«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
Κατ᾿ ἀρχήν τί εἶναι οἱ Ἅγιοί μας; Εἶναι ἀδέλφια μας πνευματικά. Διά τοῦ πνευματικοῦ των ἀγῶνος μέσω τῆς ἁγίας Πίστεώς μας, ἔφθασαν σέ τέτοιο ὕψος, ὥστε νά γίνουν φίλοι τοῦ Χριστοῦ καί κοινωνοί θείας φύσεως. Τόσο πολύ ἑνώθηκαν ἐνυποστάτως μέ τήν Θεία Χάρι, ὥστε καί αὐτοί γίνονται, ἄς τό εἰποῦμε μεταφορικά, ἑτερόφωτοι λαμπτῆρες τῆς Χάριτος τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο. Ὁ Χριστός μας εἶναι ἡ Πηγή τοῦ φωτός καί κάθε ἀγαθοῦ σέ ὁλόκληρο τόν κόσμο. Ἀγαπώντες τόν Χριστό, ἀγαποῦμε πολύ εὔκολα καί ἀδιάρρηκτα καί τόν κάθε ἄνθρωπο.
Οἱ Ἅγιοι, λέγουν οί γονεῖς μας, εἶναι σάν τά μικρά παιδιά. Ἄν ὑποσχεθῆς κάτι στό παιδάκι, θά σοῦ τό ὑπενθυμίζει ἕως ὅτου τό λάβει. Καί οἱ Ἅγιοί μας, εἶναι σάν τά μικρά καί ἄκακα παιδιά. Ἐάν κάτι τούς ὑποσχεθοῦμε θά πρέπει νά τούς τό πᾶμε, ἀλλιῶς θά ἔλθουν καί μέχρι στόν ὕπνο μας, νά μᾶς τό ὑπενθυμίσουν. Ταυτόχρονα, θέλουν νά τούς τιμοῦμε ὄχι γιατί πάσχουν ἀπό δόξα καί ἐπουράνια καταξίωσι, ἀλλά σάν μικρά παιδιά πού εἶναι στήν καρδιά τους, ποθοῦν νά εἴμεθα κοντά τους καί νά μᾶς χαροποιοῦν μέ τήν παρουσία τους καί τήν προσφορά τῶν ποικίλων χαρισμάτων τους.
Μέσα ἀπό τά συναξάρια τῶν Ἁγίων μας εὑρίσκομε πολλές παρόμοιες μαρτυρίες. Γιά παράδειγμα στόν βίο τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ὅταν ἦταν στήν Θεσσαλονίκη σάν ἱερομόναχος γιά τούς ἀγῶνες του ἐναντίον τοῦ δυτικόπληκτου μον. Βαρλαάμ. Εἶχε ἐνοικιάσει ἕνα ὑπόγειο δωματιάκι, κοντά στήν ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Δημητρίου. Συνέπεσε τότε ἡ μνήμη τοῦ Μεγάλου Ἀντωνίου καί στήν Μονή Βλατάδων ἔκαμαν ἀγρυπνία ἐκεῖ οἱ μοναχοί. Οἱ συνεργάτες τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἐπῆγαν στήν ἀγρυπνία καί ἐκεῖνος τούς εἶπε: «Θά κάνω κομβοσχοίνιο στόν Ἅγιο. Πιό καλλίτερα εἶναι γιά μένα». Ἔμεινε μόνος καί ἀγρυπνοῦσε προσευχόμενος στόν Ἅγιο Ἀντώνιο. Καί ξαφνικά παρουσιάσθηκε μέσα σέ φῶς. Ὁ Ἅγιος τοῦ εἶπε ταπεινά καί εὐγενικά: «Γιατί δέν ἔρχεσαι καί ἐσύ, Γέροντα, στήν ἀγρυπνία πού μοῦ κάνουν οἱ Πατέρες στό μοναστήρι τῶν Βλατάδων; Δέν θέλεις νά πανηγυρίσεις μαζί τους γιά τήν μνήμη μου;» Καί ἐξαφανίσθηκε. Κι ἀμέσως ὁ ἱερομ. π. Γρηγόριος ἐπῆρε τό φαναράκι του μέσα στήν νύκτα καί ἐπῆγε στήν Μονή γιά τήν ἀγρυπνία.
Τό ἴδιο φαινόμενο εἶναι γραμμένο καί γιά τήν Κυρία Θεοτόκο, ὅπως ἔχει γραφτῆ, γιά τήν μνήμη τῆς Θείας Σκέπης της στήν μονή τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος. Στήν μονή Ζωγράφου ζοῦσε σέ κελλίον ἔξω τῆς Μονῆς ὁ μοναχός Κοσμᾶς. Ἐκείνη τήν νύκτα ἦταν ἡ Πανήγυρις τῆς Θείας Σκέπης τῆς Θεομήτορος στήν μονή τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος. Ὅλοι οἱ μοναχοί, κοινοβιᾶτες, κελλιώτες καί ἐρημῖτες εἶχαν προστρέξει. Ὁ ἀσκητής Κοσμᾶς δέν ἐπῆγε, σκεπτόμενος νά ὑμνήσει μόνος του τήν Θεοτόκο μέ τά κομβοσχοίνια του. Αὐτό δέν ἄρεσε, ὅμως στήν Θεοτόκο καί παρουσιάσθηκε μπροστά του ὁλοφώτεινη καί τοῦ εἶπε μητρικά: «Γιατί καί ἐσύ παιδί μου Κοσμᾶ, δέν ἔρχεσαι νά μέ τιμήσεις, ὅπως ὅλοι οἱ ἄλλοι μοναχοί; «Συγχώρεσέ με, Κυρία μου καί ἀμέσως ἔρχομαι. Καί μέσα στήν νύκτα τρεῖς ὧρες ποδαρόδρομο ἔφθασε στήν Μονή μέ τό φαναράκι του κι αὐτός.
Μία ἄλλα χρονιά εἶχε πάει αὐτός ὁ εὐλογημένος μοναχός ἅγιος Κοσμᾶς στήν Πανήγυρι τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου στήν Μονή Βατοπαιδίου. Καί, λόγω τῆς ἀρετῆς καί ἁπλότητός του, ἔβλεπε μία γυναῖκα ζωσμένη καί ποδιά καί ἐσκούπιζε τίς αὐλές. Σκανδαλίσθηκε. Ἔτρεξε στόν Γέροντά του: «Καλά Γέροντα, καλέσατε γυναῖκες ἀπό ἔξω νά σκουπίζουν. Τόσοι νέοι μοναχοί εἶναι ἐδῶ, γιατί δέν λέτε σ᾿ αὐτούς νά σκουπίσουν τίς αὐλές; Παιδί μου, τοῦ εἶπε ὁ Γέροντάς του, εἶσαι μακάριος, διότι ἀξιώθηκες νά ἰδῆς τήν Βασίλισσά μας, τήν Κυρία Θεοτόκο μέσα στό μοναστήρι μας!!!
Στήν Μονή μας τοῦ Ὁσίου Γρηγορίου, εἴχαμε τήν ἑορτή τοῦ Κτίτορός μας. Καί ὅμως ἕνας μοναχός ἐπιδόθηκε στόν ὕπνο, χωρίς νά σκέπτεται τήν κάθοδό του στήν ἐκκλησία. Εἶχε φθάσει στόν Τρισάγιο Ὕμνο ἡ Θεία Λειτουργία, ὁπότε δέν ἄντεξε καί ὁ Ὅσιος Γρηγόριος καί ἐπῆγε στό κελλί του. Τόν ἐσκούντησε μέ τήν ράβδο του, τοῦ ἔδωσε καί ἕνα ράπισμα λέγοντάς του: «Γιατί κοιμᾶσαι, ἀδελφέ; Οἱ Πατέρες κάτω ἔφθασαν στόν Τρισάγιο Ὕμνο καί δέν σκέπτεσαι νά κατέβης νά τιμήσεις καί μένα τόν Γέροντά σας; Καί ἀπό τότε ὁ Ἀδελφός, δέν ἀπουσίασε ἀπό τήν ἐκκκησία μέχρι τά 87 χρόνια του, ὁπότε ἐπῆγε γιά τό γηροκομεῖο καί σέ μία ἑβδομάδα ἀπῆλθε στίς αἰώνιες μονές.
Ὁ Γέρο Τρύφων ἀπό τήν Νέα σκήτη, ἡλικίας τώρα 87 ἐτῶν, εἶναι ὁ μάγειρος τῶν πανηγύρεων τοῦ Ἄθω. Τόν ἐρώτησα γιά τά σημεῖα πού ἔχει ζήσει, τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν μερίδων φαγητοῦ, σέ πανηγύρεις τοῦ Ἄθωνος καί μοῦ εἶπε πολλές τέτοιες θαυμαστές ἱστορίες. Ὁ ἴδιος νά βάζει φαγητό στά πιάτα καί νά μήν ἀδειάζει ὁ νταβᾶς. Ἐνῶ οἱ μερίδες ἦταν συνολικά μετρημένες 100 καί πῶς βρέθηκαν 150 ἤ 200 καί ἔφαγαν ὅλοι οἱ πανηγυριστές;
Ἀδελφοί μου, μή θεωρῆτε χαμένον τόν χρόνον σας, ὅταν πηγαίνετε καί στέκεσθε στήν ἐκκλησία γιά νά τιμήσετε τούς Ἁγίους μας. Δέν ἔχουμε ἄλλωστε καί τίποτε ἄλλο καλλίτεριο νά κάνουμε ἔξω στόν κόσμο μέ τίς ὅποιες δῆθεν ἀναγκαῖες καί εὐεργετικές πρός τούς ἄλλους ἀσχολίες μας!
Ἀπό π. Δαμασκηνό Γρηγοριάτη 16-2-2021
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
