ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Α΄ Ἰωάν. α΄ 8 – β΄ 6
8 Ἐὰν εἴπωμεν ὅτι ἁμαρτίαν οὐκ ἔχομεν, ἑαυτοὺς πλανῶμεν καὶ ἡ ἀλήθεια οὐκ ἔστιν ἐν ἡμῖν. 9 ἐὰν ὁμολογῶμεν τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, πιστός ἐστι καὶ δίκαιος, ἵνα ἀφῇ ἡμῖν τὰς ἁμαρτίας καὶ καθαρίσῃ ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀδικίας. 10 ἐὰν εἴπωμεν ὅτι οὐχ ἡμαρτήκαμεν, ψεύστην ποιοῦμεν αὐτόν, καὶ ὁ λόγος αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ἐν ἡμῖν.
β΄ 1 Τεκνία μου, ταῦτα γράφω ὑμῖν ἵνα μὴ ἁμάρτητε· καὶ ἐάν τις ἁμάρτῃ, παράκλητον ἔχομεν πρὸς τὸν πατέρα, Ἰησοῦν Χριστὸν δίκαιον· 2 καὶ αὐτὸς ἱλασμός ἐστι περὶ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν, οὐ περὶ τῶν ἡμετέρων δὲ μόνον, ἀλλὰ καὶ περὶ ὅλου τοῦ κόσμου. 3 Καὶ ἐν τούτῳ γινώσκομεν ὅτι ἐγνώκαμεν αὐτόν, ἐὰν τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηρῶμεν. 4 ὁ λέγων, ἔγνωκα αὐτόν, καὶ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ μὴ τηρῶν, ψεύστης ἐστί, καὶ ἐν τούτῳ ἡ ἀλήθεια οὐκ ἔστιν· 5 ὃς δ᾿ ἂν τηρῇ αὐτοῦ τὸν λόγον, ἀληθῶς ἐν τούτῳ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ τετελείωται. ἐν τούτῳ γινώσκομεν ὅτι ἐν αὐτῷ ἐσμεν. 6 ὁ λέγων ἐν αὐτῷ μένειν ὀφείλει, καθὼς ἐκεῖνος περιεπάτησε, καὶ αὐτὸς οὕτω περιπατεῖν.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Μρ. ιγ΄ 31 – ιδ΄ 2
31 Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ ἐμοὶ λόγοι οὐ μὴ παρελεύσονται. 32 Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἢ τῆς ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ οἱ ἄγγελοι ἐν οὐρανῷ, οὐδὲ ὁ υἱός, εἰ μὴ ὁ πατήρ. 33 Βλέπετε, ἀγρυπνεῖτε καὶ προσεύχεσθε· οὐκ οἴδατε γὰρ πότε ὁ καιρός ἐστιν. 34 ὡς ἄνθρωπος ἀπόδημος, ἀφεὶς τὴν οἰκίαν αὐτοῦ, καὶ δοὺς τοῖς δούλοις αὐτοῦ τὴν ἐξουσίαν, καὶ ἑκάστῳ τὸ ἔργον αὐτοῦ, καὶ τῷ θυρωρῷ ἐνετείλατο ἵνα γρηγορῇ. 35 γρηγορεῖτε οὖν· οὐκ οἴδατε γὰρ πότε ὁ κύριος τῆς οἰκίας ἔρχεται, ὀψὲ ἢ μεσονυκτίου ἢ ἀλεκτοροφωνίας ἢ πρωΐ· 36 μὴ ἐλθὼν ἐξαίφνης εὕρῃ ὑμᾶς καθεύδοντας. 37 ἃ δὲ ὑμῖν λέγω, πᾶσι λέγω· γρηγορεῖτε.
ιδ΄ 1 Ἦν δὲ τὸ πάσχα καὶ τὰ ἄζυμα μετὰ δύο ἡμέρας. καὶ ἐζήτουν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς πῶς αὐτὸν ἐν δόλῳ κρατήσαντες ἀποκτείνωσιν. 2 ἔλεγον δὲ μὴ ἐν τῇ ἑορτῇ, μήποτε θόρυβος ἔσται τοῦ λαοῦ.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΤΗΡΩΝ
Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος κατήγετο ἀπὸ τὴν Ἀμάσεια τῆς Καππαδοκίας καὶ ἔζησε ἐπὶ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ καὶ τῶν διαδόχων του Μαξιμιανοῦ, Γαλερίου καὶ Μαξιμίνου. Ἐποχὴ κατὰ τὴν ὁποία ξέσπασε ὁ πιὸ σκληρὸς διωγμὸς κατὰ τῶν χριστιανῶν. Ὁ Μεγαλομάρτυς Θεόδωρος ὑπηρετοῦσε τότε ὡς νεοσύλλεκτος στὸ τάγμα τῶν Τηρώνων. Ὅταν ὁ Ἅγιος διατάχθηκε ἀπὸ τὸν ἀρχηγὸ τοῦ τάγματος, Βρίγκα, νὰ θυσιάση στὰ εἴδωλα, ἀρνήθηκε ὃμως καὶ ὁμολόγησε ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι Θεὸς ἀληθινός. Τότε ὁ Βρίγκας ἔδωσε χρόνο στὸν Ἅγιο, γιὰ νὰ σκεφθῆ καλλίτερα τὴν ἀπόφασή του. Τὴν νύχτα ἐκείνη ὁ Ἅγιος Θεόδωρος πῆγε καὶ ἔβαλε φωτιὰ στὸ εἴδωλο τῆς θεᾶς Ρέας, ἀλλὰ συνελήφθη ἀπὸ τὸν ὑπηρέτη τοῦ ναοῦ καὶ ὁδηγήθηκε σὲ νέα βασανιστήρια. Κατόπιν τὸν ὁδήγησαν στὴν φυλακή. Ὁ ἡγεμόνας διέταξε νὰ τοῦ στερήσουν τὴν τροφὴ καὶ τὸ νερὸ, γιὰ νὰ τὸν μεταπείσουν. Τὴν ἴδια νύκτα ὅμως τοῦ φανερώθηκε ὁ Κύριος καὶ τοῦ εἶπε νὰ μὴ πάρη τροφὴ ἀπὸ τοὺς βασανιστές του, ἀφοῦ ἡ χάρις Του θὰ τοῦ ἀρκοῦσε. Τὴν ἑπόμενη ἡμέρα ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁδηγήθηκε σὲ νέα βασανιστήρια, ἀλλὰ ἔμεινε πιστὸς στὸν Κύριο. Ἡ ἀπάντησή του ἦταν «Μὲ τὸν Χριστὸ ἤμην, εἶμαι καὶ θὰ εἶμαι». Μετὰ τὴν ἀπάντηση αὐτὴ ὁ ἡγεμόνας διέταξε νὰ τὸν θανατώσουν στὴν πυρά. Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος, ἀφοῦ προσευχήθηκε, πήδησε στὴ φωτιὰ δοξάζοντας τὸν Θεό. Θαῦμα μεγάλο τότε ἔγινε, ἡ φλόγα ἔγινε σὰν ἁψίδα καὶ περικύκλωσε τὸ σῶμα του χωρὶς νὰ τὸ θίξη καθόλου. Ὁ Ἅγιος τότε προσευχόμενος παρέδωκε τὴν ψυχή του στὸ Θεό. Μία εὐσεβὴς γυναίκα κατόρθωσε, ἀφοῦ ἔδωσε χρήματα, νὰ πάρη τὸ ἱερὸ Λείψανο τοῦ Ἁγίου καὶ νὰ τὸ ἐνταφιάση στὰ Εὐχάϊτα, ὅπου καὶ ἐκτίσθη μεγαλοπρεπὴς Ἱερὸς Ναὸς καὶ ἐφυλάσσετο τὸ ἱερὸ Λείψανο τοῦ Ἁγίου.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος β΄.
Μεγάλα τά τῆς πίστεως κατορθώματα! ἐν τῇ πηγῇ τῆς φλογός, ὡς ἐπί ὕδατος ἀναπαύσεως, ὁ ἅγιος Μάρτυς Θεόδωρος ἠγάλλετο· πυρί γάρ ὁλοκαυτωθείς, ὡς ἄρτος ἡδύς, τῇ Τριάδι προσήνεκται. Ταῖς αὐτοῦ ἱκεσίαις, Χριστέ ὁ Θεός, σῶσον τάς ψυχάς ἡμῶν.
Μεγαλυνάριον
Δῶρον πολυτίμητον καί τερπνόν, ἀθλήσας προσήχθης, τῷ δοξάσαντί σε λαμπρῶς· ὅθεν ἐδωρήθης, θερμότατος προστάτης, τῇ Ἐκκλησίᾳ πάσῃ Τήρων Θεόδωρε.
