Του Κωνσταντίνου Βαθιώτη, πρ. Αναπλ. Καθηγητή Ποινικού Δικαίου.
Στο
βιβλίο του Texe Marrs με τίτλο “Η Ηλεκτρονική Ταυτότητα της Νέας
Παγκόσμιας Τάξης”, εκδοθέν το έτος 1997 (σελ. 104-105), υπάρχει μια
ζοφερή αλήθεια, η οποία μας βοηθά να κατανοήσουμε σε τι σατανικό
σχεδιασμό παγίδευσαν τους ανυποψίαστους πολίτες οι δαιμονικές δυνάμεις
της Παγκόσμιας Υγειονομικής Δικτατορίας. Ο συγγραφέας επισημαίνει τα
εξής:
«Η
μεγιστοποίηση του ελέγχου [των πολιτών] μπορεί να επιτευχθεί μόνο με
μια συγκεντροποίηση, δηλ. την χορήγηση και χρήση μιας Ηλεκτρονικής
Έξυπνης Κάρτας/Ταυτότητας. Το Σχέδιο L.U.C.I.D. [προορίζεται] να
προχωρήσει ακόμη περισσότερο στην επιβολή ενός Οικουμενικού Συστήματος
ηλεκτρονικών Καρτών/Ταυτότητας. Αυτές οι Έξυπνες Κάρτες θα είναι
διασυνδεδεμένες δορυφορικά ή/και μέσω οπτικών ινών με όλους τους
κομπιούτερ των αστυνομικών και των κρατικών υπηρεσιών καθώς και των
μεγάλων εταιρειών όλου του κόσμου. Έτσι θα εκπληρωθεί η προφητεία του
13ου Κεφαλαίου της Αποκαλύψεως, ότι δηλαδή όλος ο κόσμος θα λατρεύσει το
Θηρίο και θα πάρει το χάραγμά του, το όνομά του ή τον αριθμό του
ονόματος του Θηρίου».
Στις
αράδες που ακολουθούν υπό τον τίτλο “Το Σχέδιο Ιατροφαρμακευτικής
Περίθαλψης είναι μια Δόλια Συνωμοσία”, ο σημερινός αναγνώστης
πληροφορείται άφωνος τα εξής:
«Εφόσον
ο ολικός και απόλυτος έλεγχος μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω μιας καλά
οργανωμένης αστυνομικής γραφειοκρατίας, τα τελευταία χρόνια έχουν
κλιμακωθεί οι προσπάθειες για την επιβολή της ηλεκτρονικής
Κάρτας/Ταυτότητας. Μετά την εκλογική νίκη του Μπιλ Κλίντον και την άνοδό
του στην Προεδρία, η Υπουργός Υγείας και Κοινωνικών Υπηρεσιών Donna
Shalala και ο Γερουσιαστής της Μασαχουσέτης Edward Kennedy κατέστρωσαν
από κοινού ένα πρόγραμμα ύψους 100 εκατομμυρίων δολαρίων, με βάση το
οποίο όλα τα παιδιά και τα βρέφη θα πρέπει να αποκτήσουν ηλεκτρονικό
φάκελο σ’ ένα κομπιουτερικό μητρώο για να είμαστε σίγουροι ότι οι
“υποχρεωτικοί ε μ β ο λ ι α σ μ ο ί” έχουν πράγματι γίνει».
Αλλά
επειδή «οι Αμερικανοί πατριώτες ξεσηκώθηκαν και διαμαρτυρήθηκαν, η
Γερουσία των ΗΠΑ έβαλε σιωπηλά στο αρχείο το παραπλανητικό σχέδιο
Shalala-Kennedy».
Η
σημερινή πραγματικότητα μπορεί να γίνει ακόμη πιο ζοφερή, αν το ανωτέρω
χωρίο συνδυαστεί με μία παράγραφο από το (εξαιρετικά σημαντικό για την
σατανική εποχή που ζούμε) βιβλίο του Δημήτρη Ευαγγελόπουλου “Τεχνολογία
υποταγής συνειδήσεων και πώς να αντισταθείτε” (εκδ. Έσοπτρον, Αθήνα
2000, σελ. 378):
«Η
εφημερίδα The Washington Times στις 11 Οκτωβρίου 1993 παρουσίασε ένα
άρθρο του Μάρτιν Άντερσον με τίτλο “Εθνικό Τατουάζ Υψηλής Τεχνολογίας”,
όπου αναφέρεται ένας εμφυτεύσιμος, ενέσιμος πομπός που κατασκεύασε η
Αεροπορική Εταιρεία Hughes. Ο πομπός αυτός διαφημίζεται ως μια “ευφυής,
ασφαλής, φθηνή και διαρκής μέθοδος αναγνώρισης με τη χρησιμοποίηση
ραδιοκυμάτων. Ένα μ ι κ ρ ο τ σ ί π, στο μέγεθος ενός κόκκου ρυζιού
που τοποθετείται κάτω από το δέρμα”. Αυτό μπορεί επίσης να “ενεθεί μαζί
με ένα ε μ β ό λ ι ο ή μόνο του”.
Το
τσιπ αυτό περιέχει έναν α λ φ α ρ ι θ μ η τ ι κ ό κώδικα αναγνώρισης
δέκα χαρακτήρων που δεν αντιγράφεται ποτέ. Όταν περάσει ένα σκάνερ από
πάνω του, αυτό εκπέμπει ένα “μπιπ” και εμφανίζεται στην ψηφιακή οθόνη
του σκάνερ ο αριθμός μας. […]
Θεωρείται
ότι στο μέλλον αντί να κρατάμε μια πλαστική ταυτότητα στο πορτοφόλι
μας, θα μπορούμε να έχουμε αυτό το μ ι κ ρ ο τ σ ί π κάτω από το
δέρμα μας, με το οποίο θα μπορούμε αμέσως να αναγνωριστούμε. Ναι, ο
Μεγάλος Αδελφός θα μπορεί να μας παρακολουθεί πιο στενά, γιατί βέβαια
δεν θα μπορούμε να πούμε ότι έχουμε ξεχάσει ή χάσει τη νέα ηλεκτρονική
μας ταυτότητα. Από την άλλη μεριά, μόλις εμφυτευτεί το μ ι κ ρ ο τ σ ί
π είναι ουσιαστικά αδύνατον να απομακρυνθεί, ακόμα και με χειρουργική
επέμβαση, έστω κι αν χρησιμοποιήσουμε τις πιο προχωρημένες τεχνικές
ραδιουργίες».
Στο
ίδιο βιβλίο, ο Ευαγγελόπουλος επικαλείται και τον καθηγητή του Χάρβαρντ
Ζμπίγκνιου Μ π ρ ε ζ ί ν σ κ ι (Zbigniew K. Brzezinski), έναν από
τους σημαντικότερους θεωρητικούς στον τομέα των διεθνών σχέσεων (υπήρξε
Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας στην Κυβέρνηση Τζίμι Κάρτερ). Ιδού τα
ανατριχιαστικά για την δαιμονική εποχή του κορωνοϊού λόγια του από ένα
βιβλίο που αφορούσε την “Τεχνοτρονική Εποχή” (Between Two Ages:
America’s Role in the Technetronic Era, 1970) και ειδικότερα την ανάγκη
ε λ έ γ χ ο υ των μ α ζ ώ ν:
«Η
ικανότητα να διεκδικούμε ταυτόχρονα κοινωνικό και πολιτικό έ λ ε γ χ
ο πάνω στο άτομο θα αυξηθεί α π ε ρ ι ό ρ ι σ τ α. Σύντομα θα είναι
δυνατόν να επιβάλουμε σχεδόν συνεχή έλεγχο πάνω σε κάθε πολίτη και να
διατηρούμε αναβαθμισμένα αρχεία, που θα περιέχουν ακόμα και τις πιο
προσωπικές λεπτομέρειες για την υ γ ε ί α του και την προσωπική
συμπεριφορά του, πέρα απ’ όλα τα συνηθισμένα πρότυπα.
Αυτά
τα Αρχεία θα μπορούσαν να ανακτηθούν άμεσα από τις Αρχές. Η δύναμη θα
κινηθεί προς τα χέρια αυτών που θα ελέγχουν τις π λ η ρ ο φ ο ρ ί ε ς.
Οι υπάρχοντες θεσμοί μας θα αντικατασταθούν από ινστιτούτα που θα έχουν
ως αντικείμενο να αναγνωρίζουν εκ των προτέρων τις πιθανές κοινωνικές
κρίσεις και να αναπτύσσουν προγράμματα για να τις αντιμετωπίζουν.
Αυτό
θα ενισχύσει τις τάσεις προς μια τ ε χ ν ο τ ρ ο ν ι κ ή εποχή κατά
τις επόμενες δεκαετίες, προς μια δ ι κ τ α τ ο ρ ί α, αφήνοντας ακόμα
λιγότερο χώρο για πολιτικές διαδικασίες όπως τις γνωρίζουμε σήμερα.
Τελικά κοιτώντας μπροστά προς το τέλος του αιώνα η δυνατότητα του β ι ο
χ η μ ι κ ο ύ ελέγχου της σ υ ν ε ί δ η σ η ς και της γ ε ν ε τ
ι κ ή ς διόρθωσης των ανθρώπων, μαζί με τους ανθρώπους που θα
λειτουργούν σαν άνθρωποι και θα συλλογίζονται σαν άνθρωποι (αλλά δεν θα
είναι άνθρωποι αλλά ρ ο μ π ο τ ο ε ι δ ή), θα μπορούσαν να
προκαλέσουν μερικά δύσκολα ερωτήματα» (ό.π., σελ. 391).
Άραγε, υπάρχουν ακόμη κάποιοι που πιστεύουν ότι, αν ε μ β ο λ ι α σ τ ο ύ μ ε όλοι, θα επιστρέψουμε στην παλιά κανονικότητα;
