Ἡ ἀπασχόληση τῆς γυναικός σέ ἐπαγγελματικές δραστηριότητες ἔφερε πολλά τά κακά. Εἶναι τόσα τά μειονεκτήματα αὐτῆς τῆς ἀπασχολήσεως, ὥστε ἀποτελεῖ μέγα κοινωνικό καί οἰκογενειακό πρόβλημα.
Ἡ σύγχρονη γυναίκα ὑπέκυψε κατά κανόνα – ἐκτός ἀπό ἐξαιρέσεις φωτεινές – στά μοντέρνα συνθήματα τῆς δυτικῆς κοινωνίας περί δῆθεν ἀπελευθερώσεως καί ἰσότητος. Καί ἀντί νά ἀπελευθερωθῆ ὑποδουλώθηκε. Στό χρῆμα. Στή φιλαργυρία. Στή φιλοδοξία. Στή φιληδονία. Ἀντί νά ἐξισωθῆ μέ τόν ἄνδρα ἰσοπεδώθηκε ἠθικά. Ἔχασε τό μεγαλεῖο της. Ἀπώλεσε τό κάλλος της. Σάν παρθένος. Σάν μητέρα. Σάν σύζυγος.
Ἡ ἀγχώδης ἐπαγγελματική ἀπασχόληση ἔξω ἀπό τό σπίτι δημιουργεῖ στή γυναίκα:
1) Ἀνισορροπία τῆς προσωπικότητός της.
2) Ἀναποδογύρισμα τῶν ἀξιῶν καί προτεραιοτήτων. (Ἔβαλε πρωτεῦον τήν ἐργασία, δευτερεῦον τήν συζυγία καί τήν οἰκογένεια).
3) Ἄγχος καί ἀγωνία καί στειρότητα.
4) Διαταραχή τοῦ νευρικοῦ συστήματος. (Ἀναγκάζεται νά ἐργάζεται καί ἔξω, καί νά τρέχη νά προλάβει τίς ἐργασίες τοῦ σπιτιοῦ).
5) Αὐτάρκεια καί ἀνεξαρτησία οἰκονομική. Ἄλλο τό δικό της πορτοφόλι. Ἄλλο τοῦ συζύγου. Ἔλλειψη κοινοκτημοσύνης.
6) Αἴτια γιά τό εὔκολο, ἀντιευαγγελικό, ἀντιχριστιανικό διαζύγιο.
7) Κινδύνους γιά τήν ἠθική της ὑπόσταση ἀπό τήν ἐπικοινωνία μέ προϊσταμένους καί συναδέλφους.
8) Ἀπόρριψη τῆς εὐλογημένης τεκνογονίας, τῆς μητρότητος καί τῆς τρυφερότητος, πού εἶναι δῶρο τοῦ Δημιουργοῦ στή γυναίκα. (Πολλά παιδιά μεγαλώνουν χωρίς τήν μάνα στήν οὐσία). Αὔξηση τῆς ἐγκληματικότητος.
9) Ἄρση τῆς συζυγικῆς πίστεως. Στεγανά καί ἐγωϊσμοί στό ψυχικό κόσμο τῶν συζύγων.
10) Διάλυση τοῦ μυστηρίου τοῦ γάμου καί τῆς οἰκογενείας ἤ δύο οἰκογενειῶν καί κατάρρευση τῆς κοινωνίας ἔξω ἀπό τήν Ἑλληνορθόδοξη Παράδοση.
11) Αὔξηση τῆς ἀνεργίας τῶν ἀνδρῶν. Πολλές θέσεις σέ δημόσιες ὑπηρεσίες ἔχουν καταληφθῆ ἀπό γυναῖκες.
Ἡ ἀληθινή μητέρα κάνει τήν καλύτερη ἐπιλογή: Προτιμᾶ τήν εἰρήνη καί τήν συνοχή τῆς συζυγίας και τῆς οἰκογενείας ἀπό τά πολλά χρήματα. Συνήθως τά πολλά χρήματα διαλύουν τίς οἰκογένειες. Ἄν ὑπάρχει ἀπόλυτη ἀνάγκη νά ἐργασθῆ προτιμᾶ μία ἐργασία μέσα στήν οἰκογένεια.
Ὁ Ντέ Γκώλ ἔλεγε μία σοφή κουβέντα:
«Δέν ἔχει ἀνάγκη ἡ Γαλλία ἀπό ἐργάτριες γυναῖκες. Ἔχει ἀνάγκη ἀπό Γαλλῖδες μητέρες». Κι’ ἐμεῖς, μέ πόνο ψυχῆς γιά τό μέλλον τῆς ἀγαπημένης μας Πατρῖδος, λέγομε:
«Δέν ἔχει ἀνάγκη ἡ Ἑλλάδα ἀπό ἐργάτριες ἤ στρατιωτῖνες γυναῖκες. Ἔχει ἀνάγκη ἀπό Ἑλληνίδες μητέρες».
