Ἡ κατάρα, ὅταν προέρχεται ἀπὸ ἄνθρωπο ποὺ ἔχει δίκαιο, ἔχει μεγάλη ἰσχύ, ἰδίως ἡ κατάρα τῆς χήρας. Θυμᾶμαι, μία γριά εἶχε ἕνα ἀλογάκι καὶ τὸ ἔβαζε στὴν ἄκρη τοῦ δάσους νὰ βοσκήση. Ἐπειδή ἦταν λίγο ζόρικο, εἶχε βρεῖ ἕνα γερό σχοινί καὶ τὸ ἔδενε. Μία φορά πῆγαν στὸ δάσος τρεῖς γυναῖκες νὰ κόψουν ξύλα. Ἡ μία ἦταν πλούσια, ἡ ἄλλη χήρα καὶ ἡ ἄλλη ἦταν ὀρφανή καὶ πολύ φτωχιά. Εἶδαν τὸ ἄλογο ποὺ ἦταν δεμένο μὲ τὸ σχοινί καὶ βοσκοῦσε καὶ εἶπαν: «Δὲν παίρνουμε τὸ σχοινί νὰ δέσουμε τὰ ξύλα;». Τὸ ἔκοψαν στὰ τρία καὶ πῆρε ἡ καθεμιά ἀπὸ ἕνα κομμάτι νὰ δέσουν τὰ δεμάτια τους. Ἑπόμενο ἦταν νὰ φύγη τὸ ἄλογο. Ὅταν ἦρθε ἡ γριά καὶ δὲν βρῆκε τὸ ζῶο, ἀγανάκτησε. Ἄρχισε νὰ τὸ ψάχνη παντοῦ, παιδεύτηκε πολύ νὰ τὸ βρῆ.Τελικά, ὅταν τὸ βρῆκε, εἶπε ἀγανακτισμένη: «Μὲ τὸ ἴδιο τὸ σχοινί νὰ τὴν κουβαλήσουν αὐτήν ποὺ τὸ πῆρε». Μία μέρα, ὁ ἀδελφός της πλούσιας ἔκανε ἀστεία μὲ ἕνα ὅπλο νομίζοντας πώς εἶναι ἄδειο –ἦταν ἀπὸ αὐτὰ ποὺ εἶχαν ἀφήσει οἱ Ἰταλοί – καὶ χτύπησε τὴν ἀδελφή του στὸν λαιμό. Ἔπρεπε νὰ τὴν μεταφέρουν στὸ νοσοκομεῖο καὶ χρειάσθηκε σχοινί, γιὰ νὰ τὴν δέσουν ἐπάνω σὲ μία ξύλινη σκάλα. Ἐκείνη τὴν ὥρα βρέθηκε τὸ ἕνα κομμάτι σχοινί, τὸ κλεμμένο, ἀλλὰ δὲν ἔφθανε. Ἔφεραν καὶ οἱ δύο ἄλλες γειτόνισσες τὰ δικά τους κλεμμένα κομμάτια καὶ τὴν ἔδεσαν στὴν σκάλα καὶ τὴν μετέφεραν στὸ νοσοκομεῖο. Ἔτσι πραγματοποιήθηκε ἡ κατάρα τῆς γριᾶς, «Μὲ τὸ ἴδιο σχοινί νὰ τὴν κουβαλήσουν». Καὶ τελικά πέθανε ἡ καημένη, ὁ Θεὸς νὰ τὴν ἀναπαύση. Βλέπετε, ἐπίασε ἡ κατάρα στὴν πλούσια, ποὺ δὲν εἶχε οἰκονομική ἀνάγκη. Οἱ ἄλλες εἶχαν τὴν φτώχειά τους, εἶχαν κάποια ἐλαφρυντικά.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «Μὲ Πόνο καὶ Ἀγάπη»
