Τοῦ κ. Γεωργίου Κ. Τραμπούλη, θεολόγου
Στά πλαίσια τῆς Παγκόσμιας Συνόδου τῶν πλουσιοτέρων χωρῶν τοῦ κόσμου, G20, πού πραγματοποιήθηκε στό Μπαλί τῆς Ἰνδονησίας 15-16 Νοεμβρίου, μίλησε ὁ ἐπικεφαλῆς τοῦ Παγκοσμίου Οἰκονομικοῦ Φόρουν (WEF), Κλάους Σβάμπ. Τό Παγκόσμιο Οἰκονομικό Φόρουν εἶναι μία ὀργάνωση, τήν ὁποία ἀποτελοῦν σήμερα 3000 μέλη, οἱ μεγαλύτερες ἑταιρεῖες τοῦ κόσμου, τά ὁποῖα στόχο ἔχουν νά ἐπιβληθοῦν στήν παγκόσμια κοινότητα.
Ὁ κ. Κλάους Σβάμπ στήν ἀποκαλυπτική καί ταυτόχρονα κυνική ὁμιλία του ὑπέβαλε τήν πρόταση γιά τήν «δομική ἀναδιάρθρωση τοῦ κόσμου» καί μάλιστα παρά τίς ὅποιες «ἐκτεταμένες κοινωνικές ἐντάσεις». Εἶπε χαρακτηριστικά ὅτι «Αὐτό πού ἔχουμε νά ἀντιμετωπίσουμε εἶναι μία βαθειά συστημική κρίση ἀναδιάρθρωσης τοῦ κόσμου μας. Καί αὐτό θά πάρη λίγο χρόνο. Καί ὁ κόσμος θά φαίνεται διαφορετικά μετά…[τήν] διαδικασία μετάβασης». Ὅσον ἀφορᾶ τίς ἀρνητικές ἐπιπτώσεις μιᾶς τέτοιας ἀναδιάρθρωσης, ἀνέφερε τό παράδειγμα μιᾶς ἑταιρείας, ὅπου κατά τήν διάρκεια μιᾶς ἐπιχειρηματικῆς ἀναδιάρθρωσης, ὁρισμένα κόστη θά διαγραφοῦν καί οἱ μέτοχοι θά ὑποφέρουν, τόνισε ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς WEF. Μέ τόν ἴδιο τρόπο ἡ ἀναδιάρθρωση μιᾶς οἰκονομίας ἑνός κράτους θά ὁδηγήση «σέ μείωση τοῦ διαθέσιμου εἰσοδήματος πού μπορεῖ νά ὁδηγήση σέ ἐκτεταμένες κοινωνικές ἐντάσεις». Μέ αὐτόν τόν κυνικό τρόπο οἱ ἄνθρωποι πού σχεδιάζουν τό μέλλον τῆς ἀνθρωπότητας διαχειρίζονται τόν πόνο καί τίς ζωές τῶν ἀνθρώπων.
Δύο χρόνια πρίν, ὅταν ἡ παγκόσμια κοινότητα βρισκόταν ὑπό πλήρη ἐπιτήρηση λόγω covid19, ὁ ἐπικεφαλῆς τοῦ WEF, Κλάους Σβάμπ, εἶχε πάλι δηλώσει ὅτι εἶναι ἐπιτακτική ἡ ἀνάγκη νά ἀναδιαρθρωθῆ ὁ κόσμος. Ἔγραφε στόν πρόλογο τοῦ βιβλίου του «Κορωνοϊός: Μεγάλη Ἐπανεκκίνηση» ὅτι «Πολλοί ἀπό ἐμᾶς ἀνησυχοῦν γιά τό πότε τά πράγματα θά ἐπιστρέψουν στό φυσιολογικό. Ἡ σύντομη ἀπάντηση εἶναι: Ποτέ! Τίποτε δέν θά ἐπαναφέρη ποτέ τήν “θραυσμένη” αἴσθηση τῆς κανονικότητας πού ἐπικρατοῦσε πρίν ἀπό τήν κρίση, ἐπειδή ἡ πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ σηματοδοτεῖ ἕνα θεμελιῶδες σημεῖο καμπῆς στήν παγκόσμια ἀνάπτυξή μας». Μεσούσης τῆς «πανδημίας» τοῦ κορωνοϊοῦ ὁ Κλάους Σβάμπ καί ἡ παγκόσμια ἐλίτ πού ἐργάζεται πίσω ἀπό αὐτόν, δέν ἔκρυβαν τούς σχεδιασμούς τους, πού ἤθελαν τόν κορωνοϊό ὡς ἕνα ἐργαλεῖο, γιά νά ἐπιταχυνθοῦν οἱ διαδικασίες νά παγκοσμιοποιηθῆ ὁ κόσμος, ἔχοντας ὡς κυρίαρχα δομικά στοιχεῖα τῶν σχεδιασμῶν τους τήν ἄνευ προηγουμένου ἐπίθεση στόν ἄνθρωπο, τήν διάλυση τῆς κοινωνικῆς συνοχῆς καί τήν ἐπίθεση γιά τήν ἀπόκτηση τοῦ ἐλέγχου τῶν ἐθνικῶν κυβερνήσεων.
Ἡ κρίση τοῦ κορωνοϊοῦ καί στήν συνέχεια ὁ πόλεμος στήν Οὐκρανία μαρτυροῦν ὅτι οἱ παγκοσμιοποιητές καί τά μέλη τοῦ WEF προωθοῦν τό ὅραμα γιά τόν πλήρη συγκεντρωτικό ἔλεγχο τῆς ἀνθρωπότητας. Τό πείραμα τῆς πανδημίας, πού ἐπιβλήθηκε στήν παγκόσμια κοινωνία καί ἡ προώθηση τῆς Μεγάλης Ἐπανεκκίνησης, δέν ἀποσκοποῦν μόνον στήν ἀναδιάρθρωση τῆς παγκόσμιας οἰκονομίας, ἀλλά καί στόν ἐπαναπροσδιορισμό καί ἀναδιαμόρφωση τῆς ἴδιας τῆς ἀνθρώπινης φύσης, ἀφοῦ ὁ διανθρωπισμός ἀποτελεῖ ἀναπόσπαστο μέρος τῆς Μεγάλης Ἐπανεκκίνησης.
Τρία χρόνια μετά τήν ἔναρξη τῆς κρίσης τοῦ κορωνοϊοῦ τό μεγαλύτερο μέρος τοῦ παγκόσμιου πληθυσμοῦ εἶναι πλέον ἐμβολιασμένο μέ ἕνα πειραματικό ἐμβόλιο, γιά τό ὁποῖο ὑπάρχουν βάσιμοι φόβοι ὅτι ἀλλοιώνει τοῦ DNA τοῦ ἀνθρώπου καί ἐξασθενεῖ ἀμετάκλητα τό ἀνοσοποιητικό σύστημά του, ἄρα ἡ ἀλλοίωση τῆς ἀνθρώπινης φύσης εἶναι γεγονός. Στόν ἱστότοπο τοῦ Παγκόσμιου Οἰκονομικοῦ Φόρουμ ἀναφέρεται σχετικά μέ τήν Τέταρτη Βιομηχανική Ἐπανάσταση ὅτι «χαρακτηρίζεται ἀπό μία συγχώνευση πού θολώνει τίς γραμμές μεταξύ τῆς φυσικῆς, τῆς ψηφιακῆς καί τῆς βιολογικῆς σφαίρας». Τελικά, μήπως εἴμασθε μάρτυρες ὄχι ἁπλά ἑνός παγκόσμιου πραξικοπήματος, ἀλλά μιᾶς ἄνευ προηγουμένου ἐπίθεσης στόν ἄνθρωπο καί μάλιστα στήν ἐλευθερία, τήν συνείδηση καί τήν βούλησή του;
Ἡ εὐκολία μέ τήν ὁποία ἐπιβλήθηκαν οἱ περιορισμοί τήν περίοδο τοῦ κορωνοϊοῦ, ἡ ψήφιση τῶν ἀντισυνταγματικῶν νόμων πού περιόρισαν τήν θρησκευτική ἐλευθερία, τό δικαίωμα στήν ἐργασία, τήν ἐλευθερία κυκλοφορίας κτλ., ὁ γρήγορος ἐγκλιματισμός τῶν ἀνθρώπων στά lockdown, ἡ ἀποδοχή ἀπό τήν κοινωνία νά πειραματίζωνται, χωρίς καμία ἀντίσταση, μέ πειραματικά ἐμβόλια, πού προῆλθαν ἀπό ἱστούς ἐκτρωμένων ἐμβρύων, ἡ μεταφορά τεράστιου πλούτου σέ μικρό χρονικό διάστημα σέ ἑταιρεῖες ἐλεγχόμενες ἀπό αὐτούς πού ὀργάνωσαν τήν κρίση, ἐνθάρρυνε τούς ἀρχιτέκτονες τῆς παγκόσμιας διακυβέρνησης νά προχωρήσουν στήν δεύτερη φάση τῆς ἐπίθεσης κατά τῆς ἀνθρωπότητας, μέ τόν πόλεμο μεταξύ τῆς Ρωσίας καί Οὐκρανίας. Καί ἐνῶ ἡ Ρωσο-Οὐκρανική κρίση θά ἔπρεπε κανονικά νά ἦταν μία εὐκαιρία γιά τόν τερματισμό τῆς ἐθνοτικῆς δίωξης τοῦ Ρωσόφωνου πληθυσμοῦ στήν Οὐκρανία ἀπό τούς Νεοναζί, μετατράπηκε τελικά ἐσκεμμένα σέ πόλεμο. Ὁ πόλεμος στήν Οὐκρανία ἀποτελεῖ τήν καλύτερη εὐκαιρία, γιά νά ὑλοποιηθοῦν περαιτέρω οἱ στόχοι τῆς Μεγάλης Ἐπανεκκίνησης.
Ἡ οἰκονομική κατάρρευση κρατῶν, ἐπιχειρήσεων καί ἰδιωτῶν εἶναι ἀναμφίβολο ὅτι θά ἐπιταχύνη τίς διαδικασίες τῆς «δομικῆς ἀναδιάρθρωσης τοῦ κόσμου». Καί ἐνῶ οἱ ἐπιπτώσεις τοῦ κορωνοϊοῦ στήν διεθνῆ οἰκονομία ἐπέφεραν βαθειά οἰκονομική κρίση τόσο στά ἐθνικά κράτη ὅσο καί στίς ἰδιωτικές ἐπιχειρήσεις καί τούς ἰδιῶτες, ἡ νέα παγκόσμια ἐνεργειακή κρίση θά ὁδηγήση στήν περαιτέρω οἰκονομική κατάρρευση καί ἀνέχεια τοῦ μεγαλύτερου μέρους τοῦ παγκόσμιου πληθυσμοῦ· ταυτόχρονα στήν ἀποσύνθεση τῆς παραδοσιακῆς οἰκονομίας καί στήν πτώχευση τῶν ἐπιχειρήσεων, πού θεωροῦνται ἄχρηστες καί ἐπιβλαβεῖς γιά τήν παγκόσμια πολυεθνική οἰκονομία. Ἀλλά καί ἡ μεγάλη αὔξηση τῶν τιμῶν τῶν ἐνεργειακῶν προϊόντων, τῶν τροφίμων, τῆς ἐπιδείνωσης τοῦ ἐμπορίου, μέ συνεπακόλουθο καί τήν αὔξηση τοῦ πληθωρισμοῦ, θά ἐπιδεινώσουν ἀκόμα περισσότερο τίς ἤδη προβληματικές ἐθνικές οἰκονομίες, μέ ἐπακόλουθο τόν στενότερο ἔλεγχο τῶν ἐθνικῶν κυβερνήσεων ἀπό τήν παγκόσμια ἐλίτ.
Ἄς μή ξεχνᾶμε ὅτι ἡ πεῖνα καί ἡ ἀνέχεια ὁδήγησαν τήν Εὐρώπη σέ δύο Παγκόσμιους πολέμους καί αὐτοί μέ τήν σειρά τους ἔβαλαν τά θεμέλια γιά τήν «δομική ἀναδιάρθρωση τοῦ κόσμου», δηλαδή τήν παγκοσμιοποίηση, μέ τό αἰτιολογικό, νά ἀποφευχθῆ ἐκ νέου ἕνας αἱματηρός πόλεμος. Μήπως σήμερα τό ἔδαφος εἶναι πρόσφορο, γιά νά ὁλοκληρωθοῦν οἱ διαδικασίες τῆς «δομικῆς ἀναδιάρθρωσης τοῦ κόσμου», πού θά ὁδηγήσουν στήν διάλυση τοῦ σημερινοῦ συστήματος ὑπέρ μιᾶς τεχνοκρατικῆς παγκόσμιας κυβέρνησης, ἡ ὁποία θά ἐπιφέρη χαμηλότερο βιοτικό ἐπίπεδο, λιγότερη κατανάλωση ἐνεργειακῶν προϊόντων, λιγότερες θρησκευτικές καί πολιτικές ἐλευθερίες καί ἀλλαγές στόν τρόπο ζωῆς καί ἐργασίας τῶν ἀνθρώπων;
Βασικός προσανατολισμός τῆς Μεγάλης Ἐπανεκκίνησης ἀποτελεῖ ἡ μετάβαση σέ ἐναλλακτικές πηγές ἐνέργειας, αὐτές πού διαφημίζει καί ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Μήπως ὁ πόλεμος στήν Οὐκρανία καί ἡ παγκόσμια ἐνεργειακή κρίση δέν ἀποτελεῖ τήν καλύτερη εὐκαιρία γιά τήν πραγματοποίηση τῆς πράσινης μετάβασης; Χωρίς τόν πόλεμο, πῶς θά μποροῦσε νά ἐπιβληθῆ ἡ αὔξηση τῶν τιμῶν τοῦ φυσικοῦ ἀερίου καί τῆς βενζίνης, γιά νά ἀναγκάση ἑταιρεῖες καί ἰδιῶτες νά κάνουν τήν περίφημη πράσινη μετάβαση καί ἔτσι νά ὁδηγηθοῦμε στήν πράσινη οἰκονομία; Μία οἰκονομία ἡ ὁποία δικαιολογεῖται ἀπό μία ἀνύπαρκτη κλιματική ἀλλαγή, πού θά ἐπιφέρη ἀκόμη περισσότερη καταστροφή τῶν ἐθνικῶν οἰκονομιῶν, χρεοκοπώντας ἑταιρεῖες πρός ὄφελος τῶν πολυεθνικῶν καί προκαλώντας μεγαλύτερη ἀνεργία καί φτώχεια.
Ἕνας ἄλλος στόχος τῆς Μεγάλης Ἐπανεκκίνησης, πού ἡ κρίση στήν Οὐκρανία ἀποτελεῖ τήν καλύτερη εὐκαιρία, γιά νά ὑλοποιηθῆ, ἀποτελεῖ ὁ μετασχηματισμός τῆς βιομηχανίας τροφίμων. Τό Παγκόσμιο Οἰκονομικό Φόρουμ ἔχει ἐκδώσει ἀνακοίνωση στό παρελθόν, στήν ὁποία ἀναφέρεται ὅτι «ὑπάρχει κίνδυνος οἱ βραχυπρόθεσμες προσπάθειες γιά τήν καταπολέμηση τῆς ἔλλειψης τροφίμων νά ἀποβοῦν εἰς βάρος τῆς ἐπίτευξης τῶν στόχων γιά τό κλῖμα καί τήν ἀειφορία, δεδομένης τῆς διασύνδεσης μεταξύ γεωργίας καί κλιματικῆς ἀλλαγῆς». Γιά τόν λόγο αὐτό ζητᾶ τήν μετάβαση σέ νέες ἐναλλακτικές λύσεις διατροφῆς, ὅπως εἶναι τό συνθετικό κρέας, τά βρώσιμα ἔντομα καί τά τεχνητά διατροφικά προϊόντα.
Ἡ ἔλλειψη τροφίμων πού παρατηρεῖται, ὡς ἐπακόλουθο τῆς κρίσης στήν Οὐκρανία, ἀφοῦ ἡ Οὐκρανία θεωρεῖται ὁ σιτοβολώνας τῆς Εὐρώπης, λειτουργεῖ ὡς ἐργαλεῖο, γιά νά ἀναγκάση νά ἀλλάξη τίς διατροφικές συνήθειες τῶν ἀνθρώπων. Δέν εἶναι τυχαῖο ἄλλωστε ἡ συζήτηση πού γίνεται τό τελευταῖο διάστημα στά μ.μ.ἐ. γιά τίς εὐεργετικές ἐπιπτώσεις στόν πλανήτη πού θά ἐπιφέρη ἡ κατανάλωση τοῦ συνθετικοῦ κρέατος!
Τέλος, βασικός στόχος τῶν παγκοσμιοποιητῶν πού ἐπιτυγχάνεται μέ τήν κρίση στήν Οὐκρανία ἀποτελεῖ ἡ ἀντιρωσική προπαγάνδα, πού ἔχει ἐξαπλωθῆ σέ ὅλο τόν δυτικό κόσμο. Τό ἐργαλεῖο τῆς προπαγάνδας σκοπό ἔχει νά στοχοποιήση καί περιθωριοποιήση τόν Ρωσικό κόσμο καί τήν ἀποπομπή τῆς Ρωσίας ἀπό τούς Διεθνεῖς Ὀργανισμούς. Καί ἔτσι ἀφενός νά ἀκυρωθῆ ἡ ὁποιαδήποτε δυνατότητα μεταφορᾶς τῆς ρωσικῆς ἄποψης στήν διεθνῆ κοινότητα καί ἀφετέρου τά δυτικά μέσα ἐνημέρωσης νά περνοῦν στήν διεθνῆ κοινότητα τήν προπαγάνδα τους. Διότι ἡ Ρωσία, ὡς ὀρθόδοξη χριστιανική χώρα, ἀποτελεῖ τό μόνο ἀνάχωμα ἀπέναντι στόν διεφθαρμένο καί ἁρπακτικό δυτικό κόσμο.
Ὁ Σέρβος σκηνοθέτης Ἐμίρ Κουστουρίτσα, σέ πρόσφατες δηλώσεις του ἀναφορικά μέ τόν πόλεμο καί τόν δυτικό κόσμο, τόνισε ὅτι «ζοῦμε σέ μία πραγματικά περίεργη ἐποχή: γιά πρώτη φορά στήν Εὐρώπη, δέν ὑπάρχουν καθόλου εἰρηνιστικά κινήματα, οἱ ἄνθρωποι ἔχουν γίνει ἀναίσθητοι στόν πόλεμο. Ὑπάρχουν ὅμως ἐκεῖνοι πού εἶναι ἕτοιμοι νά δώσουν ὅπλα καί χρήματα στήν Οὐκρανία, γιά νά παρατείνουν τήν σύγκρουση… Ἡ Δύση δέν μπορεῖ νά ἐγκαταλείψη τήν ἰδέα πού τόσο ὁ Ναπολέων ὅσο καί ὁ Χίτλερ προσπάθησαν νά πραγματοποιήσουν, δηλαδή νά κατακτήσουν τούς ρωσικούς πόρους, νά ἀποκτήσουν τήν Σιβηρία καί τόν πλοῦτο της. Καί αὐτό εἶναι τό μεγαλύτερο πρόβλημα».
Τό ἱστολόγιο ἀπεροπία στίς 5/6/22, ἀναφερόμενο στήν ἀνικανότητα τῶν δυτικῶν λαῶν νά ἀντιληφθοῦν τό τί συμβαίνει γύρω τους, γράφει ὅτι «Οἱ περισσότεροι δυτικοί ἄνθρωποι ἔχουν γίνει ἠλίθιοι καί δειλοί (δεῖτε πόσο μικρή ἀπήχηση ἔχουν στίς μεγάλες δυτικές μάζες ὅσοι καταγγέλλουν τήν δυτική χούντα καί πόσο τεράστια ἀπήχηση ἔχουν οἱ τηλεπερσόνες τοῦ ἀπόλυτου τίποτε, καί τά τηλεπαιχνίδια γιά ἀμόρφωτους καί διανοητικά καθυστερημένους παῖκτες).
Ἡ διανοητική ἀνεπάρκεια τοῦ δυτικοῦ ἀνθρώπου ἀντικατοπτρίζεται καί στήν διανοητική παρακμή τῶν ἴδιων τῶν κυβερνώντων του, ἐφόσον πολίτες διανοητικά ἀνεπαρκεῖς τούς ψήφισαν καί τούς ἐπέτρεψαν νά μποῦν στά κοινοβούλια καί ἐφόσον μόνον ἠλίθιοι, ἤ διεφθαρμένοι ὥς τό μεδούλι προδότες πολιτικοί ἐξυπηρετοῦν τά συμφέροντα διεστραμμένων μεγιστάνων πού στρέφονται ἐναντίον τῶν συμφερόντων τῶν πολιτῶν καί τῶν χωρῶν τους.
Δυστυχῶς ἔχουμε φτάσει στό σημεῖο ὁ ὄχλος, πού μοιάζει νά μή τόν ἐνοχλεῖ ἡ παγκοσμιοποίηση −διότι δέν ἀντιλαμβάνεται περί τινος πρόκειται− νά θέλη τήν Μεγάλη Ἐπανεκκίνηση, νά ζητάη ἐμβόλια καί τσιπάρισμα, φυλάκιση καί θάνατο, πού ἡ ἐλίτ τά βαφτίζει μέ παραπλανητικά ὀνόματα, ὅπως “ὑγειονομική ἀσφάλεια”, “ἀσφαλής ταυτοποίηση”, “ἐνεργειακή μετάβαση” καί “προστασία τοῦ περιβάλλοντος”, ἀλλά ὁ ὄχλος ἀδυνατεῖ νά τά ἀποκωδικοποιήση».
Φτάσαμε στό σημεῖο ὁ ὄχλος νά θέλη ἑκούσια σκλαβιά. Γιατί ἆραγε; Δυστυχῶς ἡ βούληση γιά ἐθελοδουλεία πού τό ὑποκείμενο δέν τήν προσλαμβάνει ὡς τέτοια, εἶναι χαρακτηριστικό βαθειᾶς ἁμαρτητικῆς κατάστασης, εἶναι χαρακτηριστικό τῶν ἀνθρώπων πού θά δεχθοῦν τόν Ἀντίχριστο. Καλούμεθα ἅπαντες νά μετανοήσουμε.
