Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών
«Νήψατε, γρηγορήσατε, ο αντίδικος υμών διάβολος ως λέων ωρυόμενος περιπατεί ζητών τίνα καταπίη» (Α΄ Καθολική Επιστολή Αποστόλου Πέτρου, κεφ. Ε΄, στίχος 8)
Συνεχίζοντας ο κ. Υπουργός δήλωσε περιχαρής ότι το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα τεθεί σε εφαρμογή ο Ενιαίος Αριθμός του Πολίτη που θα αντικαταστήσει τον Α.Φ.Μ., τον Α.Μ.Κ.Α. και τον αριθμό της αστυνομικής ταυτότητας, διευκρινίζοντας ότι ο πολίτης θα είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει ένα μοναδικό δωδεκαψήφιο αριθμό που θα αποτελείται από τον ΑΦΜ συν τρία ψηφία μπροστά από τον ΑΦΜ και αυτός ο αριθμός θα εγγραφεί στις νέες ταυτότητες.
Ο κ. Πιερρακάκης σε μια αποστροφή του λόγου του, αποθέωσε την μετάβαση της κοινωνίας στην ψηφιακή εικονική πραγματικότητα (για την οποία ομολογουμένως εργάζεται σκληρά, λαμβάνοντας άραγε εντολές από μυστικές λέσχες και από τις Η.Π.Α;), υποστηρίζοντας ότι «η πιο ουσιαστική ταυτότητα είναι η ταυτότητα που έχουμε για τις ψηφιακές υπηρεσίες, όλα γίνονται ψηφιακά πλέον».
Κρίνεται πολύ πιθανό, είτε τώρα κατά την διάρκεια του Ιουλίου, είτε σε μεταγενέστερο χρόνο, οι πολίτες να «κατεβάζουν» στα κινητά τους τηλέφωνα τον δωδεκαψήφιο Ενιαίο Αριθμό του Πολίτη προκειμένου να εξοικειωθούν με την χρήση του κάθε φορά που θα επιβάλλεται η ταυτοποίησή τους για την λήψη του μισθού τους ή κοινωνικών επιδομάτων, για την χορήγηση φαρμάκων, για την διεκπεραίωση τραπεζικών συναλλαγών, για μεταβιβάσεις κ.ο.κ., ώστε να μην προβληματιστούν ιδιαίτερα, όταν θα κληθούν να παραλάβουν τις νέες ψηφιακές ταυτότητες από τα αστυνομικά τμήματα, όπου εκεί θα απαιτηθεί η λήψη και η καταχώριση βιομετρικών στοιχείων και δεδομένων των πολιτών.
Όπως έχουμε αναφέρει κατά το παρελθόν, το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης έχει εκπονήσει και ήδη υλοποιεί ερήμην του ελληνικού λαού (που πάντως παρακολουθεί αδιάφορα και παθητικά κάθε εξέλιξη που επηρεάζει την ζωή του) ένα στρατηγικό σχέδιο για τον πλήρη ψηφιακό μετασχηματισμό του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας δημιουργώντας την «Ψηφιακή Ελλάδα». (Ίδετε σχετικώς άρθρο του γράφοντος «Η εργαλειοποίηση της πανδημίας του κορωνοϊού για τον ψηφιακό μετασχηματισμό της κοινωνίας»1).
Με την ψηφιοποίηση των δύο σημαντικών εγγράφων (δελτίου αστυνομικής ταυτότητας και του διπλώματος οδήγησης) το κράτος εξακολουθεί να μεταχειρίζεται τους πολίτες ως βρέφη που χρήζουν διαρκούς επανεκπαίδευσης, προκειμένου να αφομοιώσουν τα νεοταξίτικα μαθήματα του κ. Πιερρακάκη, αφού καλούνται να πετάξουν στον κάλαθο των αχρήστων τις παραδοσιακές αστυνομικές τους ταυτότητες και να συμμορφωθούν με τον νέο ψηφιακό τρόπο αναγνώρισης και ταυτοποίησης, εξαρτώμενοι απόλυτα από το «έξυπνο» κινητό τους τηλέφωνο.
Η χρήση του κινητού τηλεφώνου, ως μέσου ταυτοποίησης, έχει σχεδιαστεί να αποτελέσει την ενδιάμεση λύση, ως γέφυρα δηλαδή, μεταξύ της παλαιάς παραδοσιακής αστυνομικής ταυτότητας και του επερχόμενου συστήματος ψηφιακής αναγνώρισης, επιβάλλοντας υποχρεωτικά ένα παγκόσμιο matrix παρακολούθησης και ελέγχου της ανθρωπότητας.
Η έκδοση της νέας ψηφιακής ταυτότητας στην οποία αναφέρεται ο κ. Πιερρακάκης εντάσσεται στο πλαίσιο υλοποίησης των στόχων που έχει θέσει η Συμμαχία ID2020 (Alliance ID2020) η οποία προήλθε από την σύμπραξη και συνεργασία εταιρειών αιχμής της δυτικής ελίτ (όπως είναι η Microsoft, η Accenture, η Παγκόσμια Συμμαχία για τα Εμβόλια και τις Ανοσοποιήσεις –GAVI: Global Alliance for Vaccines and Immunizations–, το Ίδρυμα Ροκφέλερ) υποστηρίζοντας φανατικά την χορήγηση ψηφιακής ταυτότητας βιομετρικών δεδομένων σε όλους τους κατοίκους της γης.
Η Συμμαχία ID2020 πρεσβεύει ότι κάθε άνθρωπος πρέπει να έχει πρόσβαση σε ψηφιακή αναγνώριση που να του επιτρέπει να αποδείξει την ταυτότητά του σε θεσμικά και σε διεθνή σύνορα.
Με την αλματώδη πρόοδο της ψηφιακής τεχνολογίας προσφέρεται σήμερα σε κάθε πολίτη η δυνατότητα να μπορεί να ταυτοποιηθεί (ή καλύτερα να μαρκαριστεί) μέσω των εξελιγμένων μεθόδων βιομετρικής αναγνώρισης, όπως είναι τα ψηφιακά δακτυλικά αποτυπώματα, η ιριδοσκόπηση, η ανάγνωση της παλάμης του χεριού τα οποία μαζί με τα υπόλοιπα προσωπικά στοιχεία συγκροτούν τον κωδικό QR Code2.
Σκοπός της Συμμαχίας ID2020 είναι να εφοδιάσει κάθε άνθρωπο του πλανήτη με την ψηφιακή ταυτότητα στην οποία θα έχουν καταχωριστεί τα βιομετρικά του χαρακτηριστικά, προκειμένου να μετατρέψει ολόκληρη την ανθρωπότητα σε μία άβουλη, καθοδηγούμενη και ελεγχόμενη μάζα ρομποτοποιημένων ανθρώπων που θα υπόκεινται σε εικοσιτετράωρη παρακολούθηση στο πλαίσιο ενός παγκοσμιοποιημένου δίχως σύνορα ολοκληρωτικού κράτους.
Το κράτος χρησιμοποιώντας το δόλωμα της ψηφιακής απλούστευσης των γραφειοκρατικών διαδικασιών και της αποφυγής της ταλαιπωρίας των πολιτών στις συναλλαγές τους με τις δημόσιες υπηρεσίες, επιχειρεί να παγιδεύσει τους ανυποψίαστους και αφελείς πολίτες, προκειμένου να παραλάβουν τις νέες ψηφιακές ταυτότητες σε αντικατάσταση των συμβατικών, αποσπώντας την συναίνεσή τους για την ψηφιακή τους επιτήρηση.
Στην πραγματικότητα, όμως, επισπεύδεται η μετάβαση με γοργούς ρυθμούς σε μια ψηφιακή εικονική πραγματικότητα, η οποία θα χαρακτηρίζεται από την κυριαρχία των δομών τεχνητής νοημοσύνης και την σκοπούμενη εξαφάνιση του ανθρώπου από την δημόσια σφαίρα της ζωής, αφού θα είναι εκουσίως εγκλεισμένος 24 ώρες το εικοσιτετράωρο στο «έξυπνο διαμέρισμα» των «έξυπνων πόλεων», συνδεδεμένος διαρκώς σε ένα δικό του κόσμο «επαυξημένης πραγματικότητας», δηλ. στο Μetaverse.
Την ίδια στιγμή, κάθε έννοια ιδιωτικότητας και προσωπικής ζωής θα αντιμετωπίζεται ως περιττή πολυτέλεια και «όνειρο θερινής νυκτός» από το ψηφιακό ολοκληρωτικό κράτος.
Η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση την οποία ευαγγελίζεται το παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ σηματοδοτεί την απόλυτη ψηφιοποίηση της ζωής μας, η οποία θα υπόκειται σε ένα διαρκή και αδυσώπητο έλεγχο από ένα σύστημα αλγορίθμων, ενώ θα συρρικνώσει μέχρι εξαφανίσεως την κοινωνική αλληλοεπίδραση και συναναστροφή μεταξύ των πολιτών, οδηγώντας τον άνθρωπο προοδευτικά στην μοναξιά, στην αυτοαπομόνωση και στον ψυχικό εθισμό της εικονικής πραγματικότητας σε τέτοιο βαθμό που θα αποστρέφεται την πραγματικότητα των αισθήσεων.
Ο πολίτης θα εκλαμβάνει τον ψηφιακό εικονικό κόσμο του μετασύμπαντος ως επέκταση της ίδιας της πραγματικότητας, ενώ κάθε φορά που θα αποσυνδέεται αφαιρώντας τα γυαλιά και τα ακουστικά 3G, η πραγματική ζωή των αισθήσεων και της ανθρώπινης κοινωνικής επαφής θα του προξενεί απέραντη μοναξιά και φόβο, τόσο που θα αποζητά συνεχώς να βρίσκεται στον «ψηφιακό παράδεισο» των ψευδαισθήσεων.
Η παραλαβή των ψηφιακών ταυτοτήτων βιομετρικής αναγνώρισης συνεπάγεται την εκχώρηση της προσωπικής μας ελευθερίας σε μια απάνθρωπη και ολοκληρωτική παγκόσμια άρχουσα ελίτ, αφού κάθε ανθρώπινη συμπεριφορά θα υπόκειται στον διαρκή και ασφυκτικό ψηφιακό έλεγχο ενός παγκοσμιοποιημένου κρατικού συστήματος εξουσίας, που θα εντοπίζει και θα εξουδετερώνει με το πάτημα ενός κουμπιού κάθε αντιφρονούντα και απείθαρχο πολίτη.
Ζούμε χωρίς αμφιβολία σε μία εποχή που χαρακτηρίζεται δικαιολογημένα ως εσχατολογική και αποκαλυπτική.
Η ανθρώπινη ιστορία έχει στιγματιστεί από την αδυσώπητη και διαρκή πάλη η οποία διεξάγεται μεταξύ των σατανικών δυνάμεων που επιχειρούν να καταστρέψουν την κορωνίδα της ένθεης δημιουργίας και του Άγιου Τριαδικού Θεού, ο οποίος με την Άπειρη Φιλευσπλαχνία και Αγάπη Του σκεπάζει και προφυλάσσει πάντοτε τον άνθρωπο από τις αέναες δαιμονικές επιθέσεις που δέχεται.
