«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
ΜΟΝΑΧΟΥ
ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΟΥ
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΚΟΣΜΑ, ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΓΚΟ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ
ΤΙΜΑΤΑΙ Η ΜΝΗΜΗ ΑΥΤΟΥ ΤΗΝ 27ΗΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΚΑΤΑΓΚΑΣ ΤΟΥ ΝΟΤΙΟΥ ΚΟΓΚΟ.
ΚΟΛΟΥΕΖΙ 2018.
ΕΝ ΤΩ ΜΙΚΡῼ ΕΣΠΕΡΙΝῼ
Ἱστῶμεν στίχους δ΄καί ψάλλομεν τά ἑξῆς προσόμοια.
Ἦχος δ΄ Ὡς γενναῖον ἐν μαρτυσιν.
Τόν θεόπνουν διδάσκαλον, Ἐκκλησίας τό στήριγμα, τόν λαμπρόν ἀδάμαντα τόν ἐκλάμψαντα, ἐν ἀρετῶν ὁσιότητι, Κοσμᾶν τόν ἀοίδιμον, τῆς Ἑλλάδος τόν βλαστόν καί Κογκό ἐγκαλλώπισμα, τόν ὑπέρμαχον μαχητήν Ἐκκλησίας, τόν δι᾿ ἄθλων στερεώσαντα τήν πίστιν, ἐν Ἀφρικῆ ἀνυμνήσωμεν.
Ἐκ νεότητος ὅσιε, διετράφης ἐν ἤθεσι καί χρηστοῖς διδάγμασι τῶν προγόνων σου, διό πολλοῖς γάρ τοῖς ἔτεσι, ἡτοιμάσθης ἐπαρκῶς, διά τόν λόγον τοῦ Κτίσαντος, ὅστις ἔλεγεν τοῖς Αὐτοῦ Ἀποστόλοις πορευθέντες ἐν τοῖς ἔθνεσιν διδάσκειν Ἐμοῦ τήν θείαν Ἀνάστασιν.
Ἐνεπλήσθης ἀοίδιμε χαρισμάτων τοῦ Πνεύματος, καί ἐν κόσμῳ ἔλαβες πλῆθος γνώσεων, καί τεχνοκράτης πανάριστος, κινήσας εἰς ἔκπληξιν κογκολλέζων τήν πληθύν, οὕς ἐμπόνως ἠγάπησας, καί εἰς ἅπασαν, τήν μεγίστην τούτων Χώραν ἀνεδείχθης, μιμητής τῶν Ἀποστόλων καί θεῖος μύστης μακάριος.
Τίς ἀξίως τόν ἔπαινον διά σέ, ὦ διδάσκαλε, ἔχει θεῖον χάρισμα ἀνυμνήσειεν, τούς ἐν νυκτί καί ἡμέρᾳ τε, ποικίλους τούς κόπους σου, καί ἱδρώτων ποταμούς, καί τοῦ καύσωνος μάστιγα, ἅπερ ἅπαντα, καθυπέμεινας μάκαρ, ἄχρι τέλους, ὦ Κοσμᾶ ἀξιοχρέως, σπείρας τόν σπόρον τῆς πίστεως.
Δόξα Πατρί….Ἦχος α΄
Παιδιόθεν μακάριε, ὑπό Θεοῦ ἐξελέγης, ὅπως ἀπαρνησάμενος πᾶσαν τοῦ κόσμου κακίαν καί ματαιότητα, ἵνα ἀποσταλεῖς εἰς πρόβατα ἀπολωλότα τῆς Ἀφρικῆς διά τήν μαρτυρίαν τῆς πίστεως. Ὅθεν, τῶν Ἀποστόλων γενόμενος διάδοχος, ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμῶν ἡμέραις, ὁλοψύχως προσήχθης τῶ Ἀρχιποίμενι Χριστῶ. Διό διά τῆς ἱεραποστολικῆς σου θυσίας ἀνεδείχθης ποιμήν χιλιάδων λογικῶν προβάτων καί ἱδρυτής δεκάδων θυσιαστηρίων καί βαπτιστής τῶν ἀφρικανῶν, τούς ὁποίους προσήγαγες τῶ Χριστῶ, ἐπισφραγίσας τήν ἔνδοξον ταύτην μαρτυρίαν διά ἐκχύσεως τοῦ τιμίου σου αἵματος. Ὅθεν, πάντες ἡμεῖς, συγγενεῖς, φίλοι, ἀδελφοί καί συνεργάται σου, οἱ τιμῶντες τήν ἀεισέβαστον μνήμην σου, σέ ἱκετεύομεν μή παύση πρεσβεύων τῶ Πανοικτίρμονι Θεῶ ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Καί νῦν καί ἀεί…
Ἁμαρτωλῶν τάς δεήσεις προσδεχομένη, καί θλιβομένων στεναγμόν μή παρορῶσα, πρέσβευε τῶ ἐξ ἁγνῶν λαγόνων σου, σωθῆναι ἡμᾶς, Παναγία Παρθένε.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ
Ἦχος β΄ Οἶκος τοῦ Εὐφραθᾶ.
Παῦσον τάς οἰμωγάς, πολλῶν τάς ἀσθενείας, πνευματικῶν σου τέκνων, τῆ σῆ ἐπιστασίᾳ, Κοσμᾶ θεόφρον ὅσιε.
Στίχος: Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ καί είς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ρήματα αὐτοῦ.
Ἐπίσκεψαι τοῦ Χριστοῦ, τόν θεῖον Ἀμπελῶνα, τῆς Ἀφρικῆς τρισμάκαρ, ἐνθάδε ὅπου κεῖται τό σῶμα σου, πολύαθλε.
Στίχος: Οἱ ἱερεῖςς σου, Κύριε, ἐνδύσονται δικαιοσύνην καί οἱ ὅσιοί σου ἀγαλλιάσονται.
Δέχου ἡμῶν εὐχάς, Ἀπόστολε Κυρίου, Κοσμᾶ τῶν κογκολλέζων, πατήρ καί πρέσβυς πάντων καί ἀντιλήπτωρ μέγιστος
Δόξα Πατρί…
Χαῖρε, ὁ ἐν καιροῖς ἀναφανής ἐσχάτοις, ἐν Ἀφρικῆς τῆ Χώρᾳ, κηρύξας τῆς Ἁγίας Τριάδος, τό Μυστήριον
Καί νῦν καί ἀεί…
Μόνη Χριστιανῶν, ὑπάρχουσα Παρθένε, ἐλπίς καί προστασία, καταφυγή καί σκέπη καί θεῖον ἀγαλλίαμα.
Νῦν ἀπολύεις….Τό Τρισάγιον…Τό Ἀπολυτίκιον ἐκ τοῦ Μεγάλου Ἐσπερινοῦ….Καί Ἀπόλυσις.
ΕΝ Τῼ ΜΕΓΑΛῼ ΕΣΠΕΡΙΝῼ
Μετά τόν Προοιμιακόν, τό Μακάριος ἀνήρ. Εἰς δέ τό «Κύριε ἐκέκραξα…», ἱστῶμεν στίχους στ΄καί ψάλλομεν τά ἑξῆς προσόμοια.
Ἦχος α΄ Τῶν οὐρανίων ταγμάτων.
Δεῦτε φιλέορτοι πάντες ἀνευφημήσωμεν, ὡς τοῦ Κογκό φωστῆρα καί Ἀπόστολον μέγαν, Κοσμᾶν τόν θεῖον μύστην καί μαθητήν τοῦ Σωτῆρος ὑπέρλαμπρον , ὡς κοπιάσαντα ὄντως ὑπέρ Χριστοῦ, ἐκδιδάσκειν τά τῆς πίστεως.
Σήμερον χαίρουσι πάντες, τῶν εὐσεβούντων χοροί, καί ἄδουσιν ἀσμένως τούς μεγίστους ἀγῶνας, τούς μόχθους, τάς βασάνους τάς συμφοράς, ἅς ὑπέστη ὁ πάντιμος, τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλος, ὁ Κοσμᾶς, Ἀφρικῆς τό θεῖον ἔρεισμα.
Χαῖρε καί σύ τοῦ Δεσπότου, δοῦλε πανθαύμαστε, ὁ τήν ζωήν προσφέρων ὡς θυμίαμα θεῖον, Θεῶ τῶ Παντεπόπτῃ καί Ποιητῆ, ἠγωνίσθης τά μέγιστα, διακηρῦξαι καί σῶσαι Ἀφρικανῶν, τάς ψυχάς θεομακάριστε.
Ἦχος πλ. Δ΄ Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος.
Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος, ὁ ἐν ἐσχάτοις καιροῖς, Θεοῦ Λόγου προάγγελος, ἀνεδείχθης ἄριστος, πάτερ θεόσοφε, ταῖς διδαχαῖς σου πάντας ἐφώτισας, καί κογκολλέζων ὤφθης διάσωσμα. Ὤ τῆς ἀπείρου σου, προσφορᾶς θαυμάσιε θεῖε Κοσμᾶ, πρέσβευε οὕς ἤνεγκας τῆ Ἐκκλησίᾳ Χριστοῦ.
Ἔχομεν ὄντως ὑπέρμαχον τῆς σωτηρίας ἡμῶν, πρεσβευτήν νῦν ἀνύστακτον ταῖς ἡμῶν δεήσεσι, θεῖον Κοσμᾶν Ἀδελφοί. Οὗτος ἐδείχθη πέτρα ἀκλόνητος τῆς εὐσεβείας καί μέγας πρόμαχος, ἔνθα τό σῶμα του ἐν Κογκῶ δωρίζηται τοῖς εὐλαβῶς χάριτας προστρέχουσι καί ἰαμάτων ὀδμάς.
Τίς ἀνυμνήσει τό πέλαγος τῶν ὀδυνῶν σου σοφέ, ἀγρυπνίας καί μόχθους σου, θλίψεις καί τά βάσανα διά τό ἔργον Χριστοῦ, ἔνθα ὑπέμεινας παμμακάριστε, ἐν τῶ Κογκῶ γάρ ὀργώσας ἅπαντα, χέρσον τό ἔδαφος, ἔνθα νῦν βλαστάνουσι τῶν εὐσεβῶν αἱ καρδίαι φέρουσαι, καρπόν πολύτιμον.
Δόξα Πατρί…Ἦχος πλ. Β΄
Ἐορτή πανεύσημος ἐπέλαμψε σήμερον εἰς ἅπαντα τῆς Ὀρθοδοξίας τά πέρατα, ἡ πάνσεπτος μνήμη τοῦ τῆς Κεντρώας Ἀφρικῆς ποιμένος, καί διδασκάλου, Κοσμᾶ τοῦ ἱερομάρτυρος. Δεῦτε οὖν, φιλέορτοι καί τῆς Ἐκκλησίας ἀκαταπόνητοι μαχηταί τιμήσωμεν τόν τοῦ Χριστοῦ νέον ἱεραπόστολον, ὅστις μή φεισθείς οὔτε τοῦ θνητοῦ αὐτοῦ σώματος, προσηνέχθη θυσία εὐπρόσδεκτος ἐν Ἀμπελῶνι τοῦ Κογκό. Ὅθεν μνείαν αὐτοῦ ἐνδόξως ποιοῦντες βοήσωμεν αὐτῶ: Χαῖρε Κοσμᾶ, τῶν Ἀποστόλων ἰσοστάσιε, καί διδάσκαλε τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ τῆς χώρας τοῦ Κογκό. Χαῖρε παμφίλτατε Ἀδελφέ καί κῆρυξ τῆς πίστεως ἀκαταπόνητε, ὁ τήν νύκτα ἡμέραν ποιήσας καί ἑαυτόν οὐδόλως ἀγαπήσας γέγονας τοῖς πᾶσι τά πάντα διά τήν ἑδραίωσιν τῆς Ὀρθοδοξίας ἐν Ἀφρικῆ. Διό, ὡς ἔχων παρρησίαν πρός Κύριον, ἱκέτευε ὑπέρ τῶν πνευματικῶν σου τέκνων, φίλων, ἀδελφῶν καί συγγενῶν.
Καί νῦν καί ἀεί….Θεοτοκίον. Ἦχος ὁ αὐτός.
Τίς μή μακαρίσει σε Παναγία Παρθένε; Τίς μή ἀνυμνήσει σου τόν ἀλόχευτον τόκον; Ὁ γάρ ἀχρόνως ἐκ Πατρός, ἐκλάμψας Υἱός μονογενής, ὁ αὐτός ἐκ σοῦ τῆς Ἁγνῆς προῆλθεν, ἀφράστως σαρκωθείς, φύσει Θεός ὑπάρχων, καί φύσει γενόμενος, ἄνθρωπος δι’ἡμᾶς, οὐκ εἰς δυάδα προσώπων τεμνόμενος, ἀλλ’ἐν δυάδι φύσεων, ἀσυγχύτως γνωριζόμενος. Αὐτόν ἱκέτευε, Σεμνή παμμακάριστε, ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.
Εἴσοδος. Φῶς ἱλαρόν..., τό Προκείμενον τῆς ἡμέρας καί τά Ἀναγνώσματα.
Παροιμιῶν τό Ἀνάγνωσμα
Κεφ. 10,7
Μνήμη δικαίου μετ᾿ ἐγκωμίων, καί εὐλογία Κυρίου ἐπί κεφαλήν αὐτοῦ. Μακάριος ἄνθρωπος, ὅς εὗρε σοφίαν καί θνητός, ὅς οἶδε σύνεσιν. Κρεῖσσον γάρ αὐτήν ἐμπορεύεσθαι, ἤ χρυσίου καί ἀργυρίου θησαυρούς. Τιμιωτέρα δέ ἐστι λίθων πολυτελῶν. Πᾶν δέ τίμιον, οὐκ ἄξιον αὐτῆς ἐστιν. Ἐκ γάρ τοῦ στόματος αὐτῆς ἐκπορεύεται δικαιοσύνην, νόμον δέ καί ἔλεον ἐπί γλώσσης φορεῖ. Τοιγαροῦν ἀκούσατέ μου, ὦ τέκνα, σεμνά γάρ ἐρῶ. Καί μακάριος ἄνθρωπος, ὅς τάς ἐμάς ὁδούς φυλάξει. Αἱ γάρ ἔξοδοί μου, ἔξοδοι ζωῆς, καί ἑτοιμάζεται θέλησις παρά Κυρίου. Διά τοῦτο παρακαλῶ ὑμᾶς καί προΐεμαι ἐμήν φωνήν υἱοί ἀνθρώπων. Ὅτι ἐγώ ἡ σοφία κατεσκεύασα βουλήν καί γνῶσιν καί ἔννοιαν. Ἐγώ ἐπεκαλεσάμην. Ἐμή βουλή καί ἀσφάλεια, ἐμή φρόνησις, ἐμή ἰσχύς. Ἐγώ τούς ἐμέ φιλοῦντας ἀγαπῶ, οἱ δέ ἐμέ ζητοῦντες εὑρήσουσι χάριν. Νοήσατε τοίνυν ἄκακοι πανουργίαν, οἱ δέ ἀπαίδευτοι ἔνθεσθε καρδίαν. Εἰσακούσατέ μου καί πάλιν, σεμνά γάρ ἐρῶ, καί ἀνοίγω ἀπό χειλέων ὀρθά. Ὅτι ἀλήθειαν μελετήσει ὁ λάρυγξ μου, ἐβδελυγμένα δέ ἐναντίον μου χείλη ψευδῆ. Μετά δικαιοσύνης πάντα τά ρήματα τοῦ στόματός μου, οὐδέν ἐν αὐτοῖς σκολιόν, οὐδέν στραγγαλιῶδες. Πάντα εὐθέα ἐστι τοῖς νοοῦσι καί ὀρθά τοῖς εὑρίσκουσι γνῶσιν. Διδάσκω γάρ ὑμῖν ἀληθῆ, ἵνα γένηται ἐν Κυρίῳ ἡ ἐλπίς ὑμῶν, καί πλησθήσεσθε πνεύματος.
Σοφίας Σολομῶντος τό Ἀνάγνωσμα.
Κεφ. 4,7--15
Δίκαιος δὲ ἐὰν φθάσῃ τελευτῆσαι, ἐν ἀναπαύσει ἔσται· 8 γῆρας γὰρ τίμιον οὐ τὸ πολυχρόνιον οὐδὲ ἀριθμῷ ἐτῶν μεμέτρηται· 9 πολιὰ δέ ἐστι φρόνησις ἀνθρώποις καὶ ἡλικία γήρως βίος ἀκηλίδωτος. 10 εὐάρεστος τῷ Θεῷ γενόμενος ἠγαπήθη καὶ ζῶν μεταξὺ ἁμαρτωλῶν μετετέθη· 11 ἡρπάγη, μὴ κακία ἀλλάξῃ σύνεσιν αὐτοῦ ἢ δόλος ἀπατήσῃ ψυχὴν αὐτοῦ· 12 βασκανία γὰρ φαυλότητος ἀμαυροῖ τὰ καλά, καὶ ρεμβασμὸς ἐπιθυμίας μεταλλεύει νοῦν ἄκακον. 13 τελειωθεὶς ἐν ὀλίγῳ ἐπλήρωσε χρόνους μακρούς, 14 ἀρεστὴ γὰρ ἦν Κυρίῳ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ· διὰ τοῦτο ἔσπευσεν ἐκ μέσου πονηρίας. οἱ δὲ λαοὶ ἰδόντες καὶ μὴ νοήσαντες, μηδὲ θέντες ἐπὶ διανοίᾳ τὸ τοιοῦτον, 15 ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ.
Σοφίας Σολομῶντος τό Ἀνάγνωσμα.
Κεφ. 3,1-9
Δικαίων δὲ ψυχαὶ ἐν χειρὶ Θεοῦ, καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν βάσανος. 2 ἔδοξαν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀφρόνων τεθνάναι, καὶ ἐλογίσθη κάκωσις ἡ ἔξοδος αὐτῶν 3 καί ἡ ἀφ᾿ ἡμῶν πορεία σύντριμμα, οἱ δέ εἰσιν ἐν εἰρήνῃ. 4 καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν καλασθῶσιν, ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης· 5 καὶ ὀλίγα παιδευθέντες μεγάλα εὐεργετηθήσονται, ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτοὺς καὶ εὗρεν αὐτοὺς ἀξίους ἑαυτοῦ· 6 ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτοὺς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αὐτούς. 7 καὶ ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆς αὐτῶν ἀναλάμψουσι καὶ ὡς σπινθῆρες ἐν καλάμῃ διαδραμοῦνται· 8 κρινοῦσιν ἔθνη καὶ κρατήσουσι λαῶν, καὶ βασιλεύσει αὐτῶν Κύριος εἰς τοὺς αἰῶνας. 9 οἱ πεποιθότες ἐπ᾿ αὐτῷ συνήσουσιν ἀλήθειαν, καὶ οἱ πιστοὶ ἐν ἀγάπῃ προσμενοῦσιν αὐτῷ, ὅτι χάρις καὶ ἔλεος ἐν τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ, καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖς αὐτοῦ.
ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΙΤΗΝ-ΙΔΙΟΜΕΛΑ
Ἦχος α΄
Χαῖρε καί ἀγάλλου πόλις τοῦ Δημητρίου, Θεσσαλονίκη ἡ γεννῶσα καρπούς εὐκλεεῖς, τῆς οἰκουμένης φωστῆρας καί τῶν ἐθνῶν διαπρυσίους κήρυκας. Χαῖρε ἡ ἐν Ἄθω Μονή τοῦ Γρηγορίου, ἡ πατρικῶς τοῦτον ἐναγκαλισθεῖσα καί πνευματικῶς διαθρέψασα καί φωταγωγοῦσα ταῖς τῶν Πατέρων διδαχαῖς, τόν ποιμένα χιλιάδων λαοῦ, Κοσμᾶν τόν ἱεραπόστολον. Οὗτος ὁλοψύχως ἐν ἔτεσι πολλοῖς τῶ Χριστῶ δουλεύσας ἐν τῆ μεγίστη Χώρᾳ τοῦ Κογκό τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ διετράνωσε ἐν ἔργοις, λόγοις καί θαυμαστοῖς σημείοις καί πρεσβεύει ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Ἦχος β΄
Δεῦτε τῶν ὀρθοδόξων τά στίφη ἐν ὕμνοις καί ὠδαῖς πνευματικαῖς, τιμήσωμεν, ὡς ἔδει, τόν ἱεροκήρυκα τοῦ Χριστοῦ, Κοσμᾶν τόν φαεινόν καί πολύφωτον ἀστέρα τοῦ Κογκό. Οὗτος, διέσχισε ποταμούς καί θαλάσσας διά τόν εὐαγγελισμόν τῶν Ἀφρικανῶν του. Ὑπέμεινε συκοφαντίας καί διωγμούς, κακοπαθείας καί ἀμετρήτους κόπους διά τήν στερέωσιν τῆς Ὀρθοδοξίας ἐν τῆ Χώρᾳ τοῦ Κογκό. Καί ὡς γνήσιος μιμητής τῶν Ἀποστόλων, προσηνέχθη ὡς θῦμα εὐάρεστον τῶ Κυρίῳ καί πρεσβεύει ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Ἦχος γ΄
Πᾶσα πόλις καί χωρίον τῆς ταπεινῆς περιοχῆς Κατάγκας τοῦ Κογκό, διηγήσεται ἐσσαεί τούς ἄθλους καί τά κατορθώματά σου, ὅσιε τοῦ Χριστοῦ ἱεραπόστολε Κοσμᾶ. Ὡς ἀστραπή διέτρεχες τά δασώδη χωρία, ἀναζητῶν ἐπιμόνως τά ὑλικά οἰκοδομῶν, καί ὡς μανιτάρια ἐφύοντο ἐπί τῆς γῆς τό πλῆθος τῶν ἱδρυθεισῶν ἐκκλησιῶν σου. Πάντες ἐξεπλήττοντο διά τήν σοφίαν καί ἀστραπιαίαν τῶν ἔργων σου ἔκβασιν, τιμῶντες τήν διακονίαν σου καί γενόμενοι πάντες ἀρωγοί καί δυνατοί ἀντιλήπτορες τοῦ πολυμόχθου ἱεραποστολικοῦ σου μεγαλουργήματος.
Ἦχος δ΄
Χαῖρε πόλις Θεσσαλονίκη, ἡ ἐν τῶ κόσμῳ πατρίς τοῦ ἀγωνιστοῦ ἐργάτου τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ, Κοσμᾶ τοῦ πολυθαυμάστου. Χαῖρε, τοῦ Ἄθω Μονή τοῦ Γρηγορίου, ἡ πατρικῶς τοῦτον ἐναγκαλισαμένη καί εἰς τό τῆς ἀσκήσεως στάδιον καθωδηγοῦσα. Χαῖρε καί σύ πόλις τοῦ Κολουέζι Κογκό, ἡ κρατοῦσα ὡς θησαυρόν πολύτιμον τό ἱερόν καί πολύαθλον σκήνωμα του καί πιστοποιοῦσα ἐν σημείοις καί θαύμασι, τήν πάμφωτον βιοτήν τοῦ ἐκλεκτοῦ τούτου σκεύους τοῦ Θεοῦ. Χαῖρε καί σύ λαέ, τοῦ Κογκό, διά τόν σόν προστάτην καί κήρυκα καί στῦλον ἀκλόνητον τῆς εὐσεβείας τῆς Πίστεως. Τούτου τάς διδαχάς μή ὄκνει ἀκούειν καί διδάσκεσθαι, ἵνα καί τῆς αἰωνίου ζωῆς τήν δόξαν ἀπολαύσης διηνεκῶς.
Δόξα Πατρί…Ἦχος ὁ αὐτός.
Ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ, παιδιόθεν σέ ἐκλέξασα, ὅσιε Πάτερ, ὡς κλῆμα πανεύφορον σέ ἐφύτευσε ἐν τῶ χέρσῳ Ἀμπελῶνι τῆς κεντρικῆς Ἀφρικῆς. Μή πτοηθείς βασάνους τοῦ τροπικοῦ κλίματος, ἀπειλάς ἀσθενειῶν, ἐπιθέσεις ληστῶν, ἀπογοητεύσεις φίλων καί γνωστῶν, ἐστάθης ὡς ἀγέρωχος τῆς ἐκκλησίας πρόμαχος θυσιάζων τά πάντα διά τήν ἀγάπην τοῦ Κτίσαντος καί τήν σωτηρίαν τοῦ λαοῦ Του. Ἀλλά καί τό ἴδιον σῶμα σου ὡς θυσίαν προσενεγκών τῶ Κυρίῳ ἐδοξάσθης ἐν σημείοις καί θαύμασι, γενόμενος παρήγορος ἄγγελος τοῦ λαοῦ τῆς Ἀφρικῆς καί πρέσβυς πάντων ἡμῶν, τῶν ἐπιτελούντων ἐν εὐλαβείᾳ καί χαρᾶ τήν θείαν μνήμην σου.
Καί νῦν καί ἀεί…
Ἐκ παντοίων κινδύνων, τούς δούλους σου φύλαττε, εὐλογημένη Θεοτόκε, ἵνα σέ δοξάζωμεν, τήν ἐλπίδα τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
ΕΙΣ ΤΟΝ ΣΤΙΧΟΝ
Ἦχος πλ. Α΄. Χαίροις ἀσκητικῶν ἀληθῶς…
Χαίροις ὁ τῆς Ἑλλάδος βλαστός, Θεσσαλονίκης τό ἐξαίρετον καύχημα, τοῦ Κόγκο ὁ ἀντιλήπτωρ, τῆς Ἀφρικῆς ὁ σεπτός, θεῖος ὑποφήτης καί ἀπόστολος, δαιμόνων ἀντίπαλος, ὁ τῆς μαγείας πολέμιος, πεπλανημένων ὁδηγός ὁ ἀλάνθαστος, ὁ παλαίσας γάρ διά χάριτος Πνεύματος, ἅπαντα τά σκευάσματα, ὀργάνων τοῦ ὄφεως, καί ὁδηγῶν τούς ἐν σκότει ἐν τῆ ὁδῶ τοῦ Παντάνακτος, Κοσμᾶ θεηγόρε, Ἀφρικῆς παρηγορία καί ἀγαλλίαμα.
Στίχος: Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε, ἐνδύσονται δικαιοσύνην καί οἱ ὅσιοί σου ἀγαλλιάσονται.
Πᾶσαν καταλιπών ἐπί γῆς, ἄνεσιν δόξαν καί τιμήν τήν εὐμάραντον, προσῆλθες ἐν τῆ Μονῆ σου, τοῦ Γρηγορίου σοφέ, ἐν Ἁγίῳ Ὄρει διδασκόμενος, τῶν ὕμνων τήν μέθοδον καί τυπικοῦ τά προστάγματα, τῆς Λειτουργίας, τά ἐξαίσια νάματα, καί ἀνάβασιν τῆς ψυχῆς διά Πνεύματος. Ὅθεν καλῶς προσέλαβες, ὡς φέγγος διδάγματα, ἐν Ἀφρικῆ ἀνεδείχθης, ἰθαγενῶν ὁ διδάσκαλος. Καλῶς ὡς ποιμάνας, ἀφρικάνων ἐνορίας, ὄντως δεδόξασαι.
Στίχος: Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ Ὁσίου αὐτοῦ.
Ἔχων ἐν τῆ ψυχῆ σου τρανῶς, τόν θεῖον πόθον ὡς ἀσίγαστον δύναμιν, ἐξῆλθες ἐκ τῆς πατρίδος πρός Ἀφρικήν κατελθών, καί ἐν Χώρα Κόγκο Πάτερ ἔφθασας. Ἐκεῖθεν τάς χάριτας τοῦ Χριστοῦ ὁπλισάμενος, στῦλος ἐγένου τῶν πιστῶν καί προπύργιον, καί ἐβάπτισας ποταμίοις τοῖς ὕδασι, πλῆθος λαοῦ μή ἔχοντος, τό φέγγος τῆς πίστεως, καί ὁδηγήσας αἰσίως, εἰς Ἐκκλησίας τά δόγματα, Κοσμᾶ Ἀποστόλων μιμητής τρανῶς ἐδείχθης καί μέγα κλέϊσμα.
Δόξα Πατρί…Ἦχος πλ. Δ΄
Ὁλικῶς τόν Χριστόν ἀγαπήσας, ὅσιε Πάτερ, ἐν Ἱερᾶ τοῦ Ἄθωνος Μονῆ τοῦ Γρηγορίου καλῶς ἐμαθήτευσας. Τῆ εὐλογίᾳ τοῦ προεστῶτος σου Γεωργίου λαβών ἱερωσύνης τόν βαθμόν καί ὑποθῆκαις τοῦ Ὁσίου Πατρός Παΐσίου ὁπλισθείς,, ἐξῆλθες τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀξιάγαστε. Ὑπείκων τῆ ἐντολῆ τοῦ ποιμενάρχου σου Τιμοθέου ἐν τῆ Κεντρώᾳ Ἀφρικῆ ἔφθασας δι᾿ ἀναζήτησιν τοῦ ἀπολωλότος προβάτου τοῦ Θεοῦ. Περιφρονῶν παντοίως ἑαυτόν, προσηνέχθης ὁλοκαρδίως τῶ θείῳ θελήματι, ἱδρύων δεκάδας ἐκκλησιῶν, κατηχῶν ἀδιακόπως καί βαπτίζων χιλιάδας τοῦ ἀφρικανικοῦ λαοῦ. Ὅθεν καί ὁ Χριστός, σέ ἠξίωσεν, παμμακάριστε πάτερ, λαβεῖν πολλῶν χαρισμάτων τήν εὔκλειαν ὡς δοῦλος Αὐτοῦ ἀγαθός, ἵνα πρεσβεύεις καί ὑπέρ πάντων ἡμῶν.
Καί νῦν καί ἀεί….Θεοτοκίον.
Ἀνύμφευτε Παρθένε, ἡ τόν Θεόν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί, Μῆτερ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου, σῶν ἱκετῶν παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε, ἡ πᾶσι χορηγοῦσα, καθαρισμόν τῶν πτασιμάτων, νῦν τάς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη, δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς.
Νῦν ἀπολύεις…. Τό Τρισάγιον καί τά Ἀπολυτίκια.
Ἦχος πλ.α΄ . Τόν Συνάναρχον Λόγον.
Ἀφρικῆς τῆς Κεντρώας τόν θεῖον κήρυκα, καί ἰσαπόστολον πάντες Κοσμᾶν τιμήσωμεν, ὅς ἐβάστασε τρανῶς, Χριστοῦ τά στίγματα, καί ὁδηγήσας τῶ Χριστῶ παρατάξεις εὐσεβῶν, ἐν Χώρᾳ Κογκό μεγίστη, καί πρεσβεύει ἀπαύστως ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Ἦχος γ΄ Τήν ὡραιότητα
Τόν θεῖον κήρυκα, Κοσμᾶν Ἀπόστολον, τόν ὁδηγήσαντα λαόν ἀπαίδευτον, εἰς σωτηρίας τάς νομάς, τοῦ Θείου Εὐαγγελίου, καί ὁμολογήσαντα περιτράνως τόν Κύριον ἐν ἐσχάτοις ἔτεσιν, ἐν Κεντρῶᾳ τῆ Ἀφρικῆ. Αὐτόν νῦν ἐκβοῶντες τιμῶμεν. Χαίροις, Χριστοῦ ἱερομάρτυς.
Θεοτοκίον
Σέ τήν μεσιτεύσασαν τήν σωτηρίαν τοῦ γένους ἡμῶν, ἀνυμνοῦμεν, Θεοτόκε Παρθένε. Ἐν τῆ σαρκί γάρ τῆ ἐκ σοῦ προσληφθείσῃ, ὁ Υἱός σου καί Θεός ἡμῶν, τό διά Σταυροῦ καταδεξάμενος πάθος, ἐλυτρώσατο ἡμᾶς, ἐκ φθορᾶς ὡς φιλάνθρωπος.
ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
Μετά τήν α΄Στιχολογίαν.
Ἦχος α΄ Τόν τάφον σου Σωτήρ….
Ἐξῆλθες ἐκ τῆς γῆς, τῆς πατρώας θεόφρον, ἐν μέσῳ Ἀφρικῆς κατελθών ἠγωνίσθης, ὡς κῆρυξ τῆς πίστεως καί δομήτωρ ἐξαίσιος, ἐπανήγαγες ἀφρικανῶν παρατάξεις εἰς παράδεισον, Κοσμᾶ ὁσίων λαμπρότης καί θεῖον διάσωσμα.
Δόξα Πατρί… Καί νῦν καί ἀεί…Θεοτοκίον
Ὡς ἔχουσα Ἁγνή, παρρησίαν τῶ Κτίστῃ, καθ᾿ὅ Μήτηρ Αὐτοῦ, λύτρωσαί με λιταῖς σου, καί παῦσον τό κλυδώνιον, τῶν παθῶν τῆς καρδίας μου, χάριν ἄφθονον, ταῖς προσευχαῖς σου μοι δίδου, ὅπως ἄνεσιν παρέχειν μοι ὁ Δεσπότης ἐν τῶδε τῶ βίῳ μου.
Μετά τήν Β΄ Στιχολογίαν. Κάθισμα.
Ἦχος δ΄ Ὁ Ὑψωθείς ἐν τῶ Σταυρῶ.
Ἐν Ἀφρικῆ καί ἐν Κόγκῳ τῆ Χώρᾳ μεταταθείς διά ἐντολήν τοῦ Κυρίου, καί πλῆθος κόσμου εἵλκυσας τῶ λόγῳ σου σοφέ, καί δι᾿ ἔργων πίστεως, διετράνωσας δόξαν Χριστοῦ τοῦ Παντάνακτος, καί ἐδόμησας Πάτερ, πλῆθος ναῶν καί γέγονας λαμπρός, Ὀρθοδοξίας, τό μέγα κειμήλιον.
Δόξα Πατρί… Καί νῦν καί ἀεί…Θεοτοκίον
Ἀποσταλεῖσα ἐκ Θεοῦ, Θεομῆτορ, τῶ κόσμῳ ὅτε, βασιλείαι τυράννων τάχιστα ηὐξάνοντο δυνάμει τοῦ ἐχθροῦ, γέγονας Πανάχραντε, σωτηρίας ἡ πύλη, ὡς ἀσπόρως τέξασα τόν Υἱόν σου Παρθένε. Τοῦτον ἀεί δυσώπει ἐκτενῶς, κατοικτειρῆσαι καί σῶσαι τούς κάμνοντας.
Μετά τόν Πολυέλεον. Κάθισμα.
Ἦχος πλ. Δ. Τήν Σοφίαν καί Λόγον.
Ἀπηρνήθης ἐνθέως πάτερ σοφέ, τάς τοῦ κόσμου φροντίδας διηνεκῶς, εὐθέως διέτρεξας ὡς στρουθίον τοῦ Κτίσαντος καί εἰς λιμένα Ὄρους προσῆλθες θεσπέσιε, ἐν τῆ Μονῆ Ὁσίου Γρηγορίου τοῦ μάκαρος, ἔνθα ἐν ἀσκήσει καί πολλῆ ἀγρυπνίᾳ, καί ἔργοις δεδούλευκας τῶ Κυρίῳ σου ἅγιε, καί ἐν χρόνῳ προσέτρεξας, εἰς βάθη Ἀφρικῆς τόν Χριστόν μεταφέρων καί εἰς κόσμου πέρατα, Κοσμᾶ διδάσκαλε θεῖε καί ποιμήν θεοφώτιστε.
Δόξα Πατρί… Καί νῦν καί ἀεί…Θεοτοκίον. Ἦχος ὁ αὐτός.
Πειρασμοῖς πολυπλόκοις ἐπιπεσών, ἐπί σέ Θεοτόκε ἦλθον κἀγώ, ὡς δοῦλος πανάσωτος, ὡς ἀνθρώπων ὁ ἔσχατος, διά εὐτελεστάτην ζωήν καί παράνοιαν, καί τῶν δαιμόνων πάντων μανίας ἐπίχαρμα. Ὅθεν Θεομῆτορ, ταῖς ἁγίαις εὐχαῖς σου, κατάπεμψον ἔλεος καί πτασμάτων μοι δώρησαι, διά πᾶσαν κατέχουσα, Χριστῶ τήν παρρησίαν Ἁγνή, καί ἀφέσεως λύτρωσιν παρέχουσα, ὡς οὖσα Φιλανθρώπου, Μήτηρ καί πάντων Βασίλισσα.
Τό Α΄Ἀντίφωνον τοῦ δ΄ἤχου καί τό Προκείμενον.
Ἐκ νεότητός μου πολλά πολεμεῖ με πάθη, ἀλλ᾿ αὐτός ἀντιλαβοῦ, καί σῶσον Σωτήρ μου.
Οἱ μισοῦντες Σιών αἰσχύνθητε ἀπό τοῦ Κυρίου, ὡς χόρτος γάρ, πυρί ἔσεσθαι ἀπεξηραμμένοι.
Δόξα Πατρί…
Ἁγίῳ Πνεύματι πᾶσα ψυχή ζωοῦται, καί καθάρσει ὑψοῦται λαμπρ΄θνεται, τῆ τριαδικῆ Μονάδι ἱεροκρυφίως..
Καί νῦν καί ἀεί…
Ἁγίῳ Πνεύματι ἀναβλύζει τά τῆς χάριτος ρεῖθρα, ἀρδεύοντα ἅπασαν τήν κτίσιν πρός ζωογονίαν.
Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ρήματα αὐτοῦ.
Στίχος: Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δέ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τό στερέωμα.
Εὐαγγέλιον τοῦ Ὄρθρου.
Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα· δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει. Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀπολέσῃ· ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν. ᾽Εγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός· ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων· Ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν, οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια, θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει- καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει, ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων. ᾽Εγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός, καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκουσί με τὰ ἐμά, καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα· καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων. Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης· κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν, καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν, καὶ γενήσονται μία ποίμνη, εἷς ποιμήν.
Ὁ Ν΄(50) ψαλμός.
Δόξα…..Ἦχος β΄
Ταῖς τοῦ Ἀποστόλου πρεβείαις, Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Καί νῦν καί ἀεί…
Ταῖς τῆς Θεοτόκου, πρεσβείαις Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Ἰδιόμελον…Ἦχος πλ. Β.
Στίχος: Ἐλέησόν με ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου.
Ἐξεχύθη ἡ χάρις ἐν χείλεσί σου, ὅσιε πάτερ, εἰς Ἀφρικῆς τά πέρατα καί ἀφρικανῶν τά πλήθη ἔγνωσαν μυστικῶ τῶ τρόπῳ, Ὀρθοδοξίας τό μέγα Μυστήριον. Διό, διέδραμες ἀγαλλομένω ποδί εἰς ἅπασαν τήν κεντρικήν Ἀφρικήν, ἔνθα διεκήρυττες τά μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ. Ὅθεν προσείλκυσας χιλιάδων λαοῦ ἀφρικακῶν τῆ ὀρθοδόξῳ ποίμνῃ τοῦ Χριστοῦ, οἰκοδομήσας αὐτοῖς οἴκους εὐκτηρίους καί σχολεῖα μακάριε. Καί νῦν ἐν οὐρανοῖς μετ᾿ ἄλλων ἀποστόλων συνδιαιτώμενος πρέσβευε διηνεκῶς δοθῆναι ἡμῖν χάρις καί βασιλεία αἰώνιος.
Εἶτα: Σῶσον ὁ Θεός τόν λαόν σου…
Εἶτα ὁ Κανών τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ
Ὠδή α΄
Ἦχος πλ. Δ΄ Ἁρματηλάτην Φαραώ…
Λαβών τήν Χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἐπισφραγίσας σοφέ, δι᾿ αἵματος ταύτην, ἤρθης πρός οὐράνια, καί συνοικῶν ἀείποτε μετά πάντων Ἁγίων, δός μοι χαρίτων τό πέλαγος, ὅπως κατ᾿ ἀξίαν ὑμνήσω σε.
Ἐκ παιδικῆς τῆς ἡλικίας ὅσιε, καταυγαζόμενος χάριτος τῶ ρείθρῳ, κόσμου τήν ἐμπάθειαν, καί πᾶσαν ἡδυπάθειαν ἀπηρνήσω ἐμφρόνως, καί ἐν τῆ Μάνδρᾳ προσέτρεξας, τῆ τοῦ Γρηγορίου ἐν Ἄθωνι.
Ἐπιμελῶς ὡς μοναχός διύνησας. ἐν τῆ Μονῆ σου σοφέ, εἴληφας εὐτόνως κλῆσιν τήν οὐράνιον καί δι᾿ εὐχῶν τοῦ Γέροντος Παϊσίου τοῦ Νέου, ἐν Ἀφρικῆ μετηνάστευσας, διά ἔργον θεῖον καί πάντιμον.
Θεοτοκίον.
Ἐκ τῆς γαστρός σου σωτηρία Δέσποινα ὡράθη ἕλκουσα, βροτῶν παρατάξεις καί πρός ὕψον ἔνθεον, διά τοῦ Υἱοῦ σου γέγονε, Παναμώμητε Κόρη, καί ἀσθενείας ἰάσατο, πάντων τάς καρδίας κατηύφρανε.
Ὠδή γ. Ὁ στερεώσας κατ᾿ ἀρχάς.
Χαίρετε στίφη τῶν Πιστῶν, ἁπανταχοῦ οἰκουμένης καί δοξάσατε Χριστόν θεοφρόνως, ὅτι ἐν Χώρᾳ Ἀφρικῆς, ὡς Γολιάθ ἠγωνίσθη, Κοσμᾶς τῶν Ἀποστόλων, τό εὐκλεές περιήχημα.
Τάς ἀμετρήτους ἐν νυκτί καί ἐν ἡμέρα κοπώσεις, τίς δυνήσεται εἰπεῖν θεοφόρε, ὡς ἀληθῶς ὕπνον ποτέ, οὐκ ἔσχες μέχρις αἵματος, στερεωθῆ τό δένδρον, Ὀρθοδοξίας τό εὔκαρπον.
Πᾶσαι αἱ πόλεις τοῦ Κογκό, τό Κολουέζι Λικάσι, ἡ Μπουκάμα, Λουαλάμπα, Κισότε σύν τῶ πλῆθει τῶν Πιστῶν, διαλαλοῦσι χαίρουσαι, καί σέ εὐχαριστοῦσιν διά τό δῶρον τῆς Πίστεως.
Θεοτοκίον
Δι᾿ ἀγαπήσεως πολλῆς πρός βροτοκτόνων τάς τάξεις, κατελήλυθεν Παρθένε Υἱός σου, ὅστις ὡς ἄνθρωπος ἐκ σοῦ, τήν σάρκα προσελάβετο, καί ὤφθη ἐν τῶ κόσμῳ, Θεός ὁμοῦ γάρ καί ἄνθρωπος.
ΚΑΘΙΣΜΑ. Ἦχος δ΄ Ταχύ προκατάλαβε.
Ἐν κόσμῳ ἐβίωσας καί τάς τοῦ κόσμου πνοάς, ἠρνήθης μακάριε, ὡς γεγονώς ἀληθῶς, δοχεῖον τῆς Χάριτος, ὅθεν ἐπεστρατεύθης εἰς τοῦ Λόγου τό ἔργον, ὤφθης τῶν πιστευόντων Ἀφρικῆς ὁ δομήτωρ, καί μέγας τούτων ποιμήν καί θεῖος διδάσκαλος.
Δόξα Πατρί…Καί Νῦν καί ἀεί…Θεοτοκίον.
Πολλά μοι τά πταίσματα, τά ἐκ νεότητος, ἰδού γάρ Πανύμνητε προῆλθον γονυπετῶς, αἰτεῖν τήν συγχώρησιν, πάντων τῶν πεπραγμένων, καί τῆς χάριτος πλοῦτον, δός μου ὅπως ἐν βίῳ ἐπιτύχω τῆς ἄνω καί θείας Βασιλείας, Ἁγνή τήν ἐπάνοδον.
Ὠδή δ΄ Σύ μου ἰσχύς…
Πολυειδῶς καί πολυτρόπως μακάριε, ὤφθης ὄντως θεῖον ἐνδιαίτημα, καί ἀρετῶν πλοῦτον ἀψευδῶς διένειμας πόθῳ, πρός εὐσεβῶν τά πληρώματα, ἐκεῖ ἐν τῆ Κεντρώᾳ, τῆς Ἀφρικῆς πατρίδι, ὅπου σῶμα τό σόν νῦν ἐπέκειτο.
Πλήθη πιστῶν ἀφρικανῶν νῦν προστρέχουσι, τῶ σῶ τάφῳ γοερῶς αἰτούμενοι, τάς δαψιλεῖς χάριτας ὁμοῦ, ἰάσεων θλίψεις, καί τῶν βασάνων κατάπαυσιν. Διό, ὦ θεοφόρε, χάρισαι τοῖς ἐν πίστει, ἀντίληψιν τήν θείαν καί ἔλαμψιν.
Ἐν οὐρανῶ, μετά Ἀγγέλων δεδόξασαι, μετά Πάντων θείων παρατάξεων καί Ἀποστόλων τῶν τοῦ Χριστοῦ, ὅτι ἀνενδότως, καί σύ θεόφρον προσήνεγκας ἐξ ὅλης τῆς καρδίας διά Χριστόν τά πάντα, διό ὤφθης Ἁγίων ἰσάξιος.
Θεοτοκίον.
Χαῖρε Σεμνή, καί Θεοτόκε Πανύμνητε, ἡ τεκοῦσα Σωτῆρα καί Κύριον, καί ὀρθοδόξων καταφυγήν, διό ἐπ᾿ ἐλπίδι τῆς ἀναστάσεως χαίρουσι, καί σέ εὐχαριστοῦσι, ὡς τοῦ Θεοῦ Μητέρα, καί ἡμῶν καταφύγιον ἄρρηκτον.
Ὠδή ε΄. Ἵνα τί μέ ἀπώσω…
Ἐκ τοῦ τάφου σου Πάτερ, ὡς πηγήν ἰάσεων ἐκπηγάζουσιν, ἰάσεις σημεῖα, θυμιάσεις ἀγγέλων καί θαύματα, ἐμφανίσεις ὄντως, καί Ἀφρικῆς τά πλήθη πάντα, δυσωποῦσιν ὡς τούτων διδάσκαλον.
Παριδών ὡς ἐχέφρων, κοσμικάς συγχύσεις καί ματαιότητας, προσήχθης τῶ Κτίστῃ, ὁλοτρόπῳ καρδίᾳ καί γέγονας, Ἀφρικανῶν ὁ στῦλος, ἐκκλησιῶν ὁ δομήτωρ, ἐπισφραγίζων δι᾿ αἵματος ἔργον σου.
Ὡς στρατιώτης ἐν βίῳ, ἀνεδείχθης ὄντως μέχρι θανάτου σου, προσάγων τῶ Κυρίῳ χιλιάδας προβάτων ἑτέρας αὐλῆς, καί γέγονας τοῖς πᾶσι, προσφορά καί θυσία, διά σωτηρίαν αὐτῶν περιπόθητον.
Θεοτοκίον.
Ὡς κατέχουσα Μήτηρ, ὄντως παρρησίαν τῶ Σέ δοξάσαντι, μη διαλείπης Κόρη, δι᾿ ἡμῶν τό γένος τό ἅγιον, ποίησον πρεσβείαν, ὡς προσφυγή ἡμῶν Παρθένε, καί ἡμᾶς τῆς κακίας ἀπάλλαξον.
Ὠδή στ΄. Ἱλάσθητί μοι Σωτήρ..
Ἀφρικανῶν στρατιαί, καί κογκολλέζων συστήματα, δεῦτε τιμήσατε νῦν, Κοσμᾶν ἱσαπόστολον, πατέρα διδάσκαλον, μύστην τοῦ Δεσπότου, Ὀρθοδοξίας τόν θέμεθλον.
Ὠς ἀστραπή ἐν ζωῆ, ὤφθη ὁ βίος σου ἅγιε, ἀστράπτων ἔργοις πολλοῖς, ἱδρύων ὡς τάχιστα, ναούς, βαπτιστήρια, παίδων τά σχολεῖα, νοσοκομεῖα καί ἐργαστήρια.
Ὄντως καυχᾶται ἡ γῆ, τῆς Ἀφρικῆς, παμμακάριστε, ὡς ἔχουσα θησαυρόν τό σῶμα σου καύχημα, ἰατρεῖον ἄμισθον, παρέχον τοῖς πᾶσιν, εὐφροσύνην καί ἰάματα.
Θεοτοκίον
Χρεωστικῶς Ἀδελφοί, τῆ Πανυμνήτῳ προσπέσωμεν, καί ἱεράς προσευχάς, Αὐτῆ ἀναπέμψωμεν, ὅπως ταύτης χάριτι τύχωμεν ἐλέους, ἐν ἡμέρᾳ κατακρίσεως.
ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ. Ἦχος β΄ Τά ἄν ζητῶν..
Ποθῶν τόν Χριστόν ἐκ παίδων παμμακάριστε, προσήχθης θερμῶς, καί ἤκουσας προστάγματα, διατρέξαι χάριτι, εἰς αὐλάς τοῦ κηρῦξαι τόν Κύριον, πρός σωτηρίαν λαοῦ, ἐν σκότει διαβαίνοντος.
ΟΙΚΟΣ.
Ὡς ἔχων ὅσιε πάτερ Κοσμᾶ, ἐν τῆ καρδίᾳ σου ἐκ γονέων εὐσεβῶν εὐσεβείας τά διδάγματα καί θείον πόθον διά τελείαν τοῦ Κυρίου ἀγάπησιν, προσήχθης ὡς μαθητής ταπεινός ἐν τῆ Μονῆ Γρηγορίου τοῦ Ἄθωνος. Ἐκεῖθεν λαβών παρά πατρός θεοφωτίστου, τήν τῆς ἱερωσύνης χάριν, καί θεόθεν προσκληθείς διά τήν ἱεραποστολήν εἰς τά ἔθνη, ὥρμησας ὡς πάνοπλος τοῦ Χριστοῦ στρατιώτης εἰς τά βάθη τῆς Ἀφρικῆς, μηδόλως στραφείς εἰς τά ὀπίσω. Διά ἀπεριγράπτων κόπων καί θυσιῶν, ἵδρυσας Χριστοῦ θυσιαστήρια, παίδων ἐκπαιδευτήρια, ἀσθενῶν θεραπευτήρια. Γέγονας τοῖς πᾶσι τά πάντα, ὡς μιμητής γνήσιος τῶν Ἀποστόλων, μή φειδόμενος οὐδέ τοῦ σαρκίου σου, οὕτινος ὁ τάφος τεθησαύρισται ἐν Κολουέζι τοῦ Κογκό, ὡς ὁλοκαύτωμα τῆς ἀγάπης σου διά τόν ἀφρικανικόν λαόν. Διό, πάντες ἡμεῖς, εὐρωπαῖοι καί ἀφρικανοί σέ τιμῶμεν εὐλαβῶς, καθώς ἐθυσιάσθης πρός σωτηρίαν λαοῦ, ἐν σκότει διαβαίνοντος.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
Τῆ 27ῃ τοῦ μηνός Ἰανουαρίου, ἡμέραν τῆς αὐτοῦ μαρτυρικῆς ἐν τῆ ὁδῶ τελειώσεως ἐν Κογκῶ διά τήν μαρτυρίαν Ἰησοῦ Χριστοῦ τό 1989, ἐπιτελοῦμεν τήν μνήμην τοῦ ἁγίου Πατρός ἡμῶν Κοσμᾶ Γρηγοριάτου, ἱεραποστόλου τοῦ Κογκό.
Στίχοι: Κοσμᾶς Ὀρθοδοξίας θύτης
καί Ἀπόστολος τῆς Ἀφρικῆς ἀκάματος,
Τῆ 27ῃ παρόντος μηνός τιμᾶσθω ἐν ὕμνοις ἀξιοπρεπῶς καί ἀξιοχρέως.
Ὠδή ζ΄. Θεοῦ συγκατάβασιν.
Ἐξῆλθες ἀοίδιμε, τῆς ἐκ τοῦ κόσμου πάσης συγχύσεως, ἐν Μονῆ τῆ τοῦ Ἄθῳ, διῆλθες ὄντως στάδιον τῆς ἀθλήσεως, καί κληθείς οὐρανόθεν κατέφθασας, εἰς Ἀφρικῆς τόν ἀγρόν, ἔργον σπορᾶς ποιῆσαι.
Ἐσκήνωσας ὅσιε, ἐν οὐρανοῦ τῶ πλάτει κατευφραινόμενος, σύν ἁγίοις ἀγγέλοις καί Ἀποστόλους χοροῖς, νῦν ἠρίθμησαι. ὅθεν Χριστῶ τήν ὠδήν ἀναμέλπετε: εὐλογητός ὁ Θεός, ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν.
Ὁμήγυρις χαίρουσα, τῶν εὐσεβούντων ὠδαῖς γεραίρει σε, καί πάντες οἱ ἐν Κόγκῳ, τῶ θείῳ τάφῳ σου νῦν προστρέχουσι, εὐχαριστήριον αἶνον εἰπεῖν κραυγάζοντες: Εὐλογητός ὁ Θεός, ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν.
Θεοτοκίον.
Θεόν ἡ κυήσασα, ἀνερμηνεύτως Παρθένε Ἄχραντε, δυσώπει τόν Υἱόν σου, ὡς παρρησίαν Αὐτῶ γάρ ἐκέκτησο, ὅπως λιταῖς σου διέλθομεν κίνδυνον, τῆς ἀπωλείας ἡμῶν, ἐν Κρίσεως τῆ ὥρᾳ.
Ὠδή η΄. Ἑπταπλασίως κάμινον.
Ὅλος ψυχῆ καί σώματι, προσηνέχθης ἀοίδιμε, τῶ Ἀγρῶ Κυρίου, Ἀφρικῆς τῶ ἔρωτι, ἐκ παίδων σύ τέτρωσαι, καί ἐν καιρῶ τῶ δέοντι, ὄντως ὁπλισθείς, τῶν χαρισμάτων Κυρίου, κατῆλθες ἀπροσκόπτως, εἰς Ἀφρικῆς τόν τόπον, γενόμενος θεόφρον, ἐργάτης τῆς ἀγάπης.
Χαίρει βροτῶν ὁμήγυρις, Ἀφρικῆς τά πληρώματα, πόλεις καί χωρία, τοῦ Κογκό εὐφραίνονται, ὡς ἔχουντες πάντοτε, Λειψάνων σου τήν ἔκδηλον, χάριν ἀψευδῆ, ἐκκλησιῶν σου τήν δόξαν, ἐξ ὧν πλουσίαν χάριν, λαμβάνοντες ἀπλήστως, θερμῶς εὐχαριστοῦντες, προσάγουσί σε ὕμνον.
Χαῖρε Κατάγκας καύχημα, Κολουέζι διάσωσμα, καί τοῦ Λουμπουμπάσι, θεῖον παραμύθιον, Κανιάμας διδάσκαλος, Μουσονόϊ καί Τσιάμπουλα, ὤφθης ἀληθῶς, ποδηγέτης καί κτίστης, τῶν εὐκτηρίων οἴκων, ὅπου ἡ σωτηρία, πηγάζει τοῖς ἀνθρώποις καί ὄφις ἐνεκρώθη.
Θεοτοκίον.
Πάντων ἡμῶν, ὦ Δέσποινα, τῆ ἀγαθοδότῳ πρεσβείᾳ σου, μέμνησο καί στῆθι φύλαξ καί προστάτρια, ἡμῶν τῶν ἑκάστοτε, ἐν δυναστείαις καί θλίψεσι, ὄντες ὁλικῶς τοῦ βροτοκτόνου δυνάμει, ἐσμέν κεκακωμένοι, καί ἀδύνατοι πάντες, ἐλπίζομεν τυχεῖν γάρ, τῆς χάριτος σου Μῆτερ.
