Μία συγγνώμη γιὰ Ἐσένα ποὺ πλήγωσα ἄθελά μου ἢ καὶ ἠθελημένα
ἐσένα ποὺ μὲ πλήγωσες καὶ τὸ θυμᾶμαι ἀκόμη
ἐσένα ποὺ δὲν συγχώρεσα
ἐσένα ποὺ στεναχώρεσα μὲ τὰ λόγια ἢ τὶς πράξεις μου
ἐσένα ποὺ δὲν μπόρεσα νὰ βοηθήσω
ἐσένα ποὺ δὲν ὑπερασπίσθηκα
ἐσένα ποὺ σοῦ εἶπα ψέματα
ἐσένα ποὺ δὲν μπόρεσα νὰ ἀπαλύνω τὸν πόνο σου
ἐσένα ποὺ ζήτησες καὶ δὲν σοῦ ἔδωσα
ἐσένα ποὺ δὲν μπόρεσα νὰ ἀγαπήσω.
Ἀλλὰ καὶ Ἐσένα ποὺ ὅλα μοῦ τὰ ἔδωσες καὶ Σὲ ξεχνάω ἀκόμη
Ἐσένα ποὺ εἶσαι πάντα ἐδῶ καὶ ἐγὼ δὲν Σὲ ἀγγίζω
Ἐσένα ποὺ ὅλα τὰ συγχωρεῖς καὶ ἐγὼ τὰ ἐκμεταλλεύομαι
Ἐσένα ποὺ ὅλα τὰ βλέπεις καὶ ἐγὼ Σου κρύβομαι
Ἐσένα ποὺ προσπαθῶ νὰ μοιάσω καὶ γκρεμίζομαι.
Ἀγαπημένε μου, συγγνώμη.
Σταμ. Σπανουδάκης
