Νώντας Σκοπετέας
Σήμερα στα γενέθλια του Προδρόμου του Χριστού μας, αξιώθηκα να λειτουργηθώ στην ενορία των παιδικών μου χρόνων στην Αθήνα!
Είχα πολλούς καιρούς να διαβώ το τρισευλογημένο κατώφλι της και πόσες θύμησες δεν ήρθαν να με συναντήσουν, σαν δρόσος ορθρινή στης Τιμιωτέρας τα μελωδήματα! Κύλησαν σχεδόν 3 ώρες υπέροχες και λίαν συγκινητικές!
Μα στο τέλος, ειλικρινώς πικράθηκα τόσο, όταν είδα το αντίδωρο να μην δίδεται από το χέρι του Ιερέως στον λαό, μα να αφήνεται στο παγκάρι για να λαμβάνει ο καθένας μόνος του…
Όταν απορώντας ρώτησα σχετικώς τους νεωκόρους, μου απήντησαν με τον πιο φυσικό τρόπο, ότι ακόμα δεν έχει έρθει εγκύκλιος που να επιτρέπει την διανομή του αντιδώρου από τους ιερείς… Δεν το σχολίασα τούτο μα αντέτεινα ότι η αντί του δώρου παρηγοριά σε εμένα που δεν αξιώθηκα να λάβω το μέγιστο δώρο του Σώματος και Αίματος του Χριστού, οφείλει να δίδεται αποκλειστικά από το ευλογημένο χέρι του Ιερέα, ο οποίος δια Πνεύματος Αγίου θα ευχηθεί ταυτοχρόνως το «Εὐλογία Κύριου καὶ ἔλεος ἔλθοι ἐπὶ σέ».
Για να με καθησυχάσουν μου είπαν με τρόπο οικείο δογματολόγου, ότι από την στιγμή που μπαίνεις στον Ναό λαμβάνεις την ευλογία! Δεν μίλησα περισσότερο γιατί ήδη ρομφαία τρυπούσε κάθε μιαρό έσω μου μέρος…
Θυμήθηκα ότι κάποιοι ευλογημένοι νοσταλγοί της απαρασάλευτης λειτουργικής παράδοσης, διαβάζουν ακόμα την ώρα της διανομής του αντιδώρου το ιερό ψαλτήρι στον 33ο αναβαθμό του…Εκεί και το «Γεύσασθε και ίδετε ότι χρηστός ο Κύριος…» εκεί και το… «Φοβήθητε τον Κύριον, πάντες οι άγιοι αυτού, ότι ουκ έστιν υστέρημα τοις φοβουμένοις αυτόν…»
Νέα δογματική, νέα λειτουργική και κατήχηση…
Μια πτυχή της νανουριστικής Νεορθοδοξίας, που πνιγηρά πλέον εξαπλώνεται σαν λοιμός…
Ο Τίμιος Πρόδρομος να μεσιτεύει την παράταση του Θείου ελέους!
Εκείνο το τσεκούρι στο εικόνισμά του πόσο με τρομάζει…
