Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τονίζει: «κήρυξον τὸν λόγον, ἐπίστηθι εὐκαίρως ἀκαίρως, ἔλεγξον, ἐπιτίμησον, παρακάλεσον, ἐν πάσῃ μακροθυμίᾳ καὶ διδαχῇ». (: Κήρυξε τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, στάσου ἐπιτηρητὴς καὶ καθοδηγὸς στοὺς ἀκροατές σου ὄχι μόνο σε περιστάσεις κατάλληλες, ἀλλά καὶ σ᾽ ἐκεῖνες ποὺ φαίνονται ἀκατάλληλες, ἔλεγξε, ἐπίπληξε, παρηγόρησε μὲ κάθε ὐπομονὴ καὶ κάθε μέδοθο διδασκαλίας (Β´ Τιμ. 4, 2).
Ὁ λόγος τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἀπευθύνεται καὶ σὲ μᾶς καὶ μάλιστα συνεχίζει «ἀλλ᾽ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ οὐ δέδεται» (Β´ Τιμ. 2, 9). Πρέπει λοιπὸν νὰ διαδίδουμε τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἡ πράξη αὐτὴ εἶναι πνευματικὴ ἐλεημοσύνη. Οἱ ὑλικὲς ἐλεημοσύνες βοηθοῦν τὸ σῶμα τοῦ ἀνθρώπου, ἐνῶ οἱ πνευματικὲς ἐλεημοσύνες βοηθοῦν τὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου.
- Ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητὴς γράφει τὰ ἀκόλουθα ἀξιοπρόσεκτα γιὰ τὴν ἐλεημοσύνη: «Ὄχι μόνον διὰ τῆς ἐλεημοσύνης, ποὺ γίνεται μὲ χρήματα, φαίνεται ἡ διάθεση τῆς ἀγάπης, ἀλλὰ πολὺ περισσότερο μὲ τὸ νὰ μεταδίδης στὸν ἄλλο τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἀκόμη δὲ καὶ μὲ κάθε εἴδους ἐξυπηρέτηση. Ἐκεῖνος ποὺ πραγματικὰ ἔχει ἀποξενωθῆ ἀπὸ τὸν κόσμο κι ἐξηπηρετεῖ τὸν πλησίον του μὲ εἰλικρινῆ ἀγάπη, γρήγορα θὰ ἀπαλλαγῆ ἀπὸ τὰ πάθη καὶ θὰ γίνη συμμέτοχος τῆς θείας ἀγάπης καὶ γνώσεως».
- Στὴ Θεσσαλονίκη κάποιος ποὺ εἶχε χαρτοπωλεῖο διηγεῖται σὲ κάποια φοιτήτρια:
«-Λοιπόν, ἐδῶ καὶ χρόνια ἔρχεται μιὰ κυρία στὸ χαρτοπωλεῖο. Ἔχουμε γνωρισθῆ καλά. Ἐπειδὴ μὲ προτιμᾶ ἀπὸ τὰ ἄλλα φωτοτυπάδικα, τῆς κάνω πάντα μιὰ γερὴ ἔκτπωση, τόσο στὰ χαρτικά, ὅσο καὶ στὶς φωτοτυπίες ποὺ βγάζει.
Ἡ κυρία αὐτὴ εἶναι παντρεμένη μὲ παιδιὰ καὶ ἐγγόνια. Εἶναι ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ. Μοῦ εἶπε ὅτι διδάσκει σὲ «κύκλους» μελέτης τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Στὴν ἐρώτησή μου «τὶ χρειάζονται αὐτοὶ οἱ «κύκλοι», ἀφοῦ ὅλοι εἴμαστε Χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι», μοῦ ἀπάντησε: «ἔχει τόσο ξεφύγει ὁ κόσμος ἀπὸ τὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ, ὥστε ὁ ἐπαναευαγγελισμὸς εἶναι ἐπιβεβλημένος!». Ὁμολογῶ, κορίτσι μου, ὅτι συμφώνησα μαζί της, ἄν κρίνω καὶ ἀπὸ τὴ δική μου περίπτωση.
Ἀπέφυγα νὰ σχολιάσω, γιατὶ βιαζόμουν νὰ ἀκούσω τὶ τοῦ συνέβη καὶ ἀναστατώθηκε.
