ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ
Κέρδος πήρα αυτό από τούς γιατρούς:
Το να μη θεωρώ, Χριστέ μου, κανέναν ανώτερον από εσένα,
από τον οποίον προέρχονται όλα και η δύναμις των φαρμάκων.
Είμαι τραυματισμένος, έχω κάποια ασθένεια, πού με ωθεί στον φόβο τού Θεού.
Ξέρω πώς ευεργετούμαι. Όμως πάρε την αρρώστια.
Κι αν δεν είναι θέλημά σου, δώσε μου την δύναμι να την υποφέρω καρτερικά…
Με πέταξε, με πέταξε κομματιάζοντάς με ο Σατανάς.
Καί Συ με παρέδωσες στο κακό. Ποια είναι η αιτία;
Δεν ήλπιζα πώς θα πατήσω πάνω στους σκορπιούς;
Γιατί μου συμβαίνουν αυτά, Χριστέ;
Ντρέπομαι τούς κακούς αλλά και τούς καλούς, μη βρίσκοντας τέλος των συμφορών.
Οι μεν κακοί γελούν, ενώ οι καλοί απελπίζονται.
Κάθε μέρα πεθαίνω και την ζωή εγκαταλείπω.
Αν μεν πεθαίνω δίκαια, σαν κακός, που είναι η επιείκειά σου;
Αν όμως άδικα, τότε που είναι η δίκαια κρίσι;
Αν στον ουρανό μ’ ελευθερώσης, όλα αυτά μου είναι υποφερτά.
Αν όμως δεν μ’ ελευθερώσης, αλλοίμονο στην ζωή, αλλοίμονο στην έξοδο!
ΕΠΕ 10, ΣΕΛ.422-423
ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ: Ι.Ν.ΑΓΙΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΙΣΤΙΑΙΑΣ
