«Παρατηροῦμε
ὁ ἕνας τὶς ἁμαρτίες τοῦ ἄλλου, ὄχι γιὰ νὰ κλάψουμε, ἀλλὰ γιὰ νὰ
κατηγορήσουμε ·οὔτε γιὰ νὰ θεραπεύσουμε, ἀλλὰ γιὰ νὰ μεγαλώσουμε ἀκόμα
περισσότερο τὴν πληγή ·καὶ γιὰ νά ᾽χουμε δικαιολογία γιὰ τὶς δικές μας
κακίες τὰ τραύματα τοῦ πλησίον.
Τοὺς κακοὺς καὶ τοὺς καλοὺς τοὺς χαρακτηρίζει ὄχι ἡ συμπεριφορά, ἀλλὰ ἡ διαφορὰ γνώμης καὶ ἡ φιλία.
Ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἐπαινοῦμε σήμερα, τὰ κατηγοροῦμε αὔριο·
κι᾽ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα καταδικάζουν οἱ ἄλλοι, ἐμεῖς τὰ θαυμάζουμε.
Καὶ ὂλα συγχωροῦνται στὸν ἀσεβῆ.Τόσο μεγαλόψυχοι εἴμαστε ἀπέναντι στὴν κακία!».
Τοὺς κακοὺς καὶ τοὺς καλοὺς τοὺς χαρακτηρίζει ὄχι ἡ συμπεριφορά, ἀλλὰ ἡ διαφορὰ γνώμης καὶ ἡ φιλία.
Ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἐπαινοῦμε σήμερα, τὰ κατηγοροῦμε αὔριο·
κι᾽ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα καταδικάζουν οἱ ἄλλοι, ἐμεῖς τὰ θαυμάζουμε.
Καὶ ὂλα συγχωροῦνται στὸν ἀσεβῆ.Τόσο μεγαλόψυχοι εἴμαστε ἀπέναντι στὴν κακία!».