νὰ βλέπουν καὶ νὰ ἀκοῦνε οἱ ἐχθροί τοῦ Γένους καὶ οἱ διάφοροι ἐμπλεκόμενοι ὅτι οἱ Ἕλληνες ἀντιστέκονται μέχρι νὰ μᾶς δοθοῦν τὰ δίκαια αἰτήματά μας. Ἐκτὸς ἐὰν ἐπιτεθοῦν οἱ Τοῦρκοι κατὰ τῆς Κύπρου, ὁπότε οἱ Ἕλληνες θὰ πρέπει νὰ ἀπαντήσουν ὅπως τὸ 1840 ἀπὸ τὸν Ἕβρο μέχρι τὴν Κύπρο. Καὶ ἐπειδὴ «ἐὰν μὴ Κύριος φυλάξῃ πόλιν εἰς μάτην ἠγρύπνησεν ὁ φυλάσσων», θὰ πρέπει νὰ ὑπάρξει ἡ ἀνάλογη πνευματικὴ προετοιμασία καὶ θωράκιση. Διότι ἀμυντικὴ θωράκιση χωρὶς πνευματικὴ θωράκιση δὲν ὑπάρχει.
