Ὁσίου Φιλοθέου Ζερβάκου
Ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ, ὅσο κι ἂν παραθεωρῆται ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους καὶ παραγκωνίζεται, θά ᾽ρθῃ ἡ ὥρα νὰ ἐπανέλθῃ.
«Μὲ μία ἱστορικῆς σημασίας ἀπόφαση ποὺ ἐκδόθηκε στὶς 24-6-2022, τὸ Ἀνώτατο Δικαστήριο τῶν ΗΠΑ ἀνέτρεψε τὴν δική του προηγούμενη ἀπόφαση ‟Roe v. Wade” (1973), ἡ ὁποία εἶχε νομιμοποιήσει τίς ἀμβλώσεις σὲ ἐθνικὸ ἐπίπεδο στὶς Ἡνωμένες Πολιτεῖες, πρὶν ἀπὸ πέντε δεκαετίες. Ἡ νέα αὐτὴ ἐτυμηγορία τοῦ Ἀνωτάτου Δικαστηρίου δὲν καθιστᾶ αὐτομάτως παράνομες τίς ἀμβλώσεις, ὅμως γυρίζει τίς Ἡνωμένες Πολιτεῖες στὸ νομοθετικὸ πλαίσιο ποὺ ἴσχυε πρὶν ἀπὸ τὴν ἀπόφαση τοῦ 1973, ὅπου ἡ κάθε Πολιτεία ἦταν ἐλεύθερη νὰ τίς ἐγκρίνει ἢ νὰ τίς ἀπαγορεύσει.
… οἱ μισὲς ἀπὸ τίς Πολιτεῖες τῶν ΗΠΑ ἀναμένεται νὰ προχωρήσουν σύντομα (ἢ ἤδη ἔχουν προχωρήσει) σὲ πολιτειακὸ ἐπίπεδο, στὴν ἀπαγόρευση τῶν ἐκτρώσεων ἢ τὴν ἐπιβολὴ περιορισμῶν σὲ αὐτούς» (katanixi.gr).
Κάποιοι μιλοῦν γιὰ σκοταδισμὸ καὶ ταυτίζουν τὸν θάνατο τῆς ἐκτρώσεως μὲ τὴ ζωὴ τῆς γυναίκας. Διαστρέφουν ἔτσι πλήρως τὴ φύσι τῆς γυναίκας καὶ θέλουν νὰ τὴ μεταβάλουν σὲ νέα Μήδεια. Ἂς μείνουμε σταθεροὶ στὰ διδάγματα τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῶν πατέρων, ὅπως διασαφηνίζονται καὶ ἀπὸ τὴν κατωτέρω ὁμιλία τοῦ ὁσίου Φιλοθέου Ζερβάκου.
…Διὰ τὰς πολλάς μας ἁμαρτίας, τὴν ἔλλειψη τῆς ἀγάπης, τὰς βλασφημίας, τὰς αἰσχρουργίας ποὺ γίνονται, τὸν μοντερνισμό, τὸν συγχρωτισμό, τὴν πολυτέλεια καὶ τὴν ξετσιπωσύνη τῶν γυναικῶν, ἡ ὁποία ἔφθασε καὶ ἐδῶ στὰ Πάκια καὶ τὰ χωριὰ τοῦ Ἀσωποῦ. Δὲν τὸ ἤλπιζα νὰ βρῶ γυναῖκες νὰ μιμοῦνται τίς γυναῖκες ποὺ ἔρχονται ἀπὸ τὴν Εὐρώπη, τίς ξετσιπωμένες καὶ γυμνές, καὶ κινδυνεύει σιγὰ σιγὰ ὁ λαός μας, διότι ἐκεῖ βαδίζουν αὐτές, νὰ ξεγυμνωθοῦν τελείως, καὶ εὑρέθησαν, δυστυχῶς, ἑλληνίδες καὶ κορίτσια καὶ γυναῖκες μεγάλες, καὶ παντρεμένες, νὰ τίς μιμοῦνται.
Φοβοῦμαι ὅτι δὲν θὰ τὸ ἀνεχθῆ ὁ Θεὸς αὐτό. Αὐτὴ τὴν ἁμαρτία, μπορεῖ μερικοὶ νὰ λέγουν ὅτι δὲν εἶναι ἁμαρτία, ἀλλὰ εἶναι μεγάλη ἁμαρτία, καὶ αὐτὴ ἡ ἁμαρτία, ἡ ξετσιπωσύνη τῶν γυναικῶν, θὰ ὁδηγήση τοὺς ἀνθρώπους νὰ καταντήσουν τὰς πόλεις Σόδομα καὶ Γόμορρα. Διότι, ὅταν εἶναι αἱ γυναῖκες γυμνές, εἶναι δυνατὸν ποτέ νὰ ἐγκρατευθοῦν οἱ ἄνδρες, ἢ καὶ αὐτὲς εἶναι δυνατὸν ποτέ νὰ ἐγκρατευθοῦν; Ἀλλὰ καὶ αὐτὸ μόνον τὸ ὁποῖον κάμνουν, τὸν σκανδαλισμὸ τὸν ὁποῖο δίδουν, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ τὸν ἀνεχθῆ ὁ Θεός. Γί᾿ αὐτὸ φοβᾶμαι νὰ μὴ ρίξη φωτιὰ καὶ μᾶς καταστρέψη ὁ Θεός, ὅπως ἔριξε στὰ Σόδομα καὶ Γόμορρα. Πῦρ καὶ θεῖον καὶ πνεῦμα καταιγίδος, λέγει, ἡ μερὶς τοῦ ποτηρίου αὐτῶν ἐστί. Ἐπιβρέξει ἐπὶ ἁμαρτωλούς, λέγει ὁ προφήτης Δαβίδ, πῦρ καὶ θειάφι… Φόβος εἶναι νὰ μὴ συμβῆ καὶ στὴν σημερινὴ γενεά, τὴν ἁμαρτωλό, τὴν διεστραμμένη, τὴν μοιχαλίδα, τὴν σκολιὰ καὶ πονηρά, διότι τὰ ἐγκλήματα, τὰ κακουργήματα, τὰ ὁποῖα γίνονται σήμερα δὲν ἔγιναν ποτέ. Ἀνέκαθεν δὲν ἔπαυσαν νὰ γίνωνται ἐγκλήματα, ἀλλ᾿ ὄχι σὰν τὰ σημερινά. Γίνεται δὲ καὶ ἕνα ἄλλο μεγάλο ἔγκλημα, μεγάλο κακούργημα, τὸ ὁποῖον ὅταν τὸ βάλω στὸ νοῦ μου πάει νὰ φύγη τὸ μυαλό μου.
Ποιό εἶναι αὐτὸ τὸ κακούργημα; Εἶναι τὸ ἔγκλημα τῶν γυναικῶν, τῶν μητέρων, νὰ σκοτώνουν τὰ παιδιά τους μέσα στὴν κοιλιά τους. Κακούργημα ἦταν καὶ αὐτὸ ποὺ ἔκαμαν οἱ κομμουνισταί, τοὺς φόνους, ἀλλὰ αὐτὸ ὑπερβαίνει, διότι τὸ ὄνομα τῆς μητέρας σημαίνει στοργὴ μεγάλη, ἀγάπη εἰλικρινή, μεγάλη. Ὅταν, λοιπόν, φθάνουν οἱ μητέρες σὲ τέτοιο σημεῖο νὰ ἀπιστοῦν, διότι λέγουν ὅτι, ὅταν κάνουμε πολλὰ παιδιά, τί θὰ γίνουμε; δὲν μποροῦμε νὰ τὰ θρέψουμε, καὶ γι᾿ αὐτὸ ἂς τὰ σκοτώσουμε τώρα ποὺ εἶναι μικρά, καὶ τὰ σκοτώνουν, καὶ καθόλου δὲν τὰς πειράζει ἡ συνείδησή τους. Ἄν εἶχαν ἴχνος συνειδήσεως, ἂν εἶχαν λίγο φόβο Θεοῦ, θὰ ἔπρεπε νὰ ἀνοίξουν μνήματα, νὰ θαφτοῦν ζωντανές. Γί᾿ αὐτὸ τὸ μεγάλο κακούργημα (τῶν ἐκτρώσεων), τὸ ὁποῖον κάμνουν, ὁ Θεὸς θὰ μᾶς τιμωρήση. Ἀργεῖ ὁ Θεός, ἀλλὰ δὲν λησμονεῖ. Προσέξετε! προσέξετε! ὁ Θεὸς δὲν κοιμᾶται. Μὴ νομίζομε ὅτι λανθάνομε τὸν Θεόν.
Φοβοῦμαι ὅτι, ἐὰν ἔλθη καμμιὰ ὀργὴ καὶ τίς ἐκκλησίες θὰ γκρεμίσουν, καὶ τὰ σπίτια, καὶ χῶρες θὰ ἀφανισθοῦν… ὡς εἶπεν ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς διὰ τοῦ προφήτου Ἠσαΐου· «Οὐαὶ ἔθνος ἁμαρτωλόν, λαὸς πλήρης ἁμαρτιῶν, …ἡ γῆ ὑμῶν ἔρημος, αἱ πόλεις ὑμῶν πυρίκαυστοι· τὴν χώραν ὑμῶν ἐνώπιον ὑμῶν ἀλλότριοι κατεσθίουσιν αὐτήν, καὶ ἠρήμωται κατεστραμμένη ὑπὸ λαῶν ἀλλοτρίων…» (Α΄ 7 καὶ ἑξῆς), καὶ ἀλλοῦ πάλιν ὁ ἴδιος προφήτης, ἀποσταλεὶς νὰ κηρύξη μετάνοια εἰς τὸν λαόν, εἶπε· «ἕως πότε Κύριε; καὶ εἶπεν (ὁ Θεὸς εἰς τὸν προφ. Ἠσαΐα)· ἕως ἂν ἐρημωθῶσι πόλεις παρὰ τὸ μὴ κατοικεῖσθαι καὶ οἶκοι παρὰ τὸ μὴ εἶναι ἀνθρώπους, καὶ ἡ γῆ καταλειφθήσεται ἔρημος» (6, 11).
Φόβος ὑπάρχει μήπως φθάσαμε εἰς αὐτὰς τὰς ἡμέρας, διὰ τὰς κακίας μας. Εὐτυχῶς ὑπάρχουν καὶ μερικοὶ καλοὶ ἄνθρωποι· καὶ στὴν ἐξομολόγηση, ποὺ ἐξομολογῶ, συναντῶ ὀλίγους στερεούς, ποὺ φοβοῦνται τὸν Θεό, φοβοῦνται τὴν ἁμαρτία, ποὺ πιστεύουν εἰς τὸν Θεό, καὶ ἴσως δι᾿ αὐτοὺς τοὺς ὀλίγους μᾶς ἀνέχεται ὁ Θεός… Πρίν, λοιπόν, ἔλθη ἡ συντέλεια τοῦ αἰῶνος, πρὶν ἔλθουν τὰ μεγάλα δεινά, σᾶς παρακαλῶ νὰ διώξετε τὴν κακία, κάθε κακία, καὶ τὸ μῖσος νὰ τὸ ἀντικαταστήσετε μὲ τὴν ἀγάπη, καὶ ὅταν ἔχετε ἀγάπη θὰ σᾶς φωτίση ὁ Θεὸς καὶ θὰ κατοικήση μέσα σας. Διότι, ἐὰν λείψη ἡ ἀγάπη καὶ κυριευθῆ ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὸν φθόνο, τότε γίνεται ἄλλος διάβολος. ὁ φθόνος, ἀγαπητοί, δὲν φέρει καλὰ ἀποτελέσματα, ἡ δὲ ἔλλειψη τῆς ἀγάπης φέρει ὅλας τὰς δυστυχίας.
(Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Γέροντος Φιλοθέου στὴν ἰδιαιτέρα του πατρίδα, τὰ Πάκια Λακωνίας στὶς 28 Μαΐου 1972).
Αἱ συμφοραὶ ἔγιναν κατὰ δικαία παραχώρηση Θεοῦ διὰ τὰς ἁμαρτίας πάντων
…Ὅλα αὐτὰ (σεισμοί, γεγονότα τῆς Κώνστ/πόλεως, τῆς Κύπρου καὶ λοιπῶν ἐθνικῶν συμφορῶν) μὲ ἔθλιψαν καὶ μὲ κατέβαλαν, ἀλλὰ περισσότερον μὲ θλίβει ἡ ἀμετανοησία καὶ ἀναισθησία τῶν ἀνθρώπων τῆς σημερινῆς πονηρᾶς γενεᾶς καὶ φοβοῦμαι ὅτι θὰ ἀκολουθήσουν μεγαλύτεραι ἀκόμη συμφοραί. «Δίκαιος ὁ Κύριος καὶ δικαιοσύνας ἀγαπᾶ».
Εἰς τὴν Κών/πολη ὅλοι οἱ ἱερεῖς καὶ ἐπίσκοποι ξεπαπάδισαν, ἀφοῦ ἔβγαλαν τὰ ράσα, καὶ πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς ἐξυρίσθησαν γιὰ νὰ εὐχαριστήσουν τοὺς Τούρκους καὶ περισσότερο τὸν διάβολο. Δὲν ἐξέτασαν κατὰ βάθος τὴν συνείδησή των, δὲν ἐσκέφθησαν ἂν αὐτὸ ποὺ ἔκαμαν, ἔστω καὶ νὰ τοὺς τὸ ἐπέβαλον οἱ ἀσεβέστατοι ὀθωμανοί, ἦτο εὐάρεστον εἰς τὸν Θεόν, ἐὰν καὶ Ἐκεῖνος θέλει, ὅ,τι τοὺς λέγουν οἱ ἄπιστοι εὐθὺς νὰ ὑπακούουν καὶ νὰ τὸ ἐκτελοῦν ἀδιακρίτως. Τώρα καὶ ὁ Θεὸς τοὺς λέγει· ἀφοῦ σεῖς δὲν εἶσθε πλέον ἱερεῖς, ἐγίνατε λαϊκοί, δὲν πρέπει νὰ λειτουργῆτε, διότι εἶσθε θεομπαῖκται, δὲν χρειάζονται πλέον αἱ ἐκκλησίαι. Αἱ ἐκκλησίαι ἐκτίσθησαν διὰ νὰ λειτουργοῦν οἱ ἱερεῖς καὶ τελοῦν τὰ μυστήρια· ἀφοῦ οἱ ἱερεῖς δὲν ὑπάρχουν, δὲν χρειάζονται καὶ αἱ ἐκκλησίαι.
Αὐτὸ ἔγινε κατὰ δικαία παραχώρηση Θεοῦ διὰ τὰς ἁμαρτίας τοῦ κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ τῆς Κών/πόλεως, περισσότερο τοῦ κλήρου. Ἀπὸ τὴν ἰδία αἰτία ἔγιναν καὶ οἱ σεισμοὶ καὶ αἱ πλημμύραι καὶ πόλεμοι καὶ λοιπαὶ συμφοραί, δηλαδὴ ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας πάντων καὶ τὰς ἰδικάς μου…
(ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο Ὁσίου Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου, «Ἀφυπνιστικὲς σοφὲς διδαχές», ἐκδ. «Ὀρθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 2022, τηλ. 2310212659, σσ. 48-51)
https://www.xristianikispitha.gr/gi-t-n-xetsiposyni-t-n-gynaik-n-ka-t-kakoyrgima-t-n-ktroseon/
