Το θεμέλιο πάνω στο οποίο οικοδομείται ο γάμος είναι η αγάπη. Χάριν της αγάπης αρνούμαστε το εγώ μας, μέσα στο οποίο περιέχεται, κατά κάποιον τρόπο, και η πατρική μας οικογένεια. Είναι ένα κομμάτι του εαυτού μας αγαπητό, με το οποίο μας συνδέουν στενά δεσμοί αίματος και δυνατών αισθημάτων. Αποσυνδεόμαστε λοιπόν από αυτά, για να πετύχουμε να αγαπήσουμε τον σύζυγο. Και τότε νιώθουμε την οικογένεια του συζύγου σαν δική μας οικογένεια. Τότε η προσφώνηση “πατέρα” ή “μητέρα” προς τον πεθερό και την πεθερά δεν είναι λόγος ευγενείας ή σχήμα λόγου, αλλά γέννημα της αγάπης μας προς τον σύζυγό μας και τους δικούς του. Σε τέτοιο βαθμό αγαπούμε τον άλλο σαν ο άλλος να είμαστε εμείς.
Ο απόστολος Παύλος λέγει ότι ο άνδρας που αγαπά την γυναίκα του, στην πραγματικότητα αγαπά τον εαυτό του: «Ο αγαπών την εαυτού γυναίκα εαυτόν αγαπά», λέγει (Εφ. 5:28). Αντίστοιχα φυσικά ισχύει και για την γυναίκα: Εκείνη που αγαπά τον άνδρα της αγαπά τον εαυτό της. Αν αγαπά, λοιπόν, καθένας τον άλλο – που είναι ο εαυτός του – με την αγάπη του Χριστού, τότε και ο Χριστός θα αγαπά και τους δύο, και το ζεύγος θα ζη μέσα σε κοινωνία αληθινής αγάπης.
Κατά τον απόστολο Παύλο, ο Χριστός είναι το μέτρο της αγάπης που θα διέπη τον συζυγικό δεσμό: «Καθώς η Εκκλησία υποτάσσεται στον Χριστό, έτσι και οι γυναίκες να υποτάσσεσθε στους άνδρες σας σε όλα. Οι άνδρες να αγαπάτε τις γυναίκες σας, καθώς ο Χριστός αγάπησε την Εκκλησία» (Εφ. 5:24-25). Στα δύο αυτά “καθώς” προσπαθούν να φθάσουν η γυναίκα και ο άνδρας την μεταξύ τους αγάπη. Στο πρόσωπο του άνδρα η γυναίκα βλέπει τον Χριστό, και την γυναίκα ο άνδρας την αγαπά όπως ο Χριστός αγάπησε την Εκκλησία. Ο Χριστός είναι ο αγαπητικός σύνδεσμος του άνδρα και της γυναίκας· και η αγάπη του Χριστού προς την Εκκλησία είναι το μέτρο της αγάπης που προσπαθεί να φθάση το ζεύγος.
Το μυστήριο της αγάπης μέσα στον γάμο εικονίζει το μυστήριο της αγάπης του Χριστού προς την Εκκλησία. Γι’ αυτό εκείνοι που πέτυχαν να κατακτήσουν μέσα στον γάμο την αληθινή αγάπη, κάνουν δικό τους τον ίδιο τον Χριστό.
Όταν οι σύζυγοι φθάσουν στην αγάπη που ζητά από αυτούς ο Χριστός, τότε καταλαβαίνουν ότι ολόκληρος ο εαυτός τους ανήκει στον άλλο. Όπως γράφει ο απόστολος Παύλος: «Η γυνή του ιδίου σώματος ουκ εξουσιάζει, αλλ’ ο ανήρ· ομοίως δε και ο ανήρ του ιδίου σώματος ουκ εξουσιάζει, αλλ’ η γυνή» (Α’ Κορ. 7:4). Όμως την εξουσία επί του εαυτού μας την παραχωρεί στον άλλο η αληθινή αγάπη.
Από το βιβλίο: Ιερομονάχου Γρηγορίου, Το μυστήριον του Γάμου. Ιερόν Κουτλουμουσιανόν Κελλίον Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, Άγιον Όρος 2018.
