Του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
«Δεν είναι φοβερό το ότι δεν έχουμε αγνή καρδιά, αλλά το ότι, ενώ δεν έχουμε αγνή καρδιά, δεν πλησιάζουμε Αυτόν που μπορεί να την κάνει αγνή. Γιατί μπορεί, εάν θέλει. Ή καλύτερα και περισσότερο από μας θέλει να είμαστε καθαροί, αλλά περιμένει να πάρει μικρή έστω αφορμή από μας, για να μας στεφανώσει με παρρησία. Ποιος υπήρξε πιο αμαρτωλός απ’ τον τελώνη; Aλλά και μόνο με το να πει «ο Θεός, ελέησέ με τον αμαρτωλό», κατέβηκε δικαιωμένος περισσότερο από τον Φαρισαίο. Aν και πόση δύναμη είχε εκείνη η λέξη; Aλλά δεν τον καθάρισε η λέξη, αλλά η διάθεση με την οποία είπε τη λέξη εκείνη. Ή καλύτερα ούτε μόνο η διάθεση, αλλά πριν από αυτήν η φιλανθρωπία του Θεού»
[Απ’ την ΣΤ΄ Ομιλία του «ΕΙΣ ΤΟ ‘ΙΔΟΝ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΚΑΘΗΜΕΝΟΝ…’»]
[Από το έργο «ΡΟΔΟΣΤΑΓΜΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΗΣ ΣΟΦΙΑΣ» του Κ.Γ.Παπαδημητρακόπουλου]
