Tό αποκρουστικό πρόσωπο της black metal μουσικής
Οι Cradle of Filth (στα ελληνικά «Άντρο της διαφθοράς» ή «Λίκνο της ακαθαρσίας») το όνομά τους το διάλεξαν, διότι, όπως λένε, «ταιριάζει στην μουσική μας» και σ’αυτό που είμαστε». Οι C.O. F. Δεν είναι κάποιο συγκρότημα άγνωστο για τους οπαδούς της heavy metal μουσικής. Αποτελούν «το πιο επιτυχημένο εμπορικά black metal συγκρότημα του πλανήτη». Μια μικρή περιγραφή της μουσικής τους από συντάκτες του είδους· «Βαρειές, δυναμικές, τσαμπουκαλίδικες και μελωδικές όσο πρέπει (κιθάρες)…
Έχοντας πάρει βάσεις από παραδοσιακό metal τύπου IRON MAIDEN (δηλαδή διπλές κιθαριστικές αρμονίες) και από παλαιομοδίτικο thrash και death metal, τα έχουν αναμίξει με gothic ατμόσφαιρα και black metal αισθητική! Ο εφιάλτης που δημιουργούν τα …πλήκτρα εναρμονίζεται απόλυτα με τη δαιμονική φωνή του Danni, ο οποίος και αυτός παραδόξως έχει πάψει να θυμίζει τον Daffy Duck! Οι κιθάρες, όταν δεν μας βομβαρδίζουν με εκρηκτικά riffs συναγωνίζονται τις μελωδικές γραμμές των πλήκτρων, τις οποίες υποβοηθούν ιδιαίτερα πετυχημένα τα σκοτεινά οπερετικά φωνητικά! …μπαράζ εναλλαγών ρυθμών, ταχυτήτων και μελωδιών. Κύριο μέλημα του συγκροτήματος είναι η δημιουργία της σωστής ατμόσφαιρας, έτσι ώστε να σε μεταφέρει αυτόματα στον κόσμο του «Midian» , τον τόπο που κατοικούν όλα τα πλάσματα της νύχτας. Οι С. O. F. το καταφέρνουν αυτό άψογα, δίνοντας ένα συμφωνικό χαρακτήρα στο album, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υστερούν σε επιθετικότητα…»
Μέλη του συγκροτήματος είναι οι Danni Filth (τραγουδιστής, στιχουργός και κύριο μέλος του συγκροτήματος), Paul Allender (κιθάρα), Jian Pyres (κιθάρα) Robir Graves (μπάσο), Adrian Erladson (τύμπανα), Martin Powell (πλήκτρα). Μέχρι σήμερα κυκλοφόρησαν τους εξής δίσκους «The principle of evil made flesh», «Vampire Dusk… and her embrace» «Cruelty and the beast», «Midian».
Οι βλασφημίες
Οι C.O.F. δεν αντιτίθενται απλώς θεωρητικώς στην πίστη του Χριστιανισμού. Βρίζουν με το χυδαιότερο τρόπο αυτά τα ίδια τα ιερά πρόσωπα της πίστεως με λόγια και εικόνες στα εξώφυλλα των δίσκων τους, τις αφίσσες τους, τις μπλούζες( t- shirts) που φτιάχνουν για τους οπαδούς τους. Επιτίθενται δε αποκλειστικώς προς τον Χριστιανισμό, όπως και τα άλλα συγκροτήματα του είδους (π.χ. οι Christian Death, με τους οποίους συνεργάζονται στενά οι C.O.F.). Παραθέτουμε μερικά δείγματα των βλασφημιών τους·
«Άνοιξη του 1996. Το «Vampire: Dark Fairytales in Phallustein» κυκλοφορεί και συγκλονίζει… Οι πωλήσεις του «Principle of evil made flesh» δημιουργούν ένα budget ικανό να τροφοδοτήσει τα φιλόδοξα εικαστικά σχέδια των Βρεττανών. Αίμα και σάρκα και ακόμη περισσότερη σάρκα σ’ένα καλλιτεχνικώς πορνογραφικό lay out αποκορύφωμα του οποίου αποτελεί το εξώφυλλο, όπου η μελαχροινή δαιμόνισσα περιθάλπει μια «αγνή ξανθιά στολισμένη με ακάνθινο στεφάνι και λευκό σεντόνι σε συμβολισμό ενός θηλυκού Χριστού…
T- shirts με σάρκα σε βλασφημίες (βλέπε ανάποδα σταυρωμένος θηλυκός Χριστός με τη διάσημη λεζάντα «Desire me like Satan») t-shirts με fetish, t-shirts με «παράνομες» βλασφημίες (βλέπε καλόγρια να «τη βρίσκει» με ένα σταυρό υπό λεζάντα «Vestal masturbation» και να «στέλνει» έναν άμοιρο νέο στη φυλακή!) posters, σημαίες . Στο εξώφυλλο του «Cruelty and the beast» «θα βρούμε πέρα από την κόμισσα έναν κερασφόρο Danni να κρατά το ακάνθινο στεφάνι του εσταυρωμένου χαμογελώντας…».
(Από συνέντευξη με τον τραγουδιστή, στιχουργό και βασικό μέλος του συγκροτήματος Danni).
– Η φράση «Jesus is a cunt», που βρισκόταν τυπωμένη στο γνωστό t-shirt σας και είχε οδηγήσει κι ένα οπαδό σας στα δικαστήρια, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως το «γνωμικό» του συγκροτήματός;
– Ήταν μια πρώιμη δήλωσή μας, την οποία βάλαμε σ’εκείνο το t- shirt και που ακόμη υποστηρίζουμε. Εμείς τότε είχαμε τα… να τυπώσουμε αυτή τη γενναία δήλωση μας σε μπλουζάκι, όταν οι άλλοι δεν τολμούσαν· σήμερα, όλοι κάνουν πια το ίδιο. Το motto μας είναι αυτό που είχε πει ο Aleister Crowley, το «do what thou will ».
«I raped the Virgin Mary and hung the bastard Christ»· ακατανόμαστες ύβρεις που περιέχονται σε αφίσα τους που διαφημίζει το δίσκο τους «The principle of evil made flesh».
Απροκάλυπτος Σατανισμός
Για τον τραγουδιστή τους «Οι C.O.F. είναι ένα black metal συγκρότημα..Για μένα το black metal ήταν πάντοτε ένα είδος θεολογίας το λιγώτερο». Τι είδους είναι αυτή η θεολογία; Για τη θεολογία αυτή δεν υπάρχει καλό και κακό· «το καλό και το κακό είναι κώδικες που χρησιμοποιούν οι κατώτεροι πνευματικά άνθρωποι», λέει ο πρώτος ντράμερ τους Jon.
Η πηγή της «θεολογίας» τους αποκαλύπτεται όταν ο δημοσιογράφος τους ρωτάει· «Είστε μια μπάντα με έντονα θεατρικά στοιχεία εμπνευσμένα από την αποκρυφιστική και Σατανιστική παράδοση. Πόσο σοβαρή είναι η ενασχόλησή σας με αυτά τα θέματα και πόσο επηρεάζουν την καθημερινή σας ζωή»;
Jon : «Ασχολούμαστε αρκετά χρόνια ο καθένας ξεχωριστά με τον αποκρυφισμό και το Σατανισμό. Κάποια μέλη μας είναι σε υψηλό επίπεδο, τόσο από θέμα γνώσεων, όσο και από θέμα εμπειριών. Δεν είμαστε όμως από αυτούς που το διαφημίζουν σε κάθε μας συνέντευξη για εμπορικούς λόγους. Έχω βαρεθεί να διαβάζω μεγαλόστομες δηλώσεις από συγκροτήματα και μουσικούς. Αυτό είναι κάτι προσωπικό (σ.τ.σ. που περνά όμως στη μουσική και δι’ αυτής και στους οπαδούς τους). Είμαστε σε επαφή με διάφορες οργανώσεις, αλλά δεν ανήκουμε πουθενά επίσημα. Όταν παίζαμε στο Los Angeles ήρθε να μας γνωρίσει η Zeena Lavey, κόρη του Anton Lavey (R.I. P) από τη Church of Satan. επίσης εδώ στην Αγγλία είμαι σε επαφή με μέλη της Golden Dawn (σ.τ.σ. «Χρυσή Αυγή», αγγλική σατανιστική οργάνωση) και διάφορους άλλους».
«Όλοι μας οι στίχοι διακατέχονται από ένα αποκρυφιστικό feeling κι εκεί συναντάμε τον Crowley. Παρ’ όλα αυτά είναι αρκετά ρομαντικοί πάντα στο σκοτεινό μονοπάτι βέβαια» λέει ο ντράμερ τους Jon.
«Υπάρχουν βαμπίρ σήμερα;»
Ιδιαίτερη αναφορά έχουν οι C.O.F. στα βαμπίρ, τους βρυκόλακες, σχεδόν σε κάθε τους τραγούδι. Είναι από τα πρώτα συγκροτήματα που ασχολήθηκαν συστηματικά με αυτά και απετέλεσαν σταθμό ώστε και άλλα συγκροτήματα να στραφούν προς αυτή τη θεματολογία.
Σε ερώτηση δημοσιογράφου προς τον ντράμερ τους Nicholas, «τι είναι αυτό που σάς γοητεύει στην παράδοση αυτή (ενν. την βαμπιρική)», απαντά: «Είναι μια παράδοση ιδιαίτερα γοητευτική. Απ’ τη μια μεριά υπάρχει η σκοτεινή πλευρά κι απ’ την άλλη μια ερωτική πλευρά και μια ρομαντική διάσταση. Ό, τι έχει να κάνει με παραδόσεις είναι πολύ ελκυστικό. Για παράδειγμα μένουμε σε μια περιοχή που στο Μεσαίωνα έκαιγαν μάγισσες. Είναι ένας τόπος που’ χει ιδιαίτερο μυστήριο. Πάντως όσον αφορά τα βαμπίρ, αυτή η σύνθεση του σκοτεινού με το ερωτικό περνάει έντονο μέσα από τη μουσική μας».
Και στην ερώτηση του δημοσιογράφου, «Θα μπορούσες να φανταστείς την ύπαρξη βαμπίρ σήμερα; Πως θα ’ τανε αυτά;»
«Θα ’ ταν ακριβώς τα μέλη των Cradle of Filth. Υπάρχουν βαμπίρ!».
Το Image- Το αίμα και τα τέρατα
Κάθε συγκρότημα προσπαθεί να δημιουργήσει μια εικόνα, ένα image, το οποίο να «πουλά». Η εικόνα που έχουν δημιουργήσει οι C.O.F. είναι γεμάτη από αίματα, τέρατα, βρυκόλακες, και ό,τι πιο τρομακτικό θα μπορούσε να υπάρξει. Οι ίδιοι ισχυρίζονται πως «δεν το κάνουν για την ’κονόμα». Γιατί όμως το κάνουν; Θέμα προσωπικής διαστροφής; η συστηματικού προσηλυτισμού;
Στο video-clip «From the Cradle to enslave» χρησιμοποιήθηκαν πάνω από 120 γαλόνια (540 λίτρα περίπου) ψεύτικου αίματος ενώ έμφανίζονται διαρκώς διάφορα τέρατα (gnomes) και βαμπίρ, στο τέλος δε μια γυναίκα-βαμπίρ, που σαγηνεύει τον τραγουδιστή, βγάζει την καρδιά του και τον υποχρεώνει να την φάει. Αυτό το βίντεο-κλίπ θα προβάλλεται στο τμήμα «Θόλος της χιλιετίας» του Μουσείου της Βρεττανικής Ιστορίας…ώστε να παρουσιάζει την αρχαία αγγλική γλώσσα (την οποία χρησιμοποιούν οι C.O.F. στους στίχους τους) με σύγχρονη χρήση. Το εκθεσιακό αυτό βίντεο θα προβάλλεται επίσης σε σχολεία και πανεπιστήμια σ’ ολόκληρη την Αγγλία.
Στις συναυλίες τους παρουσιάζονται γυναίκες μέσα σε κλουβιά, ημίγυμνες γυναίκες, ενώ σε μία απ’ αυτές, στο Αστόρια του Λονδίνου ( 5-6-1998) έσπασαν ένα μεγάλο σταυρό!
Δεν είναι τυχαίο ότι ο δάσκαλος του νεοσατανισμού Κρόουλυ είχε διδάξει σεξουαλικές διαστροφές που θεωρούσε «πράξεις σεξουαλικής μαγείας» και είχε «πρακτική να αφοδεύει πάνω στο χαλί και να υποστηρίζει πως τα κόπρανά του είναι άγια».
Και για τους C.O.F. «το σεξ είναι η κινητήρια δύναμη του πλανήτη». Τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή τους είναι· «vampires, perversion (διαστροφές), sex, Satan, music,… drugs ( ναρκωτικά), αλκοόλ».
«Απ’ ό,τι φαίνεται vampire για σάς σημαίνει όμορφες αμφισεξουαλικές γυναίκες. Γιατί δεν χρησιμοποιείτε αρσενικάvampire αρχέτυπα που είναι πιο επικεντρωμένα στη δύναμη και όχι στο σεξ»
-Εμείς είμαστε τ’ αρσενικά vampires. Οι γυναίκες είναι απλά η όμορφη πλευρά του θεάματος».
«Οι Cradle of Filth είναι πλέον μία αυθάδης, «αποδιοπομπαία» επιχείρηση» .
Καλλιτεχνικές επιρροές και διασυνδέσεις
Εμπνευστές των C.O.F. είναι οι «Byron, Shelley, D’ Annunzio, Nitzche, Crowley, Stoker, Beaudlaire, Poe», βαμπιρικές ταινίες και βιβλία .
Ένα άλμπουμ ολόκληρο το εμπνεύστηκαν από την αιματοβαμμένη Ουγγαρέζα κόμισσα Elisabeth Batory, που τους φάνηκε «αρκετά περίεργη και αποτρόπαια γοητευτική!».
Το εξώφυλλο ενός άλμπουμ τους «είναι φτιαγμένο από τον J. Potter, ο οποίος έχει δουλέψει και σε ταινίες τρόμου, όπως το Necronomicon.
Η συνεργασία των C.O.F. με τον Potter δεν είναι τυχαία· «Οι εικόνες του προκαλούν τα ίδια σκοτεινά, διεστραμμένα συναισθήματα στον κόσμο που προκαλεί η μουσική μας. Είναι η αντιστοιχία μας στο οπτικό επίπεδο!…Είναι ένας…καταπληκτικός καλλιτέχνης αλλά με πολύ άρρωστο, διαστροφικό εσωτερικό κόσμο. Ευτυχώς για μας, αποτυπώνει την γκροτέσκο αισθητική και το νοσηρό ψυχισμό του στην τέχνη του».
Και οι ίδιοι οι C.O.F. ετοιμάζουν μία ταινία τρόμου με σενάριο «αρκετά περίεργο, ακραίο και σοκαριστικό…Θα προβληθεί μόνο μέσω Internet για να αποφύγουμε τα προβλήματα και τη λογοκρισία. Έχει απίστευτα ακραίες σκηνές». «Πρόκειται για κάτι «άρρωστο»…μια ψυχολογικά διαταραγμένη ταινία που δεν θα περάσει την επιτροπή λογοκρισίας σε πολλές χώρες, και αυτό ήταν μέσα στις επιδιώξεις του σκηνοθέτη Alex Chanton. Πάντως, ήδη έχει δεχτεί προσφορές από καλωδιακά δίκτυα στις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Ιαπωνία…». Με τέτοιες ακραίες ιστορίες τρόμου φυγαδεύεται ό, τι υγιές και όμορφο έχει απομείνει στις ψυχές των νέων και έρχεται η σταδιακή αποκτήνωση.
