«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΜΑΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ
Ὑπό μον. π. Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
Συνεχίζει νά μᾶς διηγεῖται μιά ἄλλη ἱστορία ὁ ἱερέας μας π. Ρωμανός.
«Τό 1985 ἤμουν ἐφημέριος στόν ῞Αγιο Θεολόγο τοῦ Φουγκουροῦμε. Κάποια Κυριακή ἦλθε ὁ μακαριστός π. Κοσμᾶς νά κάνει τίς Βαπτίσεις. Μετά τίς τελευταῖες του συμβουλές καί αὐστηρές συστάσεις στούς Κατηχουμένους, τούς ἐτόνισε «῞Οσοι εἴχατε ἀσχοληθῆ κατά τό παρελθόν μέ μαγικά, σήμερα μέχρι τό βράδυ νά μοῦ φέρετε ἐδῶ ὅλα τά ἀντικείμενα καί φάρμακα πού χρησιμοποιούσατε». Ἀρκετοί τοῦ ἔφεραν μερικά ξύλινα ὁμοιώματα, ὑγρά, δέρματα φιδιῶν καί ἄλλα. ῞Ενας ἀπ᾿ αὐτούς πού ὀνομαζόταν Σαμπακίλα, δέν τά ἔφερνε. Βαπτίσθηκε τήν ἄλλη ἡμέρα, χωρίς νά ἐπιστρέψει.
Πέρασαν περίπου ἑπτά μῆνες χωρίς νά πηγαίνει κάθε Κυριακή στήν ἐκκλησία. Κάποια Κυριακή ἀπεφάσισε νά πάει ἔχοντας μέσα στήν τσέπη του καί τόν δικό του «θεό», ἕνα ξύλινο εἴδωλο, τό ὁποῖο γι᾿ αὐτόν ἦταν ὁ θεός του, ἡ ἐλπίδα του, ὁ φύλακάς του καί ἡ καταφυγή του γιά κάθε κακό ἐνδεχόμενο. Μάλιστα, πρίν μπεῖ στήν ἐκκλησία, διατηροῦσε στό μυαλό του καί τόν ἑξῆς παράξενο λογισμό: «Τώρα θά ἰδοῦμε ποιά εἶναι ἡ δύναμις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πού λένε ὅτι εἶναι μεγαλύτερη ἀπό τούς μάγους καί τά μαγικά μας».
῞Οταν μπῆκε μέσα καί πλησίασε νά προσκυνήσει τήν εἰκόνα τοῦ ῾Αγίου Θεολόγου, ὅπως εἶχε διδαχθῆ παλαιότερα στίς κατηχήσεις, ἔνοιωσε κάτι σάν ρεῦμα νά διαπερνᾶ ὅλο τό σῶμα του. Πόνοι δυνατοί εἶχαν ξαπλωθῆ παντοῦ καί αὐτός σιωποῦσε μέ ἀγωνία τί θά ἀπογίνει μ᾿ αὐτό τό γεγονός. Οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι δέν κατάλαβαν τίποτε. Μετά τό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας ἀνεχώρησαν ὅλοι καθώς κι αὐτός ὁ μάγος, ὁ ὁποῖος ἔφθασε στό σπίτι του μέ φοβερούς σωματικούς πόνους.
Μετά ἀπό λίγες ἡμέρες οἱ πόνοι του δυνάμωσαν. Μπῆκε στό νοσοκομεῖο τῆς ῾Εταιρείας Μεταλλευμάτων πού λέγεται Τζεκαμίν, κοντά στό χωριό Κακάντα. Οἱ γιατροί παρά τίς φιλότιμες προσπάθειές τους δέν κατώρθωσαν νά τόν ἀπαλλάξουν ἀπό τούς πόνους του. Ἐπέστρεψε στό σπίτι του ἀπελπισμένος. Μετά ἀπό τέσσερεις ἡμέρες ἦλθε στήν ἐκκλησία. Μπῆκε μέσα καί μοῦ εἶπε: «Πάτερ Ρωμανέ, θά πεθάνω. ῾Η ἀρρώστεια μου ξεκίνησε ἀπό τήν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Θεολόγου. ῞Οταν τήν προσκύνησα, πρίν ἀπό λίγους μῆνες, κάτι σάν ρεῦμα διεπέρασε ὅλο τό σῶμα μου».
Ἐγώ τοῦ ἀπήντησα «Δέν ἔχω τίποτε νά σοῦ εἰπῶ. Πήγαινε πάλι καί προσκύνησε τήν Εἰκόνα τοῦ Ἁγίου μέ μετάνοια καί θά θεραπευθῆς».
Αὐτός μοῦ εἶπε «῎Αν κυττάξω αὐτήν τήν εἰκόνα στά μάτια, θά πεθάνω».
Δέν προσκύνησε τήν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου καί ἐπέστρεψε στό σπίτι του πάλι ἄρρωστος.
Μετά ἀπό λίγο καιρό ἐπισκέφθηκε καί πάλι ὁ π. Κοσμᾶς τούς νεοφωτίστους τοῦ Φουγκουροῦμε. Συνάντησε τόν Σαμπακίλα, ὁ ὁποῖος καί τοῦ διηγήθηκε τό δρᾶμα του.
῾Ο Πατήρ τόν συνεβούλευσε νά προσκυνήσει μέ πίστι τόν ῞Αγιο, ἀλλ᾿ αὐτός καί πάλι ἀρνήθηκε λέγοντάς του ὅτι θά πεθάνει, ἄν προσκυνήσει τήν εἰκόνα του. Καί ὁ τότε ῞Ελληνας γιατρός κ. Θᾶνος Τζῶτζος τόν συνεβούλευσε τά ἴδια, ἀλλά ὁ μάγος «οὐκ ἠβουλήθη συνιέναι». Τό τέλος του δέν ἄργησε νά ἔλθει. Σέ λίγες ἡμέρες ἀπέθανε μέσα σέ φρικτούς πόνους δέσμιος τοῦ σατανᾶ καί ὑβριστής τοῦ ῾Αγίου καί ὀρθοδόξου Βαπτίσματος.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
