Γεώργιος Τζανάκης
Ὁ Σεβασμιώτατος Πειραιῶς μὲ ἀνακοίνωσι τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς ἤσκησε κανονικὴ δίωξι κατὰ τοῦ π. Στυλιανοῦ Καρπαθίου. Γιατί; Διότι, ὅπως ἀναφέρεται στὴν ἀνακοίνωσι, ὁ ἐν λόγῳ ἱερεῦς ἔχει προβεῖ σὲ συκοφαντικὴ δυσφήμησι τοῦ ἰδίου, τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ τῆς Εἰδικῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Βιοηθικῆς, τῆς ΔΙΣ, καὶ τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος!!! (Δὲν εἶναι καὶ λίγοι, ἐδὼ ποὺ τὰ λέμε. «Δυσφημεῖ συκοφαντικῶς», κατὰ τὴν ἀνακοίνωσι, ὅλη τὴν Ἱεραρχία καὶ πολλοὺς ἄλλους). Ἑπίσης τὸν κατηγορεῖ ὅτι ὑποκινεῖ τὸ ἐκκλησιαστικὸ πλήρωμα τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς, τῆς Μητροπόλεως Ναυπάκτου ἀλλὰ καὶ … ὅλης τῆς Ἐλλάδος, «εἰς ἀπείθειαν, καταφρόνησιν, στρηνιασμόν καί ἐχθροπάθειαν πρός τούς Σεβασμιωτάτους Ποιμενάρχας αὐτοῦ». Καὶ τελικῶς τὸν κατηγορεῖ ἐπὶ «δεινοτάτῳ σκανδαλισμῷ τῆς συνειδήσεως τῶν πιστῶν».
Ὅλα αὐτὰ ὁ ἱερεῦς αὐτὸς, κατὰ τὴν ἀνακοίνωσι, τὰ διέπραξε δίδωντας συνέντευξι «εἰς τόν Ραδιοφωνικόν Σταθμόν FOCUS 103,6 FM καί στόν δημοσιογράφο κ. Στέφανο Δαμιανίδη» τὰ ἔμαθαν δὲ «κατόπιν τῆς δημοσιοποιήσεως ὑπό τοῦ διαδικτυακοῦ ἱστοτόπου «Τάς θύρας τάς θύρας» καὶ «μετά πολλῆς θλίψεως καί ὀδύνης, ἡ Ἱ. Μητρόπολις Πειραιῶς, κηδομένη ὅμως τῆς τρωθείσης κανονικῆς τάξεως» προέβη στὴν δίωξι αὐτή.
Κατ᾿ ἀρχὴν εἶναι πολὺ εὐχάριστο καὶ ἐλπιδοφόρο ὅτι ὑπάρχουν ἐπίσκοποι ποὺ γνωρίζουν καὶ παραδέχονται ὅτι ὑπάρχει κανονικὴ τάξις στὴν Ἐκκλησία μας. Πολὺ σημαντικό αὐτό. (Θὰ ἐξηγήσουμε παρακάτω γιατί). Δεύτερο, ἐπίσης σημαντικὸ, ποὺ ἀκοῦμε ὅτι ἐνδιαφέρονται- κήδονται ὅταν τιτρώσκεται-διασαλεύεται-περιφρονεῖται ἡ κανονική τάξις αὐτή.
Ἄς δοῦμε λοιπὸν κατ᾿ ἀρχὴν πόσους κανόνες παρέβη ὁ ἐν λόγῳ ἱερεῦς καὶ πόσα Γραφικὰ λόγια, κατὰ τὴν ἀνακοίνωσι τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς, : «ΣΤ΄ τῆς Ἁγίας Β΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ΙΗ΄ τῆς Ἁγίας Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ΛΔ΄ τῆς Ἁγίας ΣΤ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί ΝΗ΄ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ὡς καί ὑπό τῶν Γραφικῶν λογίων: Λουκ. 3, 14 καί Ματθ. 18, 6» Ὄχι καὶ λίγα. Ὅποιος δεῖ τὴν ἀνακοίνωσι σίγουρα θὰ ἀντιληφθῇ ὅτι κάτι τρέχει, ὄντως, μὲ αὐτὸν τὸν ἱερέα. Τόσους κανόνες παρέβη καὶ ἔτρωσε τὴν τάξιν αὐτῶν, συκοφαντῶν Ἀρχιερεῖς καὶ σκανδαλίζων συνειδήσεις ἀπλῶν ἀνθρώπων.
Γιὰ νὰ γίνει ἀντιληπτὸ τὸ μέγεθος τῶν ἀδικημάτων τοῦ ἱερέως παραθέτουμε, γιὰ ὅσους δὲν τὸ ἔχουν πρόχειρο, τὸ περιεχόμενο τῶν κανόνων αὐτῶν:
Κανὼν ΣΤ´τῆς Β΄
«Ἐπειδὴ πολλοὶ τὴν
ἐκκλησιαστικὴν εὐταξίαν συγχεῖν καὶ ἀνατρέπειν βουλόμενοι, φιλέχθρως καὶ
συκοφαντικῶς αἰτίας τινὰς κατὰ τῶν οἰκονομούντων τὰς ἐκκλησίας
ὀρθοδόξων ἐπισκόπων συμπλάσσουσιν, οὐδὲν ἕτερον, ἢ χραίνειν τὰς τῶν
ἱερέων ὑπολήψεις, καὶ ταραχὰς τῶν εἰρηνευόντων λαῶν κατασκευάζειν
ἐπιχειροῦντες·…» (1)
Κανὼν ΙΗ´τῆς Δ΄
«Τὸ τῆς συνωμοσίας, ἢ φατρίας, ἔγκλημα
καὶ παρὰ τῶν ἔξω νόμων πάντῃ κεκώλυται, πολλῷ δὴ μᾶλλον ἐν τῇ τοῦ Θεοῦ
ἐκκλησίᾳ τοῦτο γίνεσθαι ἀπαγορεύειν προσήκει. Εἴ τινες τοίνυν κληρικοί, ἢ
μονάζοντες, εὑρεθεῖεν συνομνύμενοι, ἢ φατριάζοντες, ἢ κατασκευὰς
τυρεύοντες ἐπισκόποις, ἢ συγκληρικοῖς, ἐκπιπτέτωσαν πάντῃ τοῦ οἰκείου
βαθμοῦ».
Κανὼν ΛΔ´ τῆς ΣΤ¨
«Καὶ τοῦτο δὲ τοῦ ἱερατικοῦ κανόνος σαφῶς διαγορεύοντος, ὡς τὸ τῆς συνωμοσίας, ἢ φρατρίας ἔγκλημα
καὶ παρὰ τῶν ἔξω νόμων πάντη κεκώλυται, πολλῷ δὲ μᾶλλον ἐν τῇ τοῦ Θεοῦ
ἐκκλησίᾳ τοῦτο γίνεσθαι ἀπαγορεύειν προσήκει· καὶ ἡμεῖς παραφυλάττειν
σπουδάζομεν, ὡς εἴ τινες κληρικοί, ἢ μοναχοὶ εὑρεθεῖεν ἢ συνομνύμενοι, ἢ
φατριάζοντες, ἢ κατασκευὰς τυρεύοντες ἐπισκόπων, ἢ συγκληρικῶν,
ἐκπιπτέτωσαν πάντῃ τοῦ οἰκείου βαθμοῦ».
Κανὼν ΝΗ´ Ἀγίων Ἀποστόλων
«Ἐπίσκοπος, ἢ
πρεσβύτερος, ἀμελῶν τοῦ κλήρου ἢ τοῦ λαοῦ, καὶ μὴ παιδεύων αὐτοὺς τὴν
εὐσέβειαν, ἀφοριζέσθω· ἐπιμένων δὲ τῇ ἀμελείᾳ καὶ ῥᾳθυμίᾳ, καθαιρείσθω».
Ἐπίσης καὶ τὰ Γραφικἀ λόγια, ποὺ ἀναφέρονται στὴν ἀνακοίνωσι:
Λουκ. 3, 14: «Ἐπηρώτων δὲ αὐτὸν καὶ στρατευόμενοι λέγοντες· καὶ ἡμεῖς τί ποιήσομεν; Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· μηδένα συκοφαντήσητε μηδὲ διασείσητε,(= συγχέω, ἐπιφέρω σύγχυσιν, φέρω εἰς σύγχυσιν,) καὶ ἀρκεῖσθε τοῖς ὀψωνίοις ὑμῶν».
Ματθ 18, 6: «῝Ος δ’ ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων εἰς ἐμέ, συμφέρει αὐτῷ ἵνα κρεμασθῇ μύλος ὀνικὸς εἰς τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ καταποντισθῇ ἐν τῷ πελάγει τῆς θαλάσσης».
Ὅπως μπορεῖ νὰ διαπιστώσῃ ὁ γνωρίζων ἀπλὴ ἀνάγνωσι ὁ ΝΗ΄ τῶν Ἀποστόλων ἀναφέρεται σὲ ποιμένες ποὺ ἀμελοῦν τὸν λαό καὶ τὴν παίδευσι του στὴν εὐσέβεια, ἄρα δὲν ἔχει καμμία σχέσι μὲ τὸν ἐν λόγῳ κληρικὸ, καθότι αὐτὸς κάνει ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετο (καὶ γι᾿ αὐτὸ ἐξ ἄλλου διώκεται).
Ὁ ΛΔ΄ τῆς ΣΤ΄ εἶναι ἀντιγραφὴ τοῦ ΙΗ΄ τῆς Δ΄, ὅπως λέγει καὶ ὁ ἅγιος Νικόδημος στὸ Πηδάλιον, καὶ ἀναφέρεται στὸ «τῆς συνωμοσίας, ἢ φρατρίας ἔγκλημα». Ὑπενθυμίζουμε ὅτι «Συνομωσία μὲν εἶναι τὸ νὰ συνδεθοῦν τινες ἀναμεταξύ τους μὲ ὄρκους. Φατρία δὲ, τὸ νὰ συνδεθοῦν μὲ συμφωνίαν καὶ ἀπόφασιν ὅτι νὰ μὴν ἀφήσουν ἐκείνα ὁπου ἐβουλεύθησαν κάτα τινος ἕως ὁποὺ νὰ τὰ τελειώσουν» κατὰ τὸν ἅγιο Νικόδημο τὸν Ἁγιορείτη. (Πηδάλιον. Ἐκδ. Β΄ Ἐν Ἁθήναις 1841, Κ. Γκαρπολα, σελ. 113). Περιτεύει νὰ ὑπενθημίσουμε ὅτι ὁ π. Στυλιανὸς οὔτε συνομώτησε οὔτε φατρίασε… Μιὰ συνέντευξι, δημοσίως ἔδωσε (καὶ κάποια κείμενα δημοσίευσε…) Ἄρα τοὺς ἀφήνουμε καὶ αὐτοὺς τοὺς κανόνες.
Μένει ὁ ΣΤ΄ τῆς Β΄. Καὶ τί λέει; Λέει ὅτι ὑπάρχουν ἀρκετοὶ ποὺ θέλουν νὰ προκαλέσουν σύγχισι καὶ νὰ ἀνατρέψουν τὴν ἐκκλησιαστικὴ εὐταξία καὶ συμπλάσσουν κατηγορίες συκοφαντικὰ καὶ μὲ ἐχθρότητα κατὰ τῶν ὀρθοδόξων ἐπισκόπων, γιὰ κανένα ἄλλον λόγο παρὰ γιὰ νὰ λερώσουν τὶς ὑπολήψεις τῶν ἐπισκόπων καὶ νὰ προκαλέσουν ταραχὲς στὸν εἰρηνεύοντα λαό.
«Ἐπειδὴ πολλοὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴν εὐταξίαν συγχεῖν καὶ ἀνατρέπειν βουλόμενοι, φιλέχθρως καὶ συκοφαντικῶς αἰτίας τινὰς κατὰ τῶν οἰκονομούντων τὰς ἐκκλησίας ὀρθοδόξων ἐπισκόπων συμπλάσσουσιν, οὐδὲν ἕτερον, ἢ χραίνειν τὰς τῶν ἱερέων ὑπολήψεις, καὶ ταραχὰς τῶν εἰρηνευόντων λαῶν κατασκευάζειν ἐπιχειροῦντες»·
Τί κάνουμε σ᾿ αὐτὲς τὶς περιπτώσεις; Ἄν μὲν οἱ διαφορὲς εἶναι ἰδιωτικῆς φύσεως πρέπει νὰ ἐξετασθοῦν ἀνεξαρτήτως τοῦ ποιὸς εἶναι ὁ κατήγορος, ἄν εἶναι ἐκκλησιαστικὸν τὸ «ἔγκλημα» πρέπει νὰ ἐξεταστῇ ἡ δογματικὴ καὶ ἠθικὴ κατάστασις τοῦ κατηγοροῦντος, καὶ νὰ προειδοποιηθοῦν ὅτι θὰ ὑποστοῦν ἀντίστοιχη τιμωρία ὅπως προβλέπεται γιὰ αὐτὸν ποὺ κατηγοροῦν ἄν ἀποδειχτοῦν ὅτι συκοφάντησαν τὸν κατηγορούμενο.
