ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ
Σκίτσο κατά το οποίο τα Πατριαρχεία Ιεροσολύμων και Αντιοχείας είναι στην ίδια πλευρά με τους Γ.Ο.Χ. ενώ τα Κων/λεως και Αλεξανδρείας θεωρούνται αποκομμένα από την Εκκλησία! Οι παλαιοημερολογίτες δεν έφυγαν για δογματικούς λόγους από την Εκκλησία αλλά για Κανονικούς (αλλαγή Ημερολογίου).
ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ ΑΠΟΣΧΙΣΤΗΚΑΝ
ΓΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ
ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΔΟΓΜΑΤΙΚΟΥΣ!
Οι παλαιοημερολογίτες ισχυρίζονται ότι απεκόπησαν από την Εκκλησία της Ελλάδος λόγω του ότι από το 1920 κηρύσσεται δήθεν η αίρεσις του Νεοημερολογιτικού Οικουμενισμού, εφόσον δια της πατριαρχικής Εγκυκλίου του 1920 «ομολογείται επίσημα πλέον και για πρώτη φορά ότι υπάρχουν και άλλες “εκκλησίες” εκτός της Ορθόδοξου»1.
Οι παλαιοημερολογίτες καταλάβαιναν ότι για να δικαιολογηθεί το Σχίσμα έπρεπε να βρεθεί Δογματικός λόγος διότι από μόνο του το θέμα του Ημερολογίου ήταν θέμα Κανονικό που σε καμμιά περίπτωση δεν δικαιολογεί το σχίσμα. Ας δούμε τι απαντά στο θέμα αυτό ο π.Βασίλειος Παπαδάκης στο έργο του «ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ ΤΟΥ ΖΗΛΩΤΙΚΟΥ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΥ»:
«Κατά τις πρώτες δεκαετίες του σχίσματος ο ηγέτης των Ζηλωτών πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος (και φυσικά και οι ίδιοι) υποστήριζε, ότι διατελεί εν ακοινωνησία προς την «καινοτομήσασαν ιεραρχίαν προσωρινώς δια κανονικούς λόγους» -το εορτολογικό ζήτημα- και ποτέ για δογματικούς λόγους. Μέχρι δε τον θάνατό του (1955) ωμιλούσε για την παρανομία της αντικαταστάσεως του Ιουλιανού ημερολογίου και ποτέ για διακήρυξι αιρέσεως Οικουμενισμού η θεωρίας των κλάδων (δια της Εγκυκλίου του 1920). Είναι αδύνατο να εκηρύσσετο αίρεσις επί τριάντα έτη και να μη το είχε αντιληφθή!
Στην εφημερίδα μάλιστα Βραδυνή της 11-12-1950 είχε δηλώσει τα εξής: «Αλλ ότε είδομεν (το 1935) ότι το σχίσμα εδημιουργήθη υπό των Παλαιοημερολογιτών και άνευ ημών και ότι τούτο ελλείψει ποιμαντορικής εποπτείας και καθοδηγήσεως εξετρέπετο εις ακρότητας επί ζημία του κύρους της Εκκλησίας και του γοήτρου της Ιεραρχίας (του νέου ημερολογίου) επεδύθημεν εις τον αγώνα ίνα προλάβωμεν περισσότερα έκτροπα»! Στις 3-11-1952 διαμαρτυρόμενος για τις διώξεις έναντι των Ζηλωτών έγραφε τα εξής: « Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος αντί δια μέσων διαφωτιστικών και ειρηνικών να πείση τους από της Εκκλησίας αποσχισθέντας παλαιοημερολογίτας και εις τους κόλπους αυτής να προσελκύση»!
Κατά συνέπεια ο ίδιος ηγέτης των Ζηλωτών διαψεύδει τελείως τους σημερινούς Ζηλωτάς (περί δήθεν αιρέσεως η αιρετικών Εγκυκλίων) και αποκαλύπτει την σημερινή από μέρους τους διαστρέβλωσι της Ιστορίας του ζηλωτικού κινήματος. Ονόμαζε δε τους Ζηλωτάς «αποσχισθέντας από της Εκκλησίας»! Ο Χρυσόστομος δεν στηλίτευσε ποτέ την Εγκύκλιο του 1920, διότι προφανώς δεν την θεωρούσε αιρετική. (Άρα -κατά τους σημερινούς Ζηλωτάς- ήταν οπαδός της θεωρίας των κλάδων!)
Μερικοί Ζηλωταί προφασίζονται, ότι οι Οικουμενισταί κράτησαν εσκεμμένα κρυφή την Εγκύκλιο αυτή επί δεκαετίες. Αυτό φυσικά δεν αληθεύει, διότι η Εγκύκλιος εξεδόθη αμέσως σε ειδικό τεύχος και μάλιστα σε πολλές γλώσσες. Αλλά και αν ακόμη ο ανωτέρω ισχυρισμός ήταν αληθινός, τότε πως είναι δυνατόν να κατηγορούμαστε ως αιρετικοί λόγω μιας Εγκυκλίου, την οποία επί δεκαετίες αγνοούσαμε;
Η φράσις “κηρύσσεται αίρεσις Οικουμενισμού” είναι επινόησις των νεωτέρων Ζηλωτών, επειδή αντιλήφθηκαν, ότι η αλλαγή μόνο του εορτολογίου δεν αποτελεί αίρεσι και επομένως, σύμφωνα με την ομόφωνη αγιοπατερική διδασκαλία, η απόσχισίς τους είναι τελείως παράνομη. Αν ο π. Νικόλαος επιθυμή να καυχάται, ότι μόνο οι ζηλωτικές ομάδες αποτελούν την Μια Εκκλησία του Χριστού, θα πρέπει να παύση να ασχολήται με το τι γίνεται σήμερα και να αποδείξη, ότι η απόσχισίς τους έγινε για δογματικούς λόγους το 1924, χρονολογία δηλαδή στην οποία ανάγεται η εμφάνισίς τους σαν ανεξάρτητο Εκκλησιαστικό σχήμα. Αυτό φυσικά είναι αδύνατο και γι αυτό η Εκκλησιαστική τους υπόστασις ήταν και θα είναι παράνομη. Ο ιερός Δοσίθεος αποκαλώντας αίρεσι το νέο καλενδάριο, εννοεί την τροποποίησι του Πασχαλίου από τους Λατίνους και όχι την αλλαγή του εορτολογίου».
ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ
Αν πράγματι οι παλαιοημερολογίτες θεωρούσαν ΑΙΡΕΤΙΚΗ την Εκκλησία της Ελλάδος θα έπρεπε να θεωρούσαν ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ και τις υπόλοιπες Εκκλησίες που έρχονταν σε κοινωνία με την Εκκλησία της Ελλάδος. Αντιθέτως όμως σύμφωνα με το Β’ Διάγγελμα της Συνόδου των Γ.Ο.Χ2. κατά το 1935 αναγνωρίζουν τα Πατριαρχεία …Ιεροσολύμων, Αντιοχείας, Σερβίας, Πολωνίας, αλλά και το Άγιο Όρος, και Όρος Σινά (!!!) σαν ΟΜΟΔΟΞΑ τους! Συγκεκριμένα το Β’ διάγγελμα της Συνόδου των ΓΟΧ αναφέρει τα εξής:
«Τούτου ένεκα, οι διοικούντες νυν την Εκκλησίαν της Ελλάδος, διασπάσαντες την ενότητα της Ορθοδοξίας δια της ημερολογιακής καινοτομίας, και διαιρέσαντες τον Ορθόδοξον Ελληνικόν λαόν εις δύο αντιθέτους ημερολογιακάς μερίδας, ου μόνον, ηθέτησαν την Εκκλησιαστικήν Παράδοσιν, καθιερωθείσα υπό των 7 Οικουμενικών Συνόδων και κυρωθείσαν υπό της αιωνοβίου πράξεως της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας, αλλά έθιξαν και το Δόγμα της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Διο και οι διοικούντες νυν την Ελληνικήν Εκκλησίαν δια της μονομερούς και αντικανονικής και αψυχολογήτου εισαγωγής του Γρηγοριανού ημερολογίου, απέσχισαν εαυτούς του καθόλου κορμού της Ορθοδοξίας, και εκήρυξαν εαυτούς κατ’ ουσίαν Σχισματικούς απέναντι των Ορθοδόξων Εκκλησιών, των ισταμένων επί του εδάφους των 7 Οικουμενικών Συνόδων και των Ορθοδόξων θεσμών και παραδόσεων και επί των Εκκλησιών Ιεροσολύμων, Αντιοχείας, Σερβίας, Πολωνίας, του Αγίου Όρους, του Θεοβαδίστου Όρους Σινά κλπ».
+ Ο Δημητριάδος Γερμανός
+ Ο Πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος
+ Ο Ζακύνθου Χρυσόστομος
Επίσης στο ίδιο ακριβώς πνεύμα συνεργασίας πορεύεται και άλλη παλαιοημερολογίτικη εγκύκλιος την οποία υπογράφει ο Μητροπολίτης Δημητριάδος με ημερομηνία Μάιο του 19353:
Νομίζουμε ότι αυτά είναι αρκετά για να δείξουμε ότι οι Παλαιοημερολογίτες έσχισαν τον χιτώνα του Κυρίου για λόγους Κανονικούς και όχι Δογματικούς. Τα περί της «παναιρέσεως του οικουμενισμού» εφευρέθηκαν αργότερα ώστε να δώσουν και δογματική χρειά στο σχίσμα τους από την Εκκλησία. Ο Θεός να τους λυπηθεί και να τους φωτίσει να επιστρέψουν!
Σημειώσεις:
- Ο π.Βασίλειος Παπαδάκης απαντά στον ισχυρισμό των παλαιοημερολογιτών ως εξής: «Οι αιρετικοί αποκαλούνται καταχρηστικά «Εκκλησίες» από πολλούς παλαιούς Πατέρας, χωρίς φυσικά να εννοούν, ότι μαζί τους συναποτελούμε την Μια Εκκλησία. «Εκκλησίες» ονομάζονται οι αιρετικοί και στις πατριαρχικές Εγκυκλίους του 1902 (καθώς και «αναδενδράδες του Χριστιανισμού») και του 1904, οι οποίοι «τη Παναγία Τριάδι και αυτοί πιστεύοντες και τω ονόματι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού σεμνυνόμενοι, τη χάριτι του Θεού σωθήναι ελπίζουσι»! Ο π. Νικόλαος αποκρύβει φυσικά τις δύο ανωτέρω Εγκυκλίους, διότι διαφορετικά κινδυνεύουν και οι Ζηλωταί να χαρακτηρισθούν ως αιρετικοί, εφόσον αποσχίσθηκαν από την “αιρετική” Εκκλησία μόλις το 1924». (Βλέπε ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ ΤΟΥ ΖΗΛΩΤΙΚΟΥ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΥ).
- http://www.genuineorthodoxchurch.net/images/GOC1935DiangelmaBgrk.pdf (Σημείωση: Πρόκειται περί σχισματικής ιστοσελίδος)
- http://www.genuineorthodoxchurch.net/images/GOCDemetrias1935.pdf (Σημείωση: Πρόκειται περί σχισματικής ιστοσελίδος)
- Το σκίτσο στην κορυφή της σελίδας από τη ιστοσελίδα: http://www.genuineorthodoxchurch.net/images/1935sketch.pdf (Σημείωση: Πρόκειται περί σχισματικής ιστοσελίδος)
