Η ΠΛΕΟΝ φρικτὴ αἵρεση καὶ βλασφημία κατὰ τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ νέα οἰκουμενιστικὴ θεωρία πολλῶν «ὀρθοδόξων», πὼς ἡ σωτηρία δὲν εἶναι ἀποκλειστικότητα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ ἐπιτυγχάνεται καὶ ἐκτὸς αὐτῆς, προσβάλλοντας τὴν ἐν Χριστῷ ἀπολύτρωση! Δεῖτε τὴν εὔστοχη ἀνακοίνωση τοῦ ἀντιαιρετικοῦ Γραφείου τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς:
«Μὲ φρίκη ἀκοῦμε καὶ διαβάζουμε δηλώσεις ὑψηλόβαθμων κληρικῶν, οἱ ὁποῖοι “βλέπουν” σωτηρία καὶ ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας. Πρὶν ἀπὸ καιρὸ «πολυπράγμων» θεολόγος, ἀπὸ τὸν Ρ/Σ τῆς Ἐκκλησίας ὑποστήριξε πὼς “τὸ λυτρωτικὸ ἔργο τοῦ Χριστοῦ ἐκτείνεται καὶ ἐνεργοποιεῖ τὴ σωτηρία καὶ στὶς ἄλλες θρησκείες”! Θεωροῦν τὶς αἱρέσεις ὡς “διαφορετικὲς παραδόσεις” καὶ “ἐκκλησίες” καὶ τὶς θρησκεῖες ὡς “διαφορετικοὺς δρόμους ἀναγωγῆς στὸν ἴδιο Θεό”, ὡς “διαφορετικοὺς δρόμους σωτηρίας”! Δὲν διστάζουν κάποιοι νὰ μειώσουν καὶ τοὺς ἁγίους καὶ θεοφόρους Πατέρες ὡς “ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς τους”, οἱ ὁποῖοι δὲν ἔχουν νὰ προσφέρουν τίποτε στὴν ἐποχή μας. Χαρακτηρίζουν τὴ δισχιλιόχρονη ἐκκλησιαστική μας παράδοση ὡς “ἀναχρονιστική”, μὴ ἐφαρμόσιμη στὴν ἐποχή μας. Δὲ μποροῦμε νὰ λησμονήσουμε τὸν χαρακτηρισμὸ τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ἀπὸ ὑψηλὰ ἱστάμενο κληρικὸ τῆς Ἐκκλησίας μας (σ.σ. τὸν Πατρ. Βαρθολομαῖο), ὡς “τείχη τοῦ αἴσχους” καὶ “μνημεῖα μίσους” καὶ τοὺς ἁγίους Πατέρες, οἱ ὁποῖοι διαχώρισαν τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ τὸν αἱρετικὸ Παπισμὸ καὶ διέσωσαν τὴν σώζουσα ἀλήθειά της, ὡς “θύματα τοῦ ἀρχεκάκου”»! Προδρομικὰ δαιμονικὰ μηνύματα τῆς ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου!