Ἔχουν αὐτὰ καμμία σχεσι μὲ τὴν περίπτωσι τοῦ π. Στυλιανοῦ; Αὐτὸς «συμπλάσσει» κατηγορὶες-συκοφαντίες ἐναντίον ὅλων τῶν ἐπισκόπων, ὅπως λέγει ἡ ἀνακοίνωσις, γιὰ νὰ λερώσει τὶς ὑπολήψεις τους καὶ νὰ ἐπιφέρει ταραχὲς στὸν εἰρηνεύοντα λαό; Αὐτὸ εἶναι πρὸς ἐξέτασι καὶ θὰ φανῇ. Γιὰ τὴν δογματικὴ καὶ ἠθικὴ κατάστασι τοῦ ἀνθρώπου –δὲν τὸν γνωρίζω- δὲν νομίζω νὰ τίθεται θέμα. Ἴσως νὰ τίθεται γιὰ ἄλλους. Θὰ τὰ δοῦμε παρακάτω. Οἱ γνωρίζοντες καὶ τὰ πράγματα θὰ βοηθήσουν.
Ἄρα δὲν προκύπτει κάτι σαφὲς ἀπὸ τοὺς κανόνες αὐτοὺς ποὺ νὰ ἀφορὰ τὴν οὐσία τῶν πραγμάτων. Ὑπάρχουν λέξεις ποὺ ταιριάζουν μὲ τὶς λέξεις ποὺ θέτει ὡς προϋποθέσεις ἡ ἀνακοίνωσι γιὰ τὸν διωγμὸ τοῦ π. Στυλιανοῦ, «συκοφαντία» καὶ «σκανδαλισμὸς λαοῦ», στὸν ΣΤ΄ τῆς Β΄, ἀλλὰ εἶναι ἄλλο τὸ περιεχόμενο τοῦ κανόνος, καὶ ἐξ ἄλλου μένει νὰ ἀποδειχτοῦν ὅτι αὐτὰ ποὺ εἶπε ὁ π. Στυλιανὸς εἶναι συκοφαντὶες καὶ ὑποκίνησις σὲ ἀπείθια, καταφρόνησι, στρηνιασμό καὶ … ἐχθροπάθεια (μοντέρνα λεξούλα, μήπως … νεοεποχήτικης προελεύσεως;)
Ἄρα πρὸς τί ἡ παράθεσις τόσων «κανόνων» ποὺ τελικῶς δὲν ἔχουν σχέσι; Προφανῶς γιὰ ἐντυπωσιασμὸ τῶν ἀσχέτων καὶ γιὰ χρήσι τῶν πληρωμένων διαμορφωτῶν τῆς «κοινῆς γνώμης» ποὺ άπλὰ θὰ ἀνακοινώνουν ἔκπληκτοι «πόσους κανόνες καὶ Γραφὲς παρέβη ὁ ψεκασμένος ἱερεῦς αὐτός».
Συμφωνεῖ ὁ Σεβασμιώτατος Πειραιῶς, μιὰ ποὺ αὐτὸς εἶναι κατήγορος κατὰ τοῦ π. Στυλιανοῦ, ἄν οἱ δικὲς του κατηγορίες περὶ συκοφαντικῆς δυσφημήσεως καὶ σκανδαλισμοῦ τῶν πιστῶν καταπέσουν νὰ ὑποστῇ αὐτὸς τὴν ποινὴ τῆς καθαιρέσεως καὶ τῆς ἐπαναφορᾶς εἰς τὴν τάξι τῶν λαϊκῶν, τὴν ὁποία ἐπισείει κατὰ τοῦ π. Στυλιανοῦ, ὅπως προβλέπει ὁ κανόνας ;
Τὰ Εὐαγγελικὰ χωρία περὶ συκοφαντίας καὶ σκανδαλισμοῦ, μὲ ἀναμφισβήτητη ἰσχὺ γιὰ κάθε ἄνθρωπο ἰσχύουν τὸ ἴδιο καὶ γιὰ τὸν σεβασμιώτατο. Καλὸ θὰ ἦτο καὶ αὐτὸς καὶ ὅλοι οἱ ἐπίσκοποι καὶ οἱ πνευματικοὶ -ποὺ δημοσίως ἐμβολιάζονται καὶ κηρύττουν τὴν θεϊκότητα τῶν ἐμβολίων, τὴν «ἁγιότητα» τῶν κατασκευαστῶν (μέχρι καὶ βραβεία τοὺς δίνουν!!!) καὶ τὴν ἁμαρτωλότητα ὅσων δὲν δέχονται νὰ γίνουν πειραματόζωα, οὔτε νὰ ἐμβολιαστοῦν μὲ κύταρα ἐκτρωμένων ἐμβρύων- νὰ ἀναλογιστοῦν, ἄν τοὺς εἶναι ἀκόμα δυνατὸν, πόσους ἐλαχίστους σκανδαλίζουν. Ὑποψιάζομαι ὅτι τὸ «σκασίλα μου», θὰ εἶναι καὶ ἐδὼ ἡ ἀπάντησις.
(Συγγνώμη γιὰ τὴν προχειρότητα, ἀλλὰ μαζεύω ἐληὲς καὶ μόλις γύρισα στὸ σπίτι εἶδα τί συμβαίνει καὶ ἔγραψα, εἰσαγωγικῶς, στὸ γόνατο αὐτὲς τὶς σκέψεις, γιατὶ βλέπω ὅτι «ὁ κύκλος στενεῦει γιὰ μᾶς», -ποὺ λέει καὶ τὸ τραγούδι- πλήν μείζων ὁ ἐν ἡμῖν ἤ ὁ ἐν τῷ κόσμῳ).
Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων. 10 Νοεμβρίου 2021.
(1) Ἐπειδὴ εἶναι μεγάλος, ὁ ΣΤ´τῆς Β΄, τὸν παραθέτω ἐδὼ ὁλόκληρο ὥστε νὰ τὸν μελετήσει ὅποιος ἐνδιαφέρεται γιατὶ εἶναι ὁ μόνος ποὺ ἔχει κάποια συνάφεια μὲ ὅσα κατηγοροῦν τὸ ἱερέα.
Κανὼν ΣΤ´τῆς Β΄ «Ἐπειδὴ πολλοὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴν εὐταξίαν συγχεῖν καὶ ἀνατρέπειν βουλόμενοι, φιλέχθρως καὶ συκοφαντικῶς αἰτίας τινὰς κατὰ τῶν οἰκονομούντων τὰς ἐκκλησίας ὀρθοδόξων ἐπισκόπων συμπλάσσουσιν, οὐδὲν ἕτερον, ἢ χραίνειν τὰς τῶν ἱερέων ὑπολήψεις, καὶ ταραχὰς τῶν εἰρηνευόντων λαῶν κατασκευάζειν ἐπιχειροῦντες· τούτου ἕνεκεν ἤρεσε τῇ ἁγίᾳ συνόδῳ τῶν ἐν Κωνσταντινουπόλει συνδραμόντων ἐπισκόπων, μὴ ἀνεξετάστως προσίεσθαι τοὺς κατηγόρους, μηδὲ πᾶσιν ἐπιτρέπειν τὰς κατηγορίας ποιεῖσθαι κατὰ τῶν οἰκονομούντων τὰς ἐκκλησίας, μηδὲ μὴν πάντας ἀποκλείειν. Ἀλλ᾿ εἰ μέν τις οἰκείαν τινὰ μέμψιν, τουτέστιν ἰδιωτικήν, ἐπαγάγοι τῷ ἐπισκόπῳ ὡς πλεονεκτηθείς, ἢ ἄλλο τι παρὰ τὸ δίκαιον παρ᾿ αὐτοῦ πεπονθώς, ἐπὶ τῶν τοιούτων κατηγοριῶν μὴ ἐξετάζεσθαι, μήτε πρόσωπον τοῦ κατηγόρου, μήτε τὴν θρησκείαν. Χρὴ γὰρ παντὶ τρόπῳ, τό τε συνειδὸς τοῦ ἐπισκόπου ἐλεύθερον εἶναι, καὶ τὸν ἀδικεῖσθαι λέγοντα, οἵας ἂν ᾖ θρησκείας, τῶν δικαίων τυγχάνειν. Εἰ δὲ ἐκκλησιαστικὸν εἴη τὸ ἐπιφερόμενον ἔγκλημα τῷ ἐπισκόπῳ, τότε δοκιμάζεσθαι χρὴ τῶν κατηγορούντων τὰ πρόσωπα· ἵνα, πρῶτον μὲν αἱρετικοῖς μὴ ἐξῇ κατηγορίας κατὰ τῶν ὀρθοδόξων ἐπισκόπων ὑπὲρ ἐκκλησιαστικῶν πραγμάτων ποιεῖσθαι. Αἱρετικοὺς δὲ λέγομεν, τούς τε πάλαι τῆς ἐκκλησίας ἀποκηρυχθέντας, καὶ τοὺς μετὰ ταῦτα