*Εδώ
και αρκετό καιρό ένα πνευματικό μου παιδί, σε κάποιο θέμα μου είχε
αντιλογήσει και οπωσδήποτε με είχε λυπήσει.* Την επαύριο ήρθε και
ζήτησε συγγνώμη με πολλή μετάνοια, με πολύ πόνο, κι εγώ βέβαια ολοψύχως
τον συγχώρεσα.
-Μου
είπε: «Γέροντα έχω να σας πω το εξής: Μετά από τη λύπη που σας
προξένησα, πήγα να κοιμηθώ αλλά δεν με είχε πάρει ο ύπνος. Δεν ξέρω πως
μου συνέβη και είδα γέροντα ότι βρέθηκα σαν στον Ιερό Γολγοθά και είδα
τον Χριστό επάνω στον Σταυρό, Εσταυρωμένο, ζωντανότατο και από τις
πληγές Του έτρεχε αίμα.
-Εγώ
μόλις είδα τον Χριστό στον Σταυρό επάνω, άρχισα να βάζω μετάνοιες, να
Τον παρακαλάω να μου συγχωρέσει όλα μου τα αμαρτήματα. Κι έτσι που
πρόσεχα να δω τι θα μου πει, έτσι όπως έκανα μετάνοιες και Τον κοίταζα,
βλέπω να μου κάνει νεύμα να κοιτάξω δεξιά Του. Κοιτάζω δεξιά και βλέπω
εσάς να στέκεστε εκεί.
-Τότε
μου είπε ο Χριστός: ''Εάν δεν σε συγχωρέσει ο πνευματικός σου πατέρας, ο
διάκονος και το στόμα Μου, Εγώ δεν σε συγχωρώ! Δι' αυτού θα έλθη
συγχώρεση σε σένα''. Εγώ πάλι έβαζα μετάνοιες και έκλαιγα και πάλι μου
έλεγε ότι μόνο δι' αυτού θα συγχωρεθείς.
Συνήλθα
από όλο αυτό το γεγονός και με κατείχε τόσο μεγάλος πόνος που ήθελα
εκείνη τη στιγμή να έλθω να πέσω στα πόδια σας να με
συγχωρέσετε».
-Αυτό
που μου διηγήθηκε δεν ήταν όνειρο, αλλά καθαρή οπτασία. Απόδειξις ήταν
ότι η Χάρις του Θεού ήταν πολύ εμφανής στο πρόσωπό του. Οπωσδήποτε ο
μοναχός αυτός μετά έδειξε μετάνοια και αλλαγή.
-Σκέπτομαι
αυτό που λέγει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, κάτι συγγενές με αυτό που
συνέβη σε αυτό το παιδί.'' *Όταν λυπήση ο υποτακτικός τον Θεό, ο
υποτακτικός έχει τον πνευματικό του πατέρα μεσίτη που παρακαλεί τον Θεό
κι ο Θεός τον συγχωρεί για το σφάλμα που έκανε. Ενώ όταν λυπήση τον
πνευματικό του πατέρα, ποιος θα μεσιτεύση στον Θεό για να τον
συγχωρέσει!*''
(Αγ. Ιωάννου της Κλίμακος, Λόγος Δ'. Περί της μακαρίας και ακηράτου υπακοής).
