Μακαριώτατε,
Άγιοι Πατέρες,
Αδελφοί εν Χριστώ,
Το Σώμα του Χριστού, η Εκκλησία βάλλεται.
Βάλλεται από σκοτεινές δυνάμεις, ξένα κέντρα συμφερόντων που κινούν τα νήματα της ανθρωπότητας.
Κι έχουν εξουσία στις κυβερνήσεις αλλά και στις απανταχού θρησκείες.
Αλλά και στη Μία Αληθινή , Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.
Η
δαιμονική αυτή εξουσία και τα συμπαρομαρτούντα δεινά της, παραχωρείται
απ’ τον Θεό, ως αντίκτυπος της πτώσης και της αλλοτρίωσης της
ανθρωπότητας.
Εικόνα του εκπεσόντος Ελληνορθόδοξου λαού, αποτελεί η ιεραρχία της Εκκλησίας.
Ως
λαός του Θεού με πλήρη συναίσθηση της αμαρτωλότητάς μας και των
ελλείψεών μας, αλλά με πίστη στον Άγιο Τριαδικό Θεό και στο έλεός Του,
είμαστε αποφασισμένοι να θέσουμε εαυτόν ως φρένο, στους τροχούς του
οχήματος της βεβήλωσης της πατρίδος και της εκκλησίας.
Μας
βαραίνει η ευθύνη που απορρέει απ’ τους Όρους των Οικουμενικών Συνόδων,
απ’ τους λόγους και τις προτροπές των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας.
Απ’ τους αγώνες και τη θυσία εθνομαρτύρων και οσιομαρτύρων.
Η Εκκλησία δεν είναι οργανισμός αυτόνομος. Δεν έχει γνώμη και τοποθέτηση δική της.
Οι
λειτουργοί της (διάκονοι, πρεσβύτεροι, επίσκοποι, πατριάρχες, σύνοδοι)
δεν έχουν εξουσιοδότηση να λένε και να ενεργούν όπως κρίνουν κατά το
δοκούν και σύμφωνα με την προσωπική τους άποψη. Πόσο μάλλον κάτω από
τις προτροπές και υπό την πίεση της πολιτικής εξουσίας.
Η Εκκλησία δεν την έφτιαξε την πίστη της. Δεν είναι δημιούργημά της. Την παρέλαβε και την υπηρετεί.
Τα
τελευταία έτη και ιδιαιτέρως μετά τη βέβηλη σύνοδο του Κολυμπαρίου,
βιώσαμε καταπάτηση της Αγίας Παραδόσεως, του Ευαγγελίου της Ορθοδόξου
πίστεως.
Γίναμε ακροατές
μιας νέας ρητορικής, περί κοινωνικής ευθύνης, αγάπης στον πλησίον,
υπακοής αδιάκριτης, οικονομίας. Μια «οικονομία» που κατάντησε παρανομία.
Μιας πλανεμένης επισκοπολατρείας και μιας απολύτου υποταγής στα κελεύσματα της εξουσίας.
Όπου Ορθοδοξία και πληγές.
Είδαμε να αναγνωρίζονται μυστήρια σε αιρετικούς.
Παρατηρήσαμε επισκόπους να δωρίζουν Κοράνι ως ιερό βιβλίο.
Προκαθημένους να κρύβουν εγκόλπια για να μην στενοχωρήσουν.
Μείναμε
εμβρόντητοι μπροστά σε συμπροσευχές, συνευχές και συλλείτουργα
επισκόπων της Ελλαδικής Εκκλησίας, με αιρετικούς, μουσουλμάνους και
σχισματικούς.
Είδαμε μητροπόλεις να βάζουν λουκέτο σε εκκλησιές και να απειλούν ιερείς.
Είδαμε
μάσκες μπροστά στη Αγία Τράπεζα, μπροστά από άγια εικονίσματα και
χαριτόβρυτα λείψανα, γαντοφορεμένα χέρια κληρικών να μοιράζουν
αντίδωρο, πολλές φορές σε μιαρή συσκευασία και πνευματικούς να
προφυλάσσουν πετραχήλι από ασπασμό.
Είδαμε κουταλάκι μιας χρήσεως για το άχραντο Σώμα και Αίμα του Χριστού μας.
Είδαμε τον Κύριο να «ανασταίνεται» διήμερος.
Είδαμε επισκόπους να απαγορεύουν το μυστήριο της εξομολογήσεως.
Η
εγκαθίδρυση μιας νέας θρησκείας, της μολυσματικότητας των Μυστηρίων
και του Χριστού, απότοκος μιας συνεχούς εδώ και καιρό καταπάτησης του
Ιερού Πηδαλίου, των Πατερικών Κανόνων, του ίδιου του Ευαγγελίου.
Άγιοι αρχιερείς. Γίνατε βασιλικότεροι του βασιλέως.
Υπερθεματίζεται
με ζήλο και οργή, υπέρ των αντίχριστων κυβερνητικών μέτρων που
καταργούν την πίστη μας και μας απαγορεύουν το Χριστό.
Οδηγείτε σε σχίσμα την Εκκλησία.
Και
όταν κάποιοι ευλαβείς κληρικοί ανθίστανται στο δαιμονικό αυτό ρεύμα
αθεΐας, προσφέροντας ευλαβώς τα δώρα των Θείων Μυστηρίων αμετάβλητα και
αμόλυντα όπως τα παρέλαβαν απ’ την Αγία Παράδοση της Ορθοδοξίας, με
πίστη και εμπιστοσύνη στον Κύριο, τότε πίπτει ράβδος. Η ράβδος της
αργίας, της μετάθεσης, της αφαίρεσης οφικίων, της παραπομπής σε
εισαγγελείς.
Τιμωρείτε ευλαβείς ιερείς.
Τιμωρείτε και τον λαό του Θεού στερώντας του, τα σωτηριώδη δώρα των Μυστηρίων.
Ή
τα παρέχετε υπό προϋποθέσεις. Προϋποθέσεις βεβήλωσης και προσβολής της
Αγίας Τριάδος. Με μάσκες, με αποστάσεις και με περιορισμένο αριθμό
ατόμων, ασεβείτε κατά του Αγίου Πνεύματος.
Και οι άμβωνες σιώπησαν. Σταμάτησαν να αντηχούν το λόγο της Αληθείας. Δεν αποτελούν πλέον ορμητήρια ορθοδόξου αγώνα.
Αντ’ αυτού κατάντησαν αντηχεία κυβερνητικών αποφάσεων και ιατρικών τελεσιγράφων.
Διαφημιστικές καμπάνιες εμβολίων και μιαρών μέτρων, μεταδίδονται απ’ τους κήρυκες και τους επισκόπους.
Ντροπή!
Και απαιτείτε υπακοή στην εκκλησία.
Τι είναι η εκκλησία; H ιεραρχία και οι κληρικοί; Όχι ο λαός;
Τι μας διδάσκει η Παράδοση;
Ποιος ήταν εκκλησία;
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ή ο Ιωάννης Καλέκας ο λατινόφρων;
O άγιος Μάρκος ο Ευγενικός ή ο Μητροφάνης και η υπόλοιπη ιεραρχία;
Ο άγιος Μάξιμος ο ομολογητής ή όλα τα Πατριαρχεία της εποχής του;
O άγιος Κύριλλος ή ο Νεστόριος;
Δεν είναι οι άγιοι πρότυπα συμπεριφοράς και μίμησης;
Εκκλησία δεν είναι και η θριαμβεύουσα; Οι άγιοι και Πατέρες που δογμάτισαν;
Τι γίνεται εάν η «εκκλησία» που λέτε, γίνει Χριστομάχος;
Τι γίνεται όταν συνεργεί, επικροτεί και προωθεί αντιορθόδοξους νόμους και πρακτικές;
Δεν
κρίνουμε καθότι όπως λέει και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: ΤΟ «ΜΗ
ΚΡΙΝΕΤΕ, ΙΝΑ ΜΗ ΚΡΙΘΕΙΤΕ, ΠΕΡΙ ΒΙΟΥ ΕΣΤΙΝ, ΟΥ ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ» (P.G. 63,
231-232)».
Βλέπουμε κατάφορη καταπάτηση του Ευαγγελίου εδώ και καιρό μέσα από ενέργειες, λόγους , αποφάσεις επισκοπικές.
Και ζητάτε αδιάκριτη υπακοή.
Δεν
είπε ο Απ. Παύλος «ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ
εὐαγγελίζηται ὑμῖνπαρ’ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω».(Γαλ. 1, )
Ο
Μέγας Αθανάσιος δεν είπε ότι «Ἐὰν ὁ ἐπίσκοπος ἢ ὁ πρεσβύτερος, οἱ
ὄντεςὀφθαλμοὶ τῆς Ἐκκλησίας, κακῶς ἀναστρέφωνται καὶ σκανδαλίζωσι τὸν
λαόν, χρὴ αὐτοὺςἐκβάλλεσθαι.
Συμφέρον
γὰρ ἄνευ αὐτῶν συναθροίζεσθαι εἰς εὐκτήριον οἶκον, ἢ μεταὐτῶν
ἐμβληθῆναι ὡς μετὰ Ἄννα καὶ Καϊάφα εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός».
«Οἱ ὀφθαλμοὶ τῆς Ἐκκλησίας» μετατράπηκαν σε κήρυκες κακοδοξιών.
Και διώκτες κληρικών που «εγκλημάτισαν».
Και το έγκλημά τους;
H διαφύλαξη της παρακαταθήκης των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας.
Πως
λογίζονται άξιοι καταδίκης και ουχί επαίνου αυτοί που υπό τον κίνδυνο
ποινών επισκοπικών αλλά και κυβερνητικών, διαφύλαξαν την Παράδοση των
Αγίων Πατέρων;
Δεν ξέρετε ότι καταδικάζετε μαζί τους και τους Πατέρες της Εκκλησίας μας; Τους οσίους και τους μάρτυρες;
Ως εδώ!
Δεν θα ανεχτούμε πλέον τη συνέχιση της βεβήλωσης της πίστης μας.
Δεν
θα ανεχτούμε τιμωρίες κληρικών που δεν αθέτησαν καμία υπόσχεση στον
Κύριο και αγωνίζονται διωκόμενοι και λοιδορούμενοι υπέρ πίστεως και
πατρίδος.
Δεν
θα επιτρέψουμε τιμωρία κληρικών ή επισκόπων που έπραξαν το ελάχιστο,
παραμένοντας Ορθόδοξοι και διακονώντας το ποίμνιο χωρίς αστοχίες και
ανορθογραφίες.
Θα δράσουμε παντοιοτρόπως και ποικιλοτρόπως.
Η
οργή που έχει συσσωρευτεί εδώ και καιρό εναντίων των λυμεώνων της
ανθρωπότητας που βιάζουν την ελευθερία μας, τα δικαιώματά μας, την
ίδια μας τη ζωή, θα εκτονωθεί πάνω σε εσάς.
Γιατί μας προδίδετε.
Εάν
ανανήψετε και τεθείτε ηγέτες στον δίκαιο αγώνα που ευλογεί ο Θεός, να
ξέρετε ότι θα έχετε «στρατό» αφοσιωμένο και αποφασισμένο.
Είμαστε αποφασισμένοι μέχρι θανάτου. Θανάτου δε σταυρού.
Και εάν περάσουν οι δυσκολίες θα είστε μακαριστοί και σε όλα επαινετοί.
Δείξτε παραχωρητικότητα στους σκληρούς ίσως λόγους.
Όμως
όπως το παιδί, προσπαθεί να διακονήσει και να βοηθήσει τον άρρωστο
πατέρα, έτσι κι εμείς κάνουμε ύστατη προσπάθεια να σας επαναφέρουμε
στην τροχιά της Παραδόσεως.
Ας εναγκαλισθούμε αδελφικά και ας σεβαστούμε τους κοινούς Πατέρες μας.
Ας φυλάξουμε τις Παραδόσεις και με ένα στόμα ας δοξάσουμε το πάντιμο και μεγαλοπρεπές όνομα του Κυρίου.
Τέλος και στον Τριαδικό Θεό μας τιμή και δόξα εις τους αιώνες των αιώνων αμήν.
Ο Μητροπολίτης πρ. Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος.