Σχόλιο Ρωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ: Μᾶς
ἐξιστόρησε ἕνας ἀδελφὸς ἕνα γεγονός, ποὺ διαβάζοντας αὐτὴν τὴν ἀνίερη
πράξη τοῦ ἱερέα εἰς βάρος τῶν ἐπισκόπων, ἀξίζει νὰ τὴν ἀναφέρουμε. Μᾶς
εἶπε λοιπόν: "Πρὶν ἀπὸ λίγο καιρὸ ἐγὼ καὶ ἡ σύζυγός μου βρεθήκαμε κοντὰ
σὲ ἕναν ἱερέα, πραγματικὸ λειτουργό του Ὑψίστου. Ἕναν ταπεινὸ λευίτη,
ποὺ ἔλαμπε ἡ ὄψη του καὶ μᾶς γαλήνευε ὁ λόγος του. Ἦταν ἡ πρώτη φορὰ ποὺ
τὸν βλέπαμε. Ἦταν μία συνάντηση ἀπρόσμενη ἀλλὰ καὶ ἀλησμόνητη, κατὰ τὴν
ὁποία συζητήσαμε διάφορα
θέματα. Μᾶλλον δὲν συζητήσαμε, ἀλλὰ ζητήσαμε καὶ πήραμε ἀπαντήσεις σὲ
δικές μας ἀπορίες καὶ προβληματισμούς. Κάποια στιγμὴ ἐγώ, ἐξαιτίας μίας
προσωπικῆς ἐμπειρίας μὲ τὴν χειροτονία ἑνὸς γνωστοῦ μου σὲ διάκονο,
ἔστρεψα τὴν συζήτησή μας στὸ θέμα τῶν κωλυμάτων τῆς ἱεροσύνης.
Δὲν
πρόλαβα νὰ ὁλοκληρώσω τὸν λόγο μου καὶ ὁ πάτερ μὲ διέκοψε, λέγοντάς μου
μὲ τρόπο ἀπόλυτο ἀλλὰ γεμάτο ἀγάπη:"Σταμάτα, παιδί μου καὶ μὴν
καταπιάνεσαι καθόλου μ` αὐτὸ τὸ θέμα! Μὴν καταπιάνεσαι, διότι καίει,
παιδί μου! Καίει φοβερά! Εἶναι θανατηφόρο!". Ἐκεῖ τελείωσε καὶ ἡ
συζήτησή μας, καθὼς ἔμεινα ἀποσβολωμένος κυριολεκτικὰ καὶ δὲν εἶχα τὴν
δύναμη νὰ ἀνοίξω τὸ στόμα μου".
Τοῦ Σωτήρη Μ. Τζούμα
Τὰ
ὅσα ἔλαβαν χώρα στὸ Συνοδικὸ Μέγαρο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἶναι
πρωτάκουστα καὶ πρωτόγνωρα. Αὐτὲς οἱ πρακτικὲς θυμίζουν βασανιστήρια τῶν
Ἒς-Ἒς κατὰ τὴν γερμανικὴ κατοχή. Δὲν ὑπάρχει προηγούμενο στὴν ἱστορία
τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ἕνα
Συνοδικὸ δικαστήριο, ἀποτελούμενο ἀπὸ Ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας μας,
δέχεται μία κακοήθη, ἐγκληματικὴ καὶ παράφρονα ἐπίθεση, ἀπὸ ποιόν; Ἀπὸ
ἕναν ἀκραῖο; Ἀπὸ ἕναν ἀναρχικό; Ἀπὸ ἕνα μέλος τοῦ Ρουβίκωνα; Ἀπὸ ἕναν
ταλιμπᾶν; Ὄχι! Ἀπὸ κάποιον ἐξτρεμιστή; Ὄχι!
Ἀλλά;
Ἀπὸ ἕναν ὀρθόδοξο κληρικὸ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος!! Προφανῶς ὄχι
ἁπλῶς παρανοϊκὸ( ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ἦταν) ἀλλὰ ἀπὸ ἕναν παμπόνηρο καὶ ἐκ
προμελέτης κακοποιό! Δὲν ἐξηγεῖται ἀλλιῶς αὐτὸ ποὺ ἔκανε!
Τὸ τέκνο, τὰ βάζει μὲ τοὺς πατέρες!
Ὁ κληρικὸς μὲ τοὺς Ἐπισκόπους!
Ποῦ πᾶμε;
Πόση ποιὰ ἐξαχρείωση καὶ ἐξαθλίωση;
Εἶναι
αὐτὴ ἀντίδραση καὶ διαμαρτυρία; Εἶναι αὐτὸς τρόπος γιὰ νὰ βρεῖ κάποιος
τὸ δίκαιο πού ἔχασε ἀπὸ τὶς παρανομίες πού διέπραξε;
Σὲ ποιὸ δίκαιο καὶ σὲ ποιὰ ἠθικὴ βασίστηκε γιὰ νὰ κάνει ὅ,τι ἔκανε;
(Παρεμπιπτόντως,
ποῦ εἶναι οἱ ἐκπρόσωποι τῆς Ἀριστερᾶς γιὰ νὰ καταδικάσουν τὸ γεγονός;
Μέχρι ἀργὰ τὸ βράδυ δὲν ἔβγαλαν κίχ). Σημειώνουμε καὶ θυμίζουμε πάντως
ὅτι ἱστορικὰ ἡ Ἐκκλησία στὸ παρελθὸν εἶχε βγάλει πολλὲς φορὲς ἀποφάσεις
διὰ τῶν Συνοδικῶν δικαστηρίων της ποὺ μπορεῖ νὰ ἦταν καὶ ἄδικες.
Ὁ
ἀδικούμενος, ὅμως οὐδέποτε εἶχε ἀντιεκκλησιαστικὸ φρόνημα, οὐδέποτε
ὑπῆρξε κατηγορούμενος ποὺ ἀντέδρασε μὲ τόσο σατανικὸ σχέδιο. Οὔτε σάπια
ντομάτα δὲν ἔχει ἐκσφενδονιστεῖ κατὰ τῶν Συνοδικῶν Δικαστῶν.
Σημεῖο τῶν καιρῶν; Ἴσως.
Ἀλλὰ
μᾶς δίνει τὸ ἔναυσμα νὰ φροντοφωνάξουμε στοὺς Σέβ. Ἀρχιερεῖς: προσέξτε
ποιοὺς χειροτονεῖτε Ἅγιοι! Προσέξτε ποὺ θέτετε τὰ χέρια σας καὶ δίνετε
τὴν Ἱερωσύνη. Προσέξτε τὸ τώρα γιατί αὔριο θὰ εἶναι ἀργά.
Οἱ
ἀνάξιοι ποὺ χειροτονεῖτε θὰ γίνουν τὰ χέρια ποὺ θὰ σᾶς ξαναρίξουν
καυστικὸ ὑγρὸ στὰ μοῦτρα! Καὶ ἂν τώρα δὲν κατάφερε αὐτὸς ὁ ἀνεκδιήγητος
νὰ σᾶς …τυφλώσει προσέξτε γιατί κάποιος θὰ βρεθεῖ νὰ τὸ διαπράξει ὅσο
ἐσεῖς ἀδιαφορεῖτε!
Ἐν
πάσει περιπτώσει, τὸ ἐρώτημα ποὺ πλανᾶται μέσα μας καὶ ποὺ ἀναπόφευκτα
δημιουργήθηκε, εἶναι ποιὸς χειροτόνησε αὐτὸν τὸν ἱερέα καὶ μὲ τίνος
πνευματικοῦ τὴν κανονικὴ συμμαρτυρία ἐνεδύθη τὸ ἅγιο ράσο; Ποιὸς μέγας…
γέροντας ἔδωσε τὴν συγκατάθεσή του νὰ χειροτονηθεῖ ὁ ἐν λόγῳ κύριος γιὰ
νὰ μετατραπεῖ σὲ πὰρ/ὀλίγον ἐξολοθρευτὴ τῆς μισῆς Συνόδου;
Ἀπὸ ποὺ ξεσήκωσε καὶ μιμήθηκε αὐτὴ τὴν ἀποτρόπαιη πράξη;
Εἶναι ἀρρωστημένο καὶ μόνο ποὺ τὸ σκέφτεται κανείς, ὄχι νὰ τὸ διαπράξει κιόλας.
Γι' αὐτό
καὶ πρέπει νὰ τιμωρηθεῖ παραδειγματικὰ γιὰ νὰ βάλουν μυαλὸ καὶ ὅλοι
ἐκεῖνοι οἱ ἀπελπισμένοι ποὺ θάθελαν νὰ τὸν μιμηθοῦν! Ὅλοι αὐτοὶ ποὺ
φοροῦν τὸ ράσο γιὰ ἄλλοθι!
Εἶναι
δυνατὸν νὰ ἔχει ἡ Ἐκκλησία μας στὶς τάξεις τῆς τέτοιους κληρικούς;
Εἶναι δυνατὸν αὐτὸς πού ἔχει τὸ μοναδικὸ προνόμιο νὰ τελεῖ τὴ θεία
Εὐχαριστία νὰ μετατρέπεται χωρὶς καμία ἀναστολή, σὲ πὰρ/ὀλίγον φονιά;
Ἐπαναλαμβάνω:
ποιὸς πνευματικός τοῦ ἔδωσε συμμαρτυρία καὶ ὁ Μητροπολίτης πού τὸν
χειροτόνησε δὲν ἤξερε ποιὸν χειροτονοῦσε; Καὶ ἂν δὲν ἤξερε στὴν ἀρχὴ
μετὰ δὲν ἔμαθε; Καὶ ἂν ἔμαθε γιατί συνέχισε νὰ τὸν προστατεύει;
Ἀλλὰ ναί, χορτάσαμε ἀπὸ ἐπιλήσμονες κληρικοὺς ποὺ δίνουν τὶς συμμαρτυρίες ἄκριτα καὶ ἀπερίσκεπτα, ἐπιπόλαια καὶ ἀπρόσεκτα.
Λυπούμαστε
βαθύτατα γιὰ τοὺς Ἐπισκόπους ποὺ θέτουν τὰ χέρια τους πάνω σὲ ἀνίκανους
καὶ ἀνάξιους καὶ τοὺς χαρίζουν τὴν ἱερωσύνη, ἐνῷ καὶ τὸ ράσο πολὺ θὰ
τοὺς ἦταν, ὥστε νὰ κλειστοῦν σὲ κάποιο μοναστῆρι γιὰ νὰ κλαῖνε γιὰ τὶς
ἁμαρτίες τους.
Σιχαθήκαμε
πιὰ τοὺς μεγάλους «γεροντάδες» ποὺ χρυσώνουν τό… χάπι τῆς ὑπακοῆς καὶ
ἐκμεταλλεύονται ἀνθρώπους τῆς Ἐκκλησίας οἰκονομικὰ καὶ ἠθικὰ καὶ τοὺς
καθοδηγοῦν στὸν ὄλεθρο καὶ τὴν καταστροφή.
Ἔχω
μπόλικους στὴ σκέψη μου καὶ πολὺ θὰ ἤθελα νὰ τοὺς ἀραδιάσω ἕναν-ἕναν!
Ἀλλὰ τώρα ποὺ ἄνοιξαν οί ἀσκοὶ τοῦ Αἰόλου θὰ συμβεῖ καὶ αὐτό.
Καὶ
δὲν εἶναι μόνον τὸ εἶδος αὐτὸ τῶν κληρικῶν ποὺ δὲν τοὺς σταματὰ τίποτα
ἀρκεῖ νὰ πετύχουν τὸν ἀρρωστημένο στόχο τους. Ἔχουμε καὶ αὐτοὺς ποὺ
χρησιμοποιοῦν τὴν Ἐκκλησία πρὸς ἴδιον ὄφελος καὶ συμφέρον.
