Ὁ διάβολος πολεμᾶ τὸ ἔργο τοῦ Θεοῦ μὲ δύο τρόπους· εἴτε ἀντιστρατευόμενος σ᾽ αὐτὸ καὶ διώκοντας μὲ τὰ ὄργανά του τοὺς ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ, εἴτε προσπαθώντας νὰ τὸ οἰκειοποιηθῇ, γιὰ νὰ φέρῃ ἀργότερα σύγχυσι μεταξὺ ἀληθείας καὶ πλάνης. Ἀκόμα καὶ ἡ λέξι Ἀντίχριστος ἔχει αὐτὲς τὶς δύο ἔννοιες· ἀντίθεσι καὶ ἀντικατάστασι (ἀντιποίησι) τοῦ Χριστοῦ. Ἔτσι δίνει σὲ ὄργανά του ψευδοπροφητικὸ χάρισμα γιὰ νὰ ἀποπλανήσῃ ἀπὸ τοὺς πραγματικοὺς προφῆτες.
Στὶς μέρες μας, ποὺ βλέπουμε τὴν πραγματοποίησι πολλῶν ἐσχατολογικῶν σημείων, ἕνα σημεῖο εἶνε κι αὐτό· ἡ αὔξησι τῶν ψευδοπροφητῶν. Ἄλλοτε καλλιεργοῦν τὴ φοβία, βασιζόμενοι σὲ δικές τους θεωρίες. Μία τέτοια περίπτωσι ἀναφέρει σχετικὰ ὁ ἀείμνηστος π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος καὶ τονίζει πόσο πρέπει νὰ μένουμε στὴν ἀκρίβεια τῆς πίστεως·
«Εἴδατε, πέρασε ἡ 4η Ἰουλίου (1999). Ποῦ εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ φλυαροῦσαν ἐπὶ φλυαριῶν φλυαρίες, ὅτι ἦρθε τὸ τέλος τοῦ κόσμου καὶ νὰ ἀνοίγουν τὰ κιτάπια τοῦ Νοστράδαμου καὶ νὰ λένε καὶ νὰ λένε καὶ νὰ λένε… Καὶ μόνον ὁ Νοστράδαμος; Καὶ τόσοι ἄλλοι ψευδοπροφῆται… Εἴδατε τίποτα νὰ γίνεται; Εἴδατε τίποτε; Τὴν ἡμέρα ἐκείνη ἦταν συννεφιά. Τὸ ἄκουσα στὸ ραδιόφωνο… Ἔπιασε κουβέντα ἐκεῖ ὁ δημοσιογράφος μὲ μιὰ γυναικούλα. Εἶχε βγεῖ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Λέει: ‟Τί νομίζεις;”. ‟Δὲν βλέπεις”, τοῦ λέει, ‟ποὺ συννέφιασε καὶ τελειώνει ὁ κόσμος;”. Ἐπειδὴ συννέφιασε, τελειώνει ὁ κόσμος; Ἔγινε τίποτε; Τώρα περιμένομε κάπου ἐδῶ, μετὰ τίς 21-22 Ἰουλίου, περιμένουνε κάτι ἄλλο, ποὺ εἶπαν ἐκεῖνοι ποὺ εἶπαν κ.λπ. κ.λπ. Δὲν ἔχω καιρὸ νὰ σας τὰ ἀναλύσω περισσότερο. Δηλαδὴ δὲν μένουν εἰς τὴν ἀκρίβειαν τῆς Γραφῆς, ἀλλὰ ὅ,τι κατεβάσῃ τὸ μυαλό τους, ὅ,τι ἔχουν μέσα στὴν κοιλιά τους, κατὰ τὴν λαϊκὴ ἔκφραση, αὐτὰ ἐκφράζουν. Δὲν εἶναι σωστὰ πράγματα» (ἀπομαγνητοφ. ὁμιλία [Β402 βλ. www.arnion.gr] τῆς 18-7-1999 στὴν Κυριακὴ τῶν Πατέρων τῆς Δ´ Οἰκ. Συν. μὲ θέμα «Ἡ ἀκρίβεια στὴν πίστη καὶ τὸ ἦθος», ἀπομαγν. Ἀθ. Κ., ἐπιμ. Ἑλ. Λιναρδάκη, φιλόλ.).
Ἄλλοτε ὅμως οἱ ψευδοπροφῆτες καλλιεργοῦν τὸ ἀντίθετο· τὴν ἀδιαφορία. Λέγανε οἱ ἀληθινοὶ προφῆτες στὸν παλαιὸ Ἰσραήλ· Θὰ ἔρθουν καταστροφὲς γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας, μετανοεῖτε. Ἔβγαιναν οἱ ψευδοπροφῆτες καὶ ἔλεγαν· Ὄχι, μὴ φοβᾶστε, δὲν θὰ γίνῃ τίποτα (πρβλ. τὸ περιστατικὸ μὲ τὸν προφήτη Ἰερεμία καὶ τὸν ψευδοπροφήτη Ἀνανία [Ἰερ. κεφ. 35ο]). Σὰν νὰ τοὺς ἔλεγαν· συνεχίστε νὰ ἁμαρτάνετε. Καὶ ἐρχόταν ἡ καταστροφή. Τὰ ἴδια συμβαίνουν καὶ σήμερα.
Πῶς θὰ διακρίνουμε τοὺς ἀληθινοὺς ἀπὸ τοὺς ψευδοπροφῆτες; Ὁ Κύριος μᾶς δίνει τὸ κριτήριο· «ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς» (Ματθ. 7, 16 καὶ 20). Ἀπὸ τὰ ἔργα τους καὶ ἀπὸ τοὺς καρποὺς (τὰ ἀποτελέσματα) τῶν λόγων τους. Ἡ ἀληθινὴ προφητεία δὲν καλλιεργεῖ οὔτε τὴ φοβία, οὔτε τὴν πνευματικὴ ραθυμία, ἀλλὰ τὴ μετάνοια.