ὑφ᾿ ἡμῶν ἀναθεματισθέντας· πρὸς δὲ τούτοις, καὶ τοὺς τὴν πίστιν μὲν τὴν ὑγιῆ προσποιουμένους ὁμολογεῖν, ἀποσχίσαντας δέ, καὶ ἀντισυνάγοντας τοῖς κανονικοῖς ἡμῶν ἐπισκόποις. Ἔπειτα δέ, καὶ εἴ τινες τῶν ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας ἐπὶ αἰτίαις τισὶ προκατεγνωσμένοι εἶεν καὶ ἀποβεβλημένοι, ἢ ἀκοινώνητοι, εἴτε ἀπὸ κλήρου, εἴτε ἀπὸ λαϊκοῦ τάγματος, μηδὲ τούτοις ἐξεῖναι κατηγορεῖν ἐπισκόπου, πρὶν ἂν τὸ οἰκεῖον ἔγκλημα πρότερον ἀποδύσωνται. Ὁμοίως δὲ καὶ τοὺς ὑπὸ κατηγορίαν προλαβοῦσαν ὄντας, μὴ πρότερον εἶναι δεκτοὺς εἰς ἐπισκόπου κατηγορίαν, ἢ ἑτέρων κληρικῶν, πρὶν ἂν ἀθώους ἑαυτοὺς τῶν ἐπαχθέντων αὐτοῖς ἀποδείξωσιν ἐγκλημάτων. Εἰ μέντοι τινὲς μήτε αἱρετικοί, μήτε ἀκοινώνητοι εἶεν, μήτε κατεγνωσμένοι, ἢ προκατηγορημένοι ἐπί τισι πλημμελήμασι, λέγοιεν δὲ ἔχειν τινὰ ἐκκλησιαστικὴν κατὰ τοῦ ἐπισκόπου κατηγορίαν, τούτους κελεύει ἡ ἁγία σύνοδος, πρῶτον μὲν ἐπὶ τῶν τῆς ἐπαρχίας πάντων ἐπισκόπων ἐνίστασθαι τὰς κατηγορίας, καὶ ἐπ᾿ αὐτῶν ἐλέγχειν τὰ ἐγκλήματα τοῦ ἐν αἰτίαις τισὶν ἐπισκόπου· εἰ δὲ συμβαίη ἀδυνατῆσαι τοὺς ἐπαρχιώτας πρὸς διόρθωσιν τῶν ἐπιφερομένων ἐγκλημάτων τῷ ἐπισκόπῳ, τότε αὐτοὺς προσιέναι μείζονι συνόδῳ, τῶν τῆς διοικήσεως ἐκείνης ἐπισκόπων ὑπὲρ τῆς αἰτίας ταύτης συγκαλουμένων· καὶ μὴ πρότερον ἐνίστασθαι τὴν κατηγορίαν, πρὶν ἢ ἐγγράφως αὐτοὺς τὸν ἴσον αὐτοῖς ἐπιτιμήσασθαι κίνδυνον, εἴπερ ἐν τῇ τῶν πραγμάτων ἐξετάσει συκοφαντοῦντες τὸν κατηγορούμενον ἐπίσκοπον ἐλεγχθεῖεν. Εἰ δέ τις καταφρονήσας τῶν κατὰ τὰ προδηλωθέντα δεδογμένων, τολμήσειεν ἢ βασιλικὰς ἐνοχλεῖν ἀκοάς, ἢ κοσμικῶν ἀρχόντων δικαστήρια, ἢ οἰκουμενικὴν σύνοδον ταράσσειν, πάντας ἀτιμάσας τοὺς τῆς διοικήσεως ἐπισκόπους, τὸν τοιοῦτον τὸ παράπαν εἰς κατηγορίαν μὴ εἶναι δεκτόν, ὡς καθυβρίσαντα τοὺς κανόνας, καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴν λυμηνάμενον εὐταξίαν».
