Στα σκαλιά της εισόδου του υπουργείου Υγείας κατέρρευσε χθες μια συνάδελφος εκ των υγειονομικών που τελούν σε αναστολή, η Σοφία, υπεύθυνη καθαρισμού στο Αττικόν μετά από οκτώ ημέρες απεργίας πείνας. Η συνάδελφος νοσηλεύεται στο νοσοκομείο “Ευαγγελισμός”.
Πέντε ακόμα συνάδελφοι συνεχίζουν τη διαμαρτυρία τους για 9η ημέρα σήμερα με τον ιδιότυπο αυτό τρόπο τον οποίο το καθεστώς δια στόματος υπουργού χαρακτήρισε ως εκβιασμό.
Όταν ο θύτης επιχειρεί να εξισωθεί με το θύμα του, αποδίδοντας στο θύμα του σε μια αντιστροφή των ρόλων, τις δικές του ιδιότητες και τα δικά του χαρακτηριστικά, τούτο αντικατοπτρίζει όλη την ακραία διαστροφή του συστήματος διακυβέρνησης.
Όταν άνθρωποι που μέχρι χθες ήταν αξιοπρεπείς οικογενειάρχες, νοικοκύρηδες, με την εργασία τους, με τη μόρφωσή τους, με τις απολαβές τους, άνθρωποι που συγκαταλέγονταν στην αφρόκρεμα του επαγγελματικού κόσμου, καταλήγουν εγκαταλείποντας τα σπίτια και τις οικογένειές τους να ξαπλώνονται στα σκαλιά μιας δημόσιας υπηρεσίας με άκρως κοινωφελή χαρακτήρα, σε μια ύστατη μορφή διαμαρτυρίας, χωρίς αυτό να κινητοποιεί σύσσωμο τον τύπο, αντιθέτως μάλιστα εμμονικά και σχεδόν φοβικά να αποσιωπάται η πληροφορία από τα ακριβοπληρωμένα μέσα ενημέρωσης, τότε ο ολοκληρωτισμός είναι ένα γεγονός.
Όταν μια κοινωνία παραμένει απαθής απέναντι στο βασανισμό ανθρώπων στους οποίους μέχρι χθες εμπιστευόταν τυφλά τη ζωή και την υγεία της, όταν αδρανεί εκεί που άλλοτε θα ξηλώνονταν τα πεζοδρόμια, τότε αυτός ο ολοκληρωτισμός έχει εισχωρήσει βαθιά μέσα στις συνειδήσεις.
Και όταν τα φερέφωνα αυτού του ολοκληρωτισμού σε μια έξαρση ξεδιαντροπιάς και ξετσιπωσιάς εκφράζουν ευγνωμοσύνες και χειροκροτούν τους ήρωες της επανάστασης του 21, ακριβώς όπως χειροκρότησαν τα σημερινά θύματά τους, δεδομένου ότι οι ήρωες του 21 δεν μπορούν να βγουν από τους τάφους τους και να τους μουτζώσουν προς απάντηση, όπως τους μουτζώνουν οι υγειονομικοί, ενώ παράλληλα σχεδόν ο πρωθυπουργός μας παζαρεύει με την Τουρκία κεκλεισμένων των θυρών τα κεκτημένα από το αίμα των αγωνιστών του 21, για να κλειστεί αμέσως μετά σε καραντίνα, αποφεύγοντας έτσι τις ενοχλητικές ερωτήσεις, τότε η χώρα αυτή στο σύνολό της δεν νοείται πλέον χώρα αλλά χωράφι που δεν το προστατεύουν ούτε καν οι τυπικοί όροι αναφοράς σε ένα προτεκτοράτο.
Τουλάχιστο δεν πρόλαβαν να μας κρεμάσουν και τα κάντρα προκειμένου να τα αποκαθηλώσουν λίγο μετά, όπως έκαναν με τους καταχειροκροτημένους ήρωες του 21…
Ωστόσο και πέρα από όλη αυτή τη σαπίλα που επικρατεί επί του παρόντος, έχουμε την σταθερή πεποίθηση ότι οι θυσίες των αγωνιστών της ιστορίας πάντοτε αποδίδουν καρπούς.
Ίσως τα αποτελέσματα ενός αγώνα να μην φαίνονται άμεσα, ρίχνουν πάντως το σπόρο και ο σπόρος αντέχει καιρό, ακόμα και σε άγονο έδαφος έως ότου μπορέσει να καρπίσει.
Τους υγειονομικούς θα τους γράψει η ιστορία με χρυσά γράμματα.
Κάποιοι συνάδελφοι υγειονομικοί επιχειρούν μέσα από μια πράξη ακραίας αναίρεσης του εαυτού τους, σε μία ύστατη προσπάθεια αφύπνισης της κοινωνίας να ξεμασκαρέψουν το πρόσωπο του ολοκληρωτισμού.
Ενός ολοκληρωτισμού που αφού πρώτα τους υπέβαλε σε βασανισμό, με ανυπέρβλητο θράσος τους κατηγορεί τώρα για εκβιασμό.
Οι Υγειονομικοί από όλη την Ελλάδα που τάσσονται κατά της υποχρεωτικότητας και κατά του βιασμού της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας, στέκονται στο πλευρό των συναδέλφων τους απεργών πείνας.
Για τον Λάμπρο, την Ζωή, τον Νίκο, την Ειρήνη, τον Περικλή και βέβαια τη Σοφία.
Υγειονομικοί κατά της Υποχρεωτικότητας
