Ὁ π.Ἰωάννης Δρογγίτης ἀπαντᾶ σὲ ἐρωτήσεις τοῦ Ἰουστίνου Καρνέιρο πού ἀφοροῦν τὴ Θεολογία τῆς Ἐκκλησίας σὲ σχέση μὲ τὴν ὑφιστάμενη ἐπιδημία καὶ τὶς αἰτιάσεις τοῦ ἐπιστημονισμοῦ καὶ τοῦ κοσμικοῦ πνεύματος.
Στις μέρες μας, βλέπουμε την χορήγηση των εμβολίων που χρησιμοποιούν νέες τεχνολογίες γενετικής θεραπείας, να εγκρίνεται ως χρήση έκτακτης ανάγκης. Γνωρίζουμε επίσης ότι τα εμβόλια αυτά χρησιμοποιούν, με διαφορετικούς τρόπους, κύτταρα που προέρχονται από εκτρωμένα έμβρυα. Επιπλέον, βλέπουμε την αρχή ενός κοινωνικού διαχωρισμού ανάμεσα σε αυτούς που είναι εμβολιασμένοι και σε εκείνους που δεν είναι, με το νέο ψηφιακό πιστοποιητικό COVID. Από μια Ορθόδοξη προοπτική, είναι αυτό ένα αυστηρά ιατρικό θέμα, χωρίς καμμία σχέση με την πίστη και την πνευματικότητα; Υπάρχει πνευματική διάσταση στα εμβόλια αυτά;
Κοίταξε, είναι πολύ μεστές και πολυεπίπεδες αυτές οι ερωτήσεις, δεν είναι ένα το ερώτημα. Δεν ξέρω αν μπορώ να το θέσω σε ένα ενιαίο πλαίσιο αυτό που ρωτάς. Εγώ επιθυμώ να ξεκινήσω με μια, ας πούμε, διαβάθμιση στις απαντήσεις μου και να ξεκινήσω από την κορυφή αυτή τη διαβάθμιση. Για μένα η κορυφή δηλαδή σε όλες τις απαντήσεις είναι θεολογική και πνευματική, που σημαίνει ότι σ’ αυτήν την απάντηση και σε αυτήν την προσέγγιση δε θα σου πω κανένα επιχείρημα.
Όπως ξέρεις -νομίζω πως το ξέρεις και προσωπικά αλλά μπορούμε να το πούμε και στους αδελφούς εκεί στην Πορτογαλία και σε όποιον άλλον- στη Θεολογία έχουμε τα ρητά και τα άρρητα, και έχουμε ένα σαφή διαχωρισμό μεταξύ γνώσης και έκφρασης. Υπάρχουν πράγματα που ξέρουμε αλλά δεν μπορούμε να τα πούμε. ΄Όπως υπάρχουν πράγματα που λέγονται και πράγματα που δεν λέγονται. Όχι οπωσδήποτε με την έννοια του μυστικού, αλλά με το ότι δεν εκφράζονται. Δηλαδή αυτά που ξέρουμε εκκλησιαστικά ας πούμε και θεολογικά, δεν μπορούμε πάντα να τα εκφράσουμε. Τα γνωρίζουμε όμως.
Έτσι λοιπόν, επίτρεψέ μου, εφόσον κάνουμε αυτήν την εισαγωγή, να σου πω ότι για μένα το ανώτερο επιχείρημα στην θεολογία και σε αυτά που με ρωτάς είναι η ύπαρξη μη επιχειρήματος. Για όποιον καταλαβαίνει. Θα μπορούσε, κάποιος να πει ότι ‘τάδε λέγει το Πνεύμα στις Εκκλησίες’ σύμφωνα με τον Αποκαλυπτικό Λόγο. Δε θέλω να μιλήσω με αυτό το φρόνημα αλλά πιστεύω ότι μπορώ να τροποποιήσω λίγο το Πατερικό λόγιο που έλεγε ότι γίνομαι άφρων δια την ωφέλεια των αδελφών. Να το τροποποιήσω και να πω ότι εγώ δεν γίνομαι άφρων για την ωφέλεια -αν μπορούσα να το κάνω θα ήταν καλό και άγιο-, εγώ αισθάνομαι ότι είμαι άφρων γενικότερα σε όλες τις υπόλοιπες ώρες εκτός από, βέβαια, όταν τελούμε τα Μυστήρια και εκτός από την στιγμή που θα απαντήσουμε τέτοια πράγματα. Γιατί αυτά είναι για την ωφέλεια των αδελφών.
Έτσι λοιπόν μπορώ να σου πώ ότι για μένα, η αρχή όλων των απαντήσεων είναι ότι αυτή η σειρά η προτεινόμενη ας πούμε θεραπείας με τα εμβόλια όλων των ειδών, δηλαδή με τα εμβόλια mRNA, δεν είναι ευλογημένη από τον Θεό. Δεν είναι ευλογημένο αυτό να γίνει. Όχι μόνο από τους Χριστιανούς.. από όλους τους ανθρώπους. Ο Θεός δεν θέλει να κάνουν το εμβόλιο όχι μόνο οι Χριστιανοί αλλά και οι υπόλοιποι άνθρωποι. Για μένα αυτό είναι το ανώτερο που μπορώ να σου πω. Και εφόσον πούμε το ανώτερο και δεν το αιτιολογήσουμε μπορούμε να αρχίσουμε να το απαντάμε σε διάφορα επίπεδα.
