Ὄμορφη καὶ συγκινητικὴ σκηνὴ τούτη τὴ μέρα στὶς φυλακὲς Αὐλώνα. Πέντε ἀνήλικα παλικαρόπουλα ντυμένα στὰ λευκά. Καὶ δίπλα τους πέντε ἀνάδοχοι. Τούτη τὴν ὥρα αὐτὰ τὰ παιδιὰ ἀπὸ μέλη παραβατικῶν ὁμάδων γίνονται μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, βαπτίζονται Χριστιανοί!
Ἀλλόθρησκοι, μπῆκαν στὴν Ἑλλάδα ἀπὸ ἄλλες χῶρες (κυρίως τοῦ Τρίτου Κόσμου) μέσω Τουρκίας μὲ τὴν «εἰρηνικὴ διείσδυση τῶν λαῶν». Ἔτσι μιά χώρα, ποὺ μέχρι πρὶν μερικὰ χρόνια τὸ 98% τοῦ πληθυσμοῦ της ἦταν Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ἔγινε σὲ λίγο διάστημα μωσαϊκὸ λαῶν!
Ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ ὅμως δὲν ἔφυγε ἀπὸ τούτη τὴ γῆ. Ὁ Πλάστης μεριμνᾶ γιὰ τὰ πλάσματά Του, ὅπως μερίμνησε καὶ γιὰ τὰ παιδιὰ αὐτῆς τῆς φυλακῆς. Χαρίτωσε τὸν ἱερέα Του, τὸν παπα–Μᾶρκο καὶ τὸν ἔστειλε νὰ τὰ ὑπηρετήσει. Καὶ ἡ Χάρη αὐτὴ διαχέεται, ἁπλώνεται στὸ χῶρο, εἰσχωρεῖ στὶς καρδιές. Ἡ καλοσύνη τοῦ παπα–Μάρκου εἶναι μιά μικρογραφία τῆς ἀπέραντης, τῆς ἀνεξάντλητης καλοσύνης τοῦ Θεοῦ.
Καὶ «ὁ Θεὸς τῶν Χριστιανῶν», (ἂν μπορεῖ νὰ εἰπωθεῖ αὐτὴ ἡ φράση), γίνεται προσιτὸς καὶ οἰκεῖος. Ἀποκαλύπτεται στοὺς ἀλλοδαποὺς μὲ μιά πρωτόγνωρη αἴγλη, μὲ τὴν ταπείνωση τῆς φάτνης, μὲ τὴ θυσία τοῦ Γολγοθᾶ, μὲ τὸν θρίαμβο τῆς Ἀνάστασης. Σὲ κάποιους ἀνάβει ἡ φλόγα νὰ γίνουν μέτοχοι αὐτῆς τῆς Χάρης.
Τούτη ἡ φλόγα φαίνεται πὼς ἄναψε καὶ στὶς καρδιὲς αὐτῶν τῶν ἐφήβων. Ἀποκήρυξαν τὸ ἔνοχο παρελθόν. Ἀποποιήθηκαν τὴν παλιὰ θρησκεία (ἢ τὴν ἀθεΐα). Κατηχήθηκαν μὲ ἰδιαίτερη προσοχὴ καὶ ἐπιμέλεια ἀπὸ τὸν παπα– Μᾶρκο. Καὶ σήμερα εἶναι ἡ μεγάλη μέρα. Γιὰ τὴ μεγάλη σημερινὴ χαρὰ ἔχουν προσκληθεῖ καὶ οἱ ἱερεῖς τῆς περιοχῆς ἀπὸ τὸν γειτονικὸ ἅγιο Ἀντώνιο Αὐλώνα.
Μετὰ τὸ τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας ἄρχισε τὸ μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος. «Συντάσσει τῷ Χριστῷ;».
Μετὰ τὴν ἀποκήρυξη τοῦ ἔνοχου χτές, συντάσσονται οἰκειοθελῶς μὲ τὸν Χριστό. Στὴ λήθη θὰ μείνουν τὰ παλιὰ ὀνόματά τους. Τώρα γράφτηκαν στὴ Βίβλο τῆς Ζωῆς μὲ τὰ νέα τους ὀνόματα ὡς ἀνακαινισμένοι «ἔσω». Οἱ ἀνάδοχοι εὐσεβεῖς Χριστιανοί, οἱ τρεῖς ἀπὸ τὴν ἐνορία τοῦ ἅγιου Γιώργη καὶ οἱ λίγοι παρευρισκόμενοι συνοδεύουν μὲ τὶς φωνὲς τους τὸν χαρμόσυνο ὕμνο, ποὺ μοιάζει μὲ σάλπισμα καὶ εἶναι ἱερὴ ὑπενθύμιση γιὰ ὅλους: «Ὅσοι εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύσασθε».
Δὲν ἦταν τὰ κεράσματα ποὺ ἀκολούθησαν, δὲν ἦταν τὰ δῶρα ποὺ δόθηκαν, αὐτὰ ποὺ δημιούργησαν τὴν εὐφρόσυνη ἀτμόσφαιρα. Ἦταν τὸ ἴδιο τὸ μυστήριο (ἢ μᾶλλον τὰ μυστήρια, ἀφοῦ συμπεριλαμβάνεται καὶ τὸ Χρῖσμα). Εἶναι ἡ Χάρη ποὺ αἰωρεῖται στὴν ἀτμόσφαιρα καὶ ὁ ἀέρας, ποὺ γεμίζει ἀπὸ μιά αἰσιόδοξη προτροπή, ποὺ ψιθυρίζει στὰ μύχια τῆς καρδιᾶς: «Τῇ ἐλευθερίᾳ, ᾗ Χριστὸς ὑμᾶς ἠλευθέρωσε, στήκετε καὶ μὴ πάλιν ζυγὸν δουλείας ἀνέχεσθε».
Ἐδῶ στὴ φυλακὴ τὴ σιδηρόφρακτη, πίσω ἀπὸ τὰ κιγκλιδώματα καὶ τὶς κλειδαριές, ἦρθε τὸ ἀγέρι τῆς λευτεριᾶς τοῦ Χριστοῦ. Ἦρθε νὰ ἐλευθερώσει πέντε ξεπεταρούδια ἀπὸ τὴν πλάνη, ἀπὸ τὰ λάθη, ἀπὸ τὸ σκοτεινὸ παρελθὸν καὶ νὰ τὰ ὁδηγήσει στὸ δρόμο πρὸς τὸ Φῶς. Ἦρθε νὰ φουσκώσει τὰ στήθη μὲ ἕνα ἄλλο ἀέρα, πνευματικό. Στὸ χέρι τους εἶναι νὰ ἀξιοποιήσουν αὐτὴ τὴν πνευματικὴ ἐλευθερία.
ΕΛΕΝΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ – ΚΟΥΡΤΙΔΟΥ, «ΕΝΑΣ ΟΣΙΟΣ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ», Ὁ πατὴρ Μᾶρκος Μανώλης μὲ τὸ βλέμμα μιᾶς ἐνορίτισσας, τοῦ ἁγίου Γεωργίου Διονύσου, ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ» ΚΑΝΙΓΓΟΣ 10, 10677 ΑΘΗΝΑ 2019