Όποιος πολίτης αρνηθεί εκ λόγων συνειδήσεως να παραλάβει την ψηφιακή ταυτότητα βιομετρικών δεδομένων με τον νέο δωδεκαψήφιο αριθμό που καταργεί κάθε άλλον προηγούμενο, εμμένοντας στον παραδοσιακό τρόπο ταυτοποίησής του, αυτομάτως θα αποκλείεται από κάθε συναλλαγή και δραστηριότητα. Θα τεθεί στο περιθώριο της οικονομικής και κοινωνικής ζωής αντιμετωπίζοντας το φάσμα της ακραίας φτώχειας και εξαθλίωσης, ενώ παράλληλα δεν θα έχει πρόσβαση σε υγειονομικές δομές και φάρμακα.
Ποιος πολίτης ακόμα εθελοτυφλεί και δεν διακρίνει με τους πνευματικούς οφθαλμούς της ψυχής του ότι ζούμε ήδη τα προφητευμένα γεγονότα της Αποκάλυψης;
Παραδίδουμε την γραφίδα μας στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, Ευαγγελιστή της Αγάπης και συγγραφέα της Θεόπνευστης Αποκάλυψης ο οποίος στο 13ο κεφάλαιο και στους στίχους 16-17 αναφέρει με απόλυτη ευκρίνεια και καθαρότητα τα εξής:
«Και (το Θηρίον) ποιεί πάντας (δηλαδή επιβάλλει σε όλους) τους μικρούς και τους μεγάλους, και τους πλουσίους και τους πτωχούς, και τους ελευθέρους και τους δούλους, ίνα δώσωσιν αυτοίς (δηλαδή να δεχθούν στους εαυτούς τους) χ ά ρ α γ μ α (δηλαδή σφραγίδα πλήρους υποτέλειας και υποταγής στον Αντίχριστο) επί της χειρός αυτών της δεξιάς ή επί των μετώπων αυτών, και ίνα μη τις δύνηται αγοράσαι ή πωλήσαι ει μη ο έχων το χ ά ρ α γ μ α, το όνομα του θηρίου ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού».
Επίσης και ο όσιος Παϊσιος ο Αγιορείτης με πολλή σοφία και με ποιμαντική διάκριση είχε αναφερθεί στο θέμα των ταυτοτήτων λέγοντας πολύ χαρακτηριστικά τα εξής:
«Ταυτότητα σημαίνει ό,τι και η λέξη, ταυτίζεται δηλαδή κανείς με αυτά που δηλώνει. Βάζουν τον διάβολο και υπογράφω ότι τον αποδέχομαι. Πώς να το κάνω αυτό;».
Μια μοναχή ρωτά τον σεβάσμιο και αγιασμένο γέροντα:
«Γέροντα τι σχέση έχει αυτή η ταυτότητα με το σφράγισμα;».
Και ο Γέροντας (ο όσιος Παϊσιος) απαντά:
«Η ταυτότητα δεν είναι το σφράγισμα, είναι η εισαγωγή του σφραγίσματος».
Και συνεχίζει λέγοντας:
«Αφού ξεκάθαρα τα γράφω στο φυλλάδιο [Σημεία των καιρών], ας ενεργήσει ο καθένας ανάλογα με την συνείδησή του».
Και καταλήγει ο Όσιος επισημαίνοντας αναφορικά με την οφειλόμενη στάση της Εκκλησίας, εν σχέσει προς το θέμα των ταυτοτήτων, τα εξής:
«Η Εκκλησία πρέπει να πάρει μια θέση σωστή. Να μιλήσει, να εξηγήσει στους πιστούς, για να καταλάβουν ότι αν πάρουν την ταυτότητα, αυτό θα είναι πτώση. Συγχρόνως να ζητήσει από το κράτος τουλάχιστον να μην είναι υποχρεωτική η νέα ταυτότητα. Αν η Εκκλησία λάβει μια θέση σοβαρή και σεβαστούν την ελευθερία των πιστών και όποιος θέλει θα βγάλει την νέα ταυτότητα, όποιος θέλει θα έχει την παλιά, τότε θα την πληρώσουν μόνο μερικά γερά καρύδια, γιατί οι άλλοι θα τους πηγαίνουν κόντρα. Ο πολύς κόσμος θα κάνει την δουλειά του. Όσοι θα θέλουν να εξυπηρετηθούν θα έχουν την νέα και οι άλλοι οι καημένοι, οι ευλαβείς θα έχουν την παλιά ταυτότητα και θα τους ταλαιπωρούν. Μέχρι που να κυκλοφορήσουν οι νέες ταυτότητες, μπορεί να έρθει και η οργή του Θεού»3.
