Καταλυτικὴ μαρτυρία τοῦ Ἁγίου Ἐφραὶμ Κατουνακιώτη
περὶ τῶν Οἰκουμενιστῶν, κατατεθεῖσα ὑπό τοῦ Καθηγητοῦ κ. Δ. Τσελεγγίδη!
ΕΠΙΘΕΣΙΣ Ι. Α. ΑΘΗΝΩΝ
ΚΑΙ ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ Ο.Τ.;
Ἀνυπόστατοι κατηγορίαι κατὰ τῶν Χριστιανικῶν Σωματείων,
ἀλλὰ καὶ πρωτοφανὴς δικαιολόγησις τοῦ οἰκουμενισμοῦ δι’ ἀποπείρας,
ἀκυρώσεως τοῦ Ἁγ. Ἱουστίνου (Πόποβιτς)!
Δὲν τοὺς τύπτει ἡ συνείδησίς των, ὅταν «καλοπιάνουν»,
ἀντὶ νὰ ἐλέγχουν τὸν κάθε Στ. Θεοδωράκην;
Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Κατραμάδος, θεολόγος
Δὲν ἐκπλήσσει κανένα πλέον ὅτι ἐτησίως παραμονὰς τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος καὶ τοῦ Πάσχα ἀσεβεῖς ἄνθρωποι συνεργοῦν εἰς πειρασμικὰς καταστάσεις, αἱ ὁποῖαι ὁμολογουμένως προκαλοῦν τὸ κοινὸν αἴσθημα τῶν πιστῶν ἀνθρώπων, ἄλλοτε καταφερόμενοι κατὰ τοῦ Ἁγίου Φωτός, ἄλλοτε ἐπιχειροῦντες νὰ ἀποδομήσουν τὰ ἱστορικὰ γεγονότα τοῦ Πάθους καὶ τῆς Ἀναστάσεως καὶ ἄλλοτε προβάλλοντες σκάνδαλα. Ἐφέτος ὅμως ἔμελλε ἡ ἐπίθεσις νὰ προέλθη ἀπὸ τὰ ἴδια τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας καὶ μὲ τὸν πλέον πρωτότυπον τρόπον!
Ἐμβρόντητοι ἔμειναν ὅσοι παρηκολούθησαν αὐτὴν τὴν περίοδον τὴν ἐκπομπὴν «Πέρασμα. Ὅταν ἡ ὀθόνη γίνεται τρόπος ἐπικοινωνίας» μὲ θέμα «Πάσχα στὸν Ἅγιον Ὄρος» τῆς 11ης Ἀπριλίου 2022, δηλ. τὴν Δευτέραν τῆς Στ΄ Ἑβδομάδος τῶν νηστειῶν. Παραγωγὸς τῆς ἐκπομπῆς εἶναι τὸ «Ἵδρυμα Νεότητας καὶ Οἰκογένειας τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν» καὶ τὴν εὐθύνην τῆς παρουσιάσεως καὶ ἐπιμελείας φέρουν οἱ γνωστοὶ κληρικοὶ τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς π. Συμεὼν Βενετσιάνος καὶ π. Ἀντώνιος Καλλιγέρης, ἐνῶ ἡ Ἀρχισυνταξία βαρύνει τὸν π. Δημήτριον Παλιούραν.
Εἰς τὴν ἐν λόγῳ ἐκπομπὴν προσκεκλημένος ἦτο ὁ ἱερομ. π. Ἀντύπας, Γέρων τοῦ Ἱεροῦ Ἰβηριτικοῦ Κελλίου Ἁγίας Ἄννης καὶ συμφώνως πρὸς τὴν ἐπίσημον περιγραφὴν τῆς ἐκπομπῆς ὤφειλε νὰ ὁμιλήση διὰ «τὶς ἀλησμόνητες πτυχὲς τοῦ πασχαλινοῦ ἑορτασμοῦ στὸ «Περιβόλι τῆς Παναγίας». Ἡ κατανυκτικώτερη καὶ λαμπρότερη περίοδος τοῦ ἔτους στὴν ἁγιώνυμη πολιτεία. Ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ καὶ τὸ βαθύτερο νόημα τῆς χριστιανικῆς ἄσκησης. Οἱ Ἀκολουθίες τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας καὶ ἡ συμμετοχὴ τῶν Μοναχῶν στὰ Πάθη τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Τὸ λαμπροφόρο μήνυμα τῆς Ἀνάστασης στὰ Μοναστήρια, τὶς Σκῆτες καὶ τὰ Κελλιὰ τοῦ Ἄθωνα. Οἱ λιτανεῖες καὶ τὸ ἀναστάσιμο πανηγύρι». Ὡστόσον, σχεδὸν τὸ ἥμισυ(!) τῆς ὡριαίας ἐκπομπῆς ἀνηλώθη εἰς συζήτησιν περὶ τῶν ἐφημερίδων, περιοδικῶν, ἱστοσελίδων, σωματείων, ὀργανώσεων, ἀδελφοτήτων κ.ἄ., ποὺ ἀσκοῦν κριτικὴν κατὰ τοῦ οἰκουμενισμοῦ!
Θεμιτὸν εἶναι βεβαίως νὰ ἀκούωνται καὶ τὰ ἐπιχειρήματα τῶν οἰκουμενιστῶν, διὰ νὰ ἐκτίθενται δημοσίως, ὅμως, ὁ π. Ἀντύπας, εὐδοκίᾳ μάλιστα τῶν ὑπευθύνων, δὲν ἐπεδόθη μόνον εἰς κριτικήν, ἀλλ’ ὕψωσεν ἰδιαιτέρως τοὺς τόνους («δῆθεν ὀρθόδοξοι», «κοντεύει νὰ γίνει αἵρεση», «ἀντιεκκλησιαστές», «πληρώνονται ἀπὸ κάπου, γιὰ νὰ τὰ λένε», «τοῦ κόσμου τὰ ψέματα γιὰ τὴ δῆθεν προδοσία τῆς πίστεως»), φθάνων εἰς τοσοῦτον σημεῖον, ὥστε νὰ ἰσχυρισθῆ ὅτι ὅλα αὐτὰ τὰ μέσα καὶ οἱ ἀνιδιοτελεῖς ἄνθρωποι «λατρεύουν τὸν διάβολον»! Παρὰ τὰς προσπαθείας του νὰ ὁμιλῆ μὲ γενικότητας, ὥστε νὰ μὴ κατηγορηθῆ ὅτι ἐπιτίθεται συγκεκριμένα καὶ ἐπωνύμως, ἀναγνωρίζει κανεὶς εἰς τὰ λόγια του (π.χ. «ρωμαίικο τὸ ἕνα, σωτηρικὸ τὸ ἄλλο») εἰς ποίας ἀδελφότητας καὶ ἐνεργὰ σωματεῖα ἀναφέρεται… Θὰ ἦτο εὐχῆς ἔργον τὰ Χριστιανικὰ Σωματεῖα Ἀθηνῶν νὰ ἐπιληφθοῦν σχετικῶς.
Ἐκεῖνο ὅμως ποὺ ἐπροξένησε μεγίστην κατάπληξιν εἶναι ὅτι προέβη εἰς μίαν καὶ μόνον ἐξαίρεσιν, ὅπου κατενώμασε τό… θῦμα του καὶ δὲν εἶναι ἄλλο ἀπὸ τὸν «Ο.Τ.»! Ἀπὸ ὅλους, δηλαδή, κατεφέρθη δὶς ὀνομαστικὰ ἀποκλειστικὰ κατὰ τοῦ «Ο.Τ.»! Ἀπὸ αὐτὸ καὶ μόνον διαφαίνεται τελικῶς ὅτι ἐκεῖνος ποὺ ἐνοχλεῖ καὶ ταράζει τὸν ὕπνον τῶν ἐκπροσώπων τοῦ Φαναρίου καὶ τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς εἶναι ὁ «Ο.Τ.»!
Τὰ ψεύδη τοῦ π. Ἀντύπα
Ἰδού, μεταξὺ ἄλλων τί ἐτόλμησε νὰ εἴπη! Παραθέτομεν εἰς ἀπομαγνητοφώνησιν τὰ ἀκριβῆ λόγια αὐτοῦ:
(23:15΄΄) «Στὴν ἀρχὴ τῆς πνευματικῆς μου ζωῆς πήγαινα κοντά, θὰ τὸ πῶ δημοσίως, στὸν Ο.Τ., στὸν π. Χαράλαμπο, στὸν π. Μᾶρκο. Νὰ πῶ τί μοῦ εἶπε ὁ π. Μᾶρκος; «Παιδί μου κάθομαι ἐδῶ» μοῦ λέει, «δὲν πρέπει νὰ κάθομαι στὰ γραφεῖα αὐτά», μοῦ λέει, «κάθομαι γιὰ νὰ τοὺς συγκρατῶ ἀπὸ ζηλωτικὲς ἀκρότητες». Δὲν ξέρω ἂν τὸ κατάφερε. Καὶ τόσα ἄλλα, τὰ ὁποῖα ἂν καθήση κανεὶς καὶ τὰ πεῖ θὰ βρῆ πραγματικὰ πολὺ σκότος… (36:15΄΄) Καὶ ἐπειδὴ εἶπα γιὰ τὸν Ο.Τ., δὲν θέλω νὰ τὸν κατηγορήσω εὐθέως, Σᾶς εἶπα ὅτι πήγαινα ἀπὸ μικρὸ παιδάκι ἐκεῖ, ὅταν ἄκουσα τὸν Ἅγιο Ἐφραὶμ τὸν Κατουνακιώτη καὶ ἔλεγε «μὴ πιάνετε Ο.Τ. στὰ χέρια σας, κάνει μεγάλο κακὸ στὴν Ἐκκλησία» σταμάτησα καὶ κάποιος ποὺ ἐπέμενε, συγγνώμη ποὺ τὸν κατονομάζω δὲν θέλω νὰ κατονομάζω τίποτε καμία οὔτε ἱστοσελίδα οὔτε ἐφημερίδες τίποτα, ἀλλὰ αὐτὸ θὰ τὸ πῶ, «βρώμισε», λέει, «τὸ κελλί μου ἀπὸ τὸν ΟΤ», ὅταν πῆγε ἕνας μοναχὸς καὶ τοῦ ἐπέμενε νὰ διαβάση ΟΤ «βρὲ ἄντε φῦγε ἀπὸ δῶ, βρώμισε τὸ κελλί μου μὲ τὸν ΟΤ». Τὸν ἀκούσαμε, τὸν ζήσαμε καὶ ἔλεγε «μὴ πιάνετε τέτοια πράγματα στὰ χέρια σας, ὅλα αὐτὰ τὰ ζηλωτικὰ κείμενα σᾶς κλέβουν τὴν πνευματικὴ ζωή, σᾶς στρέφουν τὴν προσοχὴ ἀλλοῦ, αὐτὸ θέλει ὁ διάβολος», ἔλεγε».
Ποῖοι οἱ σκηνοθέται;
Κατ’ ἀρχὰς νὰ σημειώσωμεν ὅτι παρετέθησαν ἐδῶ μόνον τὰ ἀμέσως συναρτώμενα μὲ τὸν «Ο.Τ.» σχόλιά του, ἐνῶ βεβαίως παραλείπονται τόσα ἄλλα, τὰ ὁποῖα, λέγων ὁ ἴδιος γενικῶς καὶ ἀορίστως, προφανῶς, περιλαμβάνουν καὶ τὸν «Ο.Τ.», ἀλλὰ οὐκ ἐπαρκέση ὁ χῶρος, διὰ νὰ ἐπιληφθῶμεν ὅλων. Ἂς ἀναλάβουν καὶ ἐκεῖνοι οἱ ταπεινοὶ ἐργάται ἄλλων σωματείων τοὺς ὁποίους περνᾶ γενεὰς δεκατέσσαρας!
Κατὰ δεύτερον εἶναι πασιφανὲς ὅτι πρόκειται διὰ σαφῆ ἐπίθεσιν τὸ ὀλιγώτερον μὲ ἀνοχὴν τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, καθὼς καίτοι ὑπῆρχεν ἡ δυνατότης ὁ παρουσιαστὴς νὰ ἐπαναφέρη τὸν καλεσμένον εἰς τὸ θέμα, διὰ τὸ ὁποῖον ἐκλήθη νὰ ὁμιλήση, εἴτε νὰ περικόψη τὸ βίντεο, καθὼς ἐπρόκειτο διὰ ἐλεγχομένην μαγνητοσκόπησιν, δὲν τὸ ἔπραξεν. Ἂν ὁ π. Ἀντύπας ἔλεγε τὸ παραμικρὸν ἐναντίον τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἢ τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου δὲν θὰ τό… «μόνταραν»; Βεβαίως καὶ θὰ τὸ ἔκαναν…
Εἶναι ὅμως εὔκολον ὁ Ραδιοφωνικὸς Σταθμὸς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νὰ προσκαλῆ Μεγάλην Τρίτην(!) τὸν κ. Εὐάγγελον Βενιζέλον, διὰ νὰ προβαίνη εἰς ἀναλύσεις ἐπὶ τῆς εὐαγγελικῆς φράσεως τοῦ Κυρίου «ἀπόδοτε τὰ τοῦ Καίσαρος τῷ Καίσαρι», ἀλλὰ δύσκολον νὰ ἀντέξουν τὴν φωνὴν τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου ποὺ ἤλεγξε τὸν ἡγεμόνα ὄχι διὰ δογματικά, ἀλλὰ διὰ τὸν βίον αὐτοῦ!
Προφανῶς δὲν εἶναι μόνον ἡ Ἱ. Ἀ. Ἀθηνῶν ἀλλὰ καὶ τὸ Φανάρι ποὺ κολακεύεται ἀπὸ τὰ λεγόμενα τοῦ π. Ἀντύπα, ὁ ὁποῖος τὸ ἠμνήστευσε πλήρως, ἰσχυριζόμενος εἰς ἕτερον σημεῖον τῆς συνεντεύξεως ὅτι «δὲν ὑπάρχει καμία οἰκουμενιστικὴ αἵρεση στὴν Ἀνατολή»! Αὐτὰ τὰ ἐκτιμᾶ δεόντως ὁ Πατριάρχης Κων/λεως καὶ ποῖος γνωρίζει μὲ ποῖον τρόπον θὰ δείξη τὴν εὐαρέσκειάν του…
Ὁπωσδήποτε ἦτο καὶ εὐκαιρία διὰ τὸν ἴδιον τὸν π. Ἀντύπαν νὰ ἐκφράση τὰ συναισθήματά του πρὸς τὸν «Ο.Τ.», ὁ ὁποῖος πρὸ ἔτους (ἀρ. 2358/18.06.2021) εἶχε ἀσκήσει θεολογικὴν κριτικὴν διὰ τὰς ἐσφαλμένας ἐκκλησιολογικὰς δημοσίας τοποθετήσεις του. Δὲν ἠδύνατο νὰ ἀντικρούση αὐτὴν καὶ κατέφυγεν εἰς τὴν γνωστὴν τακτικήν…
Ἄλλοτε ὁ νῦν Προηγούμενος τῆς σεπτῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῶν Ἰβήρων Βασίλειος (Γοντικάκης) ἀπηγόρευσε αἰφνιδίως εἰς τὸν εὑρισκόμενον ἐκεῖ διὰ τὴν μεγάλην ἑορτὴν τῆς Κοιμήσεως τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου πνευματικόν μας π. Μᾶρκον νὰ συλλειτουργήση, προκαλῶν εἰς αὐτὸν ἄφατον στενοχωρίαν ἄνευ λόγου καὶ αἰτίας. Τῶρα ὁ Γέρων τοῦ Ἰβηριτικοῦ Κελλίου π. Ἀντύπας βαδίζει εἰς τὰ ἴδια σφάλματα, τὰ ὁποῖα δὲν ἐφείσθησαν οὔτε τοῦ Ὁσίου Παΐσίου μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀπομακρυνθή.
Ἰσχυρισμῶν ἀναίρεσις
Ἂς ἔλθωμεν ὅμως καὶ ἐπὶ τῆς οὐσίας τῶν λεγομένων αὐτοῦ. Ὁ ἴδιος κατὰ τὴν συνέντευξιν ἰσχυριζόμενος ὅτι ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς οὐδέποτε ὠνόμασε τὸν οἰκουμενισμὸν «Παναίρεσιν», ζητεῖ ἀπὸ οἱονδήποτε νὰ τοῦ ὑποδείξη ποῦ ὑπάρχει, καθὼς ὁ ἴδιος ἔχει διαβάσει πολλὰ ἀπὸ τὰ ἔργα του καὶ λέγει ὅτι δὲν τὸ εὗρεν. Ἐπικαλεῖται μάλιστα προφορικὴν μαρτυρίαν τοῦ μακαριστοῦ Ἐπισκόπου π. Ἀθ. Γιέφτιτς ὅτι «οὐδέποτε ἐμεῖς τὰ πνευματικά του παιδιὰ τὸν ἀκούσαμε νὰ λέει παναίρεση»! Τὸν διαψεύδει ὅμως ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος, γράφων «ὅλοι δὲ αὐτοὶ οἱ ψευδοχριστιανισμοί, ὅλαι αἱ ψευδοεκκλησίαι, δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ μία αἵρεσις παραπλεύρως εἰς τὴν ἄλλην αἵρεσιν. Τὸ κοινὸν εὐαγγελικὸν ὄνομά των εἶναι ἡ παναίρεσις… δὲν ὑπάρχει οὐσιαστικὴ διαφορὰ μεταξὺ τοῦ Παπισμοῦ, Προτεσταντισμοῦ, Οἰκουμενισμοῦ καὶ ἄλλων αἱρέσεων, ὧν τὸ ὄνομα «λεγεών»… Ὁ σύγχρονος «διάλογος τῆς ἀγάπης» εἶναι εἰς τὴν πραγματικότητα ὀλιγόπιστος ἄρνησις τοῦ σωτηριώδους ἁγιασμοῦ τοῦ Πνεύματος καὶ τῆς πίστεως τῆς Ἀληθείας» (Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καὶ ὁ Οἰκουμενισμός, σ. 224-226). Ποῖος τελικὰ ψεύδεται; Ὄχι πάντως ὁ Ἅγιος.
Δὲν εἶναι οἰκουμενισμὸς ὁ λειτουργικὸς ἀσπασμὸς μεταξὺ Πατριάρχου Βαρθολομαίου καὶ Πάπα Φραγκίσκου τόσον εἰς τὸ Φανάρι (2014) ὅσον καὶ εἰς τὴν Βουδαπέστην (2021); Ἔχει μελετήσει ὁ π. Ἀντύπας τὰ κείμενα τοῦ Μπαλαμάντ, τῆς Ραβέννας, τοῦ Κιέτι κ.ἄ.; Εἶναι Ὀρθόδοξα; Ἔχει ἔστω ἀναγνώσει τὴν θεωρίαν «πρῶτος ἄνευ ἴσων», ὅπως τὴν ἔχουν διατυπώσει οἱ Σεβ. Περγάμου, Ἀμερικῆς καὶ Κρήνης; Μήπως δὲν ἔχει διαβάσει οὔτε συλλογὰς κακοδόξων οἰκουμενιστικῶν ἀποφθεγμάτων τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, πολλὰ ἐκ τῶν ὁποίων ὁ μακαριστὸς Καθηγούμενος τῆς ἱστορικῆς Ἱ. Μ. Λογγοβάρδας Χρυσόστομος (Πῆχος) κατέθεσεν ἐνώπιον τῆς Ἱεραρχίας ὑπὸ τὸν τίτλον «Κατάγνωσις Ἑτεροδιδασκαλιῶν»;
Ἐφόσον τώρα παρεθέσαμεν γραπτὰ τεκμήρια, ἂς παραθέση καὶ ὁ π. Ἀντύπας ὅσα λέγει περὶ τοῦ π. Μάρκου διὰ γραπτῶν τεκμηρίων, εἰδάλλως ἡ προφορικὴ μαρτυρία ἑνὸς δύναται νὰ θεωρηθῆ ἁπλῶς ὡς κακόβουλος! Περαιτέρω, δὲν ἦτο δυνατὸν ὁ π. Μᾶρκος νὰ διετύπωσε τοιοῦτον λόγον, διότι ποῖον θὰ συνεκράτει ἐκ τοῦ ζηλωτισμοῦ; Τὸν πνευματικόν του πατέρα Χαράλαμπον Βασιλόπουλον, εἰς τὸν ὁποῖον ἦτο ἀφοσιωμένος ψυχῇ τε καὶ σώματι καὶ παρὰ τοὺς πόδας τοῦ ὁποίου ἐμαθήτευσεν; ἢ τὰ ἴδια τὰ πνευματικά του τέκνα, τὰ ὁποῖα ἐδιδάχθησαν ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων ὑπὸ τοῦ μακαριστοῦ μας πατρὸς τὴν μέσιν ὁδόν; Τέλος, νὰ πληροφορήσωμεν τὸν π. Ἀντύπαν ὅτι εὑρισκόμεθα ἀκόμη ἐν ζωῇ πλεῖστοι ἐξ ἡμῶν, οἱ ὁποῖοι ὄχι μόνον τὸν π. Μᾶρκον «ὅν ἀκηκόαμεν, ὅν ἑωράκαμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν, ὅν ἐθεασάμεθα καὶ αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν» ἀλλὰ καὶ τὸν π. Χαράλαμπον ἐζήσαμεν καὶ διαψεύδομεν κατηγορηματικῶς τοιαῦτα φαντασιοκοπήματα ἢ ἔστω παρανοήσεις τῆς παιδικῆς ἡλικίας τοῦ π. Ἀντύπα. Ἀναμένομεν, ὡστόσον, ὡς πρέπει εἰς Χριστιανὸν μὲ ἦθος, ὁ π. Ἀντύπας εἴτε νὰ δηλώση εὐθέως τί ἐννοεῖ μὲ τὸ «πολὺ σκότος» εἴτε νὰ ζητήση δημοσίως συγγνώμην, κατασυκοφαντῶν ἀνθρώπους εἴτε ἐν ζωῇ εἴτε μετὰ θάνατον μέσῳ ὑπονοιῶν!
Μία ὀφειλετικὴ ἀπάντησις καὶ εἰς ὅσα ἰσχυρίζεται περὶ τοῦ Ἁγίου Ἐφραὶμ τοῦ Κατουνακιώτου. Ἡ ἰδία ἡ ἀφήγησίς του δημιουργεῖ ἐρωτηματικά: παιδάκι ἐπήγαινε καὶ εἰς τὸν π. Μᾶρκον, παιδάκι ἦτο καὶ εἰς τὸν π. Ἐφραίμ… ὁ Ἅγιος ἐπίσης εἶναι μᾶλλον ἀπίθανον νὰ εἶπε «βρὲ ἄντε φῦγε ἀπὸ δῶ»… Ἀκόμη ὅμως καὶ ἂν δι’ αὐτὰ ὑπάρχη κάποιο εἶδος ἐξηγήσεως, τότε ἔρχεται εἰς εὐθεῖαν ἀντίφασιν ἡ ὁμολογία ὅτι ὡς Γέροντά του εἶχεν ἐπιλέξει τὸν μακαριστὸν Γρηγόριον τῆς Δοχειαρίου, ὁ ὁποῖος ἐλάμβανε φύλλα τοῦ «Ο.Τ.» καὶ τὰ διένειμε καὶ εἰς τοὺς συγκαταβιοῦντας μετ’ αὐτοῦ! Ἦτο μόνον αὐτὴ ἡ ὁσιακὴ μορφή, ἡ ὁποία κατεδέχετο τὸν «Ο.Τ.»; Ὁ Ἅγιος Παΐσιος εἶχεν ἀποστείλει ἐπιστολὴν εἰς τὸν «Ο.Τ.» πρὸς δημοσίευσιν κατὰ τῶν οἰκουμενιστικῶν κινήσεων τοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρου. Ὁ Ὅσιος Γέρων Φιλόθεος τῆς Λογγοβάρδας ἐδημοσίευεν ἐπίσης κείμενά του. Ὁ φωστὴρ τῆς Θεολογίας π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος ὡσαύτως. Ὁ π. Θεόκλητος Διονυσιάτης. Ἐσχάτως δὲ ὁ π. Γ. Μεταλληνός, ὁ π. Σ. Σαράντος κ.ἄ. Αὐτοὶ ὅλοι ἦσαν ἀκραῖοι; Ἢ θὰ κατεδέχοντο ποτὲ νὰ ἀρθρογραφοῦν εἰς ἔντυπον, τὸ ὁποῖον «βρωμίζει» Κελλία; Ἡ ἐξήγησις περὶ τῶν ἰσχυρισμῶν τοῦ π. Ἀντύπα εἶναι ἁπλή: ὡς μαρτυροῦν ἕτεροι ποὺ ἔζησαν τὸν Ἅγιον Ἐφραίμ, τὸ περιστατικὸν ὄντως ἔλαβε χώραν, ἀλλὰ ὁ Ἅγιος δὲν εἶπεν ὅτι ὁ «Ο.Τ. βρώμισε τὸ κελλί του», δηλ. ἐρρύπανεν αὐτό, ἀλλὰ ὅτι «βρώμισε τὸ κελλί του», δηλ. ἀνεδύθη ἡ ὀσμὴ τοῦ οἰκουμενισμοῦ.
Ὁ γνωστὸς καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης κ. Δ. Τσελεγγίδης, ὅταν ἦτο ἀκόμη νεαρός, ἐπεσκέφθη τὸν Γέροντα Ἐφραὶμ εἰς τὸ ἀσκητήριό του εἰς τὰ Κατουνάκια καὶ τὸν ἐρώτησε διὰ τὸν Οἰκουμενισμόν. Ὁ Γέροντας ὑπήντησεν:
«Αὐτὴν τὴν ἐρώτηση, παιδί μου, μοῦ τὴν ἔχει κάνει κι ἕνας ἀκόμη νωρίτερα ἀπὸ σένα.
Ἐγώ, ἐδωπέρα ἐπάνω, βρίσκομαι σαράντα χρόνια στὰ βράχια (…) ἀλλὰ μ’ αὐτὸ τὸ θέμα δὲν ἔχω ἀσχοληθῆ. Γι’ αὐτό, ἐπειδὴ ἔπρεπε νὰ τοῦ ἀπαντήσω, ἀφοῦ δέχθηκα ἐρώτημα καὶ δὲν εἶχα καμία γνώμη πάνω στὸ θέμα, πῆγα στὸ κελλί μου καὶ προσευχήθηκα καὶ ρώτησα τὸν Χριστὸ νὰ μὲ πληροφορήση τί εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός. Πῆρα τὴν ἀπάντησή Του, ἡ ὁποία εἶναι ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς ἔχει πνεῦμα πονηρίας καὶ κυριαρχεῖται ἀπὸ ἀκάθαρτα πνεύματα».
Εἰς τὴν ἐρώτησιν τοῦ καθηγητοῦ πῶς ἀκριβῶς ἐπιστοποιήθη αὐτό, ὁ π. Ἐφραὶμ ἀπήντησε πὼς «μετὰ τὴν προσευχὴ γέμισε τὸ κελλί μου ἀπὸ ἀφόρητη δυσωδία, ἡ ὁποία μοῦ ἔφερνε ἀσφυξία στὴν ψυχή, δὲν μποροῦσα νὰ ἀναπνεύσω πνευματικά (…)».
Καὶ ὁ ἀοίδιμος γέρων κατέληξεν: «Ἔχω ἀπόλυτη βεβαιότητα ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς δὲν ἔχει τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο, ἀλλὰ τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτο».
Τὸ ὅτι ὁ π. Ἀντύπας δὲν ἀκολουθεῖ τὴν πνευματικὴν γραμμὴν τοῦ Ἁγίου Ἐφραὶμ καταδεικνύεται καὶ ἀπὸ ἕτερον γεγονός. Εἰς τὴν συνέντευξιν ὑποστηρίζει εἰς ἕτερον σημεῖον: «τὸ κάθε Φῶς, θὰ πῶ τώρα αὐτό, ξέρουν κάποιοι τί ἐννοῶ, ποὺ παίρνουμε ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα εἶναι Ἅγιο Φῶς πολὺ περισσότερο στὸν Πανάγιο Τάφο». Πνευματικὰ τέκνα τοῦ Ἁγίου Ἐφραὶμ μαρτυροῦν ὅτι ὁ Ἅγιος ἔλεγεν ὅτι τὸ Ἅγιον Φῶς, τὸ ὁποῖον ἐξέρχεται ἐκ τοῦ Ζωοδόχου Τάφου εἶναι ἄκτιστον καὶ ὄχι ἁπλῶς ἕνα Ἅγιον Φῶς. Ἂν εἰς αὐτὸ τὸ μεῖζον ὁ π. Ἀντύπας δὲν συμφωνῆ μὲ τὸν Ἅγιον, τότε ποία ἡ ἀξιοπιστία του διὰ τὸ ἔλασσον;
Ἡ …εὐωδία!
Ὀλίγας ἡμέρας μετὰ ὁ π. Ἀντύπας ἔδωσε καὶ ἑτέραν συνέντευξιν. Τὴν Μεγάλην Ἑβδομάδα προεβλήθη εἰς τοὺς τηλεοπτικοὺς δέκτας ἡ ἐκπομπὴ «Πρωταγωνιστὲς» μὲ τὸν ἀρχηγὸν τοῦ ἐθνομηδενιστικοῦ –διαλυμένου πλέον- κόμματος «Ποτάμι» κ. Σταῦρον Θεοδωράκην, ὁ ὁποῖος ἔκανεν ἕνα ὁδοιπορικὸν εἰς τὸν Ἄθω. Μεταξὺ ἄλλων ἐπεσκέφθη καὶ τὸν κελλίον τοῦ π. Ἀντύπα, μὲ τὸν ὁποῖον συνεζήτησε. Μάλιστα ἡ ἐπίσημος περιγραφὴ τῆς ἐκπομπῆς ἀναφέρει σχετικῶς μὲ τὸ Κελλίον τῆς Ἁγίας Ἄννης: «Ὁ πατέρας Μιχαὴλ μᾶς μαγειρεύει ταραμοκεφτέδες καὶ ὁ ἱεροδιάκονος Θεοδόσιος φτιάχνει ἁγιορείτικα κόλλυβα. Ὁ πατέρας Μιχαὴλ φτιάχνει τοὺς ξακουστοὺς ταραμοκεφτέδες τοῦ κελλιοῦ τῆς Ἁγίας Ἄννας καὶ ὁ Ἱερομόναχος Ἀντύπας ἐξηγεῖ τὴν ἱστορία τους.» Παραθέτομεν ὁλόκληρον τὸν διάλογον μὲ τὸν π. Ἀντύπαν εἰς ἀπομαγνητοφώνησιν:
«Θεοδωράκης: Τὸ κελλί σας φημίζεται γιὰ τὴν φιλοξενία, ἀλλὰ καὶ γιὰ τοὺς ταραμοκεφτέδες.
π. Ἀντύπας: Ἐδῶ εἴχαμε ἕνα σπουδαῖο γέροντα, ὁ ὁποῖος ἔζησε 72 ὁλόκληρα χρόνια ἐδῶ, ὁ π. Θεοδόσιος, ὁ ὁποῖος ἦταν Γορτύνιος. Ἀπ’ αὐτὸν πήραμε τὴν συνταγὴ καὶ τὸ συνηθίζουμε τὰ Σαββατοκύριακα τῆς Μ. Τεσαρακοστῆς. Ἔτσι σὰν μία ἀλλαγή, σὰν μία ποικιλία.
Θεοδωράκης: Πότε ἤλθατε ἐσεῖς ἐδῶ;
π. Ἀντύπας: Ἐγὼ ἦλθα πρὶν 25 χρόνια.
Θεοδωράκης: Καὶ ὁ Γέροντας ἔφτιαχνε ταραμοκεφτέδες;
π. Ἀντύπας: Ἔκανε θὰ πῶ γενικῶς πολὺ ὡραῖα φαγητά, τὰ ὁποῖα τὰ παρέλαβε ἀπὸ τοὺς γεροντάδες του καὶ μεταξὺ αὐτῶν ἔκανε καὶ τοὺς ταραμοκεφτέδες αὐτούς, οἱ ὁποῖοι μοῦ ἄρεσαν πάρα πολὺ καὶ αὐτὴ ἡ ἀγάπη μεταδόθηκε καὶ στοὺς νεωτέρους ἀδελφούς, ἐδῶ ποὺ ἦρθαν.
Θεοδωράκης: Πότε ἐπιτρέπεται νὰ τρῶμε ταραμοκεφτέ; Τὸ λέω ἐπειδὴ ἔχει λάδι.
π. Ἀντύπας: Ὅποτε θέλουμε, ἀλλὰ τὴν περίοδο τῆς Τεσσαρακοστῆς μόνο τὰ Σαββατοκύριακα. Σάββατο καὶ Κυριακὴ ποὺ τρῶμε λάδι. Τὶς ἄλλες μέρες εἶναι ἀλάδωτο φαγητό.
Θεοδωράκης: Καὶ φαντάζομαι τὰ Σαββατοκύριακα ποὺ τρῶμε λάδι τὴ Σαρακοστὴ ἔχουμε δικαίωμα καὶ λίγο κρασί.
π. Ἀντύπας: Ναὶ βέβαια λίγο κρασί.
Θεοδωράκης: Τὸ λέω γιατί πάει καὶ μὲ τὸ μεζέ.
