ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Ρωμ. ιε΄ 1-7
1 Ὀφείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν, καὶ μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν. 2 ἕκαστος ἡμῶν τῷ πλησίον ἀρεσκέτω εἰς τὸ ἀγαθὸν πρὸς οἰκοδομήν· 3 καὶ γὰρ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτῷ ἤρεσεν, ἀλλὰ καθὼς γέγραπται, οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σε ἐπέπεσον ἐπ᾿ ἐμέ. 4 ὅσα γὰρ προεγράφη, εἰς τὴν ἡμετέραν διδασκαλίαν προεγράφη, ἵνα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως τῶν γραφῶν τὴν ἐλπίδα ἔχωμεν. 5 ὁ δὲ Θεὸς τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως δῴη ὑμῖν τὸ αὐτὸ φρονεῖν ἐν ἀλλήλοις κατὰ Χριστὸν Ἰησοῦν, 6 ἵνα ὁμοθυμαδὸν ἐν ἑνὶ στόματι δοξάζητε τὸν Θεὸν καὶ πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. 7 διὸ προσλαμβάνεσθε ἀλλήλους, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς προσελάβετο ὑμᾶς εἰς δόξαν Θεοῦ.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Μτθ. θ΄ 27-35
27 Καὶ παράγοντι ἐκεῖθεν τῷ Ἰησοῦ ἠκολούθησαν αὐτῷ δύο τυφλοὶ κράζοντες καὶ λέγοντες· ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυΐδ. 28 ἐλθόντι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν προσῆλθον αὐτῷ οἱ τυφλοί, καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι; λέγουσιν αὐτῷ· ναί, Κύριε. 29 τότε ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν λέγων· κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν. 30 καὶ ἀνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί. καὶ ἐνεβριμήσατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· ὁρᾶτε μηδεὶς γινωσκέτω. 31 οἱ δὲ ἐξελθόντες διεφήμισαν αὐτὸν ἐν ὅλῃ τῇ γῇ ἐκείνῃ. 32 Αὐτῶν δὲ ἐξερχομένων ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ ἄνθρωπον κωφὸν δαιμονιζόμενον· 33 καὶ ἐκβληθέντος τοῦ δαιμονίου ἐλάλησεν ὁ κωφός, καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες ὅτι οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραήλ. 34 οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον· ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια. 35 Καὶ περιῆγεν ὁ Ἰησοῦς τὰς πόλεις πάσας καὶ τὰς κώμας διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΥΡΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΡΗΤΗΣ
Στίς 8 Αὐγούστου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ ἁγίου Μύρωνος ἐπισκόπου Κρήτης, τοῦ θαυματουργοῦ. Ὁ ἅγιος Μύρων γεννήθηκε στήν Κρήτη, στήν περιοχή τῆς Κνωσσοῦ ἀπό γονεῖς εὐσεβεῖς, ἔχοντας φόβο Θεοῦ. Ὅταν ἔφθασε στήν κατάλληλη ἡλικία παντρεύθηκε καί ἐξασκοῦσε τό ἐπάγγελμα τοῦ καλλιεργητῆ, ἀπό δέ τήν καρποφορία τῆς γῆς ἐλεοῦσε τούς πτωχούς ἀνθρώπους. Ὅσο μάλιστα ὁ ἅγιος Μύρων ἐλεοῦσε τόσο ὁ Θεός αὔξανε τά γεννήματα τῆς γῆς του. Ἡ συμπάθειά του καί ἡ εὐσπλαγχνία του πρός τούς πτωχούς ἦταν τόση πού ὅταν κάποτε ἔπιασε στό ἁλώνι του ἀνθρώπους νά τοῦ κλέβουν τό σιτάρι ὄχι μόνο δέν τούς ἐξεδίωξε, ἀλλά καί τούς βοήθησε νά πάρουν ὅσο τό δυνατόν περισσότερα σακκιά, παραγγέλλοντάς τους νά μή τό φανερώσουν σέ κανένα, γιά νά μή χάση τόν μισθό τῆς ἐλεημοσύνης. Γιά τόν λόγο αὐτό ὁ πανάγαθος Κύριος τόν χειροτόνησε ἱερέα καί κατόπιν ἐπίσκοπο Κρήτης. Ὁ ἅγιος Μύρων ποίμανε θεοφιλῶς τό ποίμνιο πού τοῦ ἀνέθεσε ὁ Κύριος καί μάλιστα τόν κόσμησε μέ τήν ἀρετή τῆς θαυματουργίας, ἀφοῦ ἐκδίωξε ἕνα δράκοντα πού τυραννοῦσε τήν περιοχή, σταμάτησε τήν ροή κάποιου ποταμοῦ, πού ἔμελλε νά πλημμυρίση καί τόν ἐπανέφερε στήν φυσική ροή του μέ τήν δύναμη τοῦ ραβδιοῦ του. Ἔτσι διάνυσε τό ὑπόλοιπο τῆς ζωῆς του θεοφιλῶς καί ὁσίως καί κοιμήθηκε ἐν Κυρίῳ σέ γεροντική ἡλικία, τῶν ἑκατό χρόνων.
Ἀπολυτίκιον
(Ἦχος γ΄. Θείας πίστεως.)
Μέγας ἥλιος, ἐν Κρήτῃ Πάτερ, ἀνατέταλκας, θαυμάτων πλήθει, καταφωτίζων αὐτὴν ἱερώτατε, ὡς οὖν ὁρμὴν ποταμοῦ διεκώλυσας, καὶ τὸν ὄλεθρον δράκοντα ἐλίθωσας, οὕτως Ἅγιε Χριστῷ, θεῖε Μύρων πρέσβευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Μεγαλυνάριον
Βίον τον ενάρετον εκ παιδός, Πάτερ αγαπήσας, σκεύος ώφθης των αρετών, και ιεροσύνης, χρισθείς τω θείω μύρω, Αρχιερεύς εδείχθης, Χριστού θεόληπτος.