Στον τομέα της μουσικής δηλώνουν θαυμαστές των Iron Maiden (οι εισαγωγείς αποκρυφιστικών καταστάσεων στη μουσική). Θεωρούν τους εαυτούς τους « πολύ υπερήφανους, όταν σε κάποια σημεία ακούγονται σαν αυτούς».
Επιδράσεις στους άλλους
Οι ίδιοι οι C.O.F. θεωρούνται ανανεωτές του black metal και το πιο εμπορικό συγκρότημα του είδους που δημιούργησε «σχολή» στο είδος με πολλούς μιμητές. Η υποδοχή που είχαν από τους οπαδούς της χέβι μέταλ ήταν απρόσμενη ακόμη και για τους ίδιους· «Η ανταπόκριση που έχουμε είναι εκπληκτική! Φαίνεται ότι αυτό που κάνουμε χτυπά κατ’ ευθείαν στις ψυχές και τις μαυρίζει» (κιθαρίστας Jian)
Δεν μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι ακούει μόνον τη μουσική και αδιαφορεί για τους στίχους και τις πεποιθήσεις τους. Οι ίδιοι λένε, ότι επιδιώκουν «να ακούγονται οι στίχοι, ένα στοιχείο που θεωρούμε πολύ σημαντικό».
Αντιδράσεις
Εκτός από τις καταδίκες παιδιών για μπλούζες του συγκροτήματος, συναυλίες τους απαγορεύθηκαν στην Αμερική, ακόμη και η «Ολλανδική εκκλησία» ζήτησε ν’απαγορευτεί το βίντεο-κλιπ «From the cradle to enslave».
Ακόμη και μέσα στο Internet υπάρχουν σελίδες δημιουργημένες από ανθρώπους που τους κατηγορούν. Οι C.O.F. απορρίπτουν όσους ασκούν κριτική, χωρίς να αντιπαραθέτουν επιχειρήματα, αλλά επιστρατεύοντας κατηγορίες εναντίον τους ως «στενόμυαλους ανθρώπους που δεν έχουν που αλλού να διαθέσουν το χρόνο τους» και φθονερούς για την επιτυχία των C. O. F..
Τον Ιούλιο είχαν προγραμματίσει συναυλία στην Αθήνα στα πλαίσια μεγάλου φεστιβάλ σε χώρο που είχε παραχωρηθεί από το Υπουργείο περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, αλλά ματαιώθηκε από τους ίδιους για προσωπικούς λόγους. Πάντως μας επισκέφθηκαν το 1999 και έπαιξαν στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα στις 11 και 12 Νοεμβρίου 2000 αντίστοιχα σε μουσικά κλαμπ (Μύλος – Ρόδον).
Εάν ο θεοσοφικού τύπου φυλετικός αποκρυφισμός του Χίτλερ οδήγησε στο αιματοκύλισμα της ανθρωπότητος και σε φρικαλεότητες όπως αυτές στο Κομμένο οι οποίες θα μπορούσαν να αποτελέσουν προσφιλή ταινία τρόμου για τους C.O.F., τότε που θα βγάλει ο σημερινός άκρατος απροκάλυπτος και ανεμπόδιστος βαρβαρικός νεοσατανισμός; Είναι καιρός πνευματικής ανασυγκροτήσεως για την αντιμετώπιση των πραγματικών «θηρίων της κολάσεως».
Μήπως όμως τα παιδιά που προβάλλουν αυτό το μίσος, αντιδρούν έτσι σ’ ένα περιβάλλον που δεν τους πρόσφερε αγάπη; Μήπως είναι μια προσπάθεια διαφυγής από μία ζωή που είχε χάσει το νόημά της; ( όταν διώξαμε τον Θεό απ’ αυτή); Όμως, το μίσος δεν αποτελεί λύση στο μίσος, ούτε το βύθισμα στο βαθύτερο σκοτάδι σηματοδοτεί τη διέξοδο από το σκοτάδι. Παλληκάρι δεν είναι όποιος τραβά το κακό στα άκρα, αντίθετα στη συμβατική κοινωνική λογική, αλλ’ όποιος αντιστέκεται στο παρά φύσιν κακό (εντός ή εκτός του κοινωνικού κατεστημένου) ακόμη κι όταν αυτό γίνεται ρεύμα που παρασύρει στο διάβα του την ανθρωπότητα όλη.
Η αμαρτία και η ψυχή
Μια πιστή περιγραφή του πως η αμαρτία και τελικώς αυτός ο ίδιος ο διάβολος κυριεύει την ψυχή του ανθρώπου, που φθάνει στο σημείο να γίνει « ναός του σατανά» μας δίνει ένας σύγχρονος άγιος·
« Η κακία είναι ξένη στη φύση της ψυχής μας…Αλλά η συνάντηση της ψυχής με την αμαρτία είναι εκούσια, δεν της έχει επιβληθεί…Αυτός ο ξένος, η αμαρτία, βαθμιαία εισδύει στην ψυχή, βαθμιαία αυξάνει μέσα της και δικτυώνεται με όλα τα μέρη, ως ότου κυριεύσει και την ίδια τη βάση της ψυχής…Η πορεία της διεισδύσεως της αμαρτίας στην ψυχή και του ριζώματός της μέσα στην ψυχή μοιάζει με το ρίζωμα ενός μεγάλου δένδρου στα βάθη της γης. Όπως το δένδρο με τις ρίζες του εισδύει στα βάθη της γης, έτσι και η αμαρτία, με τις ρίζες της εισδύει «εις τας νομάς των βαθυτάτων της ψυχής ταμείων»… Η ένωση αυτή της ψυχής με την αμαρτία μας κάνει να σκεφτόμαστε ότι η ψυχή είναι το σώμα στο οποίο ντύνεται η αμαρτία…η συνύφανση της αμαρτίας με την ψυχή φθάνει σε τέτοια ένωση, ώστε ο άνθρωπος ως άνθρωπος είναι απόλυτα ανίκανος να τις διαχωρίσει.
Η ψυχή βαθμιαία δέχεται όλες τις ιδιότητες της αμαρτίας, μορφώνεται σύμφωνα με την εικόνα της αμαρτίας, ομοιώνεται με τον διάβολο και αποβαίνει «κοινωνική και αδελφή δαιμόνων». Ανέκαθεν όντας η ψυχή όλη φως, όλη οφθαλμός, τώρα γίνεται σκοτεινή και τυφλωμένη, διότι «τετύφλωται υπό του σκότους της αμαρτίας».
…Η τυφλωμένη ψυχή στα σκοτεινά βάθη έχει την αμαρτία ως δημιουργική ενέργεια. Η αμαρτία κατά την «ουσία» της είναι σκοτάδι, ένα πυκνό καταπέτασμα, που ο διάβολος τοποθετεί ανάμεσα στο θεό και τη θεοειδή ψυχή του ανθρώπου. Αμαρτάνοντας η ψυχή ντύνεται το σκοτάδι το πυκνό και πονηρό… Το κακό και ακάθαρτο πνεύμα ζώντας μέσα στην ψυχή την κάνει κακή και μολυσμένη…Η αμαρτία είναι λέπρωσις, κάνει την ψυχή λεπρή…Όπου εγκαθιδρύεται το κακό, εκεί εγκαθιδρύεται και ο θάνατος».
«Τα μικρόβια της αμαρτίας μολύνουν την ψυχή ως τα κατώτατα μέρη, εισδύουν σε όλα τα μέλη της, ως ότου περάσουν και τον οφθαλμό της, το νου. Ο νους βαθμιαία γίνεται αμαρτωλός, λέει ο αγ. Μακάριος. Αφού γίνει αμαρτωλός, ο νους ντύνεται το διάβολο. Ο Σατανάς κατέχει το νου. Και μάλιστα ο νους φθάνει σε σημείο αμαρτωλότητος που να καταντά «ναός του Σατανά», όπου λατρεύεται ο Σατανάς με τις λεγεώνες των ακαθάρτων πνευμάτων, που πλημμυρίζουν το νου με τη δυσωδία τους.
Το βασιλικό μέρος της ψυχής, ο νους, με τον οποίο καθοράται η Θεότητα είναι ο κύριος στόχος της δραστηριότητος του Σατανά. Με την παράβαση του Αδάμ ο Σατανάς πετυχαίνει το στόχο του…ο άλλοτε βασιλιάς της ανθρώπινης προσωπικότητος, ο νους, γίνεται δούλος της αμαρτίας και μέσα του έρπει και φωλιάζει ο όφις της αμαρτίας, ο οποίος διασκορπίζει την κακία στο νου…ο άλλοτε ελεύθερος, γίνεται δέσμιος της αμαρτίας και τον περικυκλώνουν «τα τείχη της κακίας». Αποκλεισμένος από την αμαρτία ο νους, εκδηλώνει τη δραστηριότητά του μέσα από την κατηγορία της αμαρτίας…
Η αμαρτία δεν πραγματοποιείται έξω από τη βούληση…Η βούληση είναι ο αγωγός, μέσα από τον οποίο το κακό διοχετεύεται στον άνθρωπο…
Αλλά ακόμη και για τον άνθρωπο που ζει μέσα σ’ αυτή την τραγική κατάσταση που τυραννεί και καταδυναστεύει το νου και την ψυχή, υπάρχει φως. Στο χέρι του είναι να το δεχθεί· η αγάπη όμως για την αμαρτία και ο εσωτερικός έλεγχος που αισθάνεται απ’ αυτό τον φέρνει στο σημείο όχι απλώς να το αρνηθεί, αλλά να το μισήσει.
«Σ’ ολόκληρο το ανθρώπινο γένος ο Θεάνθρωπος είναι η μοναδική αληθινή αγάπη, ζωή, φως, αθανασία, αιωνιότητα, αλλά οι άνθρωποι Τον μισούν, γιατί αγάπησαν την αμαρτία, το σκοτάδι, το θάνατο (Ιω. 15, 18-16, 4). Ο Σωτήρ Χριστός ήλθε στον κόσμο για να σώσει τους ανθρώπους από το κακό και την αμαρτία. Αλλ’ οι άνθρωποι αγαπώντας την αμαρτία και το κακό, δεν αγαπούν το Σωτήρα, που εκμηδενίζει αυτό ακριβώς που τους είναι τόσο προσφιλές και ευχάριστο, την αμαρτία δηλ. Και το κακό. Το σκοτάδι μισεί το φως, το κακό μισεί το αγαθό, ο διάβολος μισεί το Θεό (πρβλ. Ιω. 3, 19-20). Για τον ίδιο λόγο οι φιλαμαρτήμονες άνθρωποι μισούν και τους μαθητές του Χριστού. Διότι οι μαθητές του Χριστού εναντιώνονται στους φιλόκοσμους ανθρώπους και αντιπαραθέτουν: κατά του κακού το αγαθό του Χριστού, κατά του σκότους το θείο φως, κατά της αμαρτίας την αρετή, κατά του θανάτου τη θεία αθανασία, κατά του ψεύδους την αλήθεια του Θεού, κατά του διαβόλου το Θεό. Ο κόσμος όμως τα μισεί όλα αυτά, διότι είναι βυθισμένος στο κακό, την αμαρτία, το θάνατο, το ψεύδος και το διάβολο ( Ιω. 16, 18-19).
Ο μεγαλύτερος πάντως κίνδυνος παραμένει η απελπισία. Γι’ αυτό ο γέροντας Παΐσιος έλεγε· · «Να μην απελπίζονται όσοι βρίσκονται μέσα στον κόσμο, όταν είναι κυριευμένοι από πολλά πάθη και η φύση τους είναι άτακτη και τρέχει με ορμή στην κατηφόρα, αλλά να ελπίσουν στην παντοδυναμία του Θεού και να στρίψουν το τιμόνι της γερής τους μηχανής στο δρόμο του Θεού, της ανηφόρας, και πολύ γρήγορα θα προσπεράσουν άλλες βραδυκίνητες μηχανές που τρέχανε μπροστά από πολλά χρόνια στο δρόμο του Θεού».
Σημείωση: Οι παραπομπές είναι από τα περιοδικά του είδους· Metal Hammer (M.H.), Metal Invader ( M.I.) και Razor (R)
Περιοδικό «Metal Invader» τ.2, 12/1996
Μ.Ι. 49,11/2000 . Το black metal είναι από τα πιο ακραία παρακλάδια της heavy metal, πραγματικά μαύρο (black), όσον αφορά την ατμόσφαιρα που δημιουργεί και τις σατανιστικές και αποκρυφιστικές αναφορές.
όπου πρ.
Δηλαδή φετιχιστικές αναφορές (βλέπε ναζιστικά καπέλα και λεσβιακοί έρωτες υπό λεζάντες «Nocturnat Supremacy).
Razor, I, 4/ 2000.
όπου παρ.
Ακατανόμαστη βλασφημία.
M.Hammer. τ. 190, 10/2000. «Κάνε ό,τι θέλεις». Είναι από τους βασικούς νόμους του εμπνευστού του νεοσατανισμού Κρόουλυ, που οδηγεί σε περιφρόνηση και υποτίμηση του συνανθρώπου.
Μ.H. τ. 190, 10/2000.
Μ.Η. τ. 190, 10/2000.
M.H. t. 2, 12/1996
Μ.Η. τ. 49, 11/2000
M.I. τ.2, 12/1996
Μ.Η. τ. 143, 2/1996
Razor τ. 1, 4/2000 και Μ.Ι. τ. 33, 7/1999
Μ.Ι. τ. 38, 12/1999
Μ.Η. τ. 174, 6/1999
Βλ. ένθετο Horror, M.H. τ. 163, 8/1998
π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου, Νεοσατανισμός, Αθήνα, 1996, σελ. 119.
Μ.Ι. τ. 49, 11/2000
Μ.Η. τ. 143, 2/1996
Μ.Ι. τ. 2, 12/1996
Razor, 1-4-2000.
Μ.Η. τ. 143, 2/1996
Μ.Η. τ. 179, 11/1999.
Μ.Ι. τ. 20, 6/1998
M.I. t. 49, 11,/2000. «Νεκρονομικόν» είναι βιβλίο του Λάβκραφτ που αποτελεί θεμελιώδες κείμενο του διεθνούς σατανισμού και οι τελετές που περιγράφονται εκεί στάθηκαν πρότυπο για τις μαύρες λειτουργίες του αιώνα μας (Βικτ. Νταγκουνάκη, Πως τα παιδιά σας μυούνται στο σατανισμό, περιοδ. «Ενημέρωσις»(Κύπρου) τ. 12, Αύγ. 1999)
Μ.Ι. τ. 49, 11/2000
Όπου παρ.
Μ.Η. τ. 190, 10/2000
Μ.Η. τ. 143, 2/1996
M.I. τ. 49, 11/2000
Όπου πρ.
Μ.Ι. τ. 33, 7/1999
M.H. τ. 165, 9/1998
Περιοδ. «Προς την Νίκην» τ. 609, Νοεμ. 2000
π. Ιουστίνου Πόποβιτς, Οδός Θεογνωσίας, εκδ. Γρηγόρη, Αθηνα 1984, σελ. 32-35, 40-43.
όπου πρ. 318-319
Πρεσβ. Διονυσίου Τάτση, Διδαχές Γερόντων, 1996, σελ. 59
Από τον ΟΡΘΡΟ