Στην εποχή του απόλυτου ψηφιακού μετασχηματισμού των πάντων, όπου οι υπηρεσίες, τα αγαθά ακόμη οι άνθρωποι έχουν ψηφιοποιηθεί, κάθε πολίτης που δεν θα παραλαμβάνει και δεν θα χρησιμοποιεί την νέα ψηφιακή ταυτότητα με τον δωδεκαψήφιο ενιαίο προσωπικό αριθμό του πολίτη, η οποία επιβάλλεται αυταρχικά από τον κ. Πιερρακάκη, θα περιθωριοποιείται, και η ύπαρξή του θα εξαφανίζεται από τον ψηφιακό εικονικό κόσμο, που όμως τείνει να επικρατήσει ως «πραγματικός», εκτοπίζοντας τον αληθινό κόσμο των αισθήσεων, της χαράς και της ζωής.
Η ψηφιακή ταυτότητα βιομετρικών δεδομένων δεν είναι ένα ακόμη «χρηστικό έγγραφο» όπως θα ισχυριστούν σκόπιμα ορισμένοι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, ευθυγραμμιζόμενοι πρόθυμα με τα κελεύσματα της Ν.Τ.Π. διαστρεβλώνοντας ωστόσο την αλήθεια και επιχειρώντας να αποκοιμίσουν τις συνειδήσεις των πολιτών, αλλά συμβολίζει:
την εκούσια υποδούλωση του ανθρώπου σε μια κοινή και ενιαία πλατφόρμα βάσης προσωπικών δεδομένων στο πλαίσιο μιας δυστοπικής και μετανθρωπιστικής κοινωνίας, όπου τα πάντα θα παρακολουθούνται, τα πάντα θα ελέγχονται και τα πάντα θα καταγράφονται, ακόμη και η ανθρώπινη σκέψη, υπό το άγρυπνο ψηφιακό βλέμμα του Μεγάλου Αδελφού.
Πρέπει, ωστόσο, να τονιστεί με έμφαση ότι οι πολίτες που θα παραλάβουν αψήφιστα την νέα ψηφιακή ταυτότητα με τα βιομετρικά τους χαρακτηριστικά θα έχουν συμβάλει και οι ίδιοι με τον ωχαδελφισμό και την αδιαφορία τους στην εγκαθίδρυση ενός αδυσώπητου και απάνθρωπου παγκόσμιου ψηφιακού ολοκληρωτισμού που θα αστυνομεύει και θα καταπνίγει την ελευθερία της σκέψης και της έκφρασής τους.
Το αργότερο μέχρι το 2030, ακόμη και οι ψηφιακές ταυτότητες βιομετρικών δεδομένων θα έχουν αντικατασταθεί (αν τα δαιμονικά σχέδια δεν ανατραπούν από την Θεία Βουλή που μεριμνά και φλέγεται για την σωτηρία του Ανθρώπου αλλά επιδιώκει και επιθυμεί την συνεργασία του) από ένα εμφυτεύσιμο μικροτσίπ RFID4 που θα περιέχει όλα τα βιομετρικά μας στοιχεία, ώστε οι άνθρωποι εν είδει κοπαδιού μαρκαρισμένων ζώων να περιφέρονται φοβισμένοι, υποταγμένοι και άβουλοι σε ένα παγκόσμιο και αόρατο ψηφιακό στρατόπεδο συγκέντρωσης, που θα παρακολουθούνται, θα ελέγχονται και θα επιτηρούνται με την αξιοποίηση των συστημάτων υψηλής ψηφιακής τεχνολογίας και τεχνητής νοημοσύνης.
Η αντίχριστη ελίτ που επιδιώκει να καθορίζει εκ του παρασκηνίου τις τύχες της ανθρωπότητας κατόρθωσε να επιβάλει το εμβόλιο, αξιοποιώντας ως μοχλό πίεσης και συμμόρφωσης τον έμφυτο φόβο του ανθρώπου για τον θάνατο.
Κατ’ ανάλογο τρόπο, θα επιβάλει και την ψηφιακή ταυτότητα βιομετρικών δεδομένων χρησιμοποιώντας την έμφυτη ανάγκη του ανθρώπου για επιβίωση, αφού ο πολίτης εκείνος ο οποίος θα στερείται της ταυτότητας που θα φέρει τον δωδεκαψήφιο αριθμό θα αποκλείεται αυτοδικαίως από κάθε πτυχή της οικονομικής και κοινωνικής ζωής.
Δηλαδή όπως ο φόβος του θανάτου οδήγησε τον άνθρωπο στην απώλεια του ελέγχου του σώματός του (αφού συνεχώς υπόκειται σε εμβολιαστική αναβάθμιση και επικαιροποίηση), αντιστοίχως ο φόβος της πείνας θα οδηγήσει τον άνθρωπο στην απώλεια του ελέγχου της ζωής του, αφού θα βρίσκεται διαρκώς υπό καθεστώς ψηφιακής επιτήρησης.
Υπολογιστικά μοντέλα που στηρίζονται σε συστήματα αλγορίθμων και δομές τεχνητής νοημοσύνης θα αποκτήσουν την «θεσμική αρμοδιότητα» ασκώντας απόλυτο έλεγχο στο σώμα και στην ζωή των πολιτών, συνθλίβοντας κάθε έννοια προστασίας των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Επομένως, η απόλυτη ψηφιοποίηση της ανθρώπινης δραστηριότητας θέτει τις βάσεις για τον επερχόμενο βιολογικό μετασχηματισμό του ανθρώπου σε ψηφιακό μετάνθρωπο (meta-homo digitalis) υπό την μορφή υβριδίου ανθρώπου-υπολογιστή, και ως εκ τούτου η «ανθρωπότητα» προετοιμάζεται να υποδεχθεί νομοτελειακά ένα νέο εμφανιζόμενο είδος τον Homo Optimus (= Βέλτιστος Άνθρωπος).
Κατά παραχώρηση του Άγιου Τριαδικού Θεού, εξαιτίας της μεγάλης αποστασίας κλήρου και λαού, έχουμε εισέλθει σε μια πολύ επικίνδυνη πνευματικά περίοδο, κατά την οποία τα μίσθαρνα όργανα των δαιμονικών δυνάμεων θα εξαπολύσουν με περισσή μανία και δολιότητα την τελευταία τους έφοδο, προκειμένου να γκρεμίσουν στην άβυσσο της απώλειας και τους τελευταίους εναπομείναντες και θαρραλέα αγωνιζόμενους Ορθόδοξους Χριστιανούς.
Ας αναλογιστούμε όλοι με πολλή περίσκεψη και συνοχή καρδίας ότι κάθε τυχόν αστοχία, δειλία, εφησυχασμός ή επώδυνος συμβιβασμός δύναται να προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημία στην πνευματική μας πορεία προς την Βασιλεία των Ουρανών.
Οφείλουμε να παραμείνουμε μέχρι τέλους και με κάθε τίμημα στις επάλξεις του πνευματικού αγώνα, ώστε να πανηγυρίσουμε την μεγαλειώδη νίκη του Εσφαγμένου Αρνίου επί των δυνάμεων του σκότους, καθώς ο Χριστός μας είναι ο Αδιαμφισβήτητος και Αιώνιος Νικητής που «εξήλθε νικών και ίνα νικήσει»5.
