Ελευθέριος Ανδρώνης
Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση:
Υπάρχει μια χώρα που η ανυπέρβλητη «δημοκρατία» της, δεν αντέχει τη διεξαγωγή ενός και μόνο συνεδρίου διάρκειας 2 ημερών, για τα θέματα της μητρότητας, της γονιμότητας και του δημογραφικού, και στον αντίποδα, με χαρακτηριστική ευκολία αποφασίζεται από το Υπουργείο Παιδείας μια οργανωμένη εκστρατεία πανσεξουαλιστικής προπαγάνδας σε όλες τις σχολικές βαθμίδες, από την επόμενη κιόλας χρονιά.
Καλωσορίσατε στην Ελλάδα.
Τη χώρα της ανεκτικότητας και της… προόδου. Τη χώρα που πρόθυμα φιλοξενεί διαφημιστικές καμπάνιες σε δρόμους και μέσα μαζικής μεταφοράς, από προτάσεις… εσωρούχων και ερωτικών βοηθημάτων, μέχρι και εκστρατείες βιγκανισμού, για τα «καημένα ψάρια που δεν έχουν φωνή για να ουρλιάξουν όταν τα ψαρεύει ο ψαράς»…
Όμως! Αν -ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΥΠΟΨΙΑ- διανοηθεί κάποιος φορέας να ξεκινήσει κάποια καμπάνια ενημέρωσης για την προστασία της ΖΩΗΣ του ΑΓΕΝΝΗΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ, αυτοστιγμεί εκρήγνυται ένας Βεζούβιος αγανάκτησης, και ξεχύνονται ορδές εξοργισμένων «ορκ»:
Και «Δικαιωματιστών» με γουρλωμένα μάτια και αναμμένους πυρσούς.
Πολιτικών που γαβγίζουν στα κανάλια, κραδαίνοντας απειλητικά το «όπλο» του «εκσυγχρονισμού», ενώ στην πραγματικότητα έχουν βγει για ψηφοθηρικό σαφάρι.
Δημοσιογράφων που αναπηδούν στις καρέκλες τους απηυδισμένοι, και χαλαρώνουν τις γραβάτες τους, μη μπορώντας να αντέξουν το… όνειδος, του να αποκτήσουν δικαιώματα και τα αγέννητα παιδιά.
«Αστέρων» της υποκουλτούρας και «τηλεπερσόνων», που παρουσιάζουν τους εαυτούς τους ως ανώτατους πρέσβεις της προστασίας δικαιωμάτων (εκτός από αυτά του εμβρύου).
Ενώ λοιπόν αρχίζει να διαμορφώνεται μια άτυπη «Ιερά Εξέταση» για όποια γνώμη υποστηρίζει, πως άμεσα πρέπει να υπάρξει ευαισθητοποίηση και ενημέρωση για το θέμα της υπογεννητικότητας και του δημογραφικού, η Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, Νίκη Κεραμέως έχει αποφασίσει την πιλοτική εισαγωγή της σεξουαλικής αγωγής σε ΟΛΕΣ τις σχολικές βαθμίδες.
Η σεξουαλική αγωγή θα διδάσκεται μάλιστα σαν υποχρεωτικό μάθημα, στο πλαίσιο των «εργαστηρίων δεξιοτήτων»!
Εκπαιδευτικά προγράμματα, αυστηρώς ακατάλληλα
Το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ), είναι ένας επιτελικός επιστημονικός φορέας που υποστηρίζει το Υπουργείο Παιδείας και γνωμοδοτεί ή εισηγείται στον εκάστοτε Υπουργό για θέματα σχετικά με τον «εκσυγχρονισμό» και τη «βέλτιστη εφαρμογή της εκπαιδευτικής πολιτικής». Μια ακόμη αρμοδιότητα του, είναι το να «σχεδιάζει την εθνική στρατηγική για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών».
Ρίχνοντας μια ματιά στην ιστοσελίδα του ΙΕΠ, στα υποψήφια προγράμματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης που αναμένεται να διδαχθούν σε Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια, βρίσκουμε και ένα πρόγραμμα με τίτλο «Προχωρώντας μπροστά», που όπως αναγράφεται, έχει ως σκοπό:
«Να προάγει τον αλληλοσεβασμό, τη διασφάλιση της αξιοπρέπειας κάθε ατόμου, την ελευθερία από κάθε μορφής διάκριση, την ελευθερία σκέψης και έκφρασης, με έμφαση στην προάσπιση των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ μαθητριών/-τών, αλλά και μαθητριών/-τών των οποίων τα εξωτερικά χαρακτηριστικά ή/και η συμπεριφορά δεν εναρμονίζονται με τα έμφυλα στερεότυπα, με αποτέλεσμα να υφίστανται ομοφοβικό σχολικό εκφοβισμό και κοινωνικό αποκλεισμό».
Βλέποντας αποσπασματικά μερικές επικεφαλίδες των μαθημάτων του συγκεκριμένου προγράμματος, διαβάζουμε πως τα παιδιά θα μαθαίνουν πως υπάρχει βιολογικό φύλο και «κοινωνικό»(!) φύλο, θα μαθαίνουν για την «φυλακή του βιολογικού φύλου» και για «αρνητικά έμφυλα στερεότυπα».
Σε άλλα προγράμματα θα μεταλαμπαδεύονται… πολύτιμες γνώσεις όπως η «σεξουαλική ποικιλομορφία» και η «σεξουαλική απόλαυση».
Κρίσιμα ερωτήματα…
Γιατί το Ινστιτούτο και η Υπουργός επιστρατεύουν εκπαιδευτικά προγράμματα που παραβιάζουν την ιερότητα και την αγνότητα της παιδικής ηλικίας, φορτώνοντας τα απονήρευτα μυαλά τους με πληροφορίες που δεν μπορούν να διαχειριστούν, άλλα και δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ λόγος να διαχειριστούν;
Με ποιο δικαίωμα υποσκελίζουν με το έτσι θέλω τον ρόλο των γονέων, στο να διαχειριστούν αυτοί, ΟΠΩΣ και ΟΠΟΤΕ νομίζουν, την ενημέρωση των παιδιών τους για τα τόσο ευαίσθητα θέματα, που έχουν να κάνουν με τη σεξουαλική αγωγή;
Τι σημαίνει «κοινωνικό» φύλο; Εκτός από το ανδρικό και το γυναικείο φύλο υπάρχει και… κοινωνικό; Τι αυθαίρετος και αντιεπιστημονικός νεωτερισμός είναι πάλι αυτός; Και γιατί ένας γονιός που αναγνωρίζει μονάχα 2 βιολογικά φύλα, πρέπει να δεχθεί πως το παιδί του θα μαθαίνει για… κοινωνικό φύλο;
Τι εκπαιδευτική χούντα είναι αυτή που αναγκάζει έναν γονιό να εμπιστευτεί το παιδί του στις δήθεν «εκσυγχρονιστικές» εισηγήσεις του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής ή στις ανεύθυνες και επικίνδυνες αποφάσεις μιας Υπουργού; Ποιος τους είπε πως μπορούν να χειρίζονται όπως γουστάρουν τις ψυχές των παιδιών μας; Γιατί πρέπει να είναι υποχρεωμένα τα παιδιά να συμμετάσχουν σε κάτι τέτοιο; Ποιος θα προστατέψει την αθωότητα τους;
Τι αδιανόητο μέγεθος κρατικής υποκρισίας είναι αυτό, όταν δεν μπορεί σε αυτή τη χώρα να διεξαχθεί καν, ένα συνέδριο σχετικό με την υπογονιμότητα, που στο κάτω κάτω, απευθυνόταν ΜΟΝΟ σε ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ, και την ίδια στιγμή επιστρατεύεται εκπαιδευτική πολιτική χειραγώγησης ΑΝΗΛΙΚΩΝ αθώων παιδιών, που ξεκάθαρα προωθεί τον πανσεξουαλισμό, και προπαγανδίζει μια συγκεκριμένη ιδεολογική ατζέντα;
Πολιτικοί και «δικαιωματιστές» κόπτονται για το μάθημα των θρησκευτικών και το αναθεματίζουν, επειδή τάχα «η θρησκεία είναι ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο». Ενώ ας πούμε… οι τρόποι «σεξουαλικής απόλαυσης» που θα διδάσκουν τα προγράμματα στους μαθητές τι είναι;;; Δεν είναι προσωπικό δεδομένο; Νομίζουν ότι απευθύνονται σε ηλίθιους;
Και από πότε απειλούνται τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ μαθητριών/-των στην πρόσβαση τους στην εκπαίδευση; Από πού προκύπτει τέτοιο συμπέρασμα; Γιατί χρειάζεται προάσπιση δικαιωμάτων για κάτι που δεν απειλείται;
Και γιατί χρειάζεται μάθημα επικεντρωμένο στον «ομοφοβικό» σχολικό εκφοβισμό, ενώ το bullying είναι ένα απεχθές φαινόμενο που στις πλείστες των περιπτώσεων, συμβαίνει για 1002 άλλες αιτίες;
Κομπλεξικοί «νταήδες» που εκφράζουν χυδαίο ρατσισμό σε παχύσαρκους, σε άτομα με δυσμορφίες, σε άτομα με νοητική στέρηση, σε αδύναμα ή αδύνατα ή μικρόσωμα παιδιά, σε παιδιά με αναπηρίες, σε παιδιά με ψυχολογικά προβλήματα, σε παιδιά φτωχών οικογενειών, σε παιδιά που κατάγονται από άλλη χώρα ή έχουν άλλη θρησκεία.
Μιλάμε λοιπόν για ένα γενικό φαινόμενο που ασφαλώς πρέπει να εξαλειφθεί, άλλα όχι στοχεύοντας μονοδιάστατα σε μια υποπερίπτωση.
Τι χρειάζεται και τι δεν χρειάζεται
Εκπαιδευτικά προγράμματα που θα ενημερώνουν τα παιδιά για την ενδοοικογενιακή βία, για την παιδική σεξουαλική κακοποίηση, για την ισότητα των φύλων και τον αλληλοσεβασμό, και για τον σχολικό εκφοβισμό ως γενικό φαινόμενο, ναι, θα ήταν χρήσιμα ακόμα και στις μικρότερες ηλικίες, άλλα και πάλι με επιφύλαξη, με τεράστια προσοχή και διακριτικότητα στις αθώες ψυχές. Με καλά οργανωμένα προγράμματα, συντονισμένα από έμπειρους παιδοψυχιάτρους και λοιπούς επιστήμονες.
Κατά τα άλλα, σε αυτή τη «Γη της επαγγελίας» για… ελεύθερη διακίνηση ιδεών, που το μόνο που δεν έχουμε δει ακόμα, άλλα υποθέτουμε πως είναι θέμα χρόνου να γίνει και αυτό, είναι διαφημιστική εκστρατεία των οπαδών της επίπεδης γης, σχεδιάζεται θεσμικά μια ωμή παραβίαση της ιδιοσυγκρασίας των παιδικών ψυχών, με άλλοτε πρόωρες, άλλοτε άχρηστες και άλλοτε επικίνδυνες πληροφορίες, που θα συμπιεστούν με το έτσι θέλω, στα άγουρα παιδικά μυαλουδάκια.
Γη της επαγγελίας για διακίνηση κάθε ιδέας, πλην μίας. «Κατάπτυστης»… «εξωφρενικής»… «ανεπίτρεπτης»..:
«Μα είναι δυνατόν στον 21ο αιώνα να υπάρχουν συνέδρια που προστατεύουν ζωές; Τι Μεσαίωνας είναι αυτός…;»