-Λοιπόν, αὐτὴ ἡ κυρία βγάζει φωτοτυπίες ἀπὸ βιβλία Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ἀπὸ ἑρμηνευτὲς τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ πολλὰ ἄλλα, τὰ ὁποῖα μοιράζει στὶς κυρίες τῶν «κύκλων», ὅπου διδάσκει. Σήμερα, λοιπόν, ἀργὰ τὸ μεσημέρι, μόλις εἶχα σβήσει τὸ φωτοτυπικὸ μηχάνημα, ἦρθε ἡ συγκεκριμένη κυρία νὰ βγάλη φωτοτυπίες.
Αὐτὴ τὴ φορὰ ἔφερε νὰ φωτοτυπήσει ἀποσπάσματα ἀπὸ ἕνα βιβλίο ποὺ πρόσφατα ἐκδόθηκε γιὰ τὸν Ἅγιο Παΐσιο. Τὸ βιβλίο περιεῖχε προσωπικὲς μαρτυρίες ἑνὸς ἀνθρώπου ποὺ ἔζησε ἀπὸ κοντὰ τὸν Ἅγιο τοῦ Θεοῦ: Ἤθελε νὰ μοιράση τὶς φωτοτυπίες στὶς κυρίες τοῦ κύκλου ποὺ θὰ ἔκανε τὸ ἀπόγευμα. Μοῦ ζήτησε νὰ τὶς ἐπιμεληθῶ, ὅπως καὶ ἄλλες φορές, καὶ νὰ ἐκτυπώσω πολλὰ ἀντίτυπα. Ἤθελε ὁπωσδήποτε νὰ τὴν ἐξυπηρετήσω, ἐπειδὴ εἶχε ὑποσχεθῆ νὰ τὶς πάη στὶς κυρίες. Ἐγὼ δὲν εἶχα διάθεση νὰ ξανανοίξω τὸ φωτοτυπικὸ ποὺ μόλις εἶχα σβήσει καὶ τῆς εἶπα δὲν μπορῶ νὰ τὴν ἐξηπηρετήσω. Μὲ παρακάλεσε καὶ πάλι, ἀλλὰ ἀρνήθηκα καὶ δεύτερη φορά.
Στενοχωρημένη ἡ κυρία μὲ χαιρέτησε εὐγενικὰ καὶ ἔφυγε. Ἐγὼ ἄνοιξα τὸν ὑπολογιστὴ, γιὰ νὰ ψάξω μιὰ πληροφορία. Καὶ τότε Ἄχ, τὶ ἔπαθα!
-Τί; μὲ τρομάζεις!
-Ἐγώ, νομίζεις, δὲν τρόμαξα, ὅταν στὴν ὀθόνη εἶδα τὸν Ἅγιο Παΐσιο νὰ μὲ κοιτάη μὲ ἕνα αὐστηρὸ διαπεραστικὸ βλέμμα; Πῶς ἐμφανίστηκε στὸν ὀθόνη, ἀφοῦ ἐγὼ δὲν πάτησα κάποια θρησκευτικὴ ἱστοσελίδα οὔτε ἔχω ἀποθηκευμένη τὴν εἰκόνα του στὸν ὑπολογιστή μου;
-Φοβερό, κυρ Νίκο!
-Ναί, φοβερὸ κι ἐλεγκτικό. Ἔτρεξα ἔξω καὶ φώναξα τὴν κυρία ποὺ δὲν εἶχε προλάβει νὰ ἀπομακρυνθῆ. «Ἔλα νὰ βγάλουμε τὶς φωτοτυπίες», τῆς εἶπα, «Ὁ Ἅγιος Παΐσιος μὲ μάλωσε ποὺ ἀρνήθηκα»
Ἦρθε ἡ γυναίκα καὶ ἄκουσε μὲ ἔκπληξη καὶ θαυμασμὸ αὐτὸ ποὺ μοῦ συνέβη. Ἔκανε μὲ εὐλάβεια τὸν σταυρό της, «θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς Ἁγίοις Αὐτοῦ», εἶπε καὶ περίμενε ὑπομονετικὰ νὰ τὴν ἐξυπηρετήσω. Αὐτὴ τὴ φορά, ἔκανα περισσότερο χρόνο ἀπ᾽ὅ,τι συνήθως, γιατὶ ἔτρεμα ὁλόκληρος ἀπὸ τὴν ταραχή μου…».
Θέλουν λοιπὸν οἱ Ἅγιοί μας νὰ διαδίδουμε τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ.
