Γράφει ὁ κ. Γεώργιος Τραμπούλης, θεολόγος
Τό Ἰνστιτοῦτο Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς στά πλαίσια τῆς Δράσης 5 «ἐπιμόρφωση, ἐνδοσχολική καί ἐξ ἀποστάσεως, ἐκπαιδευτικῶν γενικῆς καί εἰδικῆς ἀγωγῆς», ἀνακοίνωσε τήν ὑποβολή δηλώσεων συμμετοχῆς, ὅπου μεταξύ τῶν διαθέσιμων ἀνοικτῶν online μαθημάτων περιλανάνεται καί ἡ «1. Εὐαισθητοποίηση μαθητῶν καί ἐνηλίκων σέ θέματα ἀποδοχῆς τῆς ἀναπηρίας καί τῆς διαφορετικότητος καί ἀνάπτυξη τῆς ἐνταξιακῆς κουλτούρας στό σχολεῖο».
Ἐπίσης, τήν ἐπιμόρφωση τῶν δημοσίων ὑπαλλήλων σέ θέματα πού ἀφοροῦν τά ΛΟΑΤΚΙ ἄτομα ἀνακοίνωσε ὁ προϊστάμενος τοῦ Οἰκονομικοῦ Γραφείου τοῦ Πρωθυπουργοῦ κ. Ἀλέξης Πατέλης σέ δηλώσεις πού ἔκανε σέ ἡμερίδα στά τέλη τοῦ Ἰανουαρίου. Ὅπως ἀνέφερε ὁ κ. Πατέλης ἔχει ξεκινήσει ἡ διαμόρφωση τοῦ προγράμματος, πού θά εἶναι διήμερο, ἐνῶ θά ξεκινήση καί ἡ ἐκπόνηση σχετικοῦ ἐκπαιδευτικοῦ ὑλικοῦ, τό ὁποῖο χρηματοδοτεῖται ἀπό τήν Ε.Ε. καί ἡ πολιτική του ἐφαρμογή θά εἶναι σέ στοχευμένες κοινωνικές ὁμάδες.
Σκοπὸς ἡ νομιμοποίησις καὶ ἡ καθιέρωσις τοῦ ὁμοφυλοφιλικοῦ μοντέλου διαβίωσις
Νά ὑπενθυμίσουμε ὅτι ὁ κ. Πατέλης ὑπῆρξε ὁ πρῶτος ἀξιωματοῦχος Ἑλληνικῆς κυβέρνησης πού ἔχει δηλώσει δημόσια ὅτι εἶναι ὁμοφυλόφιλος, ὅταν σέ συνέντευξη πού εἶχε παραχωρήσει στήν ἐφημερίδα Καθημερινή εἶχε ἀναφερθῆ ἀνοικτά γιά τήν ὁμοφυλοφιλία καί τόν γάμο του. Ἔτσι, μέ τίς παροῦσες δράσεις γίνονται πράξη οἱ σχεδιασμοί τῆς ἐπιτροπῆς τῆς “Ἐθνικῆς στρατηγικῆς γιά τήν ἰσότητα τῶν ΛΟΑΤΚΙ”, ἡ ὁποία εἶχε συσταθῆ στίς 17/3/21 μετά ἀπό ἀπόφαση τοῦ ἰδίου τοῦ Ἕλληνα Πρωθυπουργοῦ. Καθώς μεταξύ τῶν πρωταρχικῶν δράσεων πού ἔχουν σχεδιασθῆ ἀπό τήν ἐπιτροπή εἶναι καί ἡ δημιουργία «κατευθυντηρίων γραμμῶν … καί εἰδικῶν προγραμμάτων ὁριζόντιας ἐπιμόρφωσης καί κατάρτισης γιά τούς ἐκπαιδευτικούς», ὥστε νά ἀλλάξη «ὁ τρόπος προσέγγισης τῶν ζητημάτων πού ἔχουν νά κάνουν μέ τόν σεξουαλικό προσανατολισμό στά σχολεῖα», ἀλλά «καί ἡ ἰδιαίτερη ἔμφαση πού μπορεῖ νά δοθῆ σέ κλάδους ὅπως τά σώματα ἀσφαλείας ἤ ὁ ἐπαγγελματικός ἀθλητισμός, ὅπου ἡ ὁμοφοβία εἶναι διάχυτη», σημειώνεται στούς σχεδιασμούς τῆς ἐπιτροπῆς.
Καί ἐνῶ ἡ “συντηρητική” κυβέρνηση τοῦ κ. Μητσοτάκη πρωτοστατεῖ στήν προστασία τῶν δικαιωμάτων τῆς ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, ἕξι χρόνια ἐνωρίτερα ἡ “προοδευτική” κυβέρνηση τοῦ ΣΥΡΙΖΑ εἶχε ψηφίσει τό σύμφωνο συμβίωσης καί ὁ ὑπουργός κ. Γαβρόγλου προπαγάνδιζε τήν ὁμοφυλοφιλία στά σχολεῖα μέ ἐγκύκλιο πού εἶχε ἀποστείλει. Σύμφωνα μέ τήν ἐγκύκλιο ὁριζόταν ἡ διοργάνωση τῆς ἑνότητας μέ τίτλο «Σῶμα καί Ταυτότητα, ὁμοφοβία καί τρανσφοβία στήν κοινωνία καί στό σχολεῖο», ὅπου προπαγάνδιζε ἀνοικτά τήν διαστροφή καί τήν στρέβλωση τῆς ἀνθρωπίνης σεξουαλικότητας στήν κρίσιμη ἐφηβική ἡλικία.
Μέσα ἀπό τήν κοινή πολιτική δεξιῶν καί ἀριστερῶν κυβερνήσεων, ὅπου γίνεται πράξη ὁ πολιτικός οἰκουμενισμός τῆς νέας ἐποχῆς, προάγονται τά δικαιώματα τῶν ΛΟΑΤΚΙ ἀτόμων, στελεχώνοντας τά ὑπουργεῖα μέ τά κατάλληλα πρόσωπα γιά τήν προώθηση τῶν ὅποιων σχεδιασμῶν. Σημειώνει ἡ ἔκθεση τῆς “Ἐθνικῆς στρατηγικῆς γιά τήν ἰσότητα τῶν ΛΟΑΤΚΙ”, ὅτι «Γιά τήν ὑλοποίηση τῶν προτάσεων τοῦ πορίσματος εἶναι ἀναγκαία ἡ συνεργασία καί ὁ συντονισμός πολλῶν ἐξ αὐτῶν τῶν φορέων. … κεντρικό ρόλο διαδραματίζει μία διακριτή κυβερνητική δομή, ἡ ὁποία εἶναι ἐπιφορτισμένη τουλάχιστον μέ τόν συντονισμό τῶν ἁρμοδίων ὑπουργείων, φορέων καί ὑπηρεσιῶν». Μάλιστα ἡ ἔκθεση τονίζει ὅτι «ἡ Ἐπιτροπή (ἡ ὁποία συστήθηκε μετά ἀπό ἀπόφαση τοῦ Ἕλληνα πρωθυπουργοῦ) θεωρεῖ ὅτι μέχρι τό 2023 θά πρέπει νά ἔχουν τεθεῖ οἱ βάσεις γιά τήν ὑλοποίηση τῶν βασικῶν προτάσεων τῆς παρούσης ἔκθεσης».
Ἡ ἀνοικτή αὐτή προπαγάνδα ὑπέρ τῆς ὁμοφυλοφιλίας, ἡ ὁποία λειτουργεῖ ὡς νομιμοποίηση τῆς ἁμαρτίας, ἐγείρει μία σειρά ἐρωτημάτων. Μήπως στοχοποιεῖται ὁποιαδήποτε προσπάθεια, ὥστε νά μή μποροῦμε νά ἐκφράσουμε ἀρνητική γνώμη κατά τῆς ὁμοφυλοφιλίας; Μήπως γίνεται προσπάθεια ἐνθάρρυνσης τῆς ὁμοφυλοφιλίας ἀκόμα καί ἀπό τήν παιδική ἡλικία μέ τήν πρόφαση τῆς μή διάκρισης; Μήπως σκοπός εἶναι νά γίνη ἡ ὁμοφυλοφιλία δημόσια ἀξία προνομιακῆς προστασίας καί μάλιστα ἀπό τό ἴδιο τό κράτος; Μήπως ἡ ὁμοφυλοφιλία στήν ἐποχή μας ἔχει καταστῆ ἀνώτερη καί ἀπό τήν ἐλευθερία τῆς σκέψης; Μήπως τελικά στόχος εἶναι νά ὑπάρξη μία εἰδική προστασία γιά μία κατηγορία ἀτόμων πού θεωροῦν τίς σεξουαλικές τους τάσεις ὡς τίτλο ἀξίας; Γιατί δέν ἀπολαμβάνουν τήν ἴδια προστασία ἄλλες κοινωνικές ὁμάδες, ὅπως οἱ πολύτεκνες οἰκογένειες; Μήπως αὐτό συνιστᾶ σοβαρή διάκριση μέσα στήν κοινωνία; Μήπως ἡ ρευστότητα τῶν φύλων, μέ τήν ὁποία κατηχεῖ τά παιδιά τό ὑπουργεῖο, ὑπονομεύει τήν ἴδια τήν ἔννοια τῆς οἰκογένειας καί τῆς ἠθικῆς; Μήπως σκοπός εἶναι ἡ ὑπονόμευση τοῦ φυσιολογικοῦ, μέσῳ τῆς καταγγελίας, ὥστε νά ὁδηγηθῆ στήν λήθη, νά ἐγκαταλειφθῆ καί νά ἀντικατασταθῆ ἀπό τό μή φυσιολογικό; Μήπως τελικά ὁδηγούμαστε στήν νομιμοποίηση τῆς ἁμαρτίας;
Σύμφωνα μέ μεγάλη γενετική ἔρευνα, σημειώνεται στό ἱστολόγιο Protagon 30/ 8/ 19, καταρρίπτεται ἡ θεωρία ὅτι ὁ σεξουαλικός προσανατολισμός καθορίζεται ἀπό συγκεκριμένο γονίδιο. Ἑπομένως οἱ ὁμοφυλόφιλοι εἶναι ὁμοφυλόφιλοι ὄχι ἐπειδή τό DNA τους εἶναι διαφορετικό ἀπό αὐτό τῶν ἑτεροφυλόφιλων, δηλαδή ὅτι ἐκ φύσεως δημιουργήθηκαν μέ αὐτόν τόν προσανατολισμό, ἀλλά γιά λόγους προσωπικῆς εὐαισθησίας, ζωῆς, οἰκογενειακοῦ καί κοινωνικοῦ περιβάλλοντος, ἐμπειρίας, λόγω τῆς μαζικῆς προπαγάνδας πού ὑφίστανται ἀκόμα καί ἀπό τήν μικρή τους ἡλικία ἀπό τά μέσα μαζικῆς ἐπικοινωνίας, τά ὁποῖα προωθοῦν καθημερινά ἀξίες καί μοντέλα συμπεριφορᾶς προβληματικῶν ἀνθρώπων.
Τὸ ἀνήθικον, τὸ ἀπνευμάτιστον καὶ τὸ ὑλιστικὸν ἔχουν κηρυχθῆ ὡς οἰκουμενικὰς ἀξίας εἰς τὸν δυτικὸν κόσμον
Μήπως αὐτή ἡ πολύμορφη κοινωνική χειραγώγηση γιά τήν ἀποδοχή τῆς ὁμοφυλοφιλίας καί τοῦ ὁμοφυλοφιλικοῦ μοντέλου διαβίωσης σκοπό ἔχει τήν νομιμοποίηση καί καθιέρωση τῆς ὁμοφυλοφιλίας ὄχι μόνον ὡς νόμιμης, ἀλλά καί ὡς φυσικῆς ἐπιλογῆς τοῦ ἀνθρώπου; Ἀναφέρει ἡ ἔκθεση τῆς “Ἐθνικῆς στρατηγικῆς γιά τήν ἰσότητα τῶν ΛΟΑΤΚΙ” ὅτι «ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, διεθνεῖς ὀργανισμοί, ἐπιχειρηματικοί ὅμιλοι καί πιό πρόσφατα ὁ πολιτικός κόσμος ἔχουν βοηθήσει στήν αὔξηση τῆς ὁρατότητας τῶν ΛΟΑΤΚΙ ἀτόμων ἐν συγκρίσει μέ τό παρελθόν». Ἀναρωτιέται κανείς, γιατί τέτοιο ἐνδιαφέρον ἀπό διεθνεῖς ὀργανισμούς, ἐπιχειρηματικούς ὁμίλους ἀκόμα καί ἀπό τήν Ε.Ε. νά νομιμοποιηθῆ τό μή φυσιολογικό ὡς φυσική ἐπιλογή; Πῶς ἐξηγεῖται μία μικρή κοινωνική ὁμάδα νά ἔχη τέτοια οἰκονομική δύναμη, ὥστε νά ὀργανώνη πορεῖες σέ ὅλες τίς μεγάλες πόλεις τοῦ κόσμου καί νά προπαγανδίζη τά πιστεύω της; Πῶς ἔχει καταφέρει νά κατέχη ἐπιτελικές καί ὑψηλές κυβερνητικές θέσεις σχεδόν σέ ὅλες τίς κυβερνήσεις τοῦ δυτικοῦ κόσμου; Μήπως, ἐπειδή εἶναι μειονότητα, εἶναι καί πολύ πιό εὔκολο νά χειραγωγηθῆ, ἐξαργυρώνοντας τήν ὅποια πολιτική στήριξη μέ τήν ψήφιση προστατευτικῶν νόμων ἤ τήν ἐξασφάλιση ἐπιτελικῶν κυβερνητικῶν θέσεων, καθιστώντας ἔτσι τήν πλειοψηφία τῆς κοινωνίας δέσμια στούς σχεδιασμούς μιᾶς μειοψηφίας;
Ἡ Δύση στήν σύγχρονη ἐποχή ἔχει καταστῆ σφόδρα ἀντιχριστιανική καί ὄχι ἁπλά ἀρνεῖται κάθε τι τό χριστιανικό, ἀλλά τό πολεμᾶ, συμμαχώντας μέ ὅσους πολεμοῦν τήν πίστη. Καί εἶναι τέτοιο τό μῖσος τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου πρός τόν νόμο τοῦ Θεοῦ, πού πρέπει νά ἀποβληθῆ ὁριστικά ὁ Θεός ὄχι μόνον ἀπό τήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά καί ἄν εἶναι δυνατόν καί ἀπό τήν συνείδησή του. Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος νομίζει ὅτι ὁ Θεός τόν ἐμποδίζει νά ἀπολαύση τήν ζωή του, ὅπως αὐτός θά ἤθελε, τοῦ δημιουργεῖ ἐσωτερικές συγκρούσεις, αἰσθήματα ἐνοχῆς, ψυχικές προτεραιότητες καί πνευματικές ἐπιθυμίες, ἀντιστρατεύοντας ἔτσι τήν ἱκανοποίηση γιά τίς ὅποιες ἐνστικτώδεις ὀρέξεις του. Ἡ ἐπιδίωξη νά ὀργανωθῆ ὁ ἄνθρωπος καί ἡ κοινωνία καί ὁ κόσμος χωρίς τόν Θεό, χωρίς τόν Χριστό, εἶχε σάν ἀποτέλεσμα νά ἀντικατασταθῆ τό ἱερό μέ τό βέβηλο, τό ὑπερφυσικό ἀπό τό φυσικό, τό αἰώνιο μέ τό πρόσκαιρο, τό ποιοτικό ἀπό τό ποσοτικό καί ἔτσι νά κυριαρχήση τό ἀνήθικο, τό βρώμικο, τό ἀδιέξοδο καί τό σκοτάδι.
Ἡ μόλυνση τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας μέ τίς “κοινές δυτικές ἀξίες” ὁδήγησαν τήν κοινωνία σέ συνθῆκες αἰχμαλωσίας, τό ἀνήθικο, τό ἀπνευμάτιστο καί τό ὑλιστικό ἔχουν κηρυχθῆ ὡς οἰκουμενικές ἀξίες στόν δυτικό κόσμο. Αὐτό πού εἶναι ἐπιβεβλημένο, γιά νά ἀποφύγουμε τήν ὁριστική καταστροφή, εἶναι μία συνειδητή καί ὁλοκληρωτική κριτική τοῦ δυτικοῦ πολιτισμοῦ, ὡς πνευματικῆς ὀπισθοδρόμησης καί ὡς ὑλιστικῆς μονομέρειας καί ἡ ἀποδοχή καί ἐπικράτηση ὅτι «εἰς τό κέντρον ὅλων τῶν κέντρων καί ὅλων τῶν ἰδεῶν καί ἔργων ἵσταται ὁ Θεάνθρωπος Χριστός καί ἡ θεανθρώπινη Κοινωνία Του, ἡ Ἐκκλησία», ὅπως τονίζει ὁ θεῖος Ἰουστῖνος.
