Οι άγιοι Μάρτυρες, αφού υπέφεραν πολλά βασανιστήρια
και έδειξαν καρτερία μέχρι το θάνατο, έγιναν άξιοι για τα στεφάνια και
τη δόξα· και όσο περισσότερα και σκληρότερα ήταν τα βάσανα που υπέφεραν,
τόσο περισσότερη δόξα απέκτησαν και παρρησία ενώπιον του Θεού.
Κατά τον ίδιο τρόπο και οι ψυχές που παραδόθηκαν σε διάφορες θλίψεις
(είτε αυτές προέρχονται εξωτερικά από ανθρώπους, είτε δημιουργούνται
μέσα τους από άτοπους λογισμούς, είτε γεννιούνται από σωματικές
ασθένειες), αν κρατήσουν ως το τέλος την υπομονή τους, θα αξιωθούν τα
ίδια στεφάνια με τους Μάρτυρες και την ίδια παρρησία.
Και τούτο επειδή το μαρτύριο των θλίψεων, που οι Μάρτυρες υπέμειναν από
ανθρώπους, αυτοί το υπομένουν από τα πονηρά πνεύματα, τα οποία
παρακίνησαν τότε τους βασανιστές των Μαρτύρων. Και όσο περισσότερες και
αυτοί θλίψεις του εχθρού υπέμειναν, τόσο περισσότερη δόξα, όχι μόνον στο
μέλλον θα απολαύσουν από το Θεό, αλλά και εδώ θα αξιωθούν την παρηγοριά
του αγαθού Πνεύματος.
Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος
