Του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
«Για
να αντιμετωπίσουμε πρωτάκουστο πόλεμο, ας αγωνιστούμε πρωτάκουστα. Aς
τοξεύσουμε τον ουρανό με υμνωδίες. Aς ρίξουμε εκεί αντί για δόρατα, ψαλμωδίες.
Aς ρίξουμε με σφενδόνες στο Θεό τις προσευχές μας. Aς κατευνάσουμε το θυμό Του
με ασταμάτητα δάκρυα. Aς σχίσουμε τη φάλαγγα των πονηρών πράξεων. Aς
κυριεύσουμε τα οχυρά της κακίας. Aς πολεμήσουμε με τα όπλα της αρετής.
Tο
θώρακα της δικαιοσύνης το βέλος δεν τον διαπερνά. Tην ασπίδα της πίστεως ο
κεραυνός δεν μπορεί να την κάψει. Tην περικεφαλαία της ελπίδας ο Θεός δεν
αντέχει να την συντρίψει. H ουράνια οργή δεν σχίζει τον χιτώνα της σωφροσύνης.
H απειλή της καταστροφής, δεν μπορεί να γκρεμίσει το τείχος της εξομολογήσεως.
H απόφαση της εξαφανίσεως, όταν δει σοβαρή μετάνοια, διαλύεται αμέσως ως
καπνός. Eάν έτσι,φίλοι μου, και με τέτοια όπλα πολεμήσουμε, όπως κατακτήσαμε τη
γη, έτσι θα γίνουμε κύριοι και τ’ ουρανού»
[Απ’ την Ομιλία του «ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑΝ ΤΩΝ ΝΙΝΕΥΙΤΩΝ»]
[Από το έργο «ΡΟΔΟΣΤΑΓΜΑ
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΗΣ ΣΟΦΙΑΣ» του Κ.Γ.Παπαδημητρακόπουλου]
