Τρίτη 10 Αυγούστου 2021

Πρός τόν Πανοσ/τατον Ἀρχ. π. Ἀντύπαν

Γράφει ὁ Ἀρχ. Παῦλος Ντανᾶς, Ἱεροκήρυξ Ἱ. Μ. Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας

Ἀγρίνιο, 20 Ἰουλίου 2021

Σεβαστέ μου Γέροντα, τήν εὐχή σας,

Ὀφειλετικῶς ἐπιθυμῶ νά σᾶς ἀπαντήσω, ἀφοῦ στήν συνέντευξή σας στήν ἱστοσελίδα «Ἀπαρχή» (aparchi.gr), καί σύμφωνα μέ τήν ἀπομαγνητοφώνηση πού ἔκανε ἡ μαχητική ἐφημερίδα «Ὀρθόδοξος Τύπος», ἐμμέσως – πλήν σαφῶς – ἀναφέρεστε στό ὄνομά μου, μέ τήν φράση «…ἕνας παπάς στ’ Ἀγρίνιο…».

Ὅσον ἀφορᾶ στίς δηλώσεις σας στή συνέντευξή σας, ἐπιτρέψτε μου νά καταθέσω τήν λύπη μου. Γιά ποιόν λόγο;

1ον) Γιατί ἀπολυτοποιεῖτε τίς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου καί τοῦ Πατριαρχείου, ἀκόμη καί ἐάν εἶναι ἐσφαλμένες (οἱ ἀποφάσεις). Γνωρίζουμε, ὅμως, ἀπό τήν Ἐκκλησιαστική Ἱστορία ὅτι ἡ μή σταθερή προσήλωση τῶν Πατριαρχῶν, Ἀρχιεπισκόπων, Ἐπισκόπων καί τῶν Κληρικῶν στήν θεόπνευστη διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἐπέφερε, δημιούργησε τίς αἱρέσεις, πού τόσο ταλαιπώρησαν καί ταλαιπωροῦν τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.

Ὁ Ὅσιος Φιλόθεος Ζερβάκος, ἀπαντώντας στόν Ἐπίσκοπό του, τό 1930, πού τοῦ συνιστοῦσε ὑπακοή, ἔλεγε: «Ἐάν αὐτήν τήν γνώμην ἠκολούθουν πάντες οἱ Χριστιανοί κατά γράμμα, νά ἀκολουθοῦν, δηλαδή, τούς Ἐπισκόπους εἰς πάντα, ἀλίμονο τότε, οὔτε Ὀρθοδοξία, οὔτε Ἐκκλησία, οὔτε Ὀρθόδοξος Χριστιανός θά ὑπῆρχε σήμερα…».

2ον) Ὑποτιμᾶτε τίς δαιμονικές συμπροσευχές, πού εἶναι καθημερινό γεγονός, καί δέν κάνετε καθόλου λόγο γι’ αὐτές, καί ὂχι μόνον αὐτό, ἀλλά ἰσχυρίζεσθε ὅτι, Ὀρθόδοξοι καί Παπικοί καί Προτεστάντες λένε μεταξύ τους μία «Καλημέρα». Ἀλήθεια, δέν ἔχετε ποτέ δεῖ ἐσεῖς τέτοιες συμπροσευχές τοῦ Πατριάρχου μετά τῶν Παπικῶν καί τῶν Προτεσταντῶν, ἀλλά καί τίς διαθρησκειακές συναντήσεις τοῦ ἰδίου καί ἄλλων Ὀρθοδόξων ἐκκλησιαστικῶν ἀξιωματούχων μέ Ἑβραίους ραββίνους, μέ ἰμάμηδες Μουσουλμάνους, μέ θρησκευτικούς ταγούς τῶν Βουδιστῶν, τῶν Ζουλού καί ἄλλων; Δέν λένε μόνον, ἁπλά, π. Ἀντύπα, «Καλημέρα», ὅπως διατείνεστε…

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης λέει γιά τίς συμπροσευχές καί γιά τούς διαλόγους: «Μαζεύονται καί συνεδριάζουν καί κάνουν συζητήσεις ἀτέλειωτες γιά πράγματα πού δέν χωράει συζήτηση, οὔτε οἱ Ἅγιοι Πατέρες συζήτησαν ἐδῶ καί τόσα χρόνια. Ὅλες αὐτές οἱ ἐνέργειες εἶναι τοῦ Πονηροῦ, γιά νά ζαλίζουν καί νά σκανδαλίζουν τούς πιστούς καί νά τούς σπρώχνουν ἄλλους στήν αἳρεση καί ἄλλους σέ σχίσματα καί νά κερδίζει ἔδαφος ὁ Διάβολος. Πά πά!… Βασανίζουν καί μπερδεύουν τόν κόσμο αὐτοί οἱ ἄνθρωποι». («ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ», σελ. 230).

Ἄν ὁ Ἅγιος Παΐσιος τίμησε τότε τήν Ἐξαρχία τοῦ Πατριαρχείου, τό ἔκανε γιατί προερχόταν ἀπό τά ματωμένα καί ἅγια χώματα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, τοῦ Πόντου καί τῆς Καππαδοκίας, ματωμένα ἕνεκα τῆς θηριωδίας τῶν αἱμοδιψῶν καί ἀπάνθρωπων Ἀγαρηνῶν Τούρκων. Τιμώντας τήν Ἐξαρχία, τιμοῦσε τόν Πατριάρχη, διότι τόν ἔβλεπε ὡς ἀρχηγό τοῦ Γένους. Ὡστόσο ὅμως, βλέπουμε ἐδῶ, ὅτι σέ καμία περίπτωση δέν συμφωνοῦσε μέ τίς οἰκουμενιστικές συμπροσευχές καί – πολύ περισσότερο – θά ἐξανίστατο καί θά τίς στηλίτευε στήν ἐποχή μας, ὅπου ἔχουνε γίνει πλέον θεσμός, ἀκόμα καί μέσα στήν «πανδημία».

Ὁ Ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Κατουνακιώτης εἶχε δηλώσει τά ἑξῆς: «Ὁ Οἰκουμενισμός ἐμφορεῖται ὑπό πονηρῶν πνευμάτων».

Ὡστόσο ὅμως, οἱ Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι ξεκάθαροι ἐναντίον τῶν συμπροσευχῶν (45ος Ἀποστ. Καν., 2ος Καν. Ἀντιοχείας).

3ον) Χαρακτηρίζετε τόν Παπικό ὡς «Καθολικό». Μή πέφτετε στήν δική τους παγίδα. Ἐμεῖς (οἱ Ὀρθόδοξοι) ὁμολογοῦμε: «… Εἰς μίαν, ἁγίαν, καθολικήν καί ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν…», στό Σύμβολο τῆς Πίστεως. Ἡ Ὀρθοδοξία – μόνον! – εἶναι «Καθολική».

Ὁ ἀείμνηστος δογματολόγος Ἀνδρέας Θεοδώρου λέει τά ἑξῆς: «Κατά τήν τοπική γεωγραφική ἔννοια ἡ Ἐκκλησία εἶναι ‘‘Καθολική’’ ὡς καθίδρυμα πού τείνει νά ἐξαπλωθεῖ». Καί συνεχίζει: «Ἡ Ἐκκλησία μπορεῖ νά ὑπάρχει καί νά εἶναι ‘‘Καθολική’’ καί σέ ἕνα πολύ μικρό μέρος τῆς Γῆς, ἀρκεῖ νά ὑπάρχουν σ’ αὐτήν τά στοιχεῖα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἑνότητος (δόγμα, ἦθος κλπ.)».

Καί καταλήγει: «Περιττό νά σημειωθεῖ, ὅτι ‘‘Καθολική’’ – στήν κυριολεξία – εἶναι μονάχα ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, πού διατηρεῖ ὅλα τά στοιχεῖα τῆς ‘‘καθολικότητος’’ καί ὄχι ἡ Παπική, ἡ ὁποία κακῶς ὀνομάζονται ‘‘Καθολική’’». («ΒΑΣΙΚΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ» – «ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΙΣ ΕΝΑΝ ΘΕΟΝ», Ἀνδρέα Θεοδώρου, ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ, 2007, ΑΘΗΝΑ)

4ον) Ὑποτιμᾶτε τούς Ἱερούς Κανόνες καί τίς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων ἔναντι τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου. Τήν ἀπάντηση σᾶς τήν δίνει ὁ μακαριστός -μέγας, κατά γενική παραδοχή, κανονολόγος- π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος:

«-Πάτερ, ἀπολυτοποιεῖτε τούς ἱερούς κανόνες…».

