῾Ο Κατηχητής δαιμονίσθηκε. (23)

«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»

ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΜΑΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ

Ὑπό μον. π. Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Τόν Νοέμβριο τοῦ 1984 ὁ π. Κοσμᾶς ἐπῆγε στό χωριό Φουγκουροῦμε γιά βαπτίσεις. Βαπτίσθηκαν 190 ἄτομα. Τήν ἄλλη ἡμέρα μέ τό ἐπιτελεῖο τῶν ἱερέων καί βοηθῶν του ἐπέστρεψε στό Κολουέζι.

Ἐκεῖ βρῆκε ἕνα Κατηχητή, τόν Νικόδημον νά ἔχη καταληφθεῖ ἀπό δαιμόνιο. Τό ἔπαθε αὐτό ἀπό ἀπροσεξίες του. ῎Εβλεπε παλαιούς συγχωριανούς του νά κάνουν διάφορα πράγματα  πού ἔχουν σχέσι μέ μαγεία καί διαβόλους καί ζήλεψε νά τά κάνει κι αὐτός.

Τοῦ διάβασε ὁ π. Κοσμᾶς τούς ἐξορκισμούς τοῦ Μεγάλου Βασιλείου καί τοῦ ῾Ιεροῦ Χρυσοστόμου. ῾Ο δαιμονισμένος μούγκριζε κάτω. Μάλιστα ἐξαγριωμένος ἐπιτέθηκε στόν π. Κοσμᾶ νά τόν κτυπήσει. Μέ ἐντολή του ἔδεσαν τόν ἀσθενῆ καί τόν ἐπῆγαν στήν ἐκκλησία. Συνέχισε καί πάλι τούς ἐξορκισμούς προσθέτοντας καί τίς εὐχές τοῦ ῾Αγίου Κυπριανοῦ. ῞Οταν ἔλεγε ὁ π. Κοσμᾶς τήν εὐχή: «῎Εξελθε ἀπό τοῦ δούλου σου Νικοδήμου... «τό δαιμόνιο τόν ἔκανε νά μουγκρίζει καί νά τρέχει πρός τά ἔξω. ῏Ηλθαν οἱ συγγενεῖς του καί ἤθελαν νά τόν πάρουν, διότι ἔτσι τούς συνεβούλευσε ὁ μάγος, ὁ ὁποῖος ράντισε τό σπίτι του μέ μιά ἄσπρη σκόνη σάν τήν κιμωλία. ῾Ο π. Κοσμᾶς τούς εἶπε νά φύγουν. Αὐτοί ἀρνήθηκαν, ὁπότε τούς ἔδιωξε μέ τήν βία. Ἀπείλησαν λέγοντας ὅτι θά πεθάνει ὁ ἀσθενής, ἄν δέν τόν πᾶνε γρήγορα στόν μάγο, ἀλλά ὁ π. Κοσμᾶς τούς ἔδιωξε μακριά ἀπό τήν ἐκκλησία. Εἶχε νά κοιμηθεῖ ὁ ἀσθενής ἐπί μία ἑβδομάδα. Μετά τούς ἐξορκισμούς εἰρήνευσε καί κοιμήθηκε εἰρηνικά ἐπί πολλές ὧρες.

Ἐπέστρεψε στό χωριό του ἀλλά ἐκεῖ ἄλλο πρόβλημα τοῦ παρουσιάσθηκε. Οἱ ἄνθρωποι τοῦ χωριοῦ του τόν ἀπεστρέφοντο καί ἄλλαζαν δρόμο, ὅταν τόν ἔβλεπαν, διότι τόν θεωροῦσαν φάντασμα. ῎Ελεγαν μεταξύ τους: «Ἀφοῦ αὐτός ἔβαζε φωτιές, ἔσπαζε δεσμά, ἐμούγκριζε σάν τό ζῶο, πῶς τώρα ἔγινε καλά καί περπατᾶ σοβαρός καί χαρούμενος, χωρίς νά κάνει τά προηγούμενα ἔργα του; ῎Αρα εἶναι φάντασμα». Πιστεύουν ὅτι ἔχει πεθάνει καί ὅτι τώρα βγαίνει τό πνεῦμα του ἀπό τόν τάφο καί γυρίζει ἀνάμεσά τους. Τέτοιοι δαιμονισμένοι, σύμφωνα μέ τίς δικές τους ἀντιλήψεις θά πρέπει ἤ νά πεθαίνουν ἤ νά ἐξαφανίζονται στά δάση. 

Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου