Διδακτικό ανέκδοτο του μακαριστού π. Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου
Ο
Γέροντας αρνήθηκε να γίνει επίσκοπος παρά τις επίμονες πιέσεις φίλων
του αρχιερέων. Έχουμε αναφέρει ότι αυτή η άρνηση οφείλετο σε καθαρά
πνευματικούς Λόγους. Ό Γέροντας παρά το γεγονός ότι πράγματι ήταν άξιος
και ικανός να διακονήσει την Εκκλησία από αυτή τη θέση προτιμούσε από
ταπείνωση να παραμείνει στη θέση του πρεσβυτέρου.
Θεωρούσε ότι έχει μεγάλη ευθύνη ο ιερεύς σαν διάκονος του Θεού. Όμως πολύ μεγαλύτερη αποστολή αναλαμβάνει ο επίσκοπος και έχει τεράστιο έργο να φέρει εις πέρας. Γι' αυτό κινδυνεύει και ή σωτηρία του αν δεν διακονήσει σωστά τον Εσταυρωμένο. Κινδυνεύει να αλλοιωθεί από την γλυκύτητα της εξουσίας και τις δημόσιες εκδηλώσεις.
Μας έλεγε λοιπόν αστειευόμενος ένα ανέκδοτο. Συγχρόνως περνούσε και το μήνυμα στα πνευματικά του τέκνα πού σαν άγαμοι κληρικοί μπορούσαν νά καταληφθούν από την ασθένεια της «δεσποτομανίας». Σε αυτή την περίπτωση μπορείς να φαντασθείς τι φοβερό πράγμα είναι να προσπαθείς να γίνεις επίσκοπος. Τρομάζεις όταν σκεφθείς τι εξευτελισμούς περνάς, πόσα φαρμάκια καταπίνεις.
Πήγε, έλεγε ο Γέροντας, κάποιος Ιερεύς στον παράδεισο. Τον υπεδείχθησαν με απλότητα και τον πήγαν στο διαμέρισμα πού θα έμενε.
Μία μέρα άκουσε πολύ θόρυβο και βγήκε να δει τι συμβαίνει. Είδε να γίνονται προετοιμασίες πολλές, να στρώνεται κόκκινο χαλί για να υποδεχθούν κάποιον με δόξες και τιμές. Σε λίγο με συνοδεία φιλαρμονικής και πολλές επευφημίες φάνηκε να μπαίνει στον παράδεισο κάποιος δεσπότης πού είχε πεθάνει πριν από λίγο. Πέρασε από τους δρόμους με πολλές επευφημίες και τιμές.
Ό ιερεύς στεναχωρήθηκε, και ρώτησε κάποιον Άγγελο:
- Μα καλά γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Δεν είναι άδικο να υπάρχουν διακρίσεις και ανισότητα και εδώ στον παράδεισο;
- Πάτερ, δεν έχετε δίκαιο, άκουσε την απάντηση. Ξέρετε πόσο σπάνια έρχεται δεσπότης εδώ; Αυτό είναι ή αιτία της πολυθόρυβης υποδοχής.
Άκουσε ο Ιερεύς εκείνος την απάντηση και έμεινε εμβρόντητος! Αλλά και εμείς με ένα ανέκδοτο παίρναμε το πνευματικό μας μήνυμα
Φυσικά ο Γέροντας δεν πίστευε ότι ελάχιστοι επίσκοποι θα εισέλθουν στη Βασιλεία του Θεού.
Μαρτυρία π. Ιερόθεου Αργύρη
Θεωρούσε ότι έχει μεγάλη ευθύνη ο ιερεύς σαν διάκονος του Θεού. Όμως πολύ μεγαλύτερη αποστολή αναλαμβάνει ο επίσκοπος και έχει τεράστιο έργο να φέρει εις πέρας. Γι' αυτό κινδυνεύει και ή σωτηρία του αν δεν διακονήσει σωστά τον Εσταυρωμένο. Κινδυνεύει να αλλοιωθεί από την γλυκύτητα της εξουσίας και τις δημόσιες εκδηλώσεις.
Μας έλεγε λοιπόν αστειευόμενος ένα ανέκδοτο. Συγχρόνως περνούσε και το μήνυμα στα πνευματικά του τέκνα πού σαν άγαμοι κληρικοί μπορούσαν νά καταληφθούν από την ασθένεια της «δεσποτομανίας». Σε αυτή την περίπτωση μπορείς να φαντασθείς τι φοβερό πράγμα είναι να προσπαθείς να γίνεις επίσκοπος. Τρομάζεις όταν σκεφθείς τι εξευτελισμούς περνάς, πόσα φαρμάκια καταπίνεις.
Πήγε, έλεγε ο Γέροντας, κάποιος Ιερεύς στον παράδεισο. Τον υπεδείχθησαν με απλότητα και τον πήγαν στο διαμέρισμα πού θα έμενε.
Μία μέρα άκουσε πολύ θόρυβο και βγήκε να δει τι συμβαίνει. Είδε να γίνονται προετοιμασίες πολλές, να στρώνεται κόκκινο χαλί για να υποδεχθούν κάποιον με δόξες και τιμές. Σε λίγο με συνοδεία φιλαρμονικής και πολλές επευφημίες φάνηκε να μπαίνει στον παράδεισο κάποιος δεσπότης πού είχε πεθάνει πριν από λίγο. Πέρασε από τους δρόμους με πολλές επευφημίες και τιμές.
Ό ιερεύς στεναχωρήθηκε, και ρώτησε κάποιον Άγγελο:
- Μα καλά γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Δεν είναι άδικο να υπάρχουν διακρίσεις και ανισότητα και εδώ στον παράδεισο;
- Πάτερ, δεν έχετε δίκαιο, άκουσε την απάντηση. Ξέρετε πόσο σπάνια έρχεται δεσπότης εδώ; Αυτό είναι ή αιτία της πολυθόρυβης υποδοχής.
Άκουσε ο Ιερεύς εκείνος την απάντηση και έμεινε εμβρόντητος! Αλλά και εμείς με ένα ανέκδοτο παίρναμε το πνευματικό μας μήνυμα
Φυσικά ο Γέροντας δεν πίστευε ότι ελάχιστοι επίσκοποι θα εισέλθουν στη Βασιλεία του Θεού.
Μαρτυρία π. Ιερόθεου Αργύρη