Ὠδή θ΄. Ἐξέστη ἐπί τούτῳ
Έπέλαμψε πανήγυρις φαεινή, ἐν ἐσχάτοις τοῖς χρόνοις φιλέορτοι, ἐν Ἀφρικῆ καί ἐν πάσῃ χώρᾳ ὅπου χοροί, τῶν Ὀρθοδόξων ἤγειραν, ὕμνον τῶ Παντάνακτι Βασιλεῖ, θερμῶς εὐχαριστοῦντες, διά Κοσμᾶν τόν θεῖον, ἔργοις καί λόγοις νῦν ἐκλάμψαντα.
Τιμῶντες τούς ἀγῶνας σου Ἀθλητά, τήν ἀνύστακτον πάντων σου μέριμναν, τάς ἐν νυκτί, μέσῳ ἐν κινδύνων τά διαδρομάς, τόν ἥλιον τόν καύσωνα, τάς περιπετείας σου ἀγαθέ, τίς ὄντως περιγράψει καί ἐξαριθμήσει κατορθωμάτων σου τήν εὔκλειαν.
Καθῆκον ἐπετέλεσα εὐλαβῶς, τοῦ ὑμνεῖν ἀριστείας σου, ἔνδοξε, φίλος ὁ σός, ὅνπερ γάρ ἠγάπησας περισσῶς, ὡς ἔχων τῶ Παντάνακτι, παρρησίαν μνήσθητι καί ἡμῶν, γονέων, ἀδελφῶν σου, καί συγγενῶν καί φίλων, καί μοναζόντων τῶν τοῦ Ἄθωνος.
Θεοτοκίον.
Συνήνωσας ὡς Μήτηρ τοῦ Λυτρωτοῦ, διεστῶτα τό πρίν ἐν τῶ Τόκῳ σου καί νῦν ἡμῶν, πρόσδεξαι δεήσεις καί τάς φωνάς, καί πάντας ἡμᾶς σκέπασον, ἐν τῆ θείᾳ Σκέπη σου Ἀγαθή, ἐκδίωξον δαιμόνων τάς ἀπειλάς καί ρῦσαι, λαόν ἐμπόνως σέ κραυγάζοντα.
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ.
Ἦχος β΄. Τοῖς Μαθηταῖς συνέλθωμεν
Κοσμᾶν ἱεραπόστολον καί μαθητήν τοῦ Σωτῆρος, Θεσσαλονίκης βλάστημα, καί τοῦ Ἄθωνος κλέος, ἀνευφημήσωμεν πάντες, Ἀφρικῆς τόν κήρυκα, τόν ἄριστον δομήτορα, πλήθους οἶκων Κυρίου καί μαχητήν, τῶν δαιμόνων ἀγέρωχον καταπέλτην, καί ὀρφανῶν ἀκούραστον καί πτωχευόντων προστάτην.
Θεοτοκίον.
Μαρία Θεοκόσμητε, Χριστιανῶν τό καύχημα, τῆς οἰκουμένης σέμνωμα, ὀρθοδόξων ἡ Μήτηρ, δέχου ἡμῶν ἱκεσίας, καί τῶν παθῶν τόν τάραχον, ἀπέλασον Πανύμνητε, καί λογισμῶν στρέψον τόν συρφετόν, εἰς ἐρήμους τόπους καί θεραπείαν, παράσχου νῦν τοῖς δούλοις σου, ἐκ παθῶν ἀλλοτρίων.
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ
Ἦχος δ΄. Ὡς γενναῖον ἐν μάρτυσιν.
Ἀφρικῆς τά πληρώματα, καί τοῦ Κόγκο ἀθροίσθητε, τόν λαμπρόν ὑμνήσωμεν θεῖον κήρυκα, τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλον, τό πάντων κραταίωμα, πτωχευόντων καί χηρῶν, καί προστάτην τόν ἔνθεον, ἀνυμνήσωμεν, τόν πολύαθλον φίλον τοῦ Σωτῆρος, στερεώσαντα ἐν κόποις, Ὀρθοδοξίας τά τρόπαια.
Ὡς τῆς πίστεως πρόμαχος, τροπαιοῦχος τῆς Χάριτος, ὤφθης παμμακάριστε, ἐξεδίωξας, τά τῆς μαγείας ταχνάσματα, καί μάγων τήν ἔπαρσιν, διά θείων διδαχῶν, καθωδήγησας ἅπαντας, εἰς ποτάμια καί ἐν ρείθροις ἐβάπτισας χιλιάδας, συνεκρότησας ἐντεῦθεν τῆς Ἐκκλησίας τήν ὕπαρξιν.
Χαίρει σύμπασα σήμερον, Ἐκκλησία τῆ μνήμη σου, ὦ ἱεραπόστολε, ἀξιάγαστε, ὅτι ὡς ἔδει ἐπέθηκε, τό στέφος τῆς δόξης σου, τῆς σεπτῆ σου κεφαλῆ, καί τιμᾶ τούς ἀγῶνας σου, ἅς ὑπέμεινας, διαδόσας ἐν μέσῳ ἐμποδίων, τήν ἁγίαν ἡμῶν Πίστιν, ἥν τῶ σῶ αἵματι ἥδρασας.
Τίς ὑμνήσει θεόσοφε, τά πολλά σου παλαίσματα, ἅπερ καθυπέμεινας δι᾿ ἀγάπησιν, τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Κτίσαντος, κηρύξας ἀπώθησας, γλωσσαλγίας τῶν μωρῶν, καί τήν Πίστιν ἐτράνωσας, θεῖοις ἔργοις σου, ὅθεν πάντες γεραίρομέν σε Πάτερ, καί αἰτούμεθα ἐνθέως, τῶν πρεσβειῶν σου τήν δύναμιν.
Δόξα Πατρί…Ἦχος πλ.Α΄.
Εἰς πᾶσαν ἀληθῶς, τήν οἰκουμένην ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος τῶν κατορθωμάτων σου, ἱεραπόστολε Κοσμᾶ. Λαοί φυλαί καί γλῶσσαι ἐν Ἀφρικῆ καί πανταχοῦ, διαλαλοῦσι διαπρυσίως, τούς ἀνυπερβλήτους κόπους σου, τάς ἐν νυκτί καί ἡμέρᾳ πορείας σου, τήν ἵδρυσι δεκάδων Οἴκων τοῦ Θεοῦ, τῶν ὀρφανῶν σου τά οἰκήματα, τῶν ἀσθενῶν σου τά καταφύγια, τῶν φυλακισμένων ἀδελφῶν σου τήν ἀνεκδιήγητον προστασίαν. Διό, φίλε τοῦ Χριστοῦ καί ἡμῶν περιπόθητε Ἀδελφέ καί Πατέρα, ἀπεδείχθη τρανῶς, ἐν τῆ τῆς κοιμήσεώς σου ἡμέρᾳ, διατί χιλιάδες, Ἀδελφοί προσῆλθον ἀπονέμειν, τόν ἔσχατον χαιρετισμόν. Ὄντες καί ἡμεῖς χρεῶσται τῆς ἀγάπης σου, μνήσθητι μετά πάντων τῶν Ἀγγέλων καί Ἁγίων, καί ὁδήγησον ἡμῶν τά βήματα πρός φύλαξιν τῶν ἐντολῶν σου καί μίμησιν τῶν πολυειδῶν ἀγώνων σου, παμμακάριστε Πάτερ.
Καί νῦν καί ἀεί….Θεοτοκίον
Μακαρίζομέν σε Θεοτόκε Παρθένε, καί δοξάζομέν σε οἱ πιστοί κατά χρέος, τήν πόλιν τήν ἄσειστον, τό τεῖχος τό ἄρρηκτον, τήν ἀρραγῆ προστασίαν, καί καταφυγήν τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΣΙΣ.
Ἔγραφον ἐν τῆ Ἱερᾶ Μονῆ τῶν 12 Ἀποστόλων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κατάγκας τοῦ Νοτίου Κογκό.
Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης,
μικρός φίλος καί ἐν Χριστῶ ἀδελφός τοῦ γίγαντος τῆς Ὀρθοδοξίας ἐν Κογκῶ τῆς Ἀφρικῆς ἁγίου π.Κοσμᾶ.
23 Ἰουλίου 2018.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
