Περὶ τῆς ὕστερης ὥρας τῆς ζωῆς.
Α΄. Εἰς ἐκείνην τὴν ὥραν θέλει χωρισθῇ ἡ ψυχὴ ἀπὸ τὸ σῶμα καὶ ἀπὸ τάς τρυφάς.
Β΄. Εἰς ἐκείνην τὴν ὥραν θέλουν λάβει τέλος αἱ τιμαί, τὰ πλούτη καὶ οἱ φίλοι.
Γ΄.
Ἠμπορῶ εἰς ἐκείνην τὴν στιγμὴν νὰ κολασθῶ· ἂν αὐτὴ εἶναι ἡ ὕστερη, τί
θέλει εἶναι δι’ ἐμέ; Ὤ στιγμὴν ἀπὸ τὴν ὁποίαν κρέμεται ἡ αἰώνιος ζωή!
Διόρισε κάθε ἡμέραν νὰ ἐξετάζῃς τὴν συνείδησίν σου, κἄν εἰς τὴν ἑσπέραν· καὶ ἔχε εὐλάβειαν εἰς τὸν Ἄγγελον τὸν φύλακά σου.
Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.(Πνευματικά Γυμνάσματα).
Έτεραι σύντομοι μελέται,φυλακτήριον της ψυχής καλούμεναι,
(διαμοιρασμέναι εις πάσαν ημέραν του μηνός).
