«Κουβαλάω
στούς ώμους μου τόν Σταυρό πού ο Κύριος μού έδωσε, αυτόν πού
αξίζω, αυτόν πού τά έργα μου τόν φτιάχνουν μικρό ή
μεγάλο. Όταν μέ αφήνει ο εγωισμός νά ακούσω, στά αυτιά μου έρχονται ο ήχος τών μαστίγιων, τών ράβδων καί τών ύβρεων πού δέχτηκε ο Κύριος γιά εμένα..
καί αυτό μού δίνει τή δύναμη νά αγκαλιάσω περισσότερο τόν Σταυρό μου καί νά κλάψω γοερά...
ώστε νά δροσίσω μέ τά δάκρυά μου Τόν διψασμένο Κύριό μου!
Αγαπώ τόν Σταυρό μου, γιατί είναι ένα κομμάτι από Εκείνον!»
καί αυτό μού δίνει τή δύναμη νά αγκαλιάσω περισσότερο τόν Σταυρό μου καί νά κλάψω γοερά...
ώστε νά δροσίσω μέ τά δάκρυά μου Τόν διψασμένο Κύριό μου!
Αγαπώ τόν Σταυρό μου, γιατί είναι ένα κομμάτι από Εκείνον!»
Μακαριστός Γέροντας Νεκτάριος Βιταλης †.