«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
Οι Αγιοί μας ασχέτως της ηλικίας των είναι όλοι Πατέρες, μεγαλύτεροι Άδελφοί μας και αιώνιοι Φίλοι μας. Αγωνίσθηκαν στον αμαρτωλό μας κόσμο, όπου έζησαν κι αυτοί, διατηρώντας πρώτα ακμαίο το φρόνημα της Πίστεως έν Χριστώ Ιησού και δαπανώμενοι καθημερινά στην εφαρμογή των θείων εντολών μέ κορυφαία την αγάπη πρός τον κάθε συνάνθρωπο. Έτσι απέκτησαν μέσα τους ενωθείσα μέ την ύπαρξή τους την Χάρι του Αγίου Πνεύματος. Έγιναν κατά τον Απόστολο Παύλο κοινωνοί θείας φύσεως και οικείοι δηλ. Φίλοι τού Χριστού.
Αγάπησαν τόν άνθρωπο και τώρα ως δοξασμένοι στούς ουρανούς παρακαλούν την Θεό μας για όλα τα προβλήματα και τις αρρώστιες μας. Μερικοί απ αυτούς έλαβαν μέγα τό χάρισμα της θαυματουργίας, όπως ο Άγιος Νεκτάριος, ο οποίος ως αετός υπόπτερος επισκέπτεται νυχθημερόν όσους τόν επικαλούνται και παρέχει ιάματα Και κάθε άλλη ευλογια και παρηγοριά. Η Αγία Αναστασία η Ρωμαία αφού την ετεμάχισαν μεληδόν οι βασανιστές της, και πριν της κόψουν το κεφάλι, πνιγμένη στα αίματα και ετοιμοθάνατη από τις αιμορραγίες πρόλαβε και ζήτησε μια χάρη από τον Χριστο, να της δώσει τό χάρισμα της θαυματουργίας και όσοι την επικαλούνται να λαμβάνουν των αιτημάτων τους τό ποθούμενο. Και άκουσε την φωνή Του να της λέγει από ψηλά ότι θα λάβει αυτό τό χάρισμα. Πρό καιρού ήλθε στον ύπνο ενός αθέου πού έπασχε από καρκίνο και του είπε χάρη στις προσευχές της γυναίκας σου σε μένα εγώ θα έλθω να σε θεραπεύσω. Και ποιά είσαι εσύ,την ρώτησε στον ύπνο του. Είμαι η Αναστασία η Ρωμαία και το σπίτι μου είναι στο μοναστήρι του Αγίου Γρηγορίου στο Άγιον Όρος. Οπότε Άδελφοί, Αν έχουμε ζωντανή την πίστη μέσα μας, τότε είναι ανοικτοί οι ουρανοί και οι Άγιοι περιμένουν να τούς καλέσουμε σε βοήθεια. Εγώ θέλω να σας βοηθήσω ειπε σε κάποιον Ο Άγιος Νεκτάριος, αλλά εσείς δεν μέ καλείτε. Ας είμαστε αμαρτωλοί Οι Αγιοί μας δέν μας κατακρίνουν για τις πράξεις μας, δεν μας περιφρονούν γιατί και πολλοί απ αυτούς έζησαν αμαρτωλή ζωή στόν κόσμο. Αλλά ζητούν να μας βοηθήσουν. Νά πιστεύουμε πολύ στον Χριστό.
Ἀπό π. Δαμασκηνό Γρηγοριάτη
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου