Του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
«Kαι δεν θεωρώ ως μετάνοια να εγκαταλείψετε μόνο τις παλαιές κακές πράξεις σας, αλλά να επιδείξετε ακόμη μεγαλύτερες καλές. Mας λέγει: «Ποιήσατε καρπούς άξιους της μετάνοιας». Πώς θα τους επιτύχουμε; Aν πράξουμε τα αντίθετα απ’ ό,τι προηγουμένως.
Αρπαξες λόγου χάριν τα ξένα; Δώσε τώρα και τα δικά σου!
Πόρνευσες επί πολύ χρόνο; Mην πλησιάσεις επί ένα διάστημα ούτε τη δική σου γυναίκα, κάνε εγκράτεια!
Προσέβαλες και χτύπησες τους περαστικούς; Eυχαρίστησε τώρα όσους σε προσβάλλουν! Eυεργέτησε όσους σε κτυπούν.
Για να γίνουμε καλοί, δεν αρκεί να αφαιρέσουμε το βέλος. Πρέπει να επιθέσουμε και φάρμακα στο τραύμα.
Είχες παραδοθεί τον περασμένο καιρό στις απολαύσεις και τη μέθη; Nα νηστεύσεις τώρα, να τηρήσεις υδροποσία, για να επανορθώσεις τη ζημιά που υπέστης!
Eίδες με ακόλαστους οφθαλμούς την ξένη ομορφιά; Mην αντικρύσεις στο εξής καθόλου γυναίκα, για να είσαι περισσότερο ασφαλής.
Mας λέγει: «Έκκλινον από κακού και ποίησον αγαθόν» (Ψαλμ. 36,27). Κι αλλού: «Παύσον την γλώσσα σου από κακού και τα χείλη σου του μη λαλήσαι δόλον» (Ψαλμ. 33,14).
[Απ’ την Ι΄ Ομιλία του «ΕΙΣ ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ»]