«-Μπορῶ, παιδί μου, νά μή τούς ἀπολυτοποιῶ, ἀφοῦ εἶναι καρποί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Στόν 1ο Κανόνα τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἀναφέρεται ὁλοκάθαρα ὅτι οἱ Ἅγιοι Πατέρες πού θέσπισαν τούς Ἱερούς Κανόνες, ὅπως κι οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι ‘‘ἐξ ἑνός ἅπαντες καί τοῦ αὐτοῦ Πνεύματος αὐγασθέντες, ὅρισαν τά συμφέροντα’’. Ποιός, λοιπόν, εἶμαι ἐγώ νά τούς σχετικοποιῶ; (Ἐκδ. ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ», Τροιζήνα, 1992).

-Σεμνοί σεβάσμιοι Ἁγιορεῖτες λένε ὅτι, οἱ Ἐπίσκοποι πρῶτοι ὀφείλουν νά κάνουν ὑπακοή στό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ καί στίς Ἅγιες Οἰκουμενικές Συν­όδους, ὅπως ὁρίζουν οἱ κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας καί ὅπως τούς ἐβίωσαν οἱ Ἅγιοί μας, καί κατόπιν νά ἀπαιτοῦν ὑπακοή ἀπό τούς πιστούς. Διότι, οἱ πιστοί, ὅταν δοῦν ἁγιότητα βίου Ἐπισκόπων καί ἐμμονή στήν τήρηση τοῦ ὀρθοῦ δόγματος, τούς ἀκολουθοῦν μέ πιστότητα καί ἀφοσίωση.

Ἀλήθεια, σεβαστέ μου Γέροντα,

– Συμφωνεῖτε μέ τούς ἀτέρμονους διαλόγους τῶν Ὀρθοδόξων στό «Παγκόσμιο Συμβούλιο Αἱρέσεων», ὅπως τό ἀποκαλεῖ ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς (καί ὄχι «Ἐκκλησιῶν», ὅπως αὐτοί πού τό ὀργανώνουν – καί ὅσοι συμμετέχουν – τίς ἀποκαλοῦν);

– Συμφωνεῖτε μέ τίς ἀποφάσεις τῆς «ψευδοσυνόδου» τοῦ Κολυμπαρίου, πού ἔγινε στά πρότυπα τῆς Βατικανείου Συνόδου;

– Συμφωνεῖτε, ἐπίσης, μέ τήν παρουσία τῆς κ. Ἐλισάβετ Προδρόμου, μέλους τῆς CIA (Κεντρική Ὑπηρεσία Πληροφοριῶν τῶν ΗΠΑ) καί τῆς DIA (Στρατιωτική Ὑπηρεσία Πληροφοριῶν τῶν ΗΠΑ) καί μέ τήν παρουσία τῶν Παπικῶν καί τῶν Προτεσταντῶν;

– Συμφωνεῖτε, ἐπίσης, μέ τήν ἀπόφαση τοῦ Πατριάρχου νά δώσει τήν ψευδοαυτοκεφαλία στούς πρώην σχισματικούς, καθηρημένους καί ἀχειροτόνητους «Ἐπισκόπους» τῆς Οὐκρανίας;

– Συμφωνεῖτε καί μέ τήν ἀπόφασή του (κατά τίς πρόσφατες πληροφορίες, συντάσσεται Πράξη) νά ἀπονείμει αὐτοκεφαλία καί στούς Σκοπιανούς;

– Συμφωνεῖτε, ἀκόμη, μέ τόν ὑποτακτικό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀμερικῆς κ. Ἐλπιδοφόρο, ὁ ὁποῖος στίς 18/5/2020 ἔδωσε ἐντολή στούς κληρικούς νά προσφέρουν τήν Θεία Κοινωνία χρησιμοποιώντας μεταλλικά κουταλάκια, γιά μία μόνο χρήση; Συμφωνεῖτε;

– Συμφωνεῖτε καί μέ τήν ἄνευ ὅρων ὑποταγή τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, πού ἔδωσε τήν δυνατότητα στόν ἀσεβῆ καί ἀφορισμένο Πρωθυπουργό, κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, νά κλείσει τίς ἐκκλησίες καί νά ἀποδομήσει τίς ὀρθόδοξες τελετές καί παραδόσεις (καί γενικότερα ὅ,τι ὀρθόδοξο) καί νά καταργήσει τίς ἐθνικές ἐπετείους, μέ τήν πρόφαση τοῦ κορωνοϊοῦ;

Ἀλήθεια, ὅταν οἱ ἄνθρωποι πῆγαν τό Μεγάλο Σάββατο τό βράδυ, ἀπό τίς 8.30μ.μ., γιά νά γιορτάσουν τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, θεωρεῖτε ὡς ἁπλό καί ἀσήμαντο τό γεγονός, πώς ὁ κ. Κυριάκος Μητσοτάκης κατάφερε νά γιορτάσουμε μαζί μέ τούς Ἑβραίους τό Πάσχα; Καί, ἐπίσης, ξέρετε πόσοι, ὅταν γύρισαν μετά τήν Ἀνάσταση στίς 11 ἡ ὣρα στά σπίτια τους, ἔφαγαν τά ἀρτύσιμα φαγητά καί ἁμάρτησαν, παρασυρόμενοι ἀπό τήν ἐντολή τῆς Συνόδου; Ξέρετε πόσοι ἦρθαν στό Μυστήριο τῆς Ἐξομολογήσεως, ἔχοντας ἔλεγχο συνειδήσεως, γιατί καταπάτησαν τήν ἡμέρα τοῦ Μεγάλου Σαββάτου, τήν ἡμέρα πού ὁ Κύριός μας βρισκόταν ἀκόμη στόν Ἅδη;

Ὅσον ἀφορᾶ δέ, γιά τόν ἀσπασμό τῶν ἱερῶν εἰκόνων καί τῶν ἁγίων λειψάνων, ἀλλά καί τοῦ Ἐσταυρωμένου Κυρίου μέ τήν μάσκα, ὀφείλουμε νά ποῦμε ὅτι ἔχουμε ἐδῶ ἕνα νέο εἶδος εἰκονομαχίας, γιατί ἀγνοοῦμε τήν θεολογία καί τήν πίστη τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως μᾶς διακηρύσσει ὁ θεοφόρος Μέγας Βασίλειος, ὅτι : «Ἡ τιμή τῆς εἰκόνος ἐπί τό πρωτότυπον διαβαίνει» («ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ», 18, 45 PG 32, 149S.), καί ὅπως διακηρύσσει ἡ Ζ΄ Οἰκουμενική Σύνοδος καί ὁ Ἱερός Δαμασκηνός στήν ὁμιλία του «Πρός τούς διαβάλλοντας τάς ἁγίας εἰκόνας» (1, PG 94, 1252D).

Ἐπίσης, ἐπειδή καί ἐσεῖς, π. Ἀντύπα, ὑπηρετήσατε στήν Ἱερά Μονή Προυσοῦ καί διαπιστώσατε τήν εὐλάβεια τῶν Αἰτωλοακαρνάνων πιστῶν, σᾶς ὑπενθυμίζουμε τά λεγόμενα τοῦ Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου σχετικά:

«Ἐκεῖ στήν Αἰτωλοακαρνανία, κάτι γιαγιές, πού εἶχαν πολλή ἁπλότητα καί εὐλάβεια ἔπεφταν καί προσ­­κυνοῦσαν τά μουλάρια τῆς Ἱ. Μονῆς Πρου­σοῦ, ὅταν κατέβαιναν ἀπό τόν Προυσό γιά διακονία. ‘‘Αὐτά εἶναι τά μουλάρια τῆς Παναγίας!’’, ἔλεγαν, καί δῶσ’ του μετάνοιες! Ἄν γιά τά μουλάρια τοῦ μοναστηριοῦ τῆς Παναγίας ἔδειχναν τέτοια εὐλάβεια, φαντάσου στήν Παναγία πόση εὐλάβεια εἶχαν!».

Σχετικά μέ τά ἐμβόλια, ὁ πολυσέβαστος πρωτοπρεσβύτερος Στυλιανός Καρπαθίου, Ψυχίατρος καί Διδάκτορας Βιοηθικῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ὅπως καί ἂλλοι ἐπιστήμονες, ἀπέδειξαν περίτρανα ὅτι τά ἐμβόλια εἶναι λουσμένα μέσα στό αἷμα ἀθώων ἐμβρύων, νεκρῶν καί ζωντανῶν.

Μοῦ κάνει ἐντύπωση ὅτι μέχρι σήμερα οὔτε ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος ἀλλά οὔτε καί ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Νικόλαος, πού εἶναι Πρόεδρος τῆς Ἐπιτροπῆς Βιοηθικῆς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, δέν ἔδωσε καμία ἀπολύτως ἀπάντηση στήν τόσο τεκμηριωμένη ἐργασία πού ἔκανε ὁ σεβαστός π. Στυλιανός Καρπαθίου.

Ἄρα:

– Ὅ,τι ἔχει σχέση μέ τά ἐμβόλια, πού δημιουργοῦνται ἀπό νεκρωμένα ἀλλά καί ζωντανά ἔμβρυα, εἶναι θέμα -ἐν πρώτοις- ἠθικῆς καί πίστεως καί ὀρθοδόξου ἤθους.

– Ὅ,τι ἔχει σχέση μέ τά ἐμβόλια ἔρχεται σέ ἀντίθεση μέ τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας.

– Ὅ,τι ἔχει σχέση μέ τά ἐμβόλια θέτει ἄμεσα καί στήν κυριολεξία καί θέμα ἀνθρωποφαγίας (καννιβαλισμοῦ, ἄν θέλετε, μέ ἄλλα λόγια)…

Διδακτικά καί ἐλεγκτικά εἶναι τά λόγια τοῦ ἁγιασμένου Γέροντος Γαβριήλ, τοῦ Ἱεροῦ Κουτλουμουσιανοῦ Κελλίου Ὁσίου Χριστοδούλου τῆς Πάτμου, ὅπου στήν ἀνοιχτή ἐπιστολή πρός τήν Ἱερά Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους, 20 Σεπτεμβρίου 2020 (Παλαιό ἡμερολόγιο), ἐπισημαίνει τά ἑξῆς:

«Ὡς ἐκ τούτου, εἶναι ἑπόμενο ὅτι σέ καίρια καί κύρια θέματα Ὀρθοδόξου πίστεως τό Ἅγιον Ὄρος εἶναι, ὄχι μόνο ἄνευρο καί σιωπηρό, ἀλλά συνευδοκοῦν καί συνεργοῦν στήν ἐξάπλωση τοῦ συγκρητιστικοῦ καί οἰκουμενιστικοῦ πνεύματος, συστοιχούμενο στήν ἀλλότρια, ἀλυσιτελῆ καί ὀλέθρια γιά τήν ἀκαινοτόμητη Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας ἀκολουθούμενη πορεία. Μεγάλη, βέβαια, εἶναι ἡ θλίψη τῶν πιστῶν χριστιανῶν, πού βλέπουν νά καταρρέει καί τό τελευταῖο αὐτό κάστρο τῆς Ὀρθοδοξίας. Πολύ φοβᾶμαι πώς, ἄν δέν συνέλθουμε καί ἀνακάμψουμε ἀπό τόν πνευματικό αὐτόν λήθαργο, τό διακύβευμα θά εἶναι ἡ ὁριστική ἀπώλεια τῆς σωτηρίας μας!».

Ὁ μακαριστός Ἀρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης μᾶς προτρέπει: «Ἡμεῖς οἱ εὐτελεῖς δέν εἴμεθα ἁγιώτεροι, οὔτε ἐξυπνότεροι ἀπό τούς μεγάλους πατέρες μας, τόν Ἅγιον Φώτιον, τόν Ἅγιον Γρηγόριον τόν Παλαμᾶν, τόν Ἅγιον Κοσμᾶν τόν Αἰτωλόν, τόν Ἅγιον Νικόδημον τόν Ἁγιορείτην, διά νά ἀλλάξωμεν τό εὐσεβές φρόνημα τῆς Ἐκκλησίας, νά ὁμολογήσωμεν ἑτέραν πίστιν, συμβιβάζοντες τά ἀσυμβίβαστα» («ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΟΥΜΑΝΙΣΜΟΣ, ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΣ», Ἐκδ. ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ, ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ, 1995).

Ἀσπάζομαι τήν δεξιά σας,

μετά τῆς ἐν Χριστῷ φιλαδελφίας.