Μεγάλο Σάββατο και συλλογίζομαι:
Γιατί δεν έχουμε τη Χαρά της Αναστάσεως μέσα μας πάντα;
Διότι, δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι ο σατανάς κάθεται μέσα μας, ο Άδης είναι εντός μας!
Φωνάζει Μ. Παρασκευή ο Ιερέας εισερχόμενος εις το Ναό: «Άρατε πύλας οι
Άρχοντες ημών και επάρθητε πύλαι αιώνιοι και εισελεύσεται ο Βασιλεύς
της Δόξης»!
Νόμιζε ότι ο Άδης θα ήταν αιώνιος και αυτός θα συνέχιζε ο άρχοντας και ο βασιλιάς!
Έτσι νόμιζε, ώσπου κατέβηκε στον Άδη ο Αληθινός Βασιλεύς και τον συνέτριψε και αυτόν και το βασίλειό του!
Ξαφνιάστηκε ο σατανάς, γιατί υπολόγισε χαιρέκακα στην ανθρώπινη αμαρτία, δε μπορούσε να φανταστεί και να κατανοήσει την κραυγή της Μετανοίας του Τιμίου Προδρόμου και του Δαυίδ!
Ήταν και είναι αδύνατο να φανταστεί το Έλεος του Θεού!
Οι εντός του Άδη εγκλωβισμένοι βλέποντας τον Χριστόν κατερχόμενον με Δύναμη και εξουσία, φωνάζουν μαζί μας:
«Ανάστα ο Θεός! Ανάστα ο Θεός! Ανάστα ο Θεός!»
Συντρίβεται ο σατανάς, διαλύεται ο Άδης, ελευθερώνεται ο Αδάμ από τον θάνατο και τη φθορά!
Συντρίβεται η θλίψη και Χαρά αναβλύζει από τον Τάφο και διαχέεται στην Ανθρώπινη Φύση και όλη την Κτίση!
Ο Παράδεισος ανοίγει και ο Άνθρωπος εισάγεται πανηγυρικά στη Δόξα του Θεού!
Το Ανθρώπινο Γένος επιστρέφει στην Αγκάλη του Ουρανίου Πατρός!
Αγάλλονται οι Ουρανοί και οι Άγγελοι και οι Ουράνιες Δυνάμεις θριαμβολογούν:
«Δόξα εν υψίστοις Θεώ»!
Συλλογίζομαι και συνειδητοποιώ:
Ανέβη ο Χριστός, ο Αναμάρτητος, για μένα εκούσια στον Σταυρό και με καλεί σε Μετάνοια;
Θα ανέβω εγώ, ο αμαρτωλός, στον Σταυρό των δικών μου παθών και αμαρτιών, θα ανέβω στον Σταυρό της Μετανοίας μου!
Κατέβη ο Χριστός στον Άδη, για να ελευθερώσει τον Αδάμ;
Θα Αναστηθεί ο Χριστός, συντρίβοντας τη Θλίψη και αναβλύζοντας τη Χαρά;
Θα ΣυνΑναστηθώ μαζί Του, συντρίβοντας μέσα μου τον προσωπικό μου Άδη, τη βαριά Θλίψη μου και θα πλημμυρίσω με τη Χαρά της Αναστάσεώς μου!
Μετάνοια, πόνος και δάκρυα με τον Σταυρό.
Άφεση αμαρτιών, Χαρά κι Ευφροσύνη με την Ανάσταση!
Μεγάλο Σάββατο και φωνάζω μυστικά στην καρδιά μου!
Ανάστα ο Χριστός και σύντριψε την Αμαρτία μου!
Ανάστα ο Χριστός και δώσε μου την Ζωήν την Αιώνιο, που κρύβει μέσα της τη Χαρά που αναζητώ:
Να, πού είναι η Αναστάσιμη Χαρά!
Στην Αιώνιο Ζωή, που μου χαρίζει ο Κύριος, όταν Μετανοώ!
«Ανάστα ο Θεός»!
Ανδρέας Χριστοφόρου
