Κυκλοφόρησε πρόσφατα από τα Ελληνικά ταχυδρομεία σειρά 4 γραμματοσήμων, στα οποία εικονίζονται ομοφυλόφιλα ζεύγη. Τα ΕΛΤΑ ιδρύθηκαν από τον πρώτο κυβερνήτη της χώρας, τον Ιωάννη Καποδίστρια ως δημόσια υπηρεσία. Το 1970 απόκτησαν τη μορφή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου. Το 2006, μετά από συμφωνία με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, ανέλαβαν και τραπεζικές υπηρεσίες. Το 2013, στα πλαίσια δήθεν του υγιούς ανταγωνισμού, επετράπη η ίδρυση και λειτουργία και άλλων ομοειδών επιχειρήσεων. Κάποια χρονική στιγμή τα ΕΛΤΑ έγιναν μετοχική εταιρεία. Στράφηκαν και σε άλλες δραστηριότητες και το 2016 έγιναν πάροχος ηλεκτρικής ενέργειας, στην προσπάθεια να γονατίσει η κρατική ακόμη, πλην μετοχική πλέον ΔΕΗ. Είχε προηγηθεί ο ανταγωνισμός της ΔΕΗ προς τον κρατικό ακόμη τότε ΟΤΕ με τη θυγατρική Tellas, η οποία, μετά από πληθώρα διαφημίσεων, ναυάγησε και πωλήθηκε! Το 2018 η συμμετοχή του Δημοσίου στην επιχείρηση μεταβιβάστηκε σε ιδιώτες. Το ουσιώδες είναι ότι τις αποφάσεις λαμβάνουν πλέον αυτοί για όλα τα θέματα και, βέβαια, για τις σειρές γραμματοσήμων, που θα τεθούν σε κυκλοφορία.
Το 2021 θα έπρεπε να εορτασθεί πανηγυρικά η 200η επέτειος από την έναρξη της επανάστασης για την αποτίναξη του μακραίωνου οθωμανικού ζυγού. Τα ΕΛΤΑ τίμησαν τους θυσιασθέντες με δύο σειρές γραμματοσήμων. Η πρώτη, δύο τεμαχίων, απεικόνιζε το σήμα της άνευρης επιτροπής εορτασμού, που συστάθηκε με κυβερνητική απόφαση, στην οποία πρόεδρος ορίστηκε πρόσωπο, που ελάχιστα έχει πείσει με τη δημόσια δράση του ότι εμφορείται από τις αξίες και τα οράματα των σκλαβωμένων προγόνων μας. Η δεύτερη, τεσσάρων τεμαχίων, ευτυχώς απεικόνιζε στιγμές της προετοιμασίας αλλά και του αγώνα, πίνακες Ελλήνων καλλιτεχνών. Φαίνεται όμως να κυκλοφόρησαν σε μικρό αριθμό και ίσως αποκτήσουν κάποτε συλλεκτική αξία.
Πρόσφατα τα ΕΛΤΑ έθεσαν σε κυκλοφορία σειρά τεσσάρων τεμαχίων, στα οποία προβάλλεται η ομοφυλοφιλία. Ιδιωτική επιχείρηση είναι, θα ισχυριστεί κάποιος, ό,τι θέλει κυκλοφορεί! Δεν είναι ακριβώς έτσι. Υποτίθεται ότι το Κράτος ελέγχει ακόμη τα συμβαίνοντα στην επικράτειά του και έχει το δικαίωμα να παρεμβαίνει εμποδίζοντας την προβολή «αξιών» που απαξιώνουν τις αξίες, με τις οποίες πορεύτηκαν οι πρόγονοί μας επί αιώνες. Η ρήση ότι οι ασκούντες την εξουσία «απλώς προεδρεύουν» είναι τραγικά πραγματική. Τραγικότερη είναι η πραγματικότητα ότι και οι κρατούντες αποδέχονται, όπως δείχνουν, τις «αξίες», που επιχειρείται να γίνουν αποδεκτές από τους λαούς και μεταξύ αυτών και του ελληνικού!
Σε αντίθεση προς τους προβάλλοντες τις νέες «αξίες» υπάρχουν ακόμη αφελείς ή υποκριτές, που βαυκαλίζονται με την ψευδή εντύπωση ότι η χώρα μας κατοικείται, κατά συντριπτική πλειοψηφία, από πρόσωπα με προσήλωση στις πατροπαράδοτες παραδόσεις. Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Τις νέες «αξίες», και μεταξύ αυτών την ομοφυλοφιλία, προβάλλουν οι βιώνοντες τα πάθη. Και είναι η Εκκλησία, η οποία σαφώς διακρίνει την υγιή από την παθολογική κατάσταση της ψυχής σε όλες της τις εκφάνσεις.
Καλό είναι να τονίσουμε, προς άρση παρεξήγησης ότι οι Πατέρες της Εκκλησίας θεωρούν ως ρίζα των κακών τον ανθρώπινο εγωισμό και την υπερηφάνεια. Η ηθική της Εκκλησίας διαφέρει σημαντικά από την προτεσταντική, που επικεντρώνεται στη στηλίτευση των γενετησίων παρεκτροπών. Η ομοφυλοφιλία δεν είναι φοβερώτερο πάθος από την απληστία, την άγρια εκμετάλλευση, τον εξανδραποδισμό εικόνων του Θεού, την άμετρη φιλοδοξία και την καθηγεμόνευση. Η Εκκλησία στηλιτεύει πρωτίστως την προβολή με υπερηφάνεια του πάθους της ομοφυλοφιλίας. Βέβαια αυτό δεν συμβαίνει με όλους, όσοι έχουν κυριευθεί απ’ αυτό, παρά μόνο μ’ αυτούς, που οργανώνουν τις κατ’ έτος παρελάσεις υπερηφάνειας με τη θερμή υποστήριξη των διαφεντευτών του πλανήτη, οι οποίοι μέσω των κατά τόπους πρεσβειών και προξενείων των ΗΠΑ πρωτοστατούν στην επιτυχία τους. Όμως οι «διαρρηγνύοντες τα ιμάτια» για την κατάπτωση των αξιών, δεν τολμούν να δείξουν τους κυρίους ενόχους, το διεθνές σύστημα εξουσίας, και στρέφονται συλλήβδην κατά των κυριευμένων από το συγκεκριμένο πάθος, χωρίς να αναλογίζονται τα πάθη από τα οποία είναι αυτοί κυριευμένοι!
ΟΙ διεκδικητές δικαιωμάτων ή δικαιωματιστές, έχοντες την αμέριστη υποστήριξη των εξουσιαστών του πλανήτη έχουν αποκτήσει αρκετά δικαιώματα. Στη χώρα μας απομένει μόνο η υιοθεσία τέκνου από ομοφυλόφιλα, ζεύγη. Και αυτό σύντομα θα το αποκτήσουν. Έχουν δύναμη, που καμμιά άλλη κοινωνική ομάδα δεν διαθέτει. Τους δέχεται ο πρωθυπουργός, που δεν έχει χρόνο να δεχθεί τους πολύτεκνους. Τους ικανοποιεί η βουλή, η οποία ωθεί σε απόγνωση τους αγρότες, με συνέπεια να συρρικνώνεται η πρωτογενής παραγωγή. Ωθεί ακόμη τους νέους επιστήμονες στη μετανάστευση προς αναζήτηση εργασίας. Και όμως οι μόνοι που διαμαρτύρονται ότι αδικούνται είναι οι παρελαύνοντες με υπερηφάνεια, αν και διατρέχει τον κίνδυνο, αν κάποιος τους ψέξει, να εναχθεί, λόγω ψηφισθέντος νόμου, που απεκλήθη αντιρατσιστικός!
Η Εκκλησία κάνει σαφή τη διάκριση μεταξύ αμαρτίας και αμαρτωλού, που είμαστε όλοι. Συνεπώς η κατάκριση συνανθρώπου μας, που εμφορείται από πάθος, προσκρούει στον λόγο του Χριστού: «Υποκριτή βγάλε πρώτα το δοκάρι από το δικό σου μάτι».
Κάποιοι βγάζουν ιαχές θριάμβου, βλέποντας και εκκλησιαστικά πρόσωπα να πορεύονται στον δρόμο της εκκοσμίκευσης και της απεμπόλησης της ευαγγελικής διδασκαλίας. Δεν πρόκειται για προσαρμογή της Εκκλησίας στις νέες κοινωνικές συνθήκες, αλλά για τραγικό πνευματικό ολίσθημα των εν λόγω προσώπων. Και βέβαια δεν είναι το μόνο. Ολισθήματα είναι και η σιωπή μπροστά στα όσα γράψαμε πιο πάνω: Στην απληστία, στην άγρια εκμετάλλευση, στον εξανδραποδισμό εικόνων του Θεού, στην άμετρη φιλοδοξία και στην καθηγεμόνευση.
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»