π. Ἀντύπας: Ναί, ὑπάρχει καὶ στὴν παράδοση καὶ στὸ τυπικὸ ποὺ ἀναφέρεται κατάλυσις οἴνου καὶ ἐλαίου, ὅλα μαζὶ βοηθοῦν, γιατί ἡ νηστεία ὅσο νὰ’ ναὶ εἶναι δύσκολη. Ὅλα αὐτὰ ξέρει ἡ Ἐκκλησία οἰκονομικῶς τὰ ἔκανε ἔτσι ὄμορφα. Κάνουμε ἕνα διάλειμμα τῆς αὐστηρῆς νηστείας.
Θεοδωράκης: Καὶ βέβαια ὁ συνδυασμὸς τοῦ μαντέμι καὶ ξύλα ἀπογειώνει τὴ γεύση.
π. Ἀντύπας: Ὅ,τι μαγειρεύουμε μὲ ξύλα εἶναι πολὺ πιὸ εὔγευστο ἀπὸ τὸ νὰ τὸ κάνει κανεὶς ὁπουδήποτε ἀλλοῦ.
Θεοδωράκης: Ἐγὼ θέλω νὰ τὸ πιάσω μὲ τὸ χέρι.
π. Ἀντύπας: Μὲ τὸ χέρι ἐσεῖς, χωριάτικα…
Θεοδωράκης: Σᾶς εὐχαριστῶ πολὺ γιὰ τὴν φιλοξενία καὶ ἐλπίζω νὰ ἀνταμώσουμε καὶ στὸ νησί μας τὴν Κρήτη.
π. Ἀντύπας: Ἀμήν, τὸ συντομώτερο.
Θεοδωράκης: Τὴν θυμάστε τὴν Κρήτη;
π. Ἀντύπας: Δὲν ξεχνιέται ἡ Κρήτη. Ἡ Κρήτη εἶναι τὸ στολίδι τῆς Ἑλλάδος.
Θεοδωράκης: Καὶ μαντινάδες;
π. Ἀντύπας: Καὶ οἱ μαντινάδες ποὺ ἔχουν τόσο χάρη καὶ τόσο σοφία εἶναι τὸ κάτι ἄλλο.
Θεοδωράκης: Πέστε μου μία μαντινάδα ποὺ θυμάστε.
π. Ἀντύπας: Ὅταν πεθάνει ὁ πλούσιος ἂς εἶναι λωποδύτης ἑπτὰ ἱερεῖς ἀκολουθοῦν καὶ ὁ Μητροπολίτης. Ὅταν πεθάνει ὁ πτωχός, ἂς εἶναι τιμημένος, ἕνας παπὰς ἀκολουθεῖ καὶ αὐτὸς ἀγριεμένος
Θεοδωράκης: Πωπωπωπω… Σᾶς εὐχαριστῶ πολύ!
π. Ἀντύπας: Στὸ καλό. Ὁ Θεὸς μαζί Σας νὰ εἶναι. Ἐμεῖς εὐχαριστοῦμε γιὰ τὴν ἐπίσκεψη. Καλὸ ταξίδι».
Τελικὰ ὁ «Ο.Τ.» εἶναι τὸ πρόβλημα τῆς Ἐκκλησίας; Δὲν «βρώμισε» τὸ Κελλίον του ἀπὸ τὸν κ. Θεοδωράκην; Πόσον ἆραγε ἐσκανδάλισε, ὁ ἴδιος ὁ π. Ἀντύπας ποὺ δὲν ἀντελήφθη ὅτι ὁ κ. Θεοδωράκης ὑπέρμαχος ὅλων ἐκείνων τῶν ἰδεῶν, αἱ ὁποῖαι ἀντιστρατεύονται τὴν Ὀρθόδοξον Διδασκαλίαν τὸν ἐχρησιμοποίησε, διὰ νὰ καταδείξη ὅτι τὸ Ἅγιον Ὅρος εἶναι τόπος μαγειρικῆς καὶ δέχεται μὲ ἀνοικτὰς ἀγκάλας τοὺς ἀμετανοήτους ὀλετήρας πολιτικούς, οἱ ὁποῖοι προωθοῦν τὸν ἀμοραλισμὸν καὶ ἐπώλησαν τὴν Μακεδονίαν! Ὁ «Γέροντάς» του μακαριστὸς Γρηγόριος ἀνήρτησε μαύρας σημαίας καὶ ἀπέτρεψε τὴν ἐπίσκεψιν τοῦ Πρωθυπουργοῦ κ. Τσίπρα, ἐπειδὴ ἦτο ὅμοιος μὲ τὸν Θεοδωράκην… ἀλλὰ αὐτοὶ εἶναι πολιτικοὶ καὶ ἔχουν ἐξουσίαν καὶ τὰ ἔχουν καλὰ μὲ Πατριάρχας καὶ Ἀρχιεπισκόπους… Ὑπακοὴν λοιπὸν ὄχι εἰς τὸν Γέροντα, ἀλλὰ εἰς τοὺς ζηλωτὰς τῆς ἀθεΐας!
