Γράφει ο Πάνος Λαζαράτος, Καθηγητής Διοικητικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ
Προσέβαλα με αίτηση ακυρώσεως και αναστολής και της δυο ΚΥΑ που αφορούν τον υποχρεωτικό εμβολιασμό των Ελλήνων άνω των 60 ετών.
Οι αιτούντες είναι πολλοι.
Η υπόθεση θα εκδικαστεί στην ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ του ΣτΕ την 8η ΑΠΡΙΛΙΟΥ. (“April is the cruelest month”).
Η αίτηση ακυρώσεως θεμελιώνεται σε λόγους πολλους με πρώτο την ανθρώπινη αξια και την επέμβαση στο ΣΩΜΑ.
Υφέρπει μια θεμελιώδης σκέψη.
Στον
αιώνα μας ο υποχρεωτικός έμμεσος εξαναγκασμός δια χρηματικής κυρώσεως
νομικώς ΕΞΙΣΩΝΕΤΑΙ με άμεσα εκτελεστό ΣΩΜΑΤΙΚΟ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΜΟ σε
εμβολιασμό.
Και μια δεύτερη.
Τουτη τη φορά η δημόσια υγεία δεν διακινδυνεύει άμεσα από τους γέροντες.
Παρα μόνο ΕΜΜΕΣΑ επειδή θα καταλάβουν ΜΕΘ με μια «αιτιωδη συνάφεια» αμφίβολης λογικής και επιστημονικής ορθότητας και συνέπειας.
Τα «θύματα» του ιού και οι πιο ευάλωτοι στο (διόλου ανώδυνο) εμβόλιο, γινονται οι πρώτοι υποχρεωτικώς εμβολιαζόμενοι ΕΛΛΗΝΕΣ.
Πριν
από όλους όσους λόγω επαγγέλματος και νεότητας κυκλοφορούν σε
πολυσύχναστους χώρους και κατά τεκμήριο ΜΕΤΑΔΙΔΟΥΝ περισσότερο.
Ενας
πολυσέλιδος λόγος αφιερώνεται στην ελλιπή και αντιφατική αιτιολογία με
προσεκτική ανάλυση των μελετών που «στηρίζουν» το μέτρο.
Άλλοι λόγοι αφορούν την αναλογικότητα, και την αντίθεση σε διεθνείς συμβάσεις και ειδικως στην ΕΣΔΑ.
Όσο περνά ο καιρός τούτο το μέτρο φαίνεται όλο και πιο ΑΝΙΣΟ.
Όλο και πιο αδικαιολόγητο.
Όλο και πιο σκληρό.
Αν μη τι άλλο το ΣΤΕ και η ΕΛΛΑΣ θα αφήσουν νομολογία επί του ζητήματος, για τις γενιές που έρχονται και την ιστορία.
Ένα στίγμα (τουτη η σωστή λέξη).
Μια μνήμη.
Και αυτό είναι ήδη σημαντικό.
Πολύ σημαντικό.