Καταρχάς να πούμε ότι… είπες αν αυτό έχει σχέση με την πνευματική ζωή και ποιες είναι οι προεκτάσεις εν πάση περιπτώσει, και αν σχετίζονται. Ξέρεις πόσες απαντήσεις μπορούν να δοθούν πάνω σε αυτό; Όλων των επιπέδων. Αν είναι δυνατόν να έχουμε τέτοια ερωτήματα σήμερα. Υπάρχει κάτι που σχετίζεται με την ζωή του ανθρώπου και δεν έχει θεολογικό υπόβαθρο και θεολογική σημασία; Ποιος πιστεύει τέτοια πράγματα; Ποιος λέει τέτοια πράγματα σήμερα; Έχει σχέση με την ζωή του ανθρώπου, με το σώμα του έστω, εάν όχι με την ψυχή του, έχει έστω με το σώμα του, έχει με την υγεία του, έχει με την ασθένειά του, με την θεραπεία του, με την κοινωνική του παρουσία, με την ελευθερία του την ίδια και δεν είναι θεολογικό το ζήτημα και πνευματικό; Ποιος λέει τέτοια πράγματα;
Παρακαλώ τους αδελφούς να μην ακούνε… ούτε καν… να αδιαφορούν τελείως σε τέτοιους διαχωρισμούς. Είναι, πραγματικά, σχεδόν εξοργιστικό να ακούμε τέτοια πράγματα. Ότι δήθεν όλα αυτά τα θέματα δεν έχουν θεολογικό χαρακτήρα και είναι καθαρά ιατρικά.
Υπάρχει κάτι που είναι καθαρά ιατρικό; Θα ξεχάσουμε μήπως; Είναι σα να λακίζουμε -στα ελληνικά ας χρησιμοποιήσω αυτή τη λέξη, δεν ξέρω πώς μπορεί να μεταφραστεί. Αλλά τόσο γρήγορα σαν τρομαγμένοι φεύγουμε από το πρόβλημα να κρυφτούμε;
Κοιτάξτε. Ο Θεός έδωσε μέσα στο Ιερατικό χάρισμα, εκτός από χάρισμα της διδασκαλίας για όποιον το έχει, υπάρχει και το χάρισμα της θεραπείας των ασθενειών. Μην το ξεχνάμε αυτό. Δεν έχουμε την αποκλειστικότητα σε αυτό και εννοείται, λέω, -ας μιλήσω για εκείνους που δεν ξέρουν- ότι φυσικά και η ιατρική, όπου υπάρχει αυτή εν πάση περιπτώσει και ασκείται αυθεντικά, είναι κάτι πολύ ευλογημένο και είναι δοσμένο από τον Θεό. Δεν τίθεται τέτοιο θέμα. Αλλά εμείς γιατί απεμπολούμε αυτή την ιδιότητα; Μήπως δεν την πιστεύουμε; Δε μας απέστειλε ο Ιησούς, όπως λέει το Ευαγγέλιο, να κηρύξουμε και να θεραπεύουμε πάσα νόσο και πάσα μαλακία; Γιατί αυτό το αγνοούμε;
Υπάρχει, λοιπόν, στεγανό στην αποστολή μας; Είναι δυνατό να λέμε τέτοια πράγματα; Να αφαιρέσουμε όλες τις ευχές από το ευχολόγιο τότε. Να βάλουμε στεγανά. Να μικρύνουμε την αποστολή μας. Να κλειστούμε μέσα στο Ναό. Να μην κάνουμε τίποτε άλλο, εκτός από την Θεία Λειτουργία. Ούτε ευχές να διαβάζουμε, ούτε θέματα υπάρχουν που μας αφορούν, ούτε θέματα εγκυμοσύνης, αμβλώσεως, ας πούμε, Θέματα που αφορούν…. δες πόσες ευχές έχουμε, ακόμα και την θεραπεία των ζώων, την θεραπεία της γης που νοσεί από τις δικές μας αμαρτίες. Δεν έχουμε ευχές, δεν έχουμε αγιασμούς, δεν έχουμε θέματα τέτοια πνευματικά; Τι λέμε τώρα; Λοιπόν αυτά είναι διλήμματα ας πούμε που μπαίνουν ως μη όφειλαν βέβαια… αλλά και είναι σχεδόν προκλητικά να τα λέμε.
Υπάρχει κάτι έξω από τη Θεολογία; Η Θεολογία δεν είναι προφητική, επιστήμη; Την λέξη επιστήμη την χρησιμοποιώ πνευματικά όχι ακαδημαϊκά. Υπάρχει κάτι έξω από αυτό; Το Πνεύμα, όπου υπάρχει, ανακρίνει τα πάντα. Οι άνθρωποι του Θεού ανακρίνουν τα πάντα. Και εμείς υποτίθεται ότι πρέπει να καταλάβουμε αυτά τα πράγματα. Αν είναι δυνατό να θεωρήσουμε ότι αυτό σημαίνει μια αποκοπή μεταξύ Θεολογίας και ζωής. Μα τόσα χρόνια τι λέγαμε;
Ξέρεις, μου έρχεται στο νου πολλές φορές «το όραμα», αν μου επιτρέπεις το λέω λίγο ειρωνικά, της μετά-covid εποχής όπου λοβοτομημένοι, κατά κάποιο τρόπο ας πούμε… γενετικώς τροποποιημένοι Χριστιανοί θα είναι σε αίθουσες και θα παρακολουθούν συνέδρια θεολογικού, δήθεν, χαρακτήρα τα οποία θα μιλάνε για την σχέση της Θεολογίας με την ζωή. Ξανά πάλι τα ίδια, και το πόσο πλήρης είναι η Θεολογία και το πού εκτείνεται και όλα αυτά. Και θα είναι όλοι χαμογελαστοί, χαρούμενοι και θα χειροκροτούν. Αυτό θα είναι το πιο τραγικό θέαμα. Θα είναι ας πούμε εσχατολογικό θέαμα. Μακάρι να μη βρεθούμε να το δούμε ποτέ κάτι τέτοιο.
Έτσι λοιπόν, δε μπορούμε να πούμε τέτοια πράγματα, ότι δεν έχει πνευματικότητα το θέμα. Όλα έχουν πνευματικότητα φυσικά. Αυτά τα διλήμματα είναι…. εάν δεν ξέρουμε καθόλου την ζωή της Εκκλησίας, ούτε τα στοιχειώδη της Θεολογίας.
Αλλά, αν μου επιτρέπεις να συνεχίσω λίγο στο πνεύμα μου της πρώτης μου τοποθέτησης, να σου πω ότι η δική μου ας πούμε η….. να σου πω την λέξη γνώμη; να πω την λέξη φρόνηση; ας προσέξω τις λέξεις…. Ο δικός μου ο λόγος είναι ξεκάθαρα ότι τα προτεινόμενα αυτά εμβόλια, φυσικά ως γενετικώς τροποποιημένα προϊόντα, ως «γονιδιακή θεραπεία», σε εισαγωγικά, είναι κάτι τα οποία όχι απλώς θα έπρεπε να μας προβληματίζουν, θα έπρεπε ήδη εκ των πραγμάτων να τα έχουμε βγάλει έξω από τη συζήτηση. Σε επίπεδο, ας πούμε, διαλόγου, ως Θεολογία μιλάμε.
Ακόμα κι αν αγνοούσαμε ένα κομμάτι, ένα τμήμα της επιστημονικής πραγματικότητας, πάλι θα έπρεπε να το απορρίψουμε θεολογικά. Είναι ξεκάθαρο αυτό νομίζω. Ο άνθρωπος πρέπει να παραμείνει άνθρωπος, όπως είναι. Το όραμα της μετάλλαξης του ανθρώπου, δεν είναι, ξέρεις, ένα όραμα μιας, ας πούμε ομάδας περιθωριακής. Είναι επίσημα πράγματα εδώ και δεκαετίες. Ας μην το αναπτύξω τώρα γιατί θέλω να σου πω περισσότερα, ίσως σε μια άλλη ερώτηση που μπορεί να έχεις. Εμένα τώρα με ενδιαφέρει το πνευματικό και θεολογικό κομμάτι.
Για μένα, λοιπόν, τα προτεινόμενα εμβόλια είναι μέρος, ας το πω… είναι μια γέφυρα, όπως λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, είναι ένα σφράγισμα. Είναι το σφράγισμα της εποχής. Δεν είναι το σφράγισμα το τελευταίο, το τελικό του Αντιχρίστου. Είναι όμως το σφράγισμα της σημερινής εποχής. Έτσι; Είναι το σφράγισμα του σήμερα. Και το πρώτο σφράγισμα πάντοτε υπάρχει και μπορώ να στο δικαιολογήσω θεολογικά και πατερικά.
Το σφράγισμα καταρχάς υπάρχει μέσα μας, υπάρχει στις προϋποθέσεις μας, υπάρχει στο νου του ανθρώπου. Είμαστε σφραγισμένοι πριν σφραγιστούμε. Όποιοι είναι σφραγισμένοι. Απ’ τον τρόπον που σκεπτόμαστε – αν σκεπτόμαστε έτσι. Με ποια κριτήρια εν πάση περιπτώσει σκεπτόμαστε… εκεί είναι το σφράγισμα.
Αν δεις…. εγώ με όποιους ανθρώπους έχουν κάνει το εμβόλιο και έχω συζητήσει μαζί τους … βλέπω το σφράγισμα ήδη παρόν. Οι περισσότεροι άνθρωποι. Δείτε. Στις συζητήσεις μου δεν βλέπω κανένα ουσιαστικό κριτήριο. Ή, όποια υπάρχουν είναι για θρήνο. Είναι σα να μην υπάρχει η αξία της αλήθειας, ….η αξία της γνώσης των πραγμάτων ή το πνευματικό νόημα αυτής της ενέργειας. Είναι σα να μη μας ενδιαφέρει καθόλου να μάθουμε τίποτα. Είναι σα να θέλουμε απλώς να διασφαλίσουμε την ελεύθερη μετακίνησή μας, την δουλειά μας ή την διασκέδασή μας… αλλοίμονο... Ή το να πάνε οι άλλοι στο γήπεδο ας πούμε, να δουν την αγαπημένη τους ομάδα… Να βγουν να διασκεδάσουν. Είναι το τελευταίο επίπεδο, ας πούμε, της παρούσας ζωής.
Αυτό δεν είναι σφράγισμα ήδη; Αν δεν με ενδιαφέρει τίποτε άλλο εκτός από αυτά δεν είμαι ήδη σφραγισμένος σήμερα; Δε θα σφραγιστώ αύριο; Ας μην κάνουμε λοιπόν ότι μας τρομάζουν οι λέξεις. Το εμβόλιο λοιπόν, σου ξαναλέω, είναι το σφράγισμα το σημερινό.
Έχει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μια πολύ σπουδαία, όπως όλες του Χρυσοστόμου, ομιλία πάνω στο θέμα του Βαπτίσματος. Εκεί λοιπόν, όπως ξέρουμε -και ίσως είναι μια ευκαιρία κατηχητική για τους αδελφούς στην Πορτογαλία-, ξέρουμε ότι δεν έχουμε ένα Βάπτισμα, έχουμε στην Θεολογία μας οκτώ Βαπτίσματα. Τα αναφέρει ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός. Και πριν φτάσουμε δηλαδή… μάλιστα ξεπερνάμε το σημερινό Βάπτισμα διότι είναι το Βάπτισμα του Κατακλυσμού, της θαλάσσης και της Νεφέλης, είναι το Βάπτισμα το Ιουδαϊκό, το Νομικό. Και είναι βέβαια το Βάπτισμα του Ιωάννου.
Τι είναι λοιπόν όλα αυτά μέχρι να φτάσουμε στον Ιωάννη; Είναι γέφυρες. Που η μία γέφυρα οδηγεί στο άλλο επίπεδο. Και ο Ιωάννης είναι η τελευταία γέφυρα πριν τον Χριστό. Και ξέρουμε ότι ο Ιωάννης βαπτίζει για να είναι σε θέση οι άνθρωποι να έχουν κοινωνία με το πνεύμα του Χριστού. Για να μπορέσουν να αποδεχτούν τον Χριστό όταν έρθει.
Έτσι λοιπόν για μένα, αυτό το εμβόλιο, τα εμβόλια, αυτή η σειρά εν πάση περιπτώσει, είναι η γέφυρα … οι άνθρωποι να μπορέσουν να έχουν κοινωνία με το πνεύμα του Αντιχρίστου που ήδη το βλέπουμε να έχει χυθεί μέσα στην ανθρωπότητα. Είναι ξεκάθαρο, κοιτάξτε γύρω σας. Είναι το πνεύμα του Αντιχρίστου παντού αυτήν την στιγμή. Ειδικά τώρα μέσα σε αυτή την κρίση. Οι άνθρωποι του Θεού το έβλεπαν ούτως ή άλλως.
Αλλά, κοιτάξτε τώρα, όλα αυτά και αυτά που έθιξες στην ερώτησή σου δεν είναι ήδη το πνεύμα του Αντιχρίστου μέσα στον κόσμο; Έτσι λοιπόν το εμβόλιο είναι η γέφυρα που θα μας οδηγήσει στο κανονικό σφράγισμα. Γιατί ανάλογα και με τα κριτήρια. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι… Κάποιοι παραπλανήθηκαν, κάποιοι έτσι βρέθηκαν σε μια στιγμή αδυναμίας προσωπικής, χωρίς γνώση, χωρίς κανένα προβληματισμό, χωρίς μια σωστή συμβουλή, χωρίς κανένα αληθινό στήριγμα.
Είναι όμως γέφυρα, πραγματικά, που μας οδηγεί εκεί. Παίρνω αυτή την επικίνδυνη, να το πω έτσι, θέση εντελώς συνειδητά. Ξεκάθαρα. Και το λέω και στους αδελφούς και σε οποιονδήποτε άλλο. Αυτό είναι. Και δεν είναι μόνο αυτό. Αλλά αυτό είναι το πνευματικό κομμάτι. Μας εισάγει λοιπόν στο πνεύμα του Αντιχρίστου. Εισάγει την ανθρωπότητα, για να το πω πιο σωστά. Αυτό είναι και το πνευματικό νόημα, η πνευματική σημασία.
Μα δείτε το. Ποιος μπορεί να μιλήσει σήμερα για λογικότητα σε αυτό που γίνεται; Πρέπει να είσαι τελείως τυφλός. Έχει λογική αυτό που συμβαίνει αλήθεια; Ή απλώς έχει γίνει μια παγκόσμια λοβοτομή;
Αυτήν την στιγμή ο διάλογος για τα εμβόλια είναι καθαρά μεταφυσικός. Στο επίπεδο της φιλοσοφίας, που είναι και το πεδίο σου νομίζω και το πεδίο αρκετών αδελφών στην Πορτογαλία. Καθαρή μεταφυσική. Λείπει εντελώς η λογικότητα στα επιχειρήματα γιατί όλα έχουν καταρριφθεί. Ποιο επιχείρημα να πεις για να έχουμε τα εμβόλια; Όλη αυτή η εντατικοποίηση για να φτάσουμε ότι δήθεν η μετάλλαξη ήταν που έγινε [και είναι τα εμβόλια] τόσο αναγκαία. Έχει κάποια λογική βάση αυτήν την στιγμή; Δεν έχουν καταρριφθεί αυτά; Δεν ξέρουν ότι οι μεταλλάξεις είναι αυτονόητες αυτήν την στιγμή έτσι όπως κινηθήκαμε; Δε θα ‘ρθουν καινούργιες; Είναι δυνατόν να μιλάμε για τείχος ανοσίας;
Ένα τείχος ανοσίας χρειαζόμαστε. Ανοσία στον φόβο, ανοσία στην τρομοκρατία από αυτή την καινούρια φράξια, την φρικτή φράξια του ιατρικού, ας πούμε της ιατρικής δυναστείας. Καταλαβαίνεις; Και δεν μιλάω φυσικά για το ιατρικό επάγγελμα, έτσι; Αλλά μιλάω για τον ιατροφασισμό. Για την βοήθεια της δήθεν ιατρικής σε αυτόν αναδυόμενο φασισμό. Είναι ξεκάθαρο αυτό.
Πότε ενδιαφέρθηκε κανείς για να πιέσει ανθρώπους, με τέτοιο τρόπο όπως σήμερα, να κάνουν ένα εμβόλιο; Πότε ενδιαφέρθηκε να τους πληρώσει ποτέ στην Ιστορία για να κάνουν ένα εμβόλιο; Είναι ξεκάθαρο γιατί γίνεται αυτό. Γίνεται για πάρα πολλούς λόγους. Ας πούμε όμως τον κύριο για εμάς που είναι πνευματικός.
Είναι λοιπόν μια μύηση αυτό που συμβαίνει. Είναι μια μύηση που απευθύνεται στον ψυχισμό, σε πιο εξωτερικό επίπεδο, και στην ίδια την ψυχή των ανθρώπων. Η μεταφυσική ακριβώς που άρχισα να σου λέω, είναι ότι καταργείται η λογικότητα, καταργείται οποιοσδήποτε διάλογος λογικός. Δεν υπερισχύει κανένα λογικό επιχείρημα για αυτή την πρόταση. Και [είναι] αυτονοούμενο ας πούμε… υπάρχει μια αόριστη νοούμενη βάση στην οποία καλούνται όλοι να στηριχτούν. Ποιο είναι το νοούμενο; Είναι τόσο αόριστο. Είναι μεταφυσικό. Είναι η «θεραπεία» σε εισαγωγικά… πώς να το πω… ως υπακοή, όχι ως κάτι άλλο.
Είναι αυτονόητο. Σε λίγους μήνες, ακόμα και αν υπήρχε ανοσία στο εμβόλιο -ακόμα και αν υπήρχε που δεν υπάρχει και το ξέρουν όλοι πια, όλοι… όσοι θέλουν να το ξέρουν- θα λήξει. Ποια είναι η λογική βάση για αυτήν την εμμονή; Δεν υπάρχει λογική βάση. Είναι καθαρά μεταφυσική αυτό που συμβαίνει. Και για όποιον δεν καταλαβαίνει τον όρο να πούμε -με την έννοια της φιλοσοφίας το εννοούμε αυτό- ότι η στέρηση ακριβώς των λογικών επιχειρημάτων δημιουργεί την μεταφυσική. Η προσκύνηση μιας υπακοής σε έναν αόρατο κυβερνήτη. Καταλαβαίνεις; Αυτή είναι η μεταφυσική του εμβολίου. Δεν μπορούμε να μιλάμε για λογικότητα, για επιστήμη και τέτοια πράγματα, αν είναι δυνατόν. Εντάξει, κάποιοι τα πιστεύουν αυτά, αλλά ποιά επιστήμη; Όπως είπες και εσύ δεν υπάρχει ομοφωνία πάνω σε αυτό. Και για φαντάσου να υπήρχε ομοφωνία, πόσο προχωρημένα θα ήταν τα πράγματα. Πόσο αυτός ο αναδυόμενος φασισμός θα είχε κυριαρχήσει στις συνειδήσεις όλων των ανθρώπων. Δεν μπορούμε λοιπόν να κάνουμε τέτοιες προσεγγίσεις νομίζω, καθόλου.
Έτσι λοιπόν θέλω να πω ότι τα εμβόλια έχουν αυτήν την πνευματική διάσταση. Μας εισάγουν σε αυτό το πνεύμα. Είναι τελείως επικίνδυνο να κάνουμε τέτοιους διαχωρισμούς μεταξύ Θεολογίας και πνευματικής ζωής και επιστήμης. Δεν είναι καν τέτοιο το ζήτημα πια. Είναι πνευματικό καθαρά. Είναι γέφυρα προς αυτό το σκοτεινό μέλλον.
Επειδή είναι γέφυρα όμως και βέβαια μας εισάγει σε αυτό το χώρο, στο αύριο, έχει δύναμη αυτό που συμβαίνει, αλλά δεν μπορεί να είναι οριστικό. Γι΄ αυτό παρακαλώ όλους τους αδελφούς, εγώ ως πρόσωπο, ως άφρων, ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΠΙΣΩ. Όποιος πέρασε τη γέφυρα να γυρίσει πίσω. Είναι δύσκολο να γυρίσεις πίσω όταν περάσεις την γέφυρα, αλλά δεν είναι οριστική η γέφυρα. Πρέπει πρώτα να καταλάβει, να εξαλείψει το νοητό σφράγισμα από μέσα του. Να αλλάξει τα κριτήριά του. Να αλλάξει τα κριτήρια που τον έκαναν να μπει μέσα σε αυτό.
Υπάρχουν άνθρωποι που λένε δεν το ήθελα, με πίεσε η μάνα μου, ο πατέρας μου, η οικογένειά μου, το παιδί μου. Δεν μπορούμε να μιλάμε έτσι. Δεν έχουμε καταλάβει την σοβαρότητα των πραγμάτων. Και εν πάση περιπτώσει τί ζωή είναι αυτή που κάποιοι σου υποβάλουν τη θέλησή τους; Γιατί υπάρχει αυτή η βία; Που έχει φτάσει ακόμα και στο επίπεδο της οικογένειας. Κοιτάξτε, η βία είναι ορατή. Υπάρχει ωμή βία αυτή τη στιγμή στις κοινωνίες. Και δεν ξέρω τι συμβαίνει στην Πορτογαλία. Στην Ελλάδα υπάρχει ωμή βία όμως. Ας μου πεις εσύ τι υπάρχει στην Πορτογαλία έστω και μετά την συνέντευξη κάποια στιγμή. Αλλά η βία είναι παρούσα.
Ο αναδυόμενος ολοκληρωτικός κόσμος, ο δυστοπικός κόσμος όπως λέμε είναι ήδη παρών. Είναι μέσα στις ψυχές των ανθρώπων. Δεν είναι πια το κράτος σε κάποια ελίτ απλώς. Είναι η κοινωνία μεταξύ του πνεύματος των πολιτών, κάποιας μερίδας πολιτών, με αυτήν την σκοτεινή πραγματικότητα. Έχουν αναλάβει οι άνθρωποι, όχι μόνο επιδοτούμενοι άνθρωποι αλλά και μη επιδοτούμενοι, να είναι εργάτες αυτού του σκοτεινού παρόντος και του σκοτεινού μέλλοντος.
Αυτός είναι ο διαχωρισμός και όλα αυτά που είπες. Έτσι συμβαίνει αυτό. Ήδη συμβαίνει. Όμως οι άνθρωποι, για να παραμείνουμε άνθρωποι, όχι για να γίνει το αποτέλεσμα οπωσδήποτε, όχι για να αλλάξει αυτή η κατάσταση, ως μαρτυρία ζωής, δεν μπορούμε να είμαστε άνθρωποι αλλιώς, αν δε μαρτυρήσουμε την αλήθεια στη ζωή μας. Πρέπει λοιπόν οι άνθρωποι να μαρτυρήσουν την αλήθεια. Πρέπει να έχουμε τέτοιο φρόνημα. Κυρίως οι Χριστιανοί. Αλλά νομίζω γενικότερα η ανθρωπότητα. Σαν να εξέλειπε δηλαδή από την ανθρωπότητα η διάθεσή της να αγωνιστεί για οποιοδήποτε ζήτημα. Που δεν θα με έβρισκε οπωσδήποτε σύμφωνο σε μια άλλη στιγμή της Ιστορίας, καταλαβαίνεις…. Αλλά εδώ έχουμε μια γενικότερη ύπνωση. Δεν είναι και αυτό μέσα στο πνεύμα του Αντιχρίστου; Μια γενική ακηδία έχει χυθεί. Μια παθητικότητα ανερμήνευτη σχεδόν.. Είναι ερμηνεύσιμη… γιατί; Επειδή έχει επικρατήσει η αμαρτία στον κόσμο το πρώτο αποτέλεσμα της αμαρτίας είναι ο σκοτισμός του νοός. Επειδή έχουμε προσκυνήσει την αμαρτία, τι να πούμε; Δε βλέπουμε ούτε τα ιστορικά, ούτε τα οριζόντια, ούτε τα κάθετα, ούτε τα πνευματικά. Γι’ αυτό υπάρχει τόσο σύγχυση.
Αν δεν είχαμε τους ανθρώπους του Θεού πού θα βρισκόμασταν; Αν δεν είχαμε τους Αγίους να κρατηθούμε ώς Ορθόδοξοι πού θα βρισκόμασταν σήμερα; Αν δεν είχαμε τη ζωντανή παρουσία του Αγίου Πνεύματος στην Εκκλησία θα είχαμε ήδη προσχωρήσει μέσα σε αυτό το χάος.
Όμως το Πνεύμα το Άγιο είναι Παρόν στην Εκκλησία. Είναι ζωντανό. Και ομιλεί στις Εκκλησίες όπως λέει στην Αποκάλυψη. Και δε θέλει το χαμό ουδενός. Είναι αγαθό το Πνεύμα το Άγιο. Και αυτή είναι η αγαθότητά του… να μη θέλει να χαθεί κανείς. Σε όλα τα επίπεδα. Και μας καλεί να γυρίσουμε πίσω. Υπάρχει χρόνος για τους ανθρώπους. Ας σταματήσουν εδώ όσοι έκαναν τα εμβόλια. Ας αγωνιστούν, ας καταλάβουν ότι υπάρχει ένα πνευματικό ζήτημα.
Και βέβαια μια και το έθιξες, ποιο είναι το πνευματικό ζήτημα πέραν του σφραγίσματος της ψυχής και του σώματος; Είναι το ζήτημα του μολυσμού, το οποίο εδώ στην Ελλάδα το έχουν θίξει κάποιοι πατέρες πολύ σπουδαία, το έχουν ολοκληρώσει δηλαδή σαν ζήτημα κατά την γνώμη μου. Υπάρχει μολυσμός από το εμβόλιο; Φυσικά και υπάρχει μολυσμός από τη στιγμή που ξέρουμε. Δεν υπήρχε μολυσμός, και για αυτό έγινε το ΄δια των κολλύβων’ θαύμα του Αγίου Θεοδώρου; Δεν υπήρχε τότε μολυσμός; Τώρα δεν υπάρχει όταν χρησιμοποιούμε κυτταρική σειρά εκτρωμένων εμβρύων;
Ξέρετε πώς γίνεται αυτό; Είναι μια φρικτή συμπαιγνία. Ένα σενάριο πραγματικά μιας ταινίας τρόμου. Το πώς λαμβάνονται αυτά τα έμβρυα. Πώς γίνονται αυτές οι εκτρώσεις; Γίνονται γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο οι εκτρώσεις. Δεν είναι μια έκτρωση που έγινε. Μη λέμε τέτοια πράγματα. Πρέπει να ξέρουμε τι συμβαίνει. Κακόμοιρα πλάσματα, μέσα από ψυχιατρεία, απελπισμένοι άνθρωποι που γίνονται πειραματόζωα, είτε εν γνώσει, είτε εν αγνοία τους κυρίως. Ζωντανά πλάσματα που τα παίρνουμε για τέτοιους επιστημονικούς σκοπούς.