Λέγει
ὁ Ι. Χρυσόστομος γιὰ τὴν ἱερωσύνη: «Γνωρίζω τὸ μέγεθος αὐτῆς τῆς
ὑπηρεσίας καὶ τὴ μεγάλη δυσκολία τοῦ ἀξιώματος…Πράγματι πόσο ἄξιος
πρέπει νὰ εἶναι ἐκεῖνος, ποὺ πρεσβεύει τὸν Θεὸ νὰ εἶναι εὔσπλαχνος γιὰ
τὶς ἁμαρτίες ὅλων, ὄχι μόνο τῶν ζώντων, ἀλλὰ καὶ τῶν κεκοιμημένων…
Πρέπει νὰ διαφέρει αὐτὸς σὲ ὅλα ἀπὸ ἐκείνους, ὑπὲρ τῶν ὁποίων
προσεύχεται»!
Καὶ ὁ Ἄγ. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος σημειώνει:
«Ὁ
ἱερεὺς πρέπει νὰ εἶναι καθαρὸς καὶ γνήσιος σὰν τὸ χρυσάφι καὶ τὸ ἀσῆμι,
νὰ μὴν ἔχει τίποτε ποὺ νὰ ἠχεῖ σὰν χαλκός. Πρέπει νὰ διακρίνεται γιὰ
τὶς ἀρετές του, νὰ προχωρεῖ διαρκῶς πρὸς τὰ ἐπάνω καὶ ὄχι νὰ παρασέρνει
στὸν βοῦρκο, τὸ ποίμνιο ἢ τὰ πνευματικά του τέκνα».
Δυστυχῶς ὅμως, ἡ πραγματικότητα εἶναι ζοφερή. Ὄχι μόνον ἐκλέγονται ἀνάξιοι, ἀλλὰ ἀποκλείονται συχνὰ οἱ ἱκανοί!
Οἱ ἄτιμοι γίνονται ἔντιμοι… «Οἱ τοῦ βίου ναυαγοί, τοῦ Ὑψίστου λειτουργοί», ποὺ ἔλεγαν καὶ οἱ παλιοί!
Αὐτὰ συμβαίνουν στὴν Ἑλλάδα τοῦ 2021!
Στὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν Διοικοῦσα Ἐκκλησία τῆς παρακμῆς…
Ἂς
ἐλπίσουμε ὅτι τό… φαινόμενο «Κόμβος» δὲν θὰ ὑπάρξει ξανὰ στὴν Ἐκκλησία
μας καὶ θὰ ἀποτελέσει παράδειγμα πρὸς ἀποφυγή. Ἕνας «κόμβος» ἡ θλίψη μας
καὶ ἡ ἀποτυχία μας ὡς Ἐκκλησία, ὅταν ἔχει στὶς τάξεις της τέτοιους
κληρικούς.
Ἔχει
ἡ Ἐκκλησία μας καὶ πολὺ καλοὺς κληρικούς. Δὲν εἶναι πάντοτε οἱ
χρυσοποίκιλτα ἄμφια ἐνδυόμενοι, ἢ οἱ πολυπροβαλλόμενοι… μαϊντανοὶ ποὺ
στὸ ὄνομα τῆς ἱεραποστολῆς διαπράττουν ἐγκλήματα, ἢ οἱ ἔχοντες… μπάρμπα
Ἐπίσκοπο, ποὺ τοὺς προωθοῦν σὲ ἀνώτερα ἀξιώματα.
Ἡ
Ἐκκλησία μας διαθέτει κληρικοὺς προσηλωμένους στὴν ἰ. Παράδοση τῆς
Ὀρθοδοξίας μας. Κληρικοὺς ποὺ θυσιάζονται γιὰ τὸν συνάνθρωπο. Κληρικοὺς
ποὺ κατεβάζουν τὸν Οὐρανὸ στὴν γῆ καὶ ἀνεβάζουν τὸ ποίμνιο ἀπὸ τὴν γῆ
στὸν Οὐρανό. Αὐτοὺς τοὺς κληρικοὺς θέλουμε. Αὐτοὺς ἔχει ἀνάγκη ἡ
Ἐκκλησία. Καὶ ἂν δὲν τὸ φροντίσει αὐτὸ τότε πολὺ φοβᾶμαι ὅτι τὰ
…χειρότερα δὲν τὰ εἴδαμε ἀκόμη…
