Σήμερα κοινή χαρά ανέτειλε σε όλο τον κόσμο για τη φωτεινή εορτή και λαμπρή πανήγυρη του αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου. Χαίρεται ο ουρανός άνω και πανηγυρίζει όλη η θριαμβεύουσα Εκκλησία, επειδή έχει ανάμεσά της τη μακάρια ψυχή και το θείο και ολόφωτο πνεύμα του ιερού Συμεών. Χαίρεται και η γη κάτω, και όλη η στρατευομένη Εκκλησία των Ορθοδόξων πανηγυρίζει, επειδή κατέχει ως πολύτιμους θησαυρούς και εντρυφά και απολαμβάνει τα θεόπνευστα και φωτολαμπή και μελίρρυτα συγγράμματα του Συμεών. Και με την κοινή αυτή χαρά του ουρανού και της γης δοξολογείται από τους ουράνιους και τους επίγειους η ζωαρχική και παναγία Τριάς, ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα, ο Θεός των όλων, που χαρίτωσε και δόξασε και ανέδειξε μέγα τον άγιό του Συμεών, και όταν ήταν στη γη, με τόσα υπερφυσικά χαρίσματα, και όταν μετατέθηκε στον ουρανό, με τόσες ασύλληπτες δόξες και μακαριότητες.
Εμείς, αδελφοί, οι χριστιανοί και μοναχοί του πονηρού αυτού αιώνα, τι να κάνουμε, για να ευαρεστήσουμε στον Θεό και να σωθούμε; Ας μιμούμαστε το παράδειγμα της θεάρεστης ζωής και πολιτείας του οσίου και θεοφόρου πατέρα μας Συμεών. Διότι σήμερα εορτάζουμε τη σεβάσμια μνήμη του όχι τόσο για να τιμήσουμε τον ίδιο –επειδή αρκεί σε αυτόν η υπερκόσμια τιμή και δόξα που απολαμβάνει στα ουράνια και δεν χρειάζεται από εμάς περισσότερη–, αλλά για να ωφεληθούμε εμείς με τη μίμηση του κατά Θεόν βίου του.
Είχε ο θείος Συμεών στην ψυχή του τον φόβο του Θεού και τη μνήμη του θανάτου και της κρίσης και της κόλασης; Κι εμείς παρομοίως ας φυτέψουμε μέσα στις καρδιές μας τον φόβο του Θεού και ας θυμόμαστε πάντοτε τον θάνατο, την κρίση και την αιώνια κόλαση, ώστε με τον φόβο να καρφώνονται οι σάρκες μας και να μη σκιρτούν τα άλογα πάθη, όπως είπε ο θείος Δαβίδ: «Κάρφωσε με τον φόβο σου τις σάρκες μου» (Ψαλμ. 118:120), και με την ενθύμηση του τέλους μας να εμποδιζόμαστε από την αμαρτία, όπως λέει ο Σειράχ: «Να θυμάσαι τα τέλη σου, και δεν θ’ αμαρτήσεις ποτέ» (Σ. Σειρ. 7:36).
Φύλαγε ο άγιος Συμεών τις εντολές του Κυρίου για την ανταμοιβή τής βασιλείας των ουρανών; Ας τις φυλάγουμε κι εμείς για την ίδια ανταμοιβή και ας εργαζόμαστε στον νοητό αμπελώνα των δεσποτικών προσταγμάτων. Και καθώς θα εργαζόμαστε, ας μη λιγοψυχήσουμε πριν την ώρα, αλλά ας υπομένουμε τον κόπο και τον καύσωνα όλης της ημέρας ως το βράδυ, δηλαδή ως το τέλος της ζωής μας· και τότε θα μας δώσει ο οικοδεσπότης τέλεια την ανταμοιβή του κόπου μας.
Φύλαξε ο άγιος Συμεών τις εντολές για την αγάπη του Θεού που έδωσε τις εντολές; Κι εμείς ας κάνουμε το ίδιο. Πρώτον, διότι έχουμε χρέος να αγαπούμε τον Θεό, επειδή αυτός πρώτος μας αγάπησε, σύμφωνα με τον αγαπημένο μαθητή (Α’ Ιω. 4:19). Και δεύτερον, διότι ο Θεός καθ’ εαυτόν είναι άξιος και υπεράξιος κάθε αγάπης, και μόνο για την αγάπη προς αυτόν και όχι για κάποια ανταμοιβή ή για άλλο σκοπό πρέπει να φυλάμε τις εντολές του. Και αν εμείς αγαπούμε τον Θεό με αυτό τον τρόπο, επειδή η αγάπη είναι διάθεση που ανταποδίδεται, βέβαια θα μας αγαπήσει κι εμάς ο Θεός, όπως λέει η αγία Γραφή για τη Σοφία: «Εγώ αυτούς που με αγαπούν τους αγαπώ» (Παροιμ. 8:17).
Έγινε ο Συμεών υιός Θεού κατά χάρη; Ας φροντίσουμε τέτοιοι να γίνουμε κι εμείς. Πρώτον, διότι ο μονογενής Υιός του Θεού γι’ αυτό έγινε υιός ανθρώπου, για να γίνουν οι υιοί των ανθρώπων υιοί του Θεού, όπως έχει γραφεί: «Σε όσους τον δέχτηκαν έδωσε εξουσία να γίνουν τέκνα Θεού» (Ιω. 1:12)· και δεύτερον, διότι κάθε γέννηση, κατά φυσικό τρόπο, κάνει πάντοτε να μοιάζει το γεννών με το γεννώμενο. Επειδή λοιπόν εμείς οι Χριστιανοί γεννηθήκαμε από το Άγιο Πνεύμα, το οποίο είναι Θεός κατά φύση, δια μέσου του αγίου βαπτίσματος, γι’ αυτό οφείλουμε να είμαστε και όμοιοι με το Άγιο Πνεύμα –τον Θεό– που μας γέννησε, και ακολούθως να είμαστε κι εμείς πνευματικοί και θεοί και υιοί Θεού κατά χάρη, όπως είπε ο Κύριος: «Το γεννημένο από τη σάρκα είναι σάρκα και το γεννημένο από το Πνεύμα είναι πνεύμα» (Ιω. 3:6).
Και για να πω με συντομία, όπως ο μέγας Συμεών καταπάτησε όλα τα γήινα πράγματα και έγινε υπεράνω αυτών με την ισάγγελη και υπεράνθρωπη πολιτεία του, και έτσι αξιώθηκε να λάβει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος ενεργητικά στην καρδιά του, έτσι κι εμείς, αν καταπατήσουμε τα γήινα και γίνουμε ανώτεροι αυτών, μπορούμε να λάβουμε το Άγιο Πνεύμα. Διότι όλη η αφορμή για την οποία σήμερα εμείς οι χριστιανοί και οι μοναχοί δεν αξιωνόμαστε των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος είναι επειδή έχουμε προσκόλληση και αγάπη στα φθαρτά και πρόσκαιρα πράγματα του παρόντος κόσμου και τα θαυμάζουμε και δεν τα καταφρονούμε, όπως είναι το πρέπον.
Αλλά, θεοφόρε και χριστοφόρε και πνευματοφόρε πάτερ Συμεών, νέε Θεολόγε, εσύ που δόξασες τον Θεό και δοξάστηκες από τον Θεό, επίγειε άγγελε και ουράνιε άνθρωπε, η πνευματική χαρά μας και η ψυχική αγαλλίαση, δέξου το παρόν εγκώμιο που σου προσφέρουμε ως δώρο ευτελές και ασήμαντο. Και με τις πρεσβείες σου φύλαγέ μας στην παρούσα ζωή από κάθε βλάβη ψυχική και σωματική των ορατών και αόρατων εχθρών, ενώ στη μέλλουσα ζωή λύτρωσέ μας από τη φοβερή καταδίκη και την αιώνια κόλαση και αξίωσέ μας να λάβουμε την αιώνια μακαριότητα με τη χάρη του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας. Στον οποίο πρέπει κάθε δόξα, τιμή και προσκύνηση, μαζί με τον άναρχο Πατέρα του και το πανάγιο και ζωοποιό του Πνεύμα, τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, Λόγος εγκωμιαστικός εις τον εν αγίοις όσιον και θεοφόρον πατέρα ημών Συμεών τον Νέον Θεολόγον (αποσπάσματα).
Γλωσσική προσαρμογή για την Κ.Ο.