Μα τι κάνουμε; Δεν ξέρουμε τι γίνεται στον κόσμο καθόλου; Τί διαβάζουμε; Βλέπουμε μόνο τηλεόραση; Αυτό είναι μια παγκόσμια μετάδοση ναρκωτικών ουσιών. Τι είναι αυτό; Έτσι θα φτιάξουμε συνείδηση και θέσεις σαν άνθρωποι;
Λοιπόν, φυσικά υπάρχει η πνευματική διάσταση στα πράγματα και όλα έχουν πνευματική διάσταση. Ακόμα και η «πολιτική», σε εισαγωγικά, διάσταση των πραγμάτων έχει πνευματική σημασία για εμάς. Δεν ξέρω σε ποιο βαθμό σου απαντώ μέχρι στιγμής αλλά επειδή νομίζω ότι αν το αρχίσουμε αυτό δε θα το τελειώσουμε… Αν θέλεις κάνε μου κάποιες παρεμβάσεις, κάποιες άλλες ερωτήσεις μήπως βοηθηθείς περισσότερο.
Είναι το εμβόλιο «ευλογία Θεού»;
Είναι λοιπόν το εμβόλιο ευλογία Θεού; Ύστερα από όλα αυτά είναι δυνατόν όλη αυτή η απάτη, όλο αυτό το οργανωμένο έγκλημα να είναι ευλογία Θεού; Αυτή είναι η αντιστροφή των πάντων. Σου λέω λοιπόν ξεκάθαρα. ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑ ΘΕΟΥ. Όχι απλώς δεν είναι ευλογία, τα εμβόλια είναι ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ ΕΧΙΔΝΩΝ.
Αν πούμε ότι είναι ευλογία πέφτουμε στην ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, η οποία όπως ξέρετε και αν ξέρετε είναι ασυγχώρητη αμαρτία. Αυτή η αντίστροφή είναι ευλογημένη; Δηλαδή είναι ευλογία, ας πούμε, αυτό το σκοτάδι; Και όποιοι δεν κάνουν το εμβόλιο τι θα είναι δηλαδή; Καταραμένοι; Αυτό το λέει το Πνεύμα του Θεού στις Εκκλησίες;
…Και εν πάση περιπτώσει να το πάμε και λίγο διαφορετικά το θέμα. Έχουμε τον ιατρικό φασισμό, που ίσως παρερμηνευτεί αλλά αν θέλεις μπορώ να στο εξηγήσω, έχουμε ξεκάθαρα τον πολιτικό, θα έχουμε και έναν εκκλησιαστικό τώρα; Δηλαδή θα ξεχωρίσουν τους πιστούς σε εμβολιασμένους και όχι; Και οι εμβολιασμένοι είναι αυτοί που θα μπαίνουν στο Ναό και οι άλλοι έξω; Αυτή θα είναι η Εκκλησία του Χριστού ή του Αντιχρίστου; Πώς την βλέπουμε από μακριά;
Σε μια τέτοια Εκκλησία, θέλω να πω στους αδελφούς στην Πορτογαλία και όπου αλλού, όχι μόνο δεν πρέπει να μπαίνουμε μέσα, αλλά πρέπει να φεύγουμε μακριά. Καλύτερα στα σπίτια μας.
Αν η Εκκλησία μας πει ότι για να μπούμε πρέπει να είμαστε εμβολιασμένοι, πρέπει να τρέξουμε μακριά. Καλύτερα στα σπίτια μας. Να ανοίγουμε το στόμα μας μετά από μια Παράκληση, μια Ακολουθία, μια προσευχή και να μας κοινωνούν οι Άγιοι και οι Άγγελοι νοερώς, παρά μέσα σε αυτό, που δεν ξέρω πώς να το ονομάσω.
Θυμάμαι τώρα έναν Βόρειο Ηπειρώτη νομίζω …τον είχα συναντήσει κάποτε, είχε γίνει και νεωκόρος αυτός σε μία εκκλησία. Και επειδή κάπως είχαμε γνωριστεί… τον συνάντησα λοιπόν μια μέρα τυχαία πριν από πάρα πολλά χρόνια -ήμουν διάκονος- σε ένα λεωφορείο και αρχίσαμε να συζητάμε, και μου περιέγραφε τι γινότανε στην Αλβανία εκείνα τα χρόνια. Και γινόταν ακριβώς αυτό. Άκουγαν κρυφά την Λειτουργία στην Ελλάδα και την ώρα της Θείας Κοινωνίας άνοιγαν το στόμα τους, έπαιρναν νοητά το αντίδωρο. Έτσι θα κάνουμε και εμείς. Νοητά θα παίρνουμε το αντίδωρο, νοητά θα κοινωνούμε και θα κοινωνούμε, αν δεν έχουμε τη δυνατότητα να λειτουργήσουμε.
Αυτό δεν θα είναι Εκκλησία του Χριστού και φυσικά δεν σχετίζεται με καμία ευλογία. Το σκοτάδι δεν είναι ευλογία ποτέ. Η μετάλλαξη η ανθρώπινη είναι δυνατόν να είναι ευλογία; Η καθυπόταξη του ανθρώπου σε τέτοιο βαθμό, ηλεκτρονικό, που αν θες το αναπτύσσουμε αργότερα, θα είναι ευλογία; Θα βαφτίσουμε ευλογία αυτό το πράγμα;; Ευλογία και ο φασισμός; Ευλογία ο διαχωρισμός των ανθρώπων; Ευλογία όλα αυτά τα τείχη που ανορθώνονται; Ευλογία αυτοί που δεν έχουν αυτήν την γνώμη και που στηρίζεται και σε πολύ λογικά και σε επιστημονικά ακόμα -όχι σε πνευματικά- επιχειρήματα να αποκλείονται;
Με τι μοιάζει αυτό; Να αποκλειστούν τα παιδιά από το σχολείο; Να αποκλειστούν οι εργαζόμενοι από τις εργασίες τους; Να αποκλειστούν οι πιστοί δηλαδή από την Εκκλησία; Αυτή είναι η ευλογία; Μα δεν ξέρουμε τι γίνεται καθόλου; Δεν ξέρει κανείς μας τα πνευματικά, ούτε εγώ. Δεν ξέρουμε ούτε τα ιστορικά; Δεν ξέρουμε τι είναι αυτό; Υπάρχει άραγε τεχνολογία νανοσωματιδίων; Και εμείς είμαστε σίγουροι ότι δεν υπάρχει μέσα στο εμβόλιο; Και τι θα πούμε αύριο στους ανθρώπους όταν αρχίζουν να εμφανίζονται… και ποιος θα τα καταγράψει και ποιος τα καταγράφει σήμερα. Ποιος καταγράφει, εδώ τουλάχιστον σε μας δεν ξέρω στην Πορτογαλία, ποιος καταγράφει τα αποτελέσματα του εμβολίου; Τις επιπλοκές; Ποιος καταγράφει τους θανάτους που προέρχονται από αυτές τις επιπλοκές; Τι θα πούμε αύριο; Τι θα πούμε ακόμα και στην επόμενη γενιά;
Όπως ξέρουμε, και η Ιατρική το διδάσκει, υπάρχουν αποτελέσματα από φάρμακα απλά όχι από γενετικές παρεμβάσεις, τα οποία εμφανίζονται μια γενιά αργότερα. Τρέχουμε εμείς να πούμε ευλογία κάτι που δεν ξέρουμε ούτε καν τι είναι; Που δε θα μου έλεγε προσωπικά τίποτα ακόμα κι αν ήταν εγκεκριμένο… και άλλα είναι εγκεκριμένα… και άλλα εγκρίθηκαν και αργότερα καταλάβανε ότι ήταν θανατηφόρα. Μα η εποχή μας είναι γεμάτη από πληροφορίες αν θέλουμε να μάθουμε. Τι είναι αυτό; Δεν ξέρουμε; Δε θέλουμε να μάθουμε; Ή είναι κάτι άλλο;
Είναι φανερό ότι οι κυβερνήσεις θέλουν να αφομοιώσουν την Εκκλησία -ας μιλήσουμε μόνο εκκλησιαστικά- θέλουν να αφομοιώσουν την Εκκλησία, την Ιεραρχία της, το Σώμα της. Θέλουν να το εντάξουν στους δικούς τους σκοπούς. Θέλουν να μας κάνουν εργάτες όλων αυτών των σκοτεινών πρακτικών και της θεωρίας τους, του οράματός τους για τον κόσμο. Να μας βάλουν να υπηρετήσουμε τον πονηρό αντί για τον Χριστό που υπηρετούμε.
Να πείσουμε εμείς τους ανθρώπους να κάνουν τα εμβόλια;… Θεέ μου… Πώς θα τους αντικρύσουμε; Όταν θα αρχίσουν να φαίνονται πολύ πιο ορατά αυτά που θα φανούν, τότε τί θα κάνουμε;
Όμως, για να ολοκληρώσουμε και το θέμα το πνευματικό. Αν λοιπόν τα κράτη.. οποιοδήποτε κράτος, οποιαδήποτε κυβέρνηση, θέλει να κάνει κάτι τέτοιο, αν θέτει τους όρους της λατρείας, αν θέτει τους όρους της εισόδου μέσα στον Ναό, αν θέτει τους όρους της Λειτουργίας της εκκλησιαστικής, αν θέτει τους όρους του κηρύγματος όπως έχουμε δει, δεν θα θέσει και τους όρους του εμβολιασμού των πιστών;
Και τότε τι θα κάνουμε; Ήδη έχουν σπεύσει κάποιοι να το θεωρήσουν σχεδόν επιβεβλημένο.
Αλλοίμονο. Αλλοίμονο.
Όμως αυτό που λέγαμε δεν είναι πνευματικό θέμα; Όταν οι πολιτείες θέτουν αυτούς τους όρους, και να στο πω πιο συγκεκριμένα, δεν είναι θέμα Κανονικού Δικαίου; Όταν παύει η Εκκλησία να έχει την κυριαρχία στους όρους της ζωής της, αυτό δεν είναι θέμα Κανονικού Δικαίου;